តម្បាញកន្ទេលក្រហមអ្នកភូមិកោះទាវ នៅតែធ្វើ ទោះបានកម្រៃតិច

2016-12-17 04:16:50
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

តម្បាញកន្ទេលក្រហមជារបរប្រពៃណីមួយរបស់ភូមិកោះទាវ ឃុំសំពៅពូនដែលស្ថិតនៅជាយដែនស្រុកកោះធំ ខេត្ដកណ្ដាលជិតព្រំប្រទល់វៀតណាម ។

លោកតា គក យន់ អាយុ៧៩ឆ្នាំ នៅតែប្រកបការងារតម្បាញនេះជាមួយប្រពន្ធគាត់គឺអ៊ុំស្រី លីវ យី ក្រោមផ្ទះចំណាស់មួយ ។ ស្រ្តីវ័យ ៦៦ឆ្នាំ ឈ្មោះ លីវ យី បានប្រាប់ថា គាត់ត្បាញកន្ទេលក្រហមនៅភូមិកោះទាវនេះ តាំងពីអាយុ ១៥ឆ្នាំមកម្លេះ ។

អ៊ុំស្រី យី បានរៀបរាប់ថា តម្បាញកន្ទេលក្រហមមានដំណាក់ច្រើនហើយប្រើរយៈពេលយូរ មិនចាញ់តម្បាញហូលឡើយ ។

ដំបូងគេយកកូនកក់មូលទៅស្ទូងនៅក្នុងដីស្រែដែលធ្លាប់លិចទឹក ឬដីទំនាបអូរដូចជាស្ទូងស្រូវអញ្ចឹងដែរ។ រយៈពេល ៣ ខែក្រោយទើបសន្ទូងដើមកក់មូលនោះលូតលាស់បានប្រវែង ១ម៉ែតកន្លះ ទៅ ១.៦ ម៉ែត្រទើបគេកាប់យកមកឆូតហាល ។ ដើមកក់មូលមួយដើមអាចឆូតបាន ៣ទៅ៤សសៃ ។ គេហាលសសៃកក់ឲ្យស្ងួត រួចយកវាទៅជ្រលក់ពណ៌ ដែលមានដូចជា ខៀវ លឿង បៃតង និងក្រហមជាដើម ។ ពួកគាត់ត្រូវដាំដើមក្រចៅនៅជិតដើមកក់មូលនោះទៀត ដើម្បីយកវាធ្វើជាខ្សែកន្ទេល ។

ងាកមកការត្បាញវិញ អ៊ុំស្រី បាននិយាយប្រាប់ទៀតថា តម្បាញកន្ទេលក្រហមមានច្រើនគោមដូចជា គោមហូល គោមផ្កាយ គោមផ្លិត គោមអក្សរ ជាដើម។ប៉ុន្តែភាគច្រើនអ្នកភូមិកោះទាវត្បាញតែគោមផ្លិត ព្រោះវាងាយស្រួលលើកគោម ។

កន្ទេលក្រហមមានធ្មេញឈើចាប់ពី ៩តឹក ទៅ ១ម៉ែត្រកន្លះ ហើយមានប្រវែង ២ម៉ែត្រ ។ នៅក្រោមផ្ទះចំណាស់នោះ ពួកគាត់ត្បាញយ៉ាងញាប់ដៃ ដោយអ៊ុំស្រីជាអ្នកចាក់សសៃកក់ឲ្យត្រូវតាមពណ៌តាមគោម ឯស្វាមី ជាអ្នកគោះធ្មេញឈើ ។ បើពួកគាត់អង្គុយត្បាញជាប់ រយៈពេល ២ម៉ោងកន្លះ អាចត្បាញហើយបានកន្ទេលមួយ ។

អ៊ុំស្រី លីវ យី បានបញ្ជាក់ថាពួកគាត់យកសសៃកក់ពីម្ចាស់ឃ្លាំងកន្ទេលមកត្បាញដោយបានតម្លៃប្រាក់ឈ្នួល ១ម៉ឺនរៀលក្នុងមួយកី ឬកន្ទេល ២ តែបើពីមុនពួកគាត់ដាំកក់ និងឆូតហើយជ្រលក់ពណ៌ដោយខ្លួនឯង កន្ទេល១អាចលក់បានក្នុងតម្លៃ ២ម៉ឺន៥ពាន់ ទៅ ៣ម៉ឺនរៀល ។ បច្ចុប្បន្នក្នុង ១ថ្ងៃពួកត្បាញបានតែកន្ទេល ២ ពោលគឺអាចទទួលបានកម្រៃ ១ម៉ឺនរៀលក្នុង១ថ្ងៃ ដែលអាចជួយដោះស្រាយជីវភាពពួកគាត់បានទោះបីជាកូនៗរបស់ពួកគាត់នៅឆ្ងាយក៏ដោយ ។

លោក កុសល ជាម្ចាស់ឃ្លាំងកន្ទេល ដែលស្ថិតនៅមុខវិទ្យាល័យហ៊ុនសែនសំពៅពូនបានប្រាប់ថា លោកទទួលទិញសសៃកក់ហាលស្ងួតពីប្រជាជន ដែលដាំនៅក្នុងស្រុក ថ្លឹងគិតជាគីឡូក្រាម ។ លោកទិញយកមកជ្រលក់ពណ៌ទុកឲ្យកូនឈ្នួលរបស់គាត់នៅក្នុងភូមិយកទៅត្បាញបន្ត ។ ត្បាញបានហើយយកត្រលប់មកវិញឲ្យគាត់កាត់ព្រុយ និងដេរជាយចេញជាផលិតផលសម្រេច ។

លោក កុសលបានបន្តថា កន្ទេលក្រហមកោះទាវ និងកន្ទេលក្រហមនៅព្រែកតាមាក់គុណភាពម៉្យាងម្នាក់។ ថ្វីត្បិតរបរនេះចំណេញតិចមែន ប៉ុន្តែលោកនៅតែប្រកប ព្រោះខ្លាចបាត់បង់ទោះបីជាសម័យទំនើបមានម៉ាស៊ីនត្បាញស្វ័យប្រវត្តិក៏ដោយ ៕

អត្ថបទ ៖ ថន ស៊ុយទ្រី