ម្រេចមេមត់កំពុងរើបម្រះខ្លួនឲ្យក្លាយជាតួអង្គសំខាន់វាយលុកទីផ្សារអន្តរជាតិ

2016-12-29 23:01:00
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

និយាយដល់ផលិតផលម្រេចនៅកម្ពុជា អ្នកគ្រប់គ្នាប្រាកដជានឹកដល់ម្រេចកំពត ឬមណ្ឌលគីរី ប៉ុន្តែមិនសូវមានអ្នកចាប់អារម្មណ៍នឹងម្រេចនៅស្រុកមេមត់ខេត្តត្បូងឃ្មុំ ឬខេត្តកំពង់ចាមឡើយ។ ទោះយ៉ាងណា កសិករដាំម្រេចនៅស្រុកមេមត់កំពុងអភិវឌ្ឍខ្លួនដើម្បីឲ្យក្លាយជាតួអង្គសំខាន់មួយដើម្បីប្រកួតប្រជែងនឹងម្រេចកំពត និងមណ្ឌលគីរីលើទីផ្សារអន្តរជាតិ។

លោក ឈិត កុសល

លោក ឈិត កុសល ម្ចាស់កសិដ្ឋានម្រេចនៅភូមិជាំទ្រៀក ឃុំត្រមូង ស្រុកមេមត់ត្រូវបានគេចាត់ទុកជាម្រេចគំរូ និងឈានមុខគេមួយនៅតំបន់នេះដោយសារកំពុងអភិវឌ្ឍខ្លួនឲ្យក្លាយជាម្រេចធម្មជាតិពិតៗដែលមានគុណភាពលើទីផ្សារអន្តរជាតិ។ លោកបានរៀបរាប់ឲ្យដឹងថា កន្លងមកការដាំម្រេចនៅតំបន់នេះ កសិករភាគច្រើនដាំតាមគំនិតផ្ទាល់ខ្លួន និងប្រើជីគីមីដែលធ្វើឲ្យផលិតផលម្រេចរបស់ពួកគាត់មិនសូវមានគុណភាព និងមានតម្លៃថោក។ បច្ចុប្បន្ននេះមានអង្គការបានចុះទៅបង្រៀនដល់កសិករពីរបៀបដាំម្រេចលក្ខណៈបែបធម្មជាតិ ហើយមានកសិដ្ឋានម្រេចមួយចំនួនត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយអង្គការ និងចាត់ទុកជាម្រេចគំរូថែមទៀត។

លោកថា ៖«យើងកំពុងអភិវឌ្ឍខ្លួនឲ្យក្លាយជាម្រេចមានគុណភាពខ្ពស់ដូចម្រេចកំពត ឬមណ្ឌលគីរី។ ម្រេចយើងនៅទីនេះមានតម្លៃថោក យើងពិបាកកំណត់តម្លៃ ពីព្រោះឈ្មួញជាអ្នកកំណត់តម្លៃឲ្យយើង តែយើងជាម្ចាស់ម្រេចមិនអាចកំណត់តម្លៃបាន។ យើងចង់ក្លាយជាអ្នកកំណត់តម្លៃខ្លួនឯងដូចនៅកំពត ឬមណ្ឌលគីរី។ ពេលម្រេចយើងមានគុណភាព ឈ្មួញនឹងមិនអាចក្រឡុកតម្លៃយើងបានទេ។ យើងអត់ខ្វល់ ហើយមានឈ្មួញតាមទិញយើងរហូត។ មិនត្រឹមតែទីផ្សារក្នុងស្រុកទេគឺទីផ្សារអឺរ៉ុប យើងអាចប្រកួតប្រជែងបាន»។

សូមទស្សនាបទសម្ភាសន៍

លោក ឈិត កុសលបានបន្តថា វិធីសាស្ត្រដាំម្រេចមានច្រើនយ៉ាងគឺត្រូវស្វែងយល់ឲ្យច្បាស់ពីរបៀបដាំដែលមានការណែនាំពីអង្គការ។ របៀបធ្វើដី និងជ្រលង ការជ្រើសរើសពូជ របៀបថែទាំ របៀបធ្វើជី ការកែច្នៃ និងការវិចខ្ចប់ជាដើម។ កសិករដែលដាំម្រេចមានវិធីសាស្ត្រមិនសូវខុសគ្នាប៉ុន្មានឡើយ ប៉ុន្តែចំណុចសំខាន់ជាងគេបំផុតគឺ «ជី» និង«ការថែរក្សា»។ ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតក៏ធ្វើពីធម្មជាតិដែរ។ សព្វថ្ងៃនេះកសិករម្រេចគំរូមួយចំនួននៅស្រុកមេមត់ដែលទទួលស្គាល់ដោយអង្គការនៅមិនដាច់ស្រលះពីជីគីមីទាំងស្រុងឡើយពោលគឺនៅប្រើតិចតូចដែរ។ នៅពេលដាច់ស្រលះទាំងស្រុងពីជីគីមីហើយ ពេលនោះម្រេចមេមត់នឹងក្លាយជាតួឯកដែសលអាចកំណត់តម្លៃទីផ្សារខ្លួនឯងបាន។

ម្ចាស់កសិដ្ឋានម្រេចរូបនេះបានរៀបរាប់ទៀតថា ជីធម្មជាតិមាន៣ប្រភេទគឺជីកំប៉ុស្តិ៍ទឹកដែលធ្វើពីដើមកន្ទៀងខែត្រ ធ្យូងអង្កាម និងអាចម៌គោ។ ជីនេះប្រៀបដូចជាអាហារប្រចាំថ្ងៃរបស់វា និងធ្វើត្រឹមរយៈពេលមួយខែអាចប្រើបាន។ ចំពោះជីកំប៉ុស្តិ៍ដីគឺធ្វើកន្ទៀងខែត្រ ធ្យូងអង្កាម និងអាចម៍គោលាយជាមួយដីច្រកក្នុងថងប្លាស្ទិក។ ជីនេះធ្វើរយៈពេល១ខែ និងអាចប្រើប្រាស់រយៈពេល២ដងក្នុងមួយឆ្នាំដែលសម្រាប់ចិញ្ចឹមរាងកាយរបស់វា។ ជាមួយគ្នានេះ ក៏មានជីកំប៉ុស្តិ៍ដីមួយប្រភេទទៀតដែលផ្សំពីរុក្ខជាតិរលួយគ្រប់ប្រភេទលើកលែងតែជាតិប្លាស្ទិកដាក់ក្នុងទ្រុងរយៈ៣ខែទើបអាចប្រើបាន។ ក្រៅពីជីកំប៉ុស្តិ៍ ក៏មានជីត្រាំក្នុងអាង ឬពាងមួយប្រភេទដែលធ្វើពីឆ្អឹង ស្បែកសត្វគោក្របី និងត្រីជាដើមដើម្បីប្រើប្រាស់ដែរ។ ទាំងនេះគ្រាន់តែរបៀបធ្វើជីធម្មជាតិត្រួសៗប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែមែនទែនទៅគឺអនុវត្តតាមការណែនាំពីអង្គការទើបច្បាស់លាស់។

លោក ឈិត កុសលបញ្ជាក់ថា ចម្ការម្រេចរបស់លោកមានទំហំជិត១ហិចតាដែលត្រូវបានដាំកាលពី៤ឆ្នាំមុន។ ពេលនោះលោកប្រើទុនអស់ប្រហែលជា២ម៉ឺនដុល្លារអាមេរិក។ មួយឆ្នាំក្រោយមក លោកអាចទទួលបានប្រាក់ចំណូលប្រមាណ១ម៉ឺនដុល្លារអាមេរិក និងនៅបន្តប្រមូលផលជាបន្តបន្ទាប់ច្រើនឆ្នាំទៅមុខទៀតដោយគ្រាន់តែថែរក្សា និងដាក់ជី៕