ជំងឺអតុល្យភាពមួយចំនួន បង្កការគំរាមកំហែងស្ថិរភាពដល់ក្លឹបលីគកម្ពុជា
- 2018-04-30 08:13:55
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
ជំងឺអតុល្យភាពមួយចំនួន បង្កការគំរាមកំហែងស្ថិរភាពដល់ក្លឹបលីគកម្ពុជា
ចន្លោះមិនឃើញ
សន្ទុះអ្នកគាំទ្ររាប់ម៉ឺននាក់សឹងគ្រប់ការប្រកួតពានរង្វាន់ធំៗរបស់ក្រុមជម្រើសជាតិដូចជាការប្រកួតជម្រុះបាល់ទាត់ពិភពលោក ២០១៨ (World Cup) ជាទឡ្ហីករណ៍បញ្ជាក់ពីទំនោរវិស័យបាល់ទាត់ មានការរីកចម្រើនដុះដាលខ្លាំងក្លាដល់ថ្នាក់វាដាច់ចិន ថៃ កូរ៉េខាងជើង និងបណ្ដាប្រទេសក្នុងតំបន់លើចំនួនអ្នកគាំទ្រចូលទស្សនា និងគាំទ្រលើស៦ម៉ឺននាក់។
ចំនួនច្រើនលើសលប់ និងសំឡេងហ៊ោកញ្ជ្រៀវផ្ដល់កម្លាំងចិត្តដល់កីឡាករលើទីលានក្នុងដី ពិតជាថាមពលដ៏មានប្រសិទ្ធភាព ប៉ុន្តែការប្រកួតលីគកំពូលកម្ពុជាវិញមិនមានវាសនាទទួលបានការគាំទ្រយ៉ាងគំហុកដូច្នេះឡើយ។ ទោះជាលីគកំពូលមានការសម្រិតសម្រាំងកីឡាករ ក្លឹបខ្លះចាយទាំងលុយទិញកីឡាករបរទេស ប្រាក់ខែរាប់ពាន់ដុល្លារមួយខែៗមកជួយពង្រឹងគុណភាពលេងលើទីលាន ដើម្បីដណ្ដើមពាន ក៏នៅតែទាក់ទាញអ្នកគាំទ្រ ឲ្យចូលទស្សនានៅមានកម្រិត។
ទាំងនេះជាឧបសគ្គធំសម្រាប់ក្លឹបនីមួយៗ ក្នុងការកៀរគរអ្នកគាំទ្រ និងដៃគូឧបត្ថម្ភ បង្កើនចំណូល ឆ្លើយតបនឹងកញ្ចប់ចំណាយធំរយៈពេលវែង។ ពាណិជ្ជកម្មបាល់ទាត់ ឬការបង្កើតក្រុមអាជីពជាអាជីវកម្មពីសំណាក់អ្នកមានប្រាក់វាលលានដុល្លារភាគច្រើន អាចនឹងមិនស្ថិតក្នុងបញ្ជីអាទិភាពត្រូវវិនិយោគ ទោះជាមានក្លឹបចំណូលថ្មីដូចជាវិសាខាក្ដី ខណៈក្លឹបអាជីពមួយចំនួនបង្ខំចិត្ត បិទទ្វារ ឬដកខ្លួនចេញពីលីគអាជីពតែម្ដង។ ក្លឹបមួយៗដំណើរការទៅបានត្រូវការលុយ ហើយលុយអាចចេញពីម្ចាស់ក្លឹបដែលបោះទុនមុនពេលឈានដល់រកចំណូលសម្រាប់ទ្រទ្រង់ក្លឹបដើម្បីដំណើរការឲ្យនិរន្តរភាពយូរអង្វែង។
អ្នកចាត់ការម្នាក់ធ្លាប់ជោកជាំក្នុងវិស័យកីឡាបាល់ទាត់បាននិយាយថា ពេលក្លឹបលេងបានល្អ ទទួលជ័យជម្នះ មហាជនបានត្រឹមតែពាក្យសំដីសរសើរ ប៉ុន្តែពេលក្លឹបធ្វើមិនបានល្អ មានតែរិះគន់ជាន់ពន្លិច។ ពួកគេមិនដឹងថា ក្លឹបនីមួយៗជួបការលំបាកយ៉ាងណាទេ ប៉ុន្តែសូម្បីសំបុត្រចូលទស្សនាក៏ស្រែកថា ថ្លៃ សំលៀកបំពាក់ក៏មិនជួយទិញ តើឲ្យក្លឹបរស់បានដល់ពេលណា? អ្នកមានទ្រព្យធនដែលមានចំណូលចិត្តខាងវិស័យបាល់ទាត់មានមិនច្រើន ឬមើលឃើញពីជោគជ័យក្នុងការរកចំណូលមកវិញក្នុងភាគរយតិចតួចបំផុត ឬមិនចំណេញតែម្ដង។ បើបែបនេះ បាល់ទាត់រីកចម្រើនយ៉ាងម៉េច?
ចំណូលមិនសមាមាត្រ
ក្របខណ្ឌជើងឯកបាល់ទាត់ជាតិកម្ពុជាមានក្លឹប១២ដែលមានខ្ទង់ចំណាយខុសគ្នា។ ក្លឹបធំៗអាចចាយចន្លោះពី២០-៤០ម៉ឺនដុល្លារក្នុងមួយឆ្នាំ ឯក្លឹបតូចៗដែលមានសុខភាពហិរញ្ញវត្ថុខ្សត់ខ្សោយមានលទ្ធភាពចាយចន្លោះពី១០-២០ម៉ឺនដុល្លារប៉ុណ្ណោះ។ ការចំណាយទាំងនេះមិនរាប់បញ្ចូលលើការកសាងកីឡដ្ឋាន ឬជួសជុលទីលានបាល់ទាត់ឡើយ។
ចំណាយលើអ្វីខ្លះពីកញ្ចប់លុយរាប់សែនដុល្លារនេះ?
ក្លឹបមួយយ៉ាងតិចមានកីឡាករខ្មែរ ២៣នាក់ និងកីឡាករបរទេស៥នាក់។ ជាមធ្យមម្នាក់ប្រាក់ខែ៥០០ដុល្លារ សម្រាប់ធានាកៅអីកីឡាករខ្មែរមានសមត្ថភាពលើទីលាន។ កីឡាករកាន់តែល្អ ទាំងក្លឹប និងគ្រូបង្វឹក ក៏ហ៊ានផ្ដល់ប្រាក់ខែខ្ពស់តាមហ្នឹងដែរ។ កីឡាករបរទេសជាទូទៅមានប្រាក់ខែចន្លោះពី១ ៥០០-២ ០០០ដុល្លារអាមេរិក ឬអាចខ្ពស់ជាងនេះតាមសមត្ថភាព។
ចំណែក គ្រូបង្វឹក អ្នកចាត់ការ គ្រូជំនួយ គ្រូពេទ្យ មន្ត្រីព័ត៌មាន និងបុគ្គលិកផ្សេងទៀត ជាមធ្យមក្លឹបមួយអាចមានគ្នាពី៧ ទៅ១០នាក់។ គ្រូបង្វឹកជាខ្មែរអាចទទួលបានប្រាក់ខែ១ទៅ២ពាន់ដុល្លារ ប៉ុន្តែគ្រូបរទេសអាចច្រើនពាន់ដុល្លារ។ ក្រៅពីនោះចំណាយលើសម្ភារៈហ្វឹកហាត់ ឯកសណ្ឋាន មធ្យោបាយធ្វើដំណើរ ការស្នាក់នៅ អាហារ និងកិច្ចការរដ្ឋបាលផ្សេងៗ។ ក្លឹបខ្លះចំណាយលើការបណ្ដុះបណ្ដាលថ្នាលយុវជនទៀត។
ការចំណាយជាក់ស្ដែងកន្លងមក
ដូចបានបញ្ជាក់ខាងលើ បើរាប់លើខ្ទង់ចំណាយ មានក្លឹបថង់លុយធំ និងតូច។ ជាក់ស្ដែង ក្លឹបភ្នំពេញក្រោនត្រូវបានគេដឹងថា ហ៊ានចាយលុយច្រើនជាងក្លឹបប្រជែងឯទៀត។ ឆ្នាំ២០១៦ លោក ឬទ្ធី សំណាង ប្រធានក្លឹបឲ្យដឹងថា ភ្នំពេញក្រោនចាយអស់ប្រមាណ ៥០ម៉ឺនដុល្លារ។ លោក អោក សំណាង អគ្គលេខាធិការធ្លាប់ទម្លាយថា ឆ្នាំ២០១៥ ស្វាយរៀងចាយចន្លោះ២៥ទៅ២៧ម៉ឺនដុល្លារ។ លោក ឡាំ ទីនី អ្នកចាត់ការក្លឹបប្រាប់ថា ឆ្នាំ២០១៥ ណាហ្គាវើលចាយអស់ជាងបីខ្ទាស់ធំ (៣០ម៉ឺនដុល្លារ)។ ឆ្នាំនោះដែរ បឹងកេតចាយអស់ចន្លោះ៣០ទៅ៤០ម៉ឺនដុល្លារ។ ក្លឹបក្រសួងការពារជាតិចាយអស់៤០ម៉ឺនដុល្លារក្នុងឆ្នាំ២០១៧ដែលកើនឡើងទ្វេដង បើធៀបនឹងចំណាយឆ្នាំ២០១៦។
បញ្ហាកីឡដ្ឋាន
២០១៨នេះ ក្លឹបលីគទោះជាចំណាយច្រើនរហូតរាប់សែនដុល្លារក្តី ប៉ុន្តែក្នុងចំណោមក្លឹបសរុបមានតែក្លឹបមួយចំនួនប៉ុណ្ណោះដែលមានកីឡដ្ឋានផ្ទាល់ខ្លួនភាគច្រើន ស្ថិតនៅរាជធានីភ្នំពេញ។ ក្លឹបអ្នកមានទាំងនោះ មានជាអាទិ៍៖
ចំពោះក្លឹបដែលកំពុងចាយលុយរាប់លានដុល្លារ សង់ទីលានផ្ទាល់ខ្លួនមាន "វិសាខា"។ អង្គរថាយហ្គឺរ និងសូទីលូអង្គរ ផ្លាស់វេនគ្នា យកកីឡដ្ឋានខេត្តសៀមរាបធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះ។ ក្លឹបបឹងកេត អគ្គស្នងការដ្ឋាននគរបាលជាតិ និងណាហ្គាវើលនៅមិនទាន់មានទីលានខ្លួនឯងឡើយគិតត្រឹមរដូវកាលនេះ។
ការកសាងកីឡដ្ឋានមួយជារឿងដ៏លំបាកបំផុតសម្រាប់ក្លឹប។ បើម្ចាស់ក្លឹបមានដីផ្ទាល់ខ្លួនគឺមិនសូវលំបាកខ្លាំងរឿងធ្វើកីឡដ្ឋាននោះទេ ប៉ុន្តែបើមិនមានដីផ្ទាល់ខ្លួនទេរឹតតែពិបាកព្រោះត្រូវជួល ឬទិញដីដែលមានតម្លៃថ្លៃទើបអាចយកមកធ្វើទីលានតាមទំហំស្ដង់ដារបាន។
ការចំណាយកសាងកីឡដ្ឋានកន្លងមកត្រូវចំណាយប្រាក់រាប់សែនដុល្លារ។ ជាក់ស្តែង ព្រះខ័នរាជស្វាយរៀង និងភ្នំពេញក្រោនបានចំណាយប្រាក់អស់ម្នាក់ៗជាង ១លានដុល្លារអាមេរិកសម្រាប់កសាងកីឡដ្ឋាន ប៉ុន្តែមិនរាប់បញ្ចូលតម្លៃដីឡើយ។
ដោយឡែកក្លឹបវេស្ទើនភ្នំពេញ មិនមានដីខ្លួនឯងមកសង់កីឡដ្ឋានទេ ប៉ុន្តែបានចាយជិត១លានដុល្លារអាមេរិកដើម្បីកសាងទីលានផ្ទាល់ខ្លួនលើដីកំពុងជួល។ ដង្ហើមក្លឹប
ប្រាក់ចំណូលជាចរន្តឈាមតែមួយគត់ដែលទ្រទ្រង់ឲ្យក្លឹបឲ្យរស់បានយូរប៉ុណ្ណា។ ចំណូលអាចកើតមានតាមរយៈការផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម ការលក់សំបុត្រទស្សនាការប្រកួត ការលក់ឯកសណ្ឋាន ការឧបត្ថម្ភពីសហព័ន្ធ និងប្រាក់រង្វាន់ជាដើម។
ប្រាក់រង្វាន់ ៖ ក្របខណ្ឌបាល់ទាត់ជើងឯកជាតិកម្ពុជាផ្ដល់ប្រាក់រង្វាន់ដល់ក្រុម៣ចំណាត់ថ្នាក់។ ក្រុមលេខ១ចំនួន៦០លានរៀល (១៥ពាន់ដុល្លារ) ក្រុមលេខ២ចំនួន៤៦លានរៀល(១១ ៥០០ដុល្លារ) និងក្រុមលេខ៣ទទួលបាន៣៦លានរៀល (៩ពាន់ដុល្លារ)។ ពានរង្វាន់សម្តេចអគ្គមហាសេនាបតីតេជោ ហ៊ុន សែនផ្ដល់ឲ្យលេខ១ចំនួន៨០លានរៀល (២ម៉ឺនដុល្លារ) លេខ២ចំនួន៤០លានរៀល (១ម៉ឺនដុល្លារ) និងលេខ៣ចំនួន២០លានរៀល (៥ពាន់ដុល្លារ)។
ប្រាក់ឧបត្ថម្ភពីសហព័ន្ធ ៖ សហព័ន្ធបាល់ទាត់កម្ពុជាបានជួយឧបត្ថម្ភប្រាក់ចំនួន ១៥ពាន់ដុល្លារដល់ក្លឹបទាំង១២ក្លឹបក្នុងមួយរដូវកាលសម្រាប់រៀបចំការប្រកួតក្នុងដី និងក្រៅដី។ ដូច្នេះសហព័ន្ធបានចំណាយលុយ១៨ម៉ឺនដុល្លារក្នុងមួយរដូវកាលដល់ក្លឹបទាំង១២។
ការលក់សំបុត្រទស្សនា ៖ ទស្សនាការប្រកួតជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់សម្រាប់ប្រាក់ចំណូលក្លឹបដែរ។ តម្លៃសំបុត្រលីគកម្ពុជាប្រហែលជា ៤ពាន់រៀល។ បើមួយប្រកួតមានអ្នកទិញសំបុត្រចូលមើលចាប់ពី១ពាន់នាក់ឡើង នោះប្រាក់ចំណូលក៏អាចរកបានខ្ទង់លានរៀល។ យ៉ាងណា លីគកម្ពុជាមិនមានអ្នកចូលមើលច្រើនឲ្យផុលផុសដូចការប្រកួតជម្រើសជាតិឡើយ។ កីឡដ្ឋានស្វាយរៀង ចាត់ទុកជាកន្លែងប្រសើរមួយដែលមានតួលេខលក់សំបុត្របានច្រើន បើធៀបក្លឹបដទៃ ចន្លោះពី១ពាន់ទៅ៣ពាន់នាក់ ដូច្នេះអាចបានប្រាក់ចំណូលក៏ច្រើនទៅតាមនោះដែរក្នុងមួយប្រកួតៗ។
ថ្វីត្បិតតែចំណូលនេះសំខាន់ តែយ៉ាងណា នៅតែអត់គ្រប់លើការចំណាយរៀបចំប្រកួតឡើយ។ ប្រភពពីអ្នកចាត់ការម្នាក់និយាយថា ពេលខ្លះមិនហ៊ានទទួលធ្វើម្ចាស់ផ្ទះលក់សំបុត្រឡើយ ព្រោះខាត ទោះបីជាកម្រៃដែលទទួលបានពីការលក់សំបុត្រ (ម្ចាស់ផ្ទះយកទាំងអស់) មិនចែកទៅឲ្យសហព័ន្ធ ឬក្រុមក្រៅដី បើធៀបនឹងទំហំចាយវាយក្នុងការរៀបចំប្រកួត សន្តិសុខ បោះពុម្ពសំបុត្រ និងចំណាយផ្សេងៗទៀត។
ចំណុចខ្សោយ
លោក បែ មករា អ្នកចាត់ការទូទៅក្លិបបឹងកេតបានឲ្យដឹងថា បច្ចុប្បន្ននេះស្ថានភាពក្លឹបលីគកម្ពុជាដំណើរការមិនល្អទេ។ បញ្ហាចម្បងគឺអ្នកវិនិយោគមិនទាន់ហ៊ានបោះទុនលើការវិនិយោគបាល់ទាត់ដោយសារមិនទាន់ឃើញផលចំណេញ។ ចន្លោះប្រហោងរបស់ក្លឹបមានច្រើនដែលមិនទាន់អន្ទងចិត្តវិនិយោគិនទម្លាក់កញ្ចប់លុយបាន។ បញ្ហាចម្បង៣ កីឡដ្ឋាន ប្រភពចំណូល និងធនធានមនុស្ស។ ក្លឹបខ្លះមិនទាន់មាន ក្លឹបខ្លះមានដែរ តែមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់។
ទោះបីជាបឹងកេត មើលទៅដូចជោគជ័យ និងជាបេក្ខភាពដណ្ដើមពានហូរហែក្ដី អ្នកចាត់ការដដែលនេះឲ្យដឹងថា ក្លឹបរបស់លោកអាចរកចំណូលបានចន្លោះ៣០ទៅ៤០%នៃការចំណាយប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះត្រូវការចំណូលបន្ថែម៦០ទៅ៧០%ទៀតដើម្បីឲ្យមានតុល្យភាពក្នុងការចំណាយ-ចំណូល។ បញ្ហាមិនត្រឹមតែក្លឹបរបស់លោកទេ សូម្បីតែក្លឹបផ្សេងទៀតក៏ជួបបែបនេះដែរ។
ដំណោះស្រាយ
ឆ្លងកាត់តាមបទពិសោធ និងការប្រឈមមុខអនាគតក្លឹបដែលកំពុងត្រួសត្រាយផ្លូវចេញឲ្យផុតពីស្ថានភាពអាក្រក់ អ្នកចាត់ការក្លឹបស៊ូបឹងកេត លោក បែ មករា សម្លឹងឃើញយុទ្ធសាស្ត្រដែលអាចធ្វើឲ្យក្លឹបមានប្រាក់ចំណូល និងមានផលចំណេញដល់ម្ចាស់ឧបត្ថម្ភ។
ទី១. ក្លឹបមិនត្រូវប្រមូលផ្ដុំនៅភ្នំពេញគឺត្រូវចេញទៅតាមខេត្តដើម្បីបង្កើតអត្តសញ្ញាណផ្ទាល់ខ្លួនស្វែងរកអ្នកគាំទ្ររបស់ខ្លួនពិតប្រាកដ។ ឧទាហរណ៍ដូចថៃ វៀតណាម ម៉ាឡេស៊ីជាដើមពីមុនប្រមូលផ្តុំនៅក្រុងគឺមិនមានអ្នកគាំទ្រ និងមិនមានម្ចាស់ឧបត្ថម្ភចាប់អារម្មណ៍ ប៉ុន្តែពេលទៅដាក់មូលដ្ឋានតាមខេត្តផ្សេងៗបានធ្វើឲ្យអ្នកគាំទ្រស្រលាញ់ក្លឹបខេត្តរៀងៗខ្លួនពិតប្រាកដ។ ដូច្នេះរាល់ពេលមានការប្រកួតម្ដងៗមានអ្នកគាំទ្រទិញសំបុត្រចូលមើលច្រើន ធ្វើឲ្យកីឡាករមានកម្លាំងចិត្តលេង ហើយអ្នកឧបត្ថម្ភក៏ចាប់អារម្មណ៍ដោយហ៊ានចំណាយឧបត្ថម្ភដល់ក្លឹប ដោយសារមានអ្នកគាំទ្រកើនឡើងរហូត។
ទី២. អ្នកមានទ្រព្យធន សេដ្ឋី ឧកញ៉ាជាដើមត្រូវហ៊ានបោះទុនលើវិស័យបាល់ទាត់ឲ្យបានច្រើនដូចប្រទេសជិតខាង។ ជាមួយគ្នានេះ អាជ្ញាធរតាមខេត្តនីមួយៗត្រូវជួយគាំទ្រ និងបង្កលក្ខណៈងាយស្រួលដល់ក្លឹបដែលបង្កើតមូលដ្ឋានតាមខេត្តនោះ។ ពេលណាក្លឹបខ្លាំង មានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បី ខេត្តនោះក៏មានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បីដែរ។
ការលើកឡើងរបស់អ្នកចាត់ការបឹងកេតដូចការលើកឡើងរបស់ ឯកឧត្តម សៅ សុខា ប្រធានសហព័ន្ធកីឡាបាល់ទាត់កម្ពុជាដែលមានប្រសាសន៍ក្នុងមហាសន្និបាតប្រចាំឆ្នាំថា ក្លឹបលីគកម្ពុជា បើនៅតែយកពហុកីឡដ្ឋានជាតិធ្វើជាទីលានប្រកួតទៀត នោះនឹងមិនរីកចម្រើនទេ ។ ការពិត ទីលានប្រកួតផ្ទាល់ខ្លួនជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់ដើម្បីទាក់ទាញម្ចាស់ឧបត្ថម្ភ និងជាកន្លែងប្រមូលផ្ដុំអ្នកគាំទ្រឲ្យចូលទស្សនាដើម្បីរកប្រាក់ចំណូល។
ទន្ទឹមជាមួយគ្នា ប្រាក់ សុវណ្ណារ៉ា ដែលមានបទពិសោធច្រើនរឿងបាល់ទាត់លើកឡើងថា ឆ្នាំនេះលីគកម្ពុជាមានការប្រកួតប្រជែងខ្លាំងដោយមានក្លឹបថ្មីៗឡើងមកអាចប្រជែងនឹងក្លឹបធំៗបាន។ ទាំងនេះអាចនិយាយបានថា លីគកម្ពុជាកំពុងដើរទៅមុខល្អ។ យ៉ាងណា បញ្ហាធំបំផុតគឺមិនទាន់មានការឧបត្ថម្ភច្រើន ពីព្រោះការឧបត្ថម្ភជាអាទិភាពទីមួយសម្រាប់ដំណើរការក្លឹប។
មិនខុសពីលោក បែ មករា និងឯកឧត្តម សៅ សុខា លោក ប្រាក់ សុវណ្ណារ៉ាថា បើក្លឹបមិនពង្រីកទៅធ្វើទីលានតាមខេត្តជាទឹកដីផ្ទាល់ខ្លួន និងនៅតែយកទីលានក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ នោះនឹងកាន់តែវេទនា។ "ជាក់ស្ដែង សូម្បីតែក្លឹបភ្នំពេញក្រោនមានទីលានផ្ទាល់ខ្លួននៅរាជធានី ក៏មិនទាន់មានអ្នកគាំទ្រច្រើនដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញក្លឹបព្រះខ័នរាជស្វាយរៀង និងអង្គរថាយហ្គឺរធ្វើទីលាននៅខេត្តទទួលបានចំនួនអ្នកគាំទ្រច្រើន។ អីចឹងមានតែម្យ៉ាង គឺធ្វើទីលានផ្ទាល់ខ្លួនតាមខេត្តទើបមានអ្នកគាំទ្រស្រលាញ់ពិតប្រាកដ"។
លោកបានបង្ហើបពីគំនិតផ្ទាល់ខ្លួនថា អ្វីដែលលោកចង់ឃើញគឺរយៈពេល៥ឆ្នាំខាងមុខ ក្លឹបនៅកម្ពុជាក្លាយជាក្លឹបអាជីពដែលមានអ្នកគាំទ្រស្រលាញ់ មានកីឡដ្ឋាន ធនធានមនុស្ស និងថ្នាលយុវជនច្បាស់លាស់។ លោកក៏ចង់ឃើញអាស៊ានទទួលស្គាល់លីគកំពូលកម្ពុជាដូចលីគកំពូលផ្សេងៗទៀតនៅតំបន់អាស៊ានដែរ។
តើអ្នកមើលឃើញយ៉ាងណាពីស្ថានភាពបាល់ទាត់អាជីពនៃលីគកំពូលនានា? កាន់តែល្អជាងមុន ឬកាន់តែយ៉ាងយ៉ឺន? អាចមានមតិយោបល់អី ជួយជ្រោមជ្រែងឲ្យហានិភ័យនៃការវិនិយោគលើក្លឹបនីមួយៗ កាន់តែថយចុះ ដើម្បីឲ្យកាន់តែមាននិរន្តរភាពទេ?