វិភាគ៖ ហេតុអ្វីអ្នកប្រដាល់ខ្មែរភាគច្រើន មិនអាចរក្សាភាពខ្លាំងបានយូរ?

2016-03-30 20:36:26
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

អ្នកប្រដាល់កម្ពុជាមួយចំនួនត្រូវបានគេមើលឃើញថា ងាយធ្លាក់ចុះសមត្ថភាពប្រកួតខ្លាំង បន្ទាប់ពីសមត្ថភាពរបស់ពួកគេឡើងខ្លាំងស្ទើរដល់ចំណុចកំពូលហើយ។ នេះបើប្រៀបធៀបនឹងអ្នកប្រទេសជិតខាងមួយចំនួនដែលវ័យរបស់ពួកគេកាន់តែច្រើនហើយ ប៉ុន្តែសមត្ថភាពនៅតែមានកម្រិតខ្ពស់ដែលធ្វើឲ្យអ្នកប្រដាល់ស្រករក្រោយមិនអាចមើលស្រាលបាន។

លោក មាស សុខគ្រី ជាមន្ត្រីអាជ្ញាកណ្ដាល និងចៅក្រមមួយរូបរបស់សហព័ន្ធកីឡាប្រដាល់កម្ពុជាបានលើកឡើងថា កីឡាករនៅកម្ពុជាមិនអាចរក្សាភាពខ្លាំងរបស់ខ្លួនបានយូរអង្វែងទេ ពីព្រោះពួកគេភាគច្រើនមានចរិតខ្ជិល មិនព្យាយាមបន្តការហ្វឹកហាត់ដោយគិតថា ខ្លួនខ្លាំងហើយមិនចាំបាច់ហ្វឹកហាត់ខ្លាំងបន្ថែមទៀតទេ។ អ្នកខ្លះឡើងវ៉ៃយូរៗ ទៅមានជំងឺជាប់ខ្លួនត្រង់ចំណុចណាមួយ ដែលជះឥទ្ធិពលដល់ការហ្វឹកហាត់។

លោកគ្រូបង្វឹករូបនេះបន្ថែមថា ជួនកាលបណ្ដាលមកពី ដល់វ័យកាន់តែចាស់(កម្លាំងធ្លាក់ចុះ)។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះកីឡាករប្រដាល់ខ្លះគិតថា អាជីពឈឺខ្លួនរូបគេមិនចាប់ជារបរប្រចាំជីវិតនាថ្ងៃអនាគតបានឡើយ ដូច្នេះហើយទើបបានជាពួកគេបន្ថយការហ្វឹកហាត់ក្រោយពេលមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់រកស៊ីមុខរបរផ្សេងវិញ។

ជាមួយគ្នានោះគ្រូបង្វឹកក្លឹបប្រដាល់ក្រសួងការពារជាតិ ធុន សុភា ដែលជាអតីតកីឡាករប្រដាល់ដ៏ល្បីមួយរូបបានលើកឡើងស្រដៀងគ្នាដែរថា កីឡាករប្រដាល់នៅកម្ពុជាដែលខ្លាំងហើយប្រែមកជាធ្លាក់វ៉ៃមិនល្អក្នុងរយៈពេលខ្លី មកពីពួកគេមានចរិតតួឯក។ ម្យ៉ាងទៀតអាចមកពីសុខភាពធ្លាក់ចុះ ពីព្រោះកីឡាករដែលខ្លាំងដល់កម្រិតខ្ពស់ច្រើនទុកពេលវេលាទំនេរច្រើនមិនបន្តខំប្រឹងហ្វឹកហាត់។

លោក ធុន សុភា (អាវស)ជាអាជ្ញាកណ្តាល

លោកបន្ថែមទៀតថា ការរក្សាភាពខ្លាំងរបស់កីឡាករអាចធ្វើទៅបានអាស្រ័យលើអ្នកនោះស្រលាញ់ប្រដាល់ខ្លាំងដោយលះបង់ច្រើនជាមួយវិស័យឈឺខ្លួននេះ។ ទន្ទឹមនឹងនោះអ្នកប្រដាល់ក៏ទាមទារឲ្យមានការជំរុញពីគ្រូបង្វឹកផងដែរទើបអាចប្រកាន់ការហ្វឹកហាត់បានខ្ជាប់ខ្ជួន។

ទោះបីជាយ៉ាងណា នៅមានកត្តាជាច្រើនទៀតដែលអាចធ្វើឲ្យអ្នកប្រដាល់ក្បាច់គុនបុរាណខ្មែរដែលខ្លាំងហើយមិនអាចរក្សាភាពខ្លាំងរបស់ខ្លួនបានយូរដូចជាកត្តាជាជីវភាពខ្វះខាត ការប្រឹងប្រែងហ្វឹកហាត់មួយរយៈគ្រាន់តែសម្រាប់ឡើងប្រកួត យកពេលប្រកបមុខការងារផ្សេងទៀតដើម្បីជីវភាពគ្រួសារ ប្រាក់តម្លៃខ្លួនឡើងប្រកួតតិច ឬក៏ប្រាក់រង្វាន់នៅមានកម្រិតជាដើម៕

ក្រៅពីកីឡាករកម្ពុជាពីររូបនេះតើប្រិយមិត្តដឹងទេថានៅមានអ្នកណាខ្លះទៀតដែលខ្លាំងតែមួយរយៈពេលខ្លីនោះ?

អត្ថបទ៖ ស្រី សុវណ្ណដារ៉ា