បុរសក្រីក្រ និងពិការភ្នែកជម្នះភាពមាក់ងាយរហូតក្លាយជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនតម្លៃ១៦លានដុល្លារ

2016-12-20 08:24:43
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

លោក Srikanth Bolla បានជួបឧបសគ្គយ៉ាងច្រើនក្នុងជីវិតរស់នៅជាពិសេសកត្តាជីវភាព ប៉ុន្តែវាមិនអាចរារាំងមហិច្ឆតាស្វែងរកភាពជោគជ័យរបស់បុរសពិការភ្នែករូបនេះបានឡើយ។

យុវជនវ័យ ២៣ឆ្នាំខាងលើ បានពិការភ្នែកពីកំណើតស្ថិតក្នុងគ្រួសារក្រីក្រ និងរស់នៅសហគមន៍ដាច់ស្រយាលក្នុងរដ្ឋ Andhra Pradesh ប្រទេសឥណ្ឌា។ ទោះមានភាពលំបាកក្នុងការធ្វើដំណើរឆ្ងាយទៅរៀននៅវិទ្យាល័យក្ដី តែគេមានការតាំងខ្ពស់ និងខិតខំរៀនសូត្រខ្លាំងដែរ។

ដោយសារតែកើតមកពិការភ្នែក គេបានរងភាពមាក់ងាយពីអ្នកជុំវិញស្ទើរមិនលោះថ្ងៃ ពិសេសក្នុងថ្នាក់រៀន។ គ្រាមួយពេល Bolla សម្ដែងអារម្មណ៍ចង់រៀនមុខវិជ្ជាវិទ្យាសាស្ត្រ ខាងក្រុមប្រឹក្សាអប់រំរដ្ឋ Andra Pradesh បានបដិសេធសំណើរបស់គេដោយនិយាយថា មានតែមុខវិជ្ជាសិល្បៈប៉ុណ្ណោះដែលសិស្សពិការភ្នែកអាចរៀនបាន។

លោកបានរម្លឹកប្រវត្តិដ៏ឈឺចាប់របស់ខ្លួនថា «ខ្ញុំកើតក្នុងត្រកូលកសិករ។ ឪពុកម្ដាយមិនចេះអក្សរ ដូច្នេះខ្ញុំបានចំណាយពេល ៦ឆ្នាំ ទៅជួយធ្វើការលើវាលស្រែជាមួយឪពុក។ ដោយសារតែសហគមន៍ខ្ញុំរស់នៅ សម្បូរអ្នកមិនចេះអក្សរ អ្នកភូមិបានបញ្ចុះបញ្ចូលឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំឲ្យបោះបង់ខ្ញុំចោល តែគាត់មិនធ្វើតាម។ ឪពុកម្ដាយខ្ញុំបានបញ្ជូនខ្ញុំឲ្យទៅចូលរៀន តែមិត្តក្នុងថ្នាក់រើសអើងមែនទែន ហើយគេគិតថាខ្ញុំមិនអាចរត់លេងជាមួយពួកគេបានឡើយ។ ចំណែកគ្រូក៏មិនសូវខ្វល់នឹងខ្ញុំដែរ ព្រោះពួកគេគិតថាខ្ញុំរៀនមិនចេះ។ ខ្ញុំបានចំណាយពេល ២ឆ្នាំអង្គុយតុក្រោយគេតែម្នាក់ឯង ដោយមិនមាននរណាម្នាក់ទទួលស្គាល់វត្តមានខ្ញុំទេ។

ដោយសារការប្ដេជ្ញាចិត្តយ៉ាងមុតមាំ ខ្ញុំបានផ្ទេរទៅរៀននៅសាលា Devnar School សម្រាប់អ្នកពិការភ្នែក នៅទីក្រុង Hyderabad។ ទោះជាយ៉ាងណា ការផ្លាស់ទៅរៀននៅទីក្រុងធំ ធ្វើឲ្យខ្ញុំជួបការលំបាកជាថ្មី។ ពេលទើបចូលរៀន ខ្ញុំមិនយល់អ្វីគេនិយាយឡើយ ព្រោះខ្ញុំចេះតែនិយាយភាសា Telegu ជាភាសាតាមតំបន់ធ្លាប់រស់នៅ។ បន្ទាប់មក ឪពុកម្ដាយខ្ញុំបានបញ្ជូនខ្ញុំឲ្យទៅស្នាក់នៅក្នុងអន្តេវាសិកដ្ឋានសាលា ខ្ញុំបានយំ៣ថ្ងៃ មិនញ៉ាំបាយទឹក មិនយល់ពីអ្វីអ្នកជុំវិញខ្លួនជជែកគ្នា ហើយក៏មិនអាចនិយាយទៅកាន់ពួកគេបានដែរ។ គ្រូជាច្រើនបានព្យាយាមជួយបង្រៀនភាសា និងវេយ្យាករណ៍អង់គ្លេស ប៉ុន្តែវាពិបាករៀន ព្រោះខ្ញុំស្ដាប់គ្រូមិនយល់។

វាពិតជាពិបាករៀន តែខ្ញុំបានដាក់ចិត្តរៀន រហូតបានពិន្ទុខ្ពស់ឡើងថ្នាក់ទី ១០។ ជាអកុសល ក្នុងរដ្ឋ Andhra Pradesh ក្រុមប្រឹក្សាអប់រំមិនអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សពិការភ្នែកចូលរៀនផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រឡើយចាប់ពីថ្នាក់ទី១០ឡើងទៅ។ ទោះបីមុខវិជ្ជាគណិតវិទ្យា និងវិទ្យាសាស្ត្រខ្ញុំទទួលបានពិន្ទុខ្ពស់ ដល់ថ្នាក់ទី១១ ខ្ញុំបានត្រឹមរៀនមុខវិទ្យាមនុស្សសាស្ត្រប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំបានដើរដាក់ពាក្យរៀនមុខវិជ្ជាវិទ្យាសាស្ត្រ ប៉ុន្តែគ្មានសាលាណាទទួលឡើយ។

ដោយផ្ដោតតែគោលដៅ ការជឿជាក់លើខ្លួនឯង ខ្ញុំបានបញ្ចុះបញ្ចូលសាលាឲ្យជួយតវ៉ាក្រុមប្រឹក្សាអប់រំជំនួសខ្ញុំ រហូតចរចាជាង ៦ខែ ទីបំផុតពួកគេយល់ព្រមឲ្យខ្ញុំចូលរៀនថ្នាក់វិទ្យាសាស្ត្រហើយ។ ខ្ញុំបានក្លាយជាសិស្សពិការភ្នែកដំបូងគេក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា ដែលបានរៀនចប់ថ្នាក់វិទ្យាសាស្ត្រនៅកម្រិតវិទ្យាល័យ ថែមទាំងបានពិន្ទុដ៏ខ្ពស់ដល់ទៅ ៩៧% ទៀតផង ពេលប្រលងបញ្ចប់ឆ្នាំថ្នាក់ទី១២ នៅរដ្ឋខាងលើ។

អ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ ក្នុងអំឡុងពេលរៀននៅវិទ្យាល័យ ខ្ញុំបានឈ្នះពានលេងអុកថ្នាក់ជាតិជាច្រើន រួមទាំងទទួលបានចំណាត់ថ្នាក់លេខ២ ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍សភាវិទ្យាសាស្ត្រឥណ្ឌាលើកទី៩៣ ផង។ បើនិយាយពីកាលរៀនអនុវិទ្យាល័យវ័យ ខ្ញុំចូលចិត្តចូលរួមក្នុងសកម្មភាពសង្គម ដើម្បីស្វែងយល់ពីយុទ្ធនាការសន្សំសំចៃទឹកប្រើប្រាស់ ការយល់ដឹងអំពីជំងឺអេដស៍ ពលកម្មកុមារ និងកម្មវិធីអក្ខរកម្មជាដើម»។

ងាកទៅមើលស្ថានភាពក្រោយប្រលងចប់វិញ ភាពរើសអើងជនពិការនៅតែតាមលងបន្លាចគាត់ជានិច្ច។ លោកចង់ចូលរៀនថ្នាក់វិស្វកម្ម នៅវិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាឥណ្ឌា (IIT) ដ៏ល្បី តែមិនត្រូវគេលក់ពាក្យឲ្យចូលរួមប្រលងចូលរៀនឡើយ។

Bolla បន្តដើរដាក់ពាក្យទៅរៀននៅក្រៅប្រទេសវិញ ដោយរកឃើញកម្មវិធីសិក្សាក្រោយថ្នាក់ឧត្ដមសិក្សាទៅកាន់សហរដ្ឋអាមេរិក រួចជាប់អាហារូបករណ៍ដល់ទៅ ៤សាកលវិទ្យាល័យមានដូចជា Massachusetts Institute of Technology (MIT), Stanford, Berkeley និង Carnegie Mellon តែលោកជ្រើសរើសយក MIT ហើយសាលានេះបានជាប់ជាសាលាដំបូងគេទទួលយកសិស្សពិការភ្នែកអន្តរជាតិឲ្យចូលរៀន។ បន្ទាប់ពីរៀនចប់នៅសាកលវិទ្យាល័យ MIT ដោយជោគជ័យ គេមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនត្រូវធ្វើអ្វីម្យ៉ាង ព្រោះជនពិការតែងតែពុំសូវមានឱកាសទាំងរៀនសូត្រ និងការងារក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា។ ដូច្នេះគេបានបោះបង់ឱកាសរកស៊ីនៅអាមេរិក រួចត្រលប់មកឥណ្ឌាវិញ ដោយបើកអង្គការមិនរកប្រាក់ចំណេញឈ្មោះថា Samanvai នៅទីក្រុង Hyderabad ក្នុងគោលបំណងជួយគាំទ្រផ្ដល់ប្រឹក្សាដល់សិស្សពិការ។

បន្ថែមលើនោះ គេបានបើកសេវាកម្មបង្រៀនរហូតទទួលបានសិស្សជាង ៣០០០នាក់។ ដោយសន្សំប្រាក់បានគ្រប់គ្រាន់នៅឆ្នាំ ២០១២ គាត់សម្រេចចិត្តបើកក្រុមហ៊ុន Bollant Industry Pvt.Ltd ដែលផ្ដល់ឱកាសឲ្យជនពិការ និងអ្នកមិនចេះអក្សរបានចូលធ្វើការបែបវេចខ្ចប់។ ក្រុមហ៊ុនរបស់គាត់ គឺខាងបម្លែងសម្ភារៈប្រើប្រាស់ចានឆ្នាំងចាស់ៗ និងដុតកម្លោចកាកសំណល់កសិកម្ម ទៅជារបស់ប្រើប្រាស់ថ្មី។

ពេលនេះ Bollant បានជួលបុគ្គលិកជាជនពិការជាង ១៥០នាក់ និង៥សាខា ធ្វើឲ្យក្រុមហ៊ុនរបស់គាត់មានតម្លៃជាង ១៦លានដុល្លារទៀតផង៕