“ក្មេងប្រុសទិញផ្កាជូនម្ដាយ" រឿងអប់រំ អានហើយចង់យំតាម

2016-10-23 13:05:02
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ខ្ញុំកំពុងស្ថិតក្នុងហាងលក់ទំនិញមួយ ពេលឃើញអ្នកគិតលុយម្នាក់កំពុងនិយាយជាមួយក្មេងប្រុសដែលមើលទៅអាយុស្របាល ៥-៦ឆ្នាំ។ អ្នកគិតលុយនិយាយថា «បងសុំទោស តែលុយអូនមិនគ្រប់នឹងទិញតុក្កតានេះទេ»។ ក្មេងប្រុសនោះក៏ងាកមកសួរខ្ញុំ «ពូៗ លុយខ្ញុំពិតជាអត់គ្រប់មែនហ្អ៎?»

ខ្ញុំរាប់លុយគេ ហើយក៏ឆ្លើយថា «លុយនេះមិនគ្រប់សម្រាប់ទិញតុក្កតាទេ អូនសម្លាញ់»។ ក្មេងប្រុសនៅស្ងៀមដោយនៅតែកាន់តុក្កតាមួយនោះជាប់នឹងដៃ។ ទីបំផុត ខ្ញុំដើរទៅជិតគេម្ដងទៀត និងសួរថាតើគេចង់ទិញតុក្កតានោះឲ្យអ្នកណា។ «វាជាតុក្កតាដែលប្អូនស្រីខ្ញុំស្រឡាញ់និងចង់បានបំផុត។ ខ្ញុំចង់ទិញវាជាកាដូសម្រាប់ថ្ងៃខួបកំណើតនាង។ ខ្ញុំត្រូវផ្ញើវាឲ្យនាងតាមម៉ាក់ ព្រោះម៉ាក់នឹងទៅជួបនាងឆាប់ៗ» ក្មេងប្រុសនិយាយដោយកែវភ្នែកក្រៀមក្រំជាទីបំផុត។

«ប្អូនស្រីខ្ញុំបានទៅនៅឋានសួគ៌ហើយ។ ប៉ាប្រាប់ថាម៉ាក់ខ្ញុំនឹងទៅនៅទីនោះជាមួយនាងដែរនាពេលឆាប់ៗ ដូច្នេះខ្ញុំគិតថាគាត់គួរតែអាចយកតុក្កតាមួយនេះទៅផ្ញើប្អូនស្រីខ្ញុំ»។ បេះដូងខ្ញុំស្ទើរតែឈប់លោត ពេលឮគេនិយាយដល់ត្រឹមនេះ។ ក្មេងប្រុសងើយមុខសម្លឹងមកខ្ញុំ ហើយនិយាយថា «ខ្ញុំបានប្រាប់ប៉ាឲ្យជួយឃាត់ម៉ាក់កុំអាលទាន់ទៅ។ ខ្ញុំចង់ឲ្យគាត់ចាំខ្ញុំត្រលប់ពីទិញតុក្កតាវិញសិន»។ បន្ទាប់មកគេបានបង្ហាញរូបថតរបស់គេដែលមានស្នាមញញឹមដ៏ស្រស់ស្អាត ហើយនិយាយថា «ខ្ញុំចង់ឲ្យម៉ាក់យករូបថតនេះទៅដែរ ដូច្នេះប្អូនស្រីខ្ញុំនឹងមិនភ្លេចខ្ញុំទេ ខ្ញុំស្រឡាញ់ម៉ាក់ណាស់ ខ្ញុំអត់ចង់ឲ្យគាត់ចាកចេញពីខ្ញុំទេ ប៉ុន្តែប៉ានិយាយថាគាត់ត្រូវតែទៅរស់នៅជាមួយប្អូនស្រីខ្ញុំ»។

ក្រោយមកគេសម្លឹងមើលតុក្កតាម្ដងទៀតជាមួយកែវភ្នែកសោកសៅ ដោយស្ងៀមស្ងាត់។ ខ្ញុំដកកាបូបលុយចេញ និងនិយាយទៅកាន់គេថា «ឲ្យពូមើលលុយម្ដងទៀតមើល ក្រែងលោលុយឯងគ្រប់តែពូរាប់ខុស»។ ខ្ញុំបានថែមលុយខ្ញុំចូលជាមួយលុយរបស់គេ ហើយក៏ចាប់ផ្ដើមរាប់មុខគេម្ដងទៀត។ លុយនោះគ្រប់ ហើយសល់ខ្លះទៀតផង។

«អរគុណព្រះជាម្ចាស់ ខ្ញុំមានលុយគ្រប់ហើយ!» ក្មេងប្រុសតូចនិយាយទាំងរំភើប។ «យប់មិញមុនចូលគេង ខ្ញុំបានបន់ព្រះបួងសួងឲ្យខ្ញុំមានលុយគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ទិញតុក្កតា។ គាត់លឺការបួងសួងរបស់ខ្ញុំហើយ! ខ្ញុំក៏ចង់មានលុយគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ទិញផ្កាកូឡាបសឲ្យម៉ាក់ខ្ញុំដែរ ប៉ុន្តែខ្ញុំអត់ហ៊ានសុំព្រះច្រើនពេកទេ។ ឥលូវនេះខ្ញុំមានទាំងលុយទិញតុក្កតាហើយអាចទិញផ្កាឲ្យម៉ាក់ទៀត»។

ត្រលប់ចេញពីហាងវិញ ក្មេងប្រុសនោះនៅតែស្ថិតក្នុងខួរក្បាលខ្ញុំរហូត។ ក្រោយមកខ្ញុំក៏ចាំបានព័ត៌មានមួយកាលពីពីរថ្ងៃមុន ដែលចុះផ្សាយពីបុរសស្រវឹងស្រាម្នាក់បើកបរឡានដឹកទំនិញ ទៅបុកនឹងឡានមួយទៀតដែលមានអ្នកដំណើរជាស្ត្រីវ័យក្មេងម្នាក់និងកូនស្រីតូច។ កូនស្រីបានស្លាប់ភ្លាមៗនៅនឹងកន្លែង ចំណែកម្ដាយបានរងរបួសធ្ងន់ធ្ងរ។ តើនេះជាគ្រួសាររបស់ក្មេងប្រុសនោះមែនទេ?

ពីរថ្ងៃក្រោយជួបក្មេងតូចនោះ ខ្ញុំបានអានកាសែតដែលសរសេរថាម្ដាយដែលរងរបួសធ្ងន់នោះបានស្លាប់ហើយ។ ខ្ញុំទប់អារម្មណ៍មិនបាន ក៏ទៅទិញផ្កាកូឡាបសមួយបាច់ និងទៅផ្ទះប្រារព្ធពិធីបុណ្យសព តាមអាសយដ្ឋានក្នុងព័ត៌មាន។ នៅកន្លែងតម្កល់សាកសពដើម្បីឲ្យភ្ញៀវចូលគោរព ក្នុងមឈូសនោះនារីរងគ្រោះបានឱបផ្កាកូឡាបនៅនឹងដៃជាមួយតុក្កតានិងរូបថតក្មេងប្រុសម្នាក់នោះជាប់ដើមទ្រូង។ ខ្ញុំបានចាកចេញពីកន្លែងនោះទាំងស្រក់ទឹកភ្នែក ហើយរឿងនេះជារឿងមួយដែលខ្ញុំចងចាំមិនអាចបំភ្លេចបាន។

រហូតដល់ពេលនេះ ក្ដីស្រឡាញ់ដែលក្មេងប្រុសមានចំពោះម្ដាយនិងប្អូនស្រីរបស់គេគឺនៅតែមានច្រើន ច្រើនមិនអាចវាស់វែងបាន។ ហើយអ្នកដែលយកគ្រប់យ៉ាងទាំងនេះចេញពីគេគឺ អ្នកបើកបរស្រវឹងស្រា ៕

គំនិតអប់រំ៖ ត្រូវគោរពច្បាប់ គោរពជីវិតអ្នកដទៃ។ កុំធ្វើឲ្យអ្នកដទៃត្រូវមករងទុក្ខដោយសារកំហុសរបស់អ្នក។ មួយទៀត គួរជួយយកអាសាអ្នកដែលខ្វះខាតនិងកំពុងមានទុក្ខ ព្រោះជួនកាលការលះបង់បន្តិចបន្តួចរបស់អ្នកអាចផ្លាស់ប្ដូរជីវិតគេបាន ៕

ចុចអាន៖រឿងពិចារណា៖ ការព្យាយាមអាចមានដូចគ្នាតែភាពឆ្លាតវៃអាស្រ័យលើមនុស្ស

ចុចអាន៖មើលវីដេអូនេះអ្នកនឹងដឹងថាគ្មានក្ដីស្រលាញ់ណាធំជាងម្ដាយ

ប្រែសម្រួល៖ វ៉ាន់ថន ប្រភព៖ បរទេស