​ដើម​ចម​​​​ឈ្មោះ​​ “ហហ្មុក​” ​​ម្ហូប​ប្រវត្តិ​​ដ៏​​ចាស់​ទុំ​​​​​​​របស់​​​​​​​​ខ្មែរ​​​

  • 2014-12-26 17:21:18
  • ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ជួប​ជាមួយ ​Sabay ​កន្លង​ទៅ​ អនុប្រធាន​នាយកដ្ឋាន​អភិវឌ្ឍន៍​វប្បធម៌ អ៊ាន សុធាវី បាន​រៀបរាប់​ពី​ប្រវត្តិ​មុខ​ម្ហូប​ខ្មែរ​មួយ​មុខ​ ឈ្មោះ​ថា “ហហ្មុក“។ ទោះបី​ជា​​មិន​មាន​ឯកសារ​ណា​មួយ ឬ​​នរណា​ម្នាក់​អាច​បញ្ជាក់​​​ច្បាស់​ពី​ប្រវត្តិ​នៃមុខ​ម្ហូប​នេះ​ ក៏​ពិត​មែន តែ​លោក​​​បាន​បង្ហាញ​ប្រាប់ ​Sabay យោង​តាម​ការ​សាក​ល្បង​ស្រាវជ្រាវ ​ដោយ​ចុះសាក​សួរ​ចាស់ទុំ​មួយ​ចំនួន​ធ្លាប់​មាន​ថ្វីដៃ និង​បទ​ពិសោធន៍​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ម្ហូប​នេះ។​ ​លោក​​​បាន​បញ្ជាក់​ថា​  មាន​ការ​លើកឡើង​គួរ​ចាប់​អារម្មណ៍​មួយ​ចំនួន​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ឈ្មោះ​ម្ហូប​ ខ្មែរ “ហហ្មុក” ​ដ៏​ចម្លែក​នេះ។

  ព្រឹទ្ធាចារ្យ​ទាំង ​នោះ​បាន​បំភ្លឺ​ប្រាប់​លោក​ថា ចំពោះ​ប្រវត្តិ​នៃ​គ្រឿងផ្សំ​ “ហហ្មុក”​ នេះ​មាន​ច្រើន​មុខ​ណាស់ ទម្រាំ​បាន​ចេញ​ជា​មុខម្ហូប​មួយ​មុខ​នេះ។ ​ជា​ដំបូង​ត្រូវ​យក​គ្រឿង​ផ្សំ​ទាំងនោះ​មក​បុក​ឲ្យ​ម៉ដ្ឋ​និង​កូរ​លាយ​ បញ្ចូល​គ្នា ទម្រាំ​ចូលជាតិ​ឆ្ងាញ់ ត្រូវ​ការ​ផ្អាប់​ទុក​មួយ​សន្ទុះ​ទៀត​ផង។ មក​ពី​គេ​គិត​ថា​មុខ​ម្ហូប​នេះ​គឺ​ “ស្មុគស្មាញ“​ ខ្លាំង​ណាស់​ទើប​គេ​ ​នាំ​គ្នា​ហៅ​ថា ហហ្មុក​នេះ​រហូត​មក។

  ចំណែក ​លោក​យាយ ឯម ធាយ ​​ព្រឹទ្ធាចារ្យ​គ្រូ​របាំ​បុរាណ​ខ្មែរ​នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ​ភូមិន្ទ​វិចិត្រ​ សិល្បៈ​បាន​លើក​ឡើង​ថា មាន​ការ​និយាយ​ត​គ្នា​ថា មាន​ពីរ​នាក់​យាយតា ជា​អ្នក​លក់​បាយ​ម្ហូប ដោយ​យាយ​ជា​អ្នក​ធ្វើ​ម្ហូប​ ហើយ​តា​ជា​អ្នក​រែក​ដើរ​លក់។ ម្ហូប​ដែល​គាត់​លក់​នោះ​គឺ​ ហហ្មុក​ នេះ​ឯង​ ដែល​នៅ​ពេល​នោះ មិន​មាន​នរណា​ហៅ​ឈ្មោះ​នេះ​ទេ។ លោក​យាយ​បាន​បន្ត​ថា តែ​ក្រោយ​មក ​តាម​ការ​ស្មាន​របស់​ខ្លួន​ ប្រហែល​ជា​ដោយ​សារ​តែ​តា​​លក់​ម្ហូប​នោះ​មាន​ឈ្មោះ​ថា តា​ម៉ុក ទើប​គេ​នាំ​គ្នា​ហៅ​មុខ​ម្ហូប​ដែល​មាន​រសជាតិ​នេះ​ថា “ហហ្មុក“ៗ រហូត​ទៅ។

 

ចង់​សាក​​​ ​អាច​ទៅ​​​​ហាង​​​ញ៉ាំ​អាហារ​លើ​​​អាកាស​​​​​មួួ​យ​នេះ

 

ហហ្មុក (រូបភាពពី៖ khmerologie)

អង្គ ​ម្ចាស់ ស៊ីសុវត្ថិ សុជាតិ​ បុទុម វិញ​​ធ្លាប់​​​​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ប្រាប់​លោក អ៊ាន សុធាវីថា កាល​ដើមឡើយ​ សម្ភារៈ​ប្រើប្រាស់​របស់​ប្រជាជន​ខ្មែរ​ គឺ​មិន​ទាន់​មាន​ការ​រីកចម្រើន​នៅ​ ឡើយ​ទេ។ រាល់​ការ​ចម្អិន​ចំណី​អាហារ​ផ្សេងៗ​គឺ​គេ​យក​ស្មុក​​ជា​ឧបករណ៍​សម្រាប់​ ចំហុយ។ តួ​យ៉ាង​ ដូច​ជា​ហហ្មុក​នេះ​គឺ គេ​ចំហុយ​នឹង​ស្មុគ​ដោយ​គេ​យក​ស្លឹក​ចេក​មក​ក្រាល​ជា​ទ្រនាប់​ទើប​គេ​យក​ កន្ទោង ដែល​រៀប​ចំ​ហើយ​នោះ ដាក់​ចូល​ក្នុង​ស្មុក​គ្រប​ឲ្យ​ជិត​ចំហុយ​តែ​ម្ដង។ ធ្វើ​បែប​នេះ មក​ពី​ការ​នោះ​គេ​ចំហុយ​នឹង​ស្មុក​ តែក្រោយៗ​មក​ បាត់​ពាក្យ “ស្មុក” ទៅ​ចេញ​ជា ហហ្មុក​នេះ​ទៅ​វិញ។

 

អ្វី​ដែល​បាន​រៀបរាប់​ខាង​លើ​នេះ សុទ្ធ​ជា​ការ​យល់​ឃើញ​របស់​ចាស់ទុំ​មួយ​ចំនួន ព្រោះ​មិន​ទាន់​មាន​ឯកសារ​ណា​មួយ​បញ្ជាក់​ច្បាស់​ដែរ។ ទោះបី​ជា​ចម្លើយ​នៃ​ពាក្យ​ហហ្មុក​នេះ​សុទ្ធ​តែ​ប្លែកៗគ្នា ក្រសួង​វប្បធម៌​ក៏​បាន​សម្រេច​ឯកភាព​យក​តាម​បន្ទូល​អ្នក​អង្គ​ម្ចាស់ ស៊ីសុវត្ថិ សុជាតិ​បុទុម ធ្វើ​ជា​មូលដ្ឋាន​បន្ទាប់​ពី​មាន​ការ​សិក្សា​វែកញែក​ឃើញ​ថា​សម​ហេតុ​សម​ផល គឺ ហហ្មុក អាច​ក្លាយ​មក​ពី​ពាក្យ​ថា ស្មុក ដែល​ជា​ឧបករណ៍​សម្រាប់​ចំហុយ​ម្ហូប​នេះ៕

 

អត្ថបទ៖ សួន ពលិកា

អត្ថបទថ្មី