ប្រវត្តិកប់ចោលស្ទើរគ្មានអ្នកដឹង នៃបិតាល្ខោនបាសាក់ សាំង សារុន

2018-02-09 03:01:43
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

កាលបើនិយាយល្ខោនបាសាក់ចាស់ទុំតែងរម្លឹកដល់ អ្នកល្ខោនបាសាក់ ២រូបគឺ លោកសាំង សារ៉ុន និង លោកស្រីចេក ម៉ាច។ ពេលនេះ Sabay សូមលើកយកប្រវត្តិត្រួសៗនៃការតស៊ូ ជំនះឧបសគ្គដោយរត់ចេញពីផ្ទះ ជាប់គុក ដើម្បីស្វែងការហ្វឹកទំរាំក្លាយជាអ្នកសិល្បៈផ្នែកល្ខោនបាសាក់ដ៏ល្បីឈ្មោះម្នាក់។

បិតាល្ខោនបាសាក់សាំង សារ៉ុន

បិតាល្ខោនបាសាក់ លោក សាំង សារុន មានស្រុកកំណើតនៅក្នុងស្រុកស្ទឹងត្រង់ខេត្តក្រចេះលោកកើតនៅឆ្នាំ១៩២២ជាកូន ទី៥ក្នុងគ្រួសារ ដែលមានឪពុកឈ្មោះណែម សាំងជា អភិបាលស្រុកស្ទឹងត្រង់ខេត្តក្រចេះ និង មានម្តាយឈ្មោះជួប អ៊ឹម នេះបើយោង តាមសៀវភៅ យីកេនិងល្ខោនបាសាក់បោះពុម្ពឆ្នាំ១៩៩៧ របស់លោកពេជ្យទុំក្រវិល។ កាលពីនៅពីកុមារភាព លោកសាំងសារុនបានសាងព្រះភ្នួសដើម្បីសិក្សារៀនសូត្រលើអក្សរសាស្ត្រកំណាព្យកាព្យឃ្លាងក្នុងវត្តស្ទឹងត្រង់។ ការចេះធម៌អាបានស្ទាត់ជំនាញ និងមានសំឡេងល្អជាប់ពីកំណើតមកផង ដូច្នេះហើយរាល់ពេលនេនសារុនទេសនានិងស្មូតម្តងធ្វើឲ្យញាតិញោមពុទ្ធបរិស័ទផ្អើលឈូរឆរល្អមកស្ដាប់និង និយមនិមន្តនេននេះគ្មានពេលទំនេរឡើយមិនខុសពីសំឡេងនេនទុំក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទរាមាជើងព្រៃឡើយ ។

រូបតំណាង

ក្រោយពីចាកសិក្ខាបទក្នុងឆ្នាំ១៩៣៧លោកសាំងសារុនបានចូលរួមសម្ដែងក្នុងវង់ល្ខោនយីកេមួយដែលមានឈ្មោះថាខាន់ ជាភរិយាមេព្រៃម្នាក់ក្នុងស្រុកកំណើតខ្លួន។ ប៉ុន្តែក្រុមល្ខោននេះក៏ត្រូវបិតទ្វានៅពេលដែលឪពុកលោកសាំងសារុនរករឿងខ្លាំងព្រោះលោកមិនពេញចិត្តដែលកូនប្រុសខ្លួនមកចាប់អាជីពជាអ្នកសម្ដែងបែបនេះ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះទេលោកសារ៉ុនក៏បានចាប់ឃុំលោកសាំងសារុនឃុំនៅក្នុងផ្ទះមិនឲ្យចាកចេញទៅណាទាំងអស់។ លោកសាំងសារុនស្រលាញ់សិល្បៈខ្លាំងណាស់ដូចជាបានបូជាជីវិតចិត្តកាយចំពោះសិល្បៈទាំងអស់គ្មានសល់ ។ លោកសាំងសារុននៅមិនស្ងប់ឡើយ តប់ប្រមល់ទល់ពុទ្ធោ កញ្ជ្រោលចង់ទៅច្រៀងទៅរាំវិញ ដូច ជាព្រាយល្ខោនកាន់មិនខុសឡើយ។ លោកសាំង សារុនបាន ព្យាយាមរកគ្រប់មធ្យោបាយដើម្បីបានរួចខ្លួនពីការចាប់ចងរបស់ឪពុក។ ទីបំផុតលោកក៏បានសម្រេចដូចបំណងលោកក៏បានត្រាច់ចរតាមវង់ល្ខោននិងអាយ៉ៃជាច្រើនរហូរមកដល់ក្រុងភ្នំពេញ រហូតចូលក្នុងវង់ល្ខោនដែលមានម្ចាស់ឈ្មោះជួប ក្នុង ឆ្នាំ១៩៤០។

ភាពប៉ិនប្រសប់ មានទេពកោសល្យក្នុងការសម្ដែងជាពិសេសសំឡេងដ៏ល្អឯក របស់លោក បានធ្វើឲ្យវង់ល្ខោននេះមានភាពល្បាញល្បីយ៉ាងឆាប់រហ័សគួបផ្សំនិងភាពសង្ហារបស់លោកផងបានអន្ទងខាប់ចិត្តអ្នកទស្សនាដែលបានមកមើលម្តងហើយចង់មកម្តងទៀតហើយស្ងប់ស្ញែង ពីសមត្ថភាពលោកមិនដាច់ពីម៉ាត់ឡើយ។ សម័យក៏នោះមានភរិយាមន្ត្រីរដ្ឋការមួយចំនួនស្រលាញ់រាប់អាន លោកដោយឲ្យមាសប្រាក់ពេជ្រជាការដូជូនលោកជាហូរហែ។ រហូតកើតមានការប្រច័ណ្ឌពីមន្រ្តីរាជការដែលជាប្ដីអស់ជំទាវទាំងនោះ និងបានពួនធ្វើវាយបាបរាងកាយលោក និង បានចាប់ឃុំខ្លួនទៀតផង។

ក្រោយចេញពីគុកមិនយូរប៉ុន្មានលោកសាំងសារុនបានក្លាយ ជាម្ចាស់រាងល្ខោន ក្នុងវ័យ២០ឆ្នាំក្រោយមក៣ឆ្នាំលោកក៏បានទិញល្ខោនបាសាក់បន្ថែមមួយវង់ទៀតដោយមានការសម្ដែងចល័ត និងបោះទីតាំងប្រចាំខេត្តខេត្តពោធិ៍សាត់។ ពេលនោះ ពន្លកស្នេហាក៏បានចាប់ផ្តើម លោកក៏បានជួបស្នេហាដំបូងជាមួយនារីស្រ្តីមេម៉ាម្នាក់ ឈ្មោះថាចែ ឆេងអ្នកអ្នកលក់អាភៀន ដោយមិនបានរៀបការទេ។ ចំណងស្នេហ៍នេះមិនគង់វង្សឯណា ក្នុងឆ្នាំ ១៩៦២ លោកក៏បានរៀបការពេញលក្ខណៈ ជាមួយនារីម្នាក់ឈ្មោះ យ៉ាន់ រឿន។ ក្រោយមកក្រុមលោកក៏ជួបវិបត្តិនៅពេលលោកចេញសម្ដែងមានការចាប់ខ្លួនតួឯកស្រី នាងយ៉ាន់ដែលមានសម្រស់ល្អឯក ពេលសម្ដែងនៅក្នុងខេត្តពោធិសាត់ ដោយស្នាដៃចៅហ្វាខេត្តពោធិ៍សាត់ក្នុងសម័យនោះឈ្មោះរស់ជុំ។ ទោះមានប្រពន្ធ ពីរនាក់ហើយក្តីស្នេហាលោក មិនបញ្ឈប់ត្រឹមនេះទេយូរ ប៉ុន្មានលោកក៏មានទំនាក់ទំនងស្នេហាជាមួយស្រីមេម៉ាយម្នាក់ទៀតដែល ធ្លាប់មានប្តី ជាជនជាតិបារាំង។

ក្រោយ ពីថ្ងៃ១៨មិនាឆ្នាំ១៩៧០ ក្រោយពីថ្ងៃរដ្ឋប្រហារព្រះបាទនរោត្តមសីហនុ (ព្រះបរមរតនកោដ្ឋ )ក្រុមល្ខោនកម្ពុជាត្រូវបានបំផ្លាញ ទាំងស្រុងដែរ។ ដោយសារសមាជិកក្រុម រត់ខ្ចាត់ខ្ចាយអស់ទៅ នៅ ពេលនោះលោកសាំងសារុនក៏បានយកសម្លៀកបំពាក់ និង សម្ភារៈមួយចំនួននៃក្រុមល្ខោនលោកយកមកប្រគល់ឲ្យសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ។ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៣ លោកក៏បានបាត់បង ជីវិតក្រោយពីការវះកាត់បាន៣ថ្ងៃដោយជំងឺម៉្យាង៕

អត្ថបទ៖ ច្រឹក ស្រីអូន