មិនបាច់ចំណាកស្រុកនាំឆ្ងាយគ្រួសារ បើចេះចាប់ឱកាសក្នុងវិស័យកសិកម្ម
- 2018-02-07 03:03:23
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
មិនបាច់ចំណាកស្រុកនាំឆ្ងាយគ្រួសារ បើចេះចាប់ឱកាសក្នុងវិស័យកសិកម្ម
ចន្លោះមិនឃើញ
ខណៈដែលយុវជនរហូតដល់ខ្ទង់លាននាក់បានចំណាកស្រុកបោះបង់ការងារកសិកម្ម ហើយទៅស្វែងរកប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ តាមរយៈការធ្វើការលើវិស័យឧស្សាហកម្ម និងសំណង់ ជាដើម នៅឯបរទេស អ្នកជំនាញខាងកសិកម្មមើលឃើញថានេះជាឱកាសមួយសម្រាប់អ្នកចាប់អារម្មណ៍ខាងវិស័យកសិកម្មក្នុងស្រុក ដើម្បីរកចំណូលទៅវិញ។
នាយកប្រតិបត្តិអង្គការសេដាកដែលធ្វើការលើវិស័យកសិកម្ម លោក សម វិទូ លើកឡើងនៅពេលផ្តល់បទសម្ភាសន៍ជាមួយ Sabay ថាប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរមិនតិចជាងពីរលាននាក់នោះទេ ដែលបានចំណាកស្រុកមកកាន់ទីក្រុង និងទៅកាន់បរទេសដើម្បីស្វែងរកការងារធ្វើ។ ដោយសារតែចំនួនមនុស្សពេញកម្លាំងធ្វើចំណាកស្រុកនេះហើយ បានធ្វើឲ្យខ្វះកម្លាំងពលកម្មលើវិស័យកសិកម្ម ដែលលោកថាជាវិស័យមិនអាចខ្វះបាននៅកម្ពុជា។
បើតាមរបាយការណ៍សង្ខេបរបស់អង្គការILO សម្រាប់ត្រីមាសទី១ ឆ្នាំ២០១៧ ក្នុងមួយឆ្នាំៗមានយុវជន៣០ម៉ឺននាក់ចូលក្នុងទីផ្សារការងារ ហើយក្នុងចំណោមអ្នកទាំងនោះបានចំណាកស្រុក ទៅធ្វើការនៅបរទេស ក្នុងវិស័យសំណង់ កសិកម្ម នេសាទ ចិញ្ចឹមសត្វ ជាដើម។
បើតាមរបាយការណ៍ដដែល ពលករខ្មែរនៅប្រទេសថៃមានចំនួនជាង១,១៧លាននាក់ ក្នុងនោះមានជាង១,១១លាននាក់មានលិខិតស្នាមត្រឹមត្រូវ។ ពលករទៅធ្វើការដោយស្របច្បាប់នៅម៉ាឡេស៊ីមានចំនួនជិត៥ម៉ឺននាក់ គិតពីឆ្នាំ១៩៩៨ ដល់២០១៦ នៅកូរ៉េខាងត្បូងមានចំនួនជាង៤ម៉ឺននាក់គិតពី២០០៧ ដល់២០១៥ ជប៉ុន ជាង ២ ០០០នាក់ គិតពីឆ្នាំ២០០៧ ដល់ឆ្នាំ២០១៦ និងសិង្ហបុរី មានចំនួន៤០០នាក់គិតពីឆ្នាំ២០១៣ ដល់២០១៥។
ត្រង់ចំណុចនេះលោកថាវិស័យកសិកម្មនៅកម្ពុជាអាចនឹងខ្វះកម្លាំងពលកម្ម និងផលិតផលកសិកម្ម។ មួយវិញទៀតលោកថាក៏មានដែរអ្នកមករស់នៅទីក្រុង ធ្វើការតាមរោងចក្រ ក្រុមហ៊ុន ហើយសុទ្ធតែត្រូវការស្បៀងអាហារ ជាពិសេសកំណើនភ្ញៀវទេសចរពីមួយឆ្នាំ ទៅមួយឆ្នាំ កាន់តែត្រូវការជាចាំបាច់នូវការផ្គត់ផ្គង់កសិផលកាន់តែច្រើន។
លោកបញ្ជាក់យ៉ាងដូចនេះថាៈ «យើងឃើញនិន្នាការចំណាកស្រុករបស់យុវជនហ្នឹងមានការកើនឡើងខ្ពស់យើងឃើញទៅធ្វើការនៅថៃជាងមួយលាននាក់ នៅមកធ្វើការនៅទីក្រុងភ្នំពេញ ទៅកូរ៉េ ទៅអី ចង់និយាយថាចំណាកស្រុកចង់ពីរលាននាក់ហើយ ចាកចោលវិស័យកសិកម្ម ឬថាមួយលានចុះនៅភ្នំពេញ...ចុះបានអង្ករ បានម្ហូបពីណា មិនត្រូវការអ្នកធ្វើកសិកម្ម ហើយចុះភ្ញៀវទេសចរកើនឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំ មិនត្រូវការអ្នកផលិត ដើម្បីយកមកផ្គត់ផ្គង់ អ៊ីចឹង អាហ្នឹងអាចជាបញ្ហា តែយើង បង្វែរវាទៅជាសក្កានុពលវិញ»។
លោក សម វិទូ អះអាងថាការដាំដំណាំចម្រុះលើផ្ទៃដី៣ ០០០ម៉ែត្រការ៉េ ក្នុងមួយខែអាចរកចំណូលបានពីផលបន្លែទាំងនេះប្រហែល៥០០ដុល្លារ។ សម្រាប់បទពិសោធន៍របស់កសិករដាំបន្លែសរីរាង្គក្នុងគម្រោងរបស់អង្គការសេដាកបានទទួលចំណូលចន្លោះពី២៥០ដុល្លារ ទៅ៣០០ដុល្លារក្នុងមួយខែ។ លោកថាកសិករទាំងនេះមានដីសម្រាប់ដាំដំណាំតិចជាង៣ ០០០ម៉ែត្រការ៉េ។
លោកបន្ថែមថាៈ «តាមរយៈក្រុមផលិតបន្លែរបស់យើង ឃើញថាចំណូលរបស់កសិករបានចន្លោះពី២៥០ដុល្លារ ទៅ៣០០ដុល្លារ ទៅតាមដីធំតូច បើដីខ្ទង់៣០អារអី(៣ ០០០ម៉ែត្រការ៉េ)គាត់ដាំចម្រុះមុខគ្នា បង្វិលជុំ គឺគាត់អាចរកបានរហូតដល់៥០០ដុល្លារ»។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី អ្នកជំនាញកសិកម្មរូបនេះមើលឃើញថាយុវជនខ្លះមិនសូវចាំអារម្មណ៍នឹងរបរកសិកម្មនេះ ដោយសារវិស័យនេះ នៅប្រឈមបញ្ហាប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្តនៅតំបន់ខ្លះ តម្លៃប្រេងឥន្ធនៈមានតម្លៃថ្លៃ និងពិសេសជាងនេះគឺការចំនួនមន្ត្រីជំនាញនៅតាមមូលដ្ឋានមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់នៅឡើយ។
ទោះយ៉ាងណា លោកបញ្ជាក់ថា កសិករដែលចងគ្នាជាក្រុម ឬសហករណ៍អាចជួយគ្នា និងដោះស្រាយនូវបញ្ហាមួយចំនួនបាន ជាពិសេសគឺការបែកចែកប្រភេទដំណាំដាំដុះទៅតាមតម្រូវការទីផ្សារជាក់ស្តែង។
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកសិកម្ម ឯឧត្តម វេង សាខុន ធ្លាប់លើកឡើងថាកម្ពុជាក្នុងមួយថ្ងៃៗបាននាំចូលបន្លែពីប្រទេសជិតខាងចន្លោះពី២០០ ទៅ៤០០តោន និងបានចំណាយថវិកាប្រហែលជា២០០លានដុល្លារក្នុងមួយឆ្នាំទៅលើបន្លែនាំចូលទាំងនេះ។
បើតាមការចុះផ្សាយរបស់សារព័ត៌មានសំឡេងវៀតណាម ក្នុងឆ្នាំ២០០៩ វៀតណាមនាំបន្លែស្រស់មកកម្ពុជាចំនួន២០០តោនក្នុងមួយថ្ងៃ ហើយការនាំចូលនេះបានហក់ឡើងដល់៣០០តោន នៅឆ្នាំ២០១៦។
ដើម្បី ជួយកាត់បន្ថយការនាំចូលបន្លែពីបរទេសនេះ ឯកឧត្តមរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកសិកម្មអះអាងថារដ្ឋាភិលបាលគ្រោងបោះចញ្ចប់ថវិកាចំនួន៣០លានដុល្លារដើម្បីជួយដល់កសិករផលិតបន្លែគ្មានជាតិគីមី ឲ្យបាន៦ម៉ឺនតោនក្នុងមួយឆ្នាំសម្រាប់ទីផ្សារក្នុងស្រុក និងកាត់បន្ថយការនាំចូល៕