ទិញស្រួលជាងវេច យូរៗទំនងអាចភ្លេចប្រពៃណីមួយនេះ?

2018-10-08 00:30:00
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរមួយចំនួនលែងវេចនំអន្សមនៅរដូវបុណ្យភ្ជុំទៀតហើយ ដោយសុខចិត្តចំណាយលុយទិញទៅតាមចំនួនដែលខ្លួនត្រូវការសម្រាប់សែនព្រេននានាឬទុកទទួលទានបន្តិចបន្តួច។

(អ្នកស្រី ហែល ស្រី កំពុងវេចអន្សមសម្រាប់អតិថិជន)

បើនិយាយដល់ចំណុចនេះអ្នកប្រកបរបរវេចនំលក់ហាក់ត្រូវប៉ាន់វិញ ដោយមានអ្នកបញ្ជាទិញច្រើន តែបើនិយាយដល់ទម្លាប់ ប្រពៃណីវេចអន្សមរបស់ពលរដ្ឋខ្មែរហាក់បានថយចុះ។

អ្នកស្រី ហែល ស្រី រស់នៅស្រុកទ្រាំង ខេត្តតាកែវ បានប្រកបរបរវេចវេចអន្សមលក់ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ និងថាកំណើននៃអ្នកបញ្ជាទិញមានកាន់តែច្រើនពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។

អ្នកស្រីឲ្យដឹងថាអ្នកបញ្ជាទិញខ្លះមិនចង់វេចខ្លួនឯងដោយថាចំណាយពេលយូរក្នុងការៀបសណ្តែក អង្ករ ហើយត្រូវវេច និងស្ងោរទម្រាំឆ្អិតចំណាយពេលស្ទើរតែមួយថ្ងៃពេញ។ អ្នកស្រីថាចំណុចទាំងនេះហើយទំនងជាធ្វើឲ្យអ្នកភូមិខ្លះមិនវេចខ្លួនឯងនិងបានងាកមកបញ្ជាទិញពីអ្នកស្រីវិញ។

អ្នកស្រី ហែល ស្រី រំឭកថាកាលពីឆ្នាំកន្លងទៅអ្នកស្រីលក់នំអន្សមបានមិនតិចជាង៥០០នំនោះទេ ដោយលក់មួយតម្លៃ៤ពាន់រៀល ហើយថាឆ្នាំនេះទម្រាំចប់បុណ្យភ្ជុំ អ្នកស្រីជឿថាក៏លក់បានមិនតិចជាងឆ្នាំកន្លងទៅដែរ។

អ្នកស្រីបន្តថា៖ «មាន អតិថិជនទទួលស្គាល់ថានំខ្ញុំឆ្ងាញ់ មានអ្នកខ្លះទិញផ្ញើកូននៅភ្នំពេញ និងខ្លះមានទិញផ្ញើកូននៅកូរ៉េក៏មានដែរ»។

ទាក់ទងនឹងទម្លាប់វេចអន្សមនេះដែរលោក អ៊ឹម ហ៊ាម ឲ្យដឹងថានៅប៉ុន្មានឆ្នាំចុងគ្រោយនេះបន្ទាប់ពីម្តាយរបស់លោកបានទទួលមករណភាពក្រុមគ្រួសារលោកមិនបានវេចអន្សមនារដូវភ្ជុំបិណ្ឌនោះទេ។ លោកបញ្ជាក់ថាសមាជិកគ្រួសារផ្សេងទៀតមិនមានអ្នកចេះវេចនំនោះទេ និងថាដល់រដូវភ្ជុំបិណ្ឌម្តងៗ ក្រុមគ្រួសារលោកបានបញ្ជាទិញនំអន្សមសម្រាប់ធ្វើពិធីសែនខ្លះៗ និងសម្រាប់ទទួលទានបន្តិចបន្តួច។

ចំណែកអ្នកស្រី អ៊ិត ចន្នី វ័យជាង៣០ឆ្នាំ លើកឡើងថាកាលអ្នកស្រីនៅក្មេងៗអ្នកស្រីបានវេចនំអន្សមជាមួយម្តាយ ហើយនៅតាមផ្ទះណាក៏ឃើញតែអ្នកវេចនំដែរ។ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះអ្នកស្រីថាមិនសូវឃើញមានច្រើនដូចពីមុនទៀតទេ ដោយថាគ្រួសារខ្លះសមាជិកគ្រួសារទៅធ្វើការឆ្ងាយ ខ្វះកម្លាំង ដែលនាំឲ្យអ្នកទាំងនោះមិនចង់វេច ហើយសុខចិត្តទិញវិញ។

យ៉ាងណាក្តីអ្នកស្រីថាអ្នកស្រីនៅតែបន្តវេចនំអន្សមនារដូវភ្ជុំដដែល ដោយថានេះជាទម្លាប់តពីម្តាយ និងថាជាចំណង់ចំណូលចិត្តផ្ទាល់របស់អ្នកស្រីផង។

អ្នកស្រីបន្តថា៖ « ខ្ញុំស្រលាញ់ចូលចិត្តធ្វើនំខ្មែរហើយពេលទំនេរខ្ញុំក៏ឆ្លៀតវេចនំអន្សមយកទៅលក់នៅផ្សារម្តងម្កាលផងដែរ...ហើយខ្ញុំមិនចង់ឲ្យបាត់បង់វប្បធម៌ប្រពៃណីវេចនំតាមទម្លាប់ដូនតាយើងទេ...ខ្ញុំនឹងបន្តធ្វើវាហើយបង្រៀនកូនៗឲ្យចេះធ្វើនំដូចម្តាយខ្ញុំបង្រៀនខ្ញុំដែរ»៕

អត្ថបទដោយ៖ ជិន វេន