របរដេរបាវស៊ីម៉ងត៍បានចំណូល តែប្រឈមបញ្ហាសុខភាព

2017-10-31 23:20:00
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

បាវស៊ីម៉ងត៍ដែលប្រើរួចហើយអាចជារបស់ឥតប្រយោជន៍សម្រាប់អ្នកមានធនធាន ប៉ុន្តែវាពិតជាមានតម្លៃសម្រាប់អ្នកខ្សត់ខ្សោយ។ជាក់ស្ដែង ស្ត្រីមេផ្ទះក្នុងភូមិត្នោតជ្រុំ សង្កាត់បឹងទំពន់ ខណ្ឌមានជ័យ ស្ទើរពេញមួយភូមិ អាចរស់រានបានដោយសារអាស្រ័យផលដោយបាវស៊ីម៉ងត៍មួយនេះ បើទោះជាវាប៉ះពាល់ដល់សុខភាពក៏ដោយ។

ស្ត្រីមេផ្ទះក្នុងភូមិខាងលើទាំងអស់ គឺមកពីស្រុកមេសាងខេត្តព្រៃវែង ហើយភាគច្រើនក្នុងចំណោមពួកគាត់ គឺបាន និងកំពុងប្រកបរបរដេរបាវស៊ីម៉ងត៍ ដោយពួកគាត់អាចរកចំណូលបានប្រមាណ២០ម៉ឺនរៀលក្នុង១សប្ដាហ៍។ របរនេះក្លាយជាប្រភពចំណូលមួយផ្នែកបន្ថែមជួយទប់ទល់ជីវភាពគ្រួសាររបស់ពួកគាត់។

(អ្នកស្រី ពុំ ចន្ថា កំពុងជញ្ជូនបបាវស៊ីម៉ងត៍ដែលទើបកាត់ជាយ និងដកជេសរួចយកទៅលាងសម្អាត)

ប៉ុន្តែសម្រាប់ស្ត្រីវ័យ២៧ឆ្នាំ ពុំ ចន្ថា មានកូន២នាក់ក្នុងបន្ទុក ហើយស្វាមីបាត់បង់លទ្ធភាពធ្វើការទៀតនោះ មុខរបរដេរបាវស៊ីម៉ងត៍នេះ គឺជាប្រភពចំណូលតែមួយគត់របស់គ្រួសារ។

និយាយដោយលើកបង្ហាញពីដៃត្រូវស៊ីដោយអន្លើក្រោមឥទ្ធិពលម្សៅស៊ីម៉ងត៍ ស្ត្រីវ័យក្មេងរូបនេះ ប្រាប់ថា ការងារនេះត្បិតនៅមួយកន្លែងមែន ប៉ុន្តែមិនស្រួលទេ ប្រឈមបញ្ហាសុខភាព ហើយ ចំណូលក៏តិចតួចទៀត។ បើទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី អ្នកស្រីថា គ្មានជម្រើសល្អជាងនេះឡើយ។

ស្ដ្រីម្នាក់ទៀតឈ្មោះ ផន សាវ៉ាន វ័យ ៣៦ឆ្នាំ ជាដៃគូក្នុងវេនជាមួយ អ្នកស្រី ពុំ ចន្ថា ប្រាប់ថា ស្ដ្រីក្នុងភូមិស្ទើរទាំងអស់ប្រកបរបរនេះ ហើយខ្លះក្នុងចំណោមនេះ រួមទាំងអ្នកស្រីផង គឺត្រូវស៊ីម៉ងត៍ស៊ីដៃជើងចេញជាដំបៅដែរ។ ទោះជាបែបនេះក្ដី ពួកអ្នកស្រី គ្មានជម្រើសផ្សេងឡើយ ដូច្នេះហើយ អ្នកស្រីថាគឺមានតែទ្រាំតែប៉ុណ្ណោះ។

(អ្នកស្រី ផន សាវ៉ាន កំពុងដកជេសពីបាវស៊ីម៉ងត៍ ទុកលាងសម្អាតមុនយកទៅដេរ)

មុខរបរដេរបាវស៊ីម៉ង់ គឺជាការដេរផ្គុំបាវស៊ីម៉ង់តូចៗចំនួន១១ ទៅជាបាវទំហំធំមួយ ហើយវាត្រូវបានប្រើសម្រាប់ដាក់របស់របរអេតចាយ។ តាមការបញ្ជាក់របស់ស្ត្រីវ័យក្មេងខាងលើ មុននឹងបានផលិតផលសម្រេច ដំបូងចាប់ផ្ដើមពីការទទួលបាវស៊ីម៉ងត៍ពីម៉ូយធំម្នាក់ ដែល២ទៅ៣ថ្ងៃ គេយកមកបោះឲ្យម្ដង មានចំនួនពី៨០០ទៅ ១០០០បាវស៊ីម៉ងត៍តូចៗ។ ដោយសារចំនួនអ្នកដេរមានចំនួនច្រើន ស្ត្រីក្នុងភូមិត្រូវចែកវេនគ្នា ទទួលទំនិញបោះឲ្យពីម៉ូយនេះសម្រាប់យកមកដេរ ដើម្បីចៀសវាងការដណ្ដើមគ្នា ហើយក្នុង១វេន គឺមានគ្នាពីរនាក់។

ពេលបានទំនិញ ដំបូងអ្នកដេរត្រូវចំណាយពេលរុះខ្សែអំបោះ និងកាត់ជាយជាមុនសិន។ បន្ទាប់មកទើបយកទៅលាងសម្អាត និងហាលសម្ងួត ចុងក្រោយទើបចាប់ ផ្ដើមដេរផ្គុំគ្នា។ ជាមធ្យមអ្នកដេរ អាចដេរចេញជាផលិតផលសម្រេចបានប្រមាណជា ៦០ទៅ៧០បាវក្នុងរយៈពេល២ទៅ៣ថ្ងៃ។ ពេលលក់ចេញវិញ បាវមួយមានតម្លៃជាង១០០០ ទៅ២ពាន់រៀល ហើយហាងឆេងនេះ ប្រែប្រួល ម្ដងឡើងម្ដងចុះ មិនទៀងឡើយ៕

អត្ថបទដោយ៖ ណាក្វាន់

ប្រភព៖ ៣០ដេលី