មកស្គាល់វត្តអត្តខាត់មួយនៅពោធិ៍សាត់ គួរទៅនៅរដូវភ្ជុំនេះ

2017-09-14 07:03:09
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ក្នុងឱកាសបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនេះប្រហែលជាមានវត្តជាច្រើនមានពុទ្ធបរិស័ទយកចង្ហាន់ទៅប្រគេនព្រះសង្ឃបានយ៉ាងសមគួរ។ ខុសពីវត្តទាំងនេះ វត្តមួយក្នុងស្រុកវាលវែង ខេត្តពោធិ៍សាត់ មិនមានពុទ្ធបរិស័ទច្រើនយកចង្ហាន់ទៅប្រគេនព្រះសង្ឃដែលគង់នៅវត្តនោះទេ ដោយពុទ្ធបរិស័ទនៅជិតវត្តនោះមានជីវភាពក្រីក្រ និងម្យ៉ាងវត្តនេះក៏នៅដាច់ស្រយាលផងដែរ។

(ខ្លោងទ្វារចូលវត្តបុរេល្អាង១២)

វត្តបុរេល្អាង១២ ស្ថិតនៅក្នុងភូមិរំលេច ឃុំក្រពើពីរ ស្រុកវាលវែង និងមានចំងាយជាង៨០គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តពោធិ៍សាត់។ វត្តនេះមិននៅជាប់ផ្លូវកៅស៊ូនោះទេពោលគឺចុះពីផ្លូវនេះទៅតាមបណ្តោយផ្លូវលំប្រហែលជាប្រាំគីឡូម៉ែត្រទៀតទើបដល់។ អ្នកស្រុកនៅទីនោះថាផ្លូវចូលវត្តលំបាកធ្វើដំណើរ ដែលជាហេតុមិនសូវមានអ្នកពីចម្ងាយទៅកាន់វត្តមួយនេះ។

អ្នកស្រី សោម សុភាព ជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់នៅក្នុងមូលដ្ឋានខាងលើប្រាប់ Sabay តាមទូរស័ព្ទនៅខណៈដែលអ្នកស្រី កំពុងមករៀនវគ្គបណ្តុះបណ្តលនៅខេត្តបាត់ដំបងថា វត្តបុរេល្អាង១២នេះកសាងនៅឆ្នាំ២០១១។ អ្នកស្រីឲ្យដឹងថាព្រះសង្ឃនៅវត្តនេះមានចំនួនបួនអង្គ ហើយថាវត្តនេះមិនមានកុដ្ឋ ឬវិហារធ្វើអំពីឥដ្ឋដូចវត្តដទៃនោះទេ ពោលគឺមានតែសាលាឆាន់ធ្វើអំពីឈើមួយប៉ុណ្ណោះ។

(សាលាឆាន់ធ្វើអំពីឈើរបស់វត្តបុរេល្អាង១២)

អ្នកស្រីបន្តថា អ្នកស្រី និងពុទ្ធបរិស័ទដទៃទៀតមានជីវភាពមិនសូវធូរធានោះទេដែលថាមិនអាចជួយផ្គត់ផ្គង់ចង្ហាន់ដល់ព្រះសង្ឃឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់។ «ពុទ្ធបរិស័ទសុទ្ធតែក្រីក្រ យើងយកចង្ហាន់ទៅដែរតែតិចតួច...យើងនាំគ្នាជួយកសាងសាលាឆាន់ពីឈើ និងកំពុងកសាងកុដ្ឋនៅក្រោយសាលាឆាន់ពីឈើមួយដែរដើម្បីឲ្យព្រះសង្ឃគង់»។ អ្នកស្រីបន្ថែម។

អ្នកស្រីឲ្យដឹងទៀតថា ដោយសាវត្តនេះស្ថិតនៅឆ្ងាយពីផ្លូវកៅស៊ូ និងផ្លូវដែលចូលវត្តពិបាកផងទើបធ្វើឲ្យអ្នកពីចម្ងាយមិនងាយនឹងទៅកាន់វត្តនេះ។ «ធ្លាប់មានដែរអ្នកខេត្ត អ្នកអីគេមកជួយ គេជួយទិញម៉ាស៊ីនភ្លើងទិញអីដែរ...តែមិនសូវមានមកទេ»។ អ្នកស្រីបញ្ជាក់។

ចំណែកលោក ផេង ផាណូ ជាបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនមួយនៅភ្នំពេញ និងបានទៅកាន់វត្តនោះកាលពីសប្តាហ៍មុនប្រាប់ Sabay ដែរថាថ្ងៃដែលលោកទៅដល់វត្តនោះ ព្រះសង្ឃប្រាប់ថាវត្តគ្មានចង្ហាន់ទេ។ លោកថាព្រះសង្ឃបញ្ជាក់ថាយូរៗម្តងព្រះសង្ឃដាច់ចង្ហាន់តែម្តង ដោយហេតុថាពុទ្ធបរិស័ទសុទ្ធសឹងជាអ្នកក្រីក្រមិនអាចផ្គត់ផ្គង់ចង្ហាន់ទៀងទាន់នោះទេបើទោះបីជាពេលនេះរដូវបុណ្យភ្ជុំក៏ដោយ។

(ព្រះគ្រូចៅអធិការកំពុងគង់នៅលើសាលាឆាន់)

ដោយមានម្តាយក្មេកនៅទីនោះស្រាប់ផង លោក ផាណូ ថានៅចុងសប្តាន៍នេះលោកនឹងទៅកាន់វត្តនោះម្តងទៀត ព្រមទាំងនាំយកបច្ច័យមួយចំនួនទៅប្រគេនព្រះសង្ឃនៅទីនោះផង។ «វត្តហ្នឹងខ្សត់ខ្សោយ...ខ្ញុំបានរ៉ៃអង្គាស(បច្ច័យ)បានខ្លះដែរ ថ្ងៃសៅរ៍ហ្នឹងខ្ញុំទៅ(ម្តងទៀត)»។

បើតាមអ្នកស្រី សោម សុភាព វត្តល្អាង១២ នេះថ្វីត្បិតតែខ្សត់ខ្សោយមែន តែថាវត្តនេះមានកន្លែងគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍មួយគឺមានល្អាងភ្នំរហូតដល់១២ល្អាង និងថាអ្នកដែលទៅវត្តនោះតែងតែចូលលេងល្អាងទាំងនោះ។ «ក្នុងល្អាងហ្នឹងងងឹត ពេលបំភ្លឺពិលទៅឃើញថានៅជ្រៅទៀត...មានថ្មរូបរាងដូចរូបត្រី រូបអី...អ្នកមកមើលសរសើរថាស្អាត»។

Sabay មិនអាចទាក់ទងទៅកាន់ព្រះសង្ឃនៅវត្តបុរេល្អាង១២ បានទេ ដោយនៅវត្តនោះស្ថិតក្នុងតំបន់ដែលពុំសូវមានសេវ៉ាទូរស័ព្ទ៕

អត្ថបទ៖ ទូច សុខា

រូបភាព៖ ផាណូ