រឿងរាវ១១យ៉ាងដែលត្រូវប្រឈមមុខ បើចង់ទៅរស់នៅលើភពអង្គារ

2019-11-20 09:35:24
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តមួយចំនួនមានការគិតដូចគ្នាថា នៅថ្ងៃខាងមុខមនុស្សនឹងអាចធ្វើដំណើរទៅរស់នៅលើភពអង្គារនេះបាន។ ប៉ុន្តែដើម្បីអាចទៅរស់នៅលើភពពណ៌ក្រហមនោះបាន គេត្រូវប្រឈមមុខនឹងកត្តាមួយចំនួនដូចខាងក្រោមនេះ៖

១. ការធ្វើដំណើរ៖

ដើម្បីអាចធ្វើដំណើរទៅដល់ភពអង្គារគឺត្រូវចំណាយប្រាក់អស់ច្រើន។ បើយោងតាមបេសកកម្មភពអង្គាររបស់អង្គការណាសានាពេលបច្ចុប្បន្ននេះគឺគេត្រូវចំណាយទឹកប្រាក់ប្រមាណ៥០ពាន់លានដុល្លារដើម្បីធ្វើដំណើរទៅកាន់ភពអង្គារ។ ប៉ុន្តែការធ្វើដំណើរនេះអាចបន្ថយមកតម្លៃទាបបានត្រឹម ៥ពាន់លាន ទៅ ២០ពាន់លានដុល្លារ។

២. ភាពប្រថុយប្រថានពេលធ្វើដំណើរ៖

the-us-economy-has-some-serious-momentum-right-now

ទោះបីជាដំណើរការចុះចត និងការបង្ហោះយានអវកាសមិនមានបញ្ហាអ្វីក្ដី ប៉ុន្តែប្រព័ន្ធទ្រទ្រង់ជីវិតអាចនឹងមានការខូចខាតដោយប្រការណាមួយ នៅកំឡុងពេលនៃការធ្វើដំណើររយៈពេល៩ខែទៅកាន់ភពក្រហមនេះ។

៣. គ្រោះថ្នាក់ពេលចុះចត៖

article-2370100-015F0B7900000514-789_634x341

ទោះបីជាមានលទ្ធភាពធ្វើដំណើរ និងអាចធ្វើដំណើរមកដល់ភពអង្គារដោយសុវត្ថិភាពក្ដី ប៉ុន្តែការចុះចតលើភពនេះមិនមែនជាការងាយស្រួលឡើយ។ បច្ចុប្បន្ននេះមិនទាន់មានបច្ចេកវិទ្យាណាអាចឲ្យមនុស្សចុះចតលើភពអង្គារដោយសុវត្ថិភាពនោះទេ។

៤. សីតុណ្ហាភាពត្រជាក់ខ្លាំង៖

E613516D-94B1-4F29-AE1E-A7066E22869A_mw1024_mh1024_s

សីតុណ្ហភាពជាមធ្យមលើភពអង្គារគឺ -២៧អង្សា។ សម្រាប់រដូវក្ដៅវិញតំបន់ដែលស្ថិតនៅជិតខ្សែអេក្វាទ័រមានសីតុណ្ហភាពដល់ទៅ-២១អង្សា ចំណែកឯរដូវរងានៅតំបន់ប៉ូលមានសីតុណ្ហភាពដល់ទៅ -៩៣អង្សាឯណោះ។

៥. បញ្ហាបរិយាកាស៖

ស្រទាប់បរិយាកាសនៅលើភពអង្គារមានផ្ទុកអុកស៊ីហ្សែនតែ ០,១៥ភាគរយប៉ុណ្ណោះ ប្រៀបនឹងផែនដីមាន ២១ភាគរយ ដែលនេះស្ទើរតែមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការដង្ហើមឡើយ។ ៩៦ភាគរយនៃបរិយាកាសគឺពោរពេញទៅដោយកាបូនឌីអុកស៊ីត។

៦. ស្រទាប់បរិយាកាសស្ដើង៖

ស្រទាប់បរិយាកាសស្ដើងពេកមិនអាចទប់ទល់នឹងសារធាតុវិទ្យុសកម្មមួយចំនួនដូចជា កាំរស្មីយូវីរបស់ព្រះអាទិត្យជាដើម។ សារធាតុវិទ្យុសកម្មនេះអាចធ្វើឲ្យរុក្ខជាតិ ព្រមទាំងកោសិការបស់សត្វរងការខូចខាត។

៧. ការដាំដំណាំ៖

ការដាំដំណាំអាចជួបបញ្ហាប្រសិនបើដីនៅលើភពអង្គារមិនមែនជាដីដែលមានជីជាតិដូចជាផែនដីទេនោះ។ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រធ្លាប់បង្ហាញនាពេលកន្លងមកថា មិនមានជីវិតរស់នៅក្នុងដីរបស់ភពអង្គារឡើយ សូម្បីតែបាក់តេរី។

៨. ពន្លឺ៖

ភពអង្គារទទួលបានពន្លឺត្រឹមតែមួយភាគបីនៃពន្លឺព្រះអាទិត្យតែប៉ុណ្ណោះ ដូចនេះអាចចំណាយពេលយូរសម្រាប់ឧបករណ៍ដែលប្រើប្រាស់ផ្ទាំងសូឡាដើម្បីបញ្ចូលថាមពល រួមទាំងការដាំដំណាំផងដែរ។

៩. ព្យុះធូលីដី៖

ព្យុះធូលីដីបានកើតមានលើភពមួយនេះជាញឹកញាប់ដោយមានរយៈពេលប្រមាណពីរទៅបីថ្ងៃ និងមានល្បឿន៥៣ទៅ១០៦គ.ម/ម៉។ ពេលខ្លះព្យុះនេះអាចមានទំហំធំដែលអាចគ្រប់ដណ្ដប់ភពនេះទាំងមូលបានក្នុងរយៈពេលរាប់សប្ដាហ៍ឯណោះ។

១០. ទំនាក់ទំនង៖