របរកេរដូនតា មិនបាច់ទៅណាឆ្ងាយរកលុយបានស្រួល
- 2018-08-16 01:50:07
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
របរកេរដូនតា មិនបាច់ទៅណាឆ្ងាយរកលុយបានស្រួល
ចន្លោះមិនឃើញ
ការចិញ្ចឹមប្រចៀវជារបរដ៏កម្រជួបប្រទះមួយសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងខេត្តតាកែវប៉ុន្តែសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារលោក ញឹន ថេង រស់នៅភូមិ កណ្តោល ឃុំគោកពោធិ៍ ស្រុកបុរីជលសារ ប្រាប់ថានេះជាមុខរបរមួយដ៏ពេញនិយមសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារលោកច្រើនជំនាន់មកហើយ។
បុរសវ័យ៦៤ឆ្នាំខាងលើប្រាប់ Sabay ថាលោកបន្តរបរនេះពីឪពុកលោកដោយសារតែនេះជាការងារនៅនឹងកន្លែងបើទោះបីមិនសូវបានចំណូលច្រើនក៏ដោយក៏នៅតែងាយស្រួលក្នុងការរកផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារបន្ថែមលើមុខរបរធ្វើស្រែចម្ការ។
ក្នុងមួយយប់លោកថាអាចប្រមូលអាចម៍ប្រចៀវពីមួយទៅបីធុងដោយក្នុងមួយធុងថ្លៃ៨ ០០០ រៀលទៅ១ម៉ឺនរៀល។ លោកឲ្យដឹងថាអាចម៍ប្រចៀវជាជីធម្មជាតិម្យ៉ាងដែលមានជីវជាតិសម្រាប់ដំណាំ។
លោកបន្តថា៖ «ក្នុងចន្លោះ១០ថ្ងៃខ្ញុំអាចរកចំណូលបានជាង២០ម៉ឺនរៀលដែរចំណែកឈ្មួញមកទិញមានតាំងពីឈ្មួញវៀតណាម កំពត និងភ្នំពេញជាដើមឲ្យតែមានមិនខ្វះម៉ូយទេ គេទិញធ្វើជី»។
លោកបន្ថែមថាការងារនេះមិនលំបាកក្នុងការចំណាយដើមទុនអ្វីទេដោយគ្រាន់តែមានទីតាំងស្រឡះល្អនិងមានដើមត្នោតជិតៗគ្នាពីបីទៅបួនដើមរួចចងស្លឹកត្នោត១០ទៅ២០ធាងផ្អោបគ្នាជាប់នឹងដើមជាការស្រេច។
បើតាមលោក ញឹន ថេង ប្រចៀវមិនមែនចេះតែមករស់នៅតាមចិត្តអ្នកគ្រប់គ្នាចង់បាននោះទេ តែត្រូវមានលក្ខខណ្ឌសមស្របមួយចំនួនដូចជាទី១ត្រូវមានទីកន្លែងស្រលះល្អមិនលិចទឹកឬមិនដាច់ស្រយាលពេកព្រោះថាខ្លាចមានការរំយាយីពីមនុស្សនិងសត្វចង្រៃផ្សេងៗ។
មួយវិញទៀតប្រចៀវលោកថាមានសត្រូវធំៗដូចជាសត្វពស់តុកែ សត្វមៀមឬខ្លែងស្រាក ដូចនេះលោកថាត្រូវការពារឲ្យបានពីសត្វទាំងនោះ។ ក្រៅពីនេះលោកថាស្លឹកត្នោតដែលជាជម្រកសត្វប្រចៀវត្រូវឧស្សាហ៍ផ្លាស់ប្តូរកុំឲ្យមានសង្កើចបើមិនអ៊ីចឹងទេប្រចៀវនឹងហើរចេញអស់មិនខាន។
ចំណុចពិសេសមួយលោកថា៖ «បើទីតាំងណាដែលប្រចៀវធ្លាប់នៅពីមុនមកទើបប្រចៀវនាំកូនចៅជំនាន់ក្រោយៗមករស់នៅដោយស្វ័យប្រវត្តិ»៕