ស្ទើរមិនជឿ! សាស្ត្រាចារ្យ ព្រឿង ឈៀង រួចជីវិតពីសម័យខ្មែរក្រហមព្រោះតែភាពស្មោះត្រង់

2017-09-14 23:25:00
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

មានមនុស្សមិនតិចទេ ដែលបានស្លាប់ និងបាត់សាច់ញាតិរបស់ខ្លួនក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម ហើយអ្នកដែលប្រឈមមុខគ្រោះថ្នាក់បំផុតនៅសម័យនោះគឺ មន្ត្រីរដ្ឋការ អ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិស្ដុកស្ដម្ភ និងនិស្សិតបញ្ញវន្តជាដើម។ ដូច្នេះលោកសាស្ត្រាចារ្យ ព្រឿង ឈៀង ក៏ជាមុខសញ្ញា ដែលគេត្រូវជីកស្មៅជីកទាំងឬសដែរ។

មានជីដូនជាគ្រូបង្ហាត់របាំនៅក្នុងព្រះរាជវាំង ឪពុកជាអ្នកជំនួញ និងម្ដាយជាលេខា នៅទីស្ដីការនាយករដ្ឋមន្ត្រីក្នុងសម័យសង្គមរាស្ត្រនិយម ហើយលោកជានិស្សិតសិក្សាក្រៅប្រទេសផង និងជាសិល្បករផងនោះ ជាមុខសញ្ញាដ៏ធំដែលត្រូវកម្ចាត់។

តួអង្គព្រះវេស្សន្ដរ ក្នុងរឿងមហាវេស្សន្ដរជាតក រូបនេះ បានឱ្យ Sabay ដឹងថា កាលក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម លោកបានរួចជីវិតដោយសារតែភាពស្មោះត្រង់ហួសហេតុរបស់លោក។ «មិនមែនលោកត្រង់ព្រោះហេតុចង់រួចជីវិតទេ តែត្រង់ ព្រោះលោកមិនបានដឹងថារបបនេះឃោរឃៅ និងកាប់សម្លាប់មនុស្សអស់ច្រើនកម្រិតណា» លោក ព្រឿង ឈាង បញ្ជាក់។

លោក ព្រឿង ឈាង សម្តែងជាតួព្រះវេស្សន្តរ

ក្រោយពីបញ្ចប់ការសិក្សាពីប្រទេសកូរ៉េខាងជើងផ្នែកដំឡើងរបាំ លោកបានមកស្រុកខ្មែរវិញក្នុងអំឡុងឆ្នាំ ១៩៧៨ ចំរបបខ្មែរក្រហម។ កម្មាភិបាលខ្មែរក្រហមបានសួរចាក់ឬចាក់គុលពីប្រវត្តិរបស់លោក សិល្បកររូបនេះបានរៀបរាប់ប្រាប់ទាំងអស់ ដោយមិនលាក់បាំងសូម្បីបន្តិច។

“ខ្ញុំគិតថាវាជាព្រេងសំណាងរបស់ខ្ញុំ គេសួរពីប្រវត្តិរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំប្រាប់ទាំងអស់អត់លាក់អីបន្តិចសោះ ចុះយើងអត់ដឹងថាសភាពការក្នុងប្រទេសម៉េចផង ទើបមកពីក្រៅប្រទេស។ គេយកចម្លើយខ្ញុំទៅផ្ទៀងនឹងឯកសារដែលខ្ញុំទៅរៀននៅក្រៅប្រទេស និងឯកសារមួយចំនួនទៀត ដូចគ្នាទាំងអស់ ទូតប៉ុល ពត គេថាប្រវត្តិរូបមិត្តឯងហ្នឹង ជីកស្មៅត្រូវជីកទាំងឬ តែមិត្តឯងត្រង់ គេក៏ទុកឱ្យខ្ញុំរស់”។

ត្បិតបានរួចជីវិតពីការសួរចម្លើយក៏ដោយ តែតួប្រុសក្នុងរឿង "បង្គងវល្លិ៍មាស" រូបនេះមិនហ៊ានប្រហែសខ្លួនបន្តិចណាឡើយ ព្រោះក្រុម ប៉ុល ពត តាមដានលោកគ្រប់ពេលវេលា។ ជានិស្សិតសិក្សាក្រៅប្រទេស លោកមិនចេះធ្វើចម្ការ ឬកាប់ដីអ្វីទេ តែក្រុមប៉ុល ពត ដែលស្រលាញ់លោកបានប្រាប់ថា មិត្តឯងគេប្រើអីចេះតែធ្វើទៅ ចេះមិនចេះអីកុំប្រកែកគិតតែខំទៅ លោកក៏ធ្វើតាម រហូតគេមិនអាចចាប់កំហុសបាន។

បន្ទាប់ពីបែកសម័យខ្មែរក្រហម ថ្វីត្បិតតែលោក ព្រឿង ឈៀង មានសំណាងបាននៅរស់រានមានជីវិតក្តី តែអកុសម្ដាយឪពុកលោកបានស្លាប់ ហើយក្នុងចំណោមបងប្អូន១៣នាក់ ៧នាក់បានស្លាប់។

ក្រោយពីឃ្លាតឆ្ងាយពីសិល្បៈអស់ជាច្រើនឆ្នាំរួចមក លោក ព្រឿង ឈៀង បានវិលចូលសិល្បៈវិញ និងបានធ្វើការជាមួយនឹងសិល្បករផ្សេងៗទៀត ដើម្បីប្រមូលផ្ដុំសិល្បករឡើងវិញ ហើយលោកក៏បានបើកសាលាបង្រៀនសិល្បៈ និងធ្វើជាគ្រូចាប់ពីពេលនោះមក។

“បែកពីសង្គ្រាមភ្លាមខ្ញុំអស់សង្ឃឹម ខ្ញុំថាសិល្បៈគ្មានសង្ឃឹមទេ តែបានលោកតា ឆេង ផុន ប្រជុំពិភាក្សាជាមួយសិល្បករថា ធ្វើម៉េចដើម្បីបានដឹងថាអ្នកសិល្បៈនៅប៉ុន្មាន ដូច្នេះក៏ធ្វើមហោស្រពសិល្បៈទូទាំងប្រទេស ប្រមូលអ្នកសិល្បៈទាំងអស់ក្នុងប្រទេស ក៏បានដឹងថា បាត់អស់ជាង៨០% ។ លោកតា ឆេង ផុន លោកថា ត្រូវតែបើកសាលារបាំជាបន្ទាន់ ហើយក៏បានបើកសាលារបាំដំបូងគេតាំងពីពេលនោះមក ក្រោយពីសង្គ្រាម”។

បច្ចុប្បន្នលោក ព្រឿង ឈៀង មានវ័យ៦៧ឆ្នាំ ជាទីប្រឹក្សាក្រសួងវប្បធម៌និងវិចិត្រសិល្បៈ លោកអាចសម្ដែងសិល្បៈបុរាណបានស្ទើរគ្រប់ទម្រង់រាប់តាំងពីរបាំព្រះរាជទ្រព្យ របាំប្រពៃណី ល្ខោនបាសាក់ យីកេ និងមានជាច្រើនទៀត រួមទាំងធ្លាប់ ថតកុន និងដើរម៉ូដផង។ លោកក៏ធ្លាប់បានដឹកនាំរឿងមួយចំនួន ជាព្រះរាជនិពន្ធរបស់ព្រះបរមរតនកោដ ផងដែរ៕

អត្ថបទៈ ប៉ូ សាគុន