បុរសដាំដើមឈើព្រមគ្នា តែចេញលទ្ធផលផ្សេងគ្នា ឆ្លុះបញ្ចាំងពីការអប់រំកូនមិននឹកស្មាន

2017-05-12 05:09:38
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

មានអ្នកជិតខាង ២នាក់ រស់នៅផ្ទះក្បែរគ្នាក្នុងភូមិមួយ។ ម្នាក់ជាគ្រូបង្រៀន និងម្នាក់ជាបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនតែមានចំណង់ចំណូលចិត្តស្រលាញ់ធម្មជាតិ និងបច្ចេកវិទ្យាដូចគ្នា។

រូបតំណាង

ពួកគាត់ទាំងពីរនាក់ បានដាំដើមឈើម្នាក់មួយដើមក្នុងសួនច្បាររៀងៗខ្លួន ស្របពេលគ្នា និងទំហំប៉ុនៗគ្នា។ លោកគ្រូមានបច្ចេកទេសដាំ និងថែរក្សាផ្សេង ឯបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនមានវិធីសាស្ត្រដាំ និងការថែទាំផ្សេងគ្នា។

បុរសជាបុគ្គលិកដាំដើមឈើស្រោចទឹកច្រើន និងមើលថែយ៉ាងជាប់លាប់មិនលស់ថ្ងៃ ចំណែកគ្រូស្រោចទឹកដើមឈើតិចៗ ហើយក៏មិនសូវចំណាយពេលវេលាច្រើនមើលថែតាមដានវាដែរ។

សភាពដើមឈើរបស់បុគ្គលិក គឺខ្ពស់ ខៀវល្អស្រស់បំព្រង ឯដើមឈើរបស់បុរសជាគ្រូមើលទៅធម្មតា តែល្អគួរសម។ នាយប់មួយមានភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំងលាយឡំនឹងខ្យល់បោកបក់ លុះដល់ព្រឹកឡើង អ្នកទាំងពីរបានចេញមកមើលការខូចខាតដើមឈើក្នុងសួនពួកគេព្រមៗគ្នា។

បន្ទាប់ពីពិនិត្យរួចពួកគេឃើញលទ្ធផលខូចខាតខុសៗគ្នា ដោយដើមឈើរបស់បុគ្គលិករលំឫសដួលរាបលើដី ប៉ុន្តែដើមឈើបុរសជាគ្រូមិនខូចខាតអ្វីទាំងអស់ នៅឈរហ្នឹងថ្កល់ គ្រាន់តែជ្រុះស្លឹកតិចតួចប៉ុណ្ណោះ។

បុរសជាបុគ្គលិកមានការភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងពេលឃើញសភាពដើមឈើបែបនេះ រួចលោកបានដាច់ចិត្តចូលទៅសួរបុរសជាគ្រូត្រង់ៗថា "យើងទាំងពីរនាក់ បានដាំដើមឈើជាមួយគ្នា ហើយខ្ញុំតែងតែតាមមើលដើមឈើរបស់ខ្ញុំបានល្អណាស់ និងល្អជាងដើមឈើលោកគ្រូទៀត ហើយស្រោចដាក់ជីក៏បានច្រើនជាប្រចាំដែរ។ ហេតុអ្វីដើមឈើរបស់ខ្ញុំរលើងឫសទៅកើត បែរជាដើមឈើរបស់លោកគ្រូនៅឈរមាំបែបនេះទៅវិញ?”

ពេលបានឮសំណួរនេះរួចភ្លាម លោកគ្រូបានញញឹមបន្តិច រួចនិយាយថា "អ្នកបានស្រោចទឹកដាក់ជី និងយកចិត្តទុកដាក់ខ្វល់ខ្វាយចំពោះវាច្រើនពេកហើយ ដោយសារតែថែវាពេក ទើបវាមិនអាចរឹងមាំពេលជួបព្យុះភ្លៀង។ ចង់ឲ្យដើមឈើរឹងមាំល្អកុំចំណាយពេលជាមួយវាច្រើនពេក។ ខ្ញុំស្រោចទឹកល្មមៗ នោះឫសរបស់វាខំប្រឹងចាក់ចូលទៅក្នុងដីដ៏ជ្រៅដើម្បីស្វែងរកប្រភពទឹកបន្ថែម ធ្វើឲ្យដើមរបស់វាកាន់តែមាំអាចទប់កម្លាំងខ្យល់ ដូច្នេះហើយទើបវាអាចនៅឈររស់ពេលនេះបាន៕

តម្លៃអប់រំរឿង៖ រឿងនេះបានប្រៀបធៀបការមើលថែដើមឈើដូចជាការមើលថែកូនៗអីចឹង ប្រសិនបើអ្នកផ្ដល់អ្វីៗឲ្យកូនគ្រប់សព្វ នោះពួកគេនឹងមិនយល់ពីកិច្ចការលំបាកក្នុងការស្វះស្វែងរកពន្លឺជីវិតបានទេ។ ពួកគេនឹងមិនប្រឹងប្រែងធ្វើការសម្រាប់ខ្លួនឯង ហើយរង់ចាំតែអ្នកដទៃផ្ដល់ឲ្យ។ ជួនកាលវាជាវិធីសាស្ត្រដ៏ល្អបំផុតក្នុងការណែនាំ ឬចង្អុលផ្លូវឲ្យពួកគេ ប្រសើរជាងផ្ដល់ឲ្យស្រួលៗ។ សូមបង្រៀនពួកគេឲ្យរៀនដើរខ្លួនឯង ហើយឲ្យដើរតាមផ្លូវជីវិតរបស់ពួកគេ៕