មហាចោរនៅទល់ដែន (ភាគទី៧) ស្ដេចខ្ញាល់

2017-06-29 02:00:00
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ល្ងាចថ្ងៃដែលមានការវិវាទរវាងមានន្ទ និង កាមានេះ ព្រះកម្ពុតជាបិតាពុំបានទៅណាទេ។ នៅក្នុងដំណាក់ គេឮសូរដូរ្យតន្ត្រីរងំ។ យូរៗចម្រៀងកញ្ញាម្នាក់លាន់ឮឡើងគ្រលួច រួចគឺសូរមាត់អ្នកសើចហ៊ោកញ្ជ្រៀវសប្បាយ។ ព្រះកម្ពុតលង់ក្នុងសេចក្ដីសប្បាយនេះឯង។ អង្គុយលើកៅអីដាំត្បូងទ្រង់សម្លៀកបំពាក់មួយដ៏ល្អឆើតឆាយ ព្រះកម្ពុតទះដៃសើចក្អាកក្អាយពីមុខស្រីដែលរេរាំយ៉ាងស្រស់អស់ពីចិត្ត។ ក្នុងនោះ ទាហានម្នាក់ចូលមកព្រះកម្ពុតរាដៃឱ្យពួករបាំឈប់។ របាំក៏ឈប់ស្ងាត់សូន្យ។ អ្នករាំក៏លបៗ ចូលទៅគៀន។ ព្រះកម្ពុតអោនសួរទៅទាហានដែលឈរត្រង់ខ្លួននៅពីមុខលោកថា៖

-មានការអ្វី ?

-ព្រះបាទម្ចាស់ កាមាត្រូវរបួសជាទម្ងន់!

ព្រះកម្ពុតឮចម្លើយយ៉ាងនោះ បើកភ្នែកធំៗ ញេញធ្មេញសួរតទៅទៀតថា៖

-រឿងអី វានៅឯណា ?

-ព្រះបាទម្ចាស់នៅខាងមុខ មានរឿងជាមួយមានន្ទ។

-យី ! ឯណា ជូនអញទៅ!

ព្រះកម្ពុតក៏ដើរចេញពីកៅអីកិត្តិយស ដោយមានទាហានអមទាំងសងខាងចេញទៅផង។ អ្នកភ្លេង អ្នករាំទាំងប៉ុន្មានឆ្ងល់នឹងរឿងនេះក្រៃពេក តែពុំមានអ្នកណាមួយហ៊ានមាត់កអ្វីឡើយ។ លុះដើរទៅដល់ ឃើញជាក់ជាកាមាមែនហើយ ព្រះកម្ពុតមានទឹកមុខឡើងក្រហម លោកបញ្ជាដូចតទៅ៖

-យកវាទៅថែរក្សាទៅ ! ទៅឆាប់ ៗ!

ចុចអានបន្ត