របរលក់ដូងញើសស្រោចខ្លួន តែរឿងលុយ អ្នកធ្វើការឮដាច់ផ្ងារ

2014-12-27 14:20:45
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

រទេះផ្ទុកដូងពេញរៀបជាស្រេចបញ្ឈរចោលក្បែររទេះ អ្នកប្រកបអាជីពដូចគ្នា ជាច្រើនទៀតតាំងពីម៉ោងប្រមាណ៥ជាង៦ព្រលឹមស្រាងៗម៉្លេះ ប្របរបងវត្តមហាមន្ត្រី មុនពេលចាប់អូសលក់តាមវិថីព្រះសីហនុទៅទិសខាងកើត និងបន្តទៅផ្លូវនានាស្វែងរកអតិថិជន។

សម្បុរខ្មៅស្រគាំវ័យ៣៩ឆ្នាំលោក ណុប រិទ្ធ បានប្ដូរពីការដើរលក់របស់របរសិប្បកម្មដូចជា កញ្ច្រែង ល្អី នៅស្រុកទ្រាំងខេត្តតាកែវ មកលក់ដូងតាមរទេះរុញនៅ ភ្នំពេញ វិញទើបបានជាង៣ខែប៉ុណ្ណោះ។

សឹងរាល់ថ្ងៃដូងពេញៗរទេះចំនួន១០ឡូ មាន១២០ផ្លែ លោកលក់អស់ស្ទើរមិនដែលសល់។ ដូង១ឡូ យកពីអ្នកបោះដុំតម្លៃ ១៣០០០៛ គិតទៅមួយផ្លែៗ ជាង១០០០៛ តែលក់វិញមួយផ្លែ ២០០០៛ ខ្លះបាន២៥០០៛។ «យកដប់ៗឡូ ឲ្យតែអស់ពាក់កណ្ដាលគឺរួចដើមហើយ។ វាហត់បន្តិច តែរឿងថវិកាគួរសម្យ។»

និយាយពីកាលឡើងមកភ្នំពេញដំបូងលោក រិទ្ធ វិចបង្វិចមកជាមួយលុយជាប់ខ្លួន៦០ម៉ឺនរៀល។ លោកបានទិញរទេះរុញអស់ ៤០ម៉ឺន និង២០ម៉ឺនទៀតទុកធ្វើដើមទិញដូង។ លក់ដូងមិនសាំញ៉ាំច្រើនទេ គឺជាប្រចាំត្រូវឡើងយកដូងពីកន្លែងបោះដុំម្ដុំអូឡាំពិក ជួនអីតាំងពីម៉ោង១២ឬ១យប់ ដើម្បីទុកលក់ពេលព្រឹក។

គាត់ចាប់រុញលក់ពីម៉ោង៦ជាង៧ព្រឹក រហូតដល់ពេលល្ងាចហៀបយប់ទើបវិលអូឡាំពិកវិញ។ ជាទូទៅ១សប្ដាហ៍គាត់អាចផ្ញើលុយទៅឲ្យប្រពន្ធនៅស្រុក ពី៣០ទៅ៤០ម៉ឺនរៀល សល់ពីការស្នាក់នៅ ហូបចុករបស់គាត់។

បុរសវ័យកណ្ដាលត្អូញត្អែថារបបនេះហត់ត្រូវថ្ងៃក្ដៅបែកញើសជោគខ្នងសឹងគ្រប់ពេល តែហោចណាស់វាបានផ្ដល់ឲ្យគាត់នូវចំណូលគ្រាន់បើ អាចសន្សំផ្ញើប្រពន្ធកូនមួយខែៗរាប់លានរៀលដែរ៕ http://youtu.be/p0i1l23CHqI

អត្ថបទ៖ ប៉ែន សុផាន់ណា