ចរិតអាក្រក់មួយ អ្នកធ្វើការគួរចៀសវាង ទោះទៅដល់ទីណាក៏មិនដាច់បាយដែរ

2017-12-22 06:40:25
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ជីវិតប្រកបអាជីពការងាររបស់បុគ្គលម្នាក់ៗនៅក្នុងសង្គម ត្រូវការអភិវឌ្ឍខ្លួនឲ្យលឿនបំផុតតាមសមត្ថភាពដែលមាន។ ទន្ទឹមនឹងការអភិវឌ្ឍខ្លួន គឺជៀសមិនផុតពីកំហុស ឬបរាជ័យឡើយ ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់ បើបុគ្គលរូបណាមិនព្រមទទួលស្គាល់កំហុសខ្លួនឯង ហើយថែមទាំងមានអំនួតធ្វើរឿងឆ្គាំឆ្គងដដែលៗ ស្អីក៏ចេះៗ បុគ្គលនោះនឹងក្លាយជាមនុស្សដែលឆ្លងជំងឺដ៏អាក្រក់មួយក្នុងសង្គមការងារដែលគេនិយមហៅថា ជំងឺតួឯក។

ឆ្លងតាមបទពិសោធន៍និងការផ្ដល់ដំបូន្មានពីអ្នកស្រី ប៉ែន បុប្ផា គ្រូបង្វឹកជម្រុញលើកទឹកចិត្ត និងភាពជាអ្នកដឹកនាំ បានលើកឡើងថា ជំងឺប្រភេទនេះជ្រាបទៅនរណាម្នាក់ហើយ នឹងធ្វើឲ្យបុគ្គលរូបនោះឯកា និងគ្មានអ្នកចង់ក្បែរឡើយ។ ប៉ុន្តែយ៉ាងណាក៏នៅមានវិធីរំដោះខ្លួនចេញពីជំងឺនេះផងដែរ។

(អ្នកស្រី ប៉ែន បុប្ផា គ្រូបង្វឹកជម្រុញលើកទឹកចិត្ត និងភាពជាអ្នកដឹកនាំ )

ប្រសិនបើបុគ្គលណាម្នាក់កើតជំងឺនេះហើយ គួរអនុវត្តវិធី២យ៉ាង ដើម្បីព្យាបាលតាមដំបូន្មានខាងក្រោមនេះ៖ **ស្ដាប់មនុស្សជុំវិញ** ការទទួលយកពាក្យ ឬស្ដាប់សម្ដីរិះគន់ពីអ្នកដទៃ ជាវិធីសាស្ត្រម្យ៉ាងដែលជួយឲ្យជីវិតរបស់អ្នកមានការផ្លាស់ប្ដូរ។ ប៉ុន្តែពាក្យពេចន៍មួយចំនួនពិបាកស្ដាប់ តែមានន័យល្អ ខណៈពាក្យខ្លះផ្អែមជាងស្ករ បែរជាបង្កប់ន័យដ៏ឈឺចាប់ និងរុញយើងឲ្យធ្លាក់ជ្រោះថែមទៀត។ បើកាលណាអ្នកមិនរៀនបើកចិត្តឲ្យទូលាយ មិនរៀនស្ដាប់ពាក្យរិះគន់ ជីវិតអ្នកក៏ស្រងេះស្រងោចតាមនោះដែរ។ ត្រង់ចំណុចនេះ គ្រូបង្វឹកជំនាញភាពជាអ្នកដឹកនាំ បញ្ជាក់ថា៖ « កុំចូលចិត្តស្ដាប់មនុស្សដែលសរសើរយើង គួរស្ដាប់មនុស្សដែលគេរិះគន់យើងផង»។

(រូបតំណាង)

រៀនឆ្លុះកញ្ចក់៣៦០ដឺក្រេ

មនុស្សជុំវិញដែលស្និទ្ធស្នាលបំផុតរបស់អ្នកគឺសុទ្ធតែសំខាន់ ពួកគេគឺកញ្ចក់ឆ្លុះពីឥរិយាបថរបស់អ្នក។ ប្រសិនបើទង្វើរបស់អ្នកមានឥទ្ធិពលទៅអ្នកដទៃដោយវិជ្ជមាន នោះអ្នកក៏ទទួលបានការគោរពស្រលាញ់និងដំបូន្មានត្រឡប់មកវិញ។ ផ្ទុយទៅវិញបើគេរិះគន់អ្នកបន្តិចបន្តួច អ្នកប្រែទឹកមុខ ឬប្រែទង្វើនោះ ជាសកម្មភាពអំនួតក្អេងក្អាង មនុស្សជុំវិញអ្នកនឹងមិនហ៊ានសូម្បីនិយាយជាមួយអ្នក ទោះបីជាអ្នកមេដឹកនាំ ឬម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនក៏ដោយ ពួកគេនឹងរត់ចេញដោយមិនស្ដាយស្រណោះ ឬអាចរុញទូកបណ្ដោយទឹកឲ្យរលាយតែម្ដងក៏ថាបាន។

វិធីដោះស្រាយមួយបែបទៀតនោះ អ្នកត្រូវរៀនឆ្លុះកញ្ចក់។ អ្នកពេលឆ្លុះកញ្ចក់កុំមើលតែពីមុខ ត្រូវឆ្លុះមុខក្រោយឆ្វេងស្ដាំ ៣៦០ដឺក្រេ។ អ្នកស្រី បុប្ផា រំលឹកថាការឆ្លុះខ្លួនឯង មានវិធីច្រើនដែលយើងអាចធ្វើបាន ដូចជា ការតាំងសម្មាធិ ការធ្វើយូហ្គា អានសៀវភៅ និងស្ដាប់ព្រះធម៌ជាដើម។ បន្ទាប់មករៀនឲ្យតម្លៃមនុស្សជុំវិញ ទោះបីជាគេមានការអប់រំទាបជាងអ្នក យ៉ាងណាមនុស្សម្នាក់សុទ្ធតែមានតម្លៃរបស់ខ្លួន។

អត្ថបទ៖ ស៊ិន សាវ៉េត