បុរសខ្មែរកម្ពុជាក្រោមម្នាក់នេះនាំពិភពលោកស្គាល់អក្សរសាស្រ្តខ្មែរកាន់តែច្បាស់

2014-09-26 17:08:24
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

តើមិត្តយុវវ័យដែលកំពុងប្រើប្រាស់ហ្វុន យុនីកូដខ្មែរសព្វថ្ងៃនេះ ធ្លាប់ឆ្ងល់ទេថាតើនរណាជាអ្នកបង្កើត? គេនោះឈ្មោះអ្វី? អាយុប៉ុន្មាន? រយៈពេលប៉ុន្មានទម្រាំគេអាចសម្រេចបានសមិទ្ធផលទាំងនេះ? គេត្រូវមានជំនាញអ្វីខ្លះ? ត្រូវចំណាយពេលប៉ុន្មានម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃក្នុងការអង្គុយ ស្រាវជ្រាវ?

ក្នុងទំព័របណ្ដុំប្រវត្តិបច្ចេកវិទ្យា លេខនេះ Sabay សូមគាស់កកាយ លាតត្រដាងខ្សែជីវិតពិតរបស់ស្ថាបនិក ព្រមទាំងជាអ្នកឌីហ្សាញពុម្ពអក្សរយូនីកូដខ្មែរយកមកបង្ហាញជូន មិត្តយុវវ័យទាំងអស់ ថាតើគេតស៊ូបែបណាខ្លះទើបសម្រេចបានសមិទ្ធផលដ៏អស្ចារ្យនេះ?

លោក ដាញ់ហុង

ប្រវត្តិសង្ខេប៖ លោកដាញ់ ហុងមានសញ្ជាតិខ្មែរ ជនជាតិកម្ពុជាក្រោម ចាប់កំណើតក្នុងគ្រួសារកសិករនៅខេត្ត ពល្លាវ លើទឹកដីកម្ពុជាក្រោមនៅឆ្នាំ ១៩៧២។

សមាជិកគ្រួសារ៖ ចំនួន សមាជិកក្នុងគ្រួសាររបស់ហុង ទាំងអស់មានចំនួន៩ នាក់។ ហុង ជាកូនទី ៥ ក្នុងចំណោមបងប្អូនចំនួន៧នាក់ ដែលក្នុងនោះមាន ប្រុស៤ ស្រី៣។ រហូតមកដល់ពេលនេះ ឪពុករបស់លោក មានវ័យ ៨២ឆ្នាំហើយ ហើយនៅតែបន្តរបរស្រែចម្ការដដែល។

៨ខែ បាត់មុខម៉ែ៖ ក្រោយ ពេលដាញ់ ហុង ចាប់កំណើតបានអាយុ ៨ខែ លើទឹកដីខេត្ត ពល្លាវ ដែលជាតំបន់ដាច់ស្រយាល ម្ដាយរបស់គេក៏ស្លាប់ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមអាមេរិក-វៀតណាម។ ចាប់ពីពេលនោះមក បន្ទុកថែទាំទារក ការចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាទាំងស្រុងត្រូវបានធ្លាក់ទៅលើ ឪពុករបស់គេជាអ្នករ៉ាប់រង។

ផ្ទះរបស់លោកដាញ់ ហុងនៅខេត្ត ពល្លាវ ទឹកដីកម្ពុជាក្រោម

ប្រវត្តិសិក្សា

បើទោះបីជាសង្គ្រាមរាតត្បាតយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ឪពុករបស់គេបានបំពេញតួនាទីយ៉ាងល្អក្នុងការបីបាច់ថែរក្សាឲ្យ កូនប្រុសដែលបាត់បង់ម្ដាយធំធាត់។

បឋមសិក្សា៖ ឈានចូលអាយុប្រហែល ៨ឆ្នាំ ហុងក៏បានចូលរៀនថា្នក់ទីមួយក្នុងសាលាបឋមសិក្សា បាហៀង។ សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សានៅប្រទេសវៀតណាមគេសិក្សាត្រឹមតែ ៥ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ គឺចាប់ពីថ្នាក់ទី ១ ដល់ ថ្នាក់ទី ៥។

ដើររាល់ថ្ងៃ៖ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ សិស្សកម្រិតបឋមសិក្សា ដាញ់ ហុងត្រូវចំណាយពេលវេលាដើរទៅសាលាប្រមាណជាពីរគីឡូម៉ែត្រ។

ទៅរៀនផងហាត់ប្រាណផង៖ថ្វី ត្បិតតែទៅសាលាដោយថ្មើរជើងក៏ហុង មិនអាក់អន់ស្រពន់ចិត្តអ្វីដែរ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះគេបែរជាមានគំនិត ក្រើនរំលឹកខ្លួនឯងយ៉ាងដូច្នេះទៅវិញថា បានទៅរៀនហើយ ឆ្លៀតពេលហាត់ប្រាណដើម្បីសុខភាពទៀត។

អនុវិទ្យាល័យ៖ ចប់ ថ្នាក់ទី ៥កម្រិតបឋមសិក្សា ដាញ់ ហុងចាប់ផ្ដើមបន្តការសិក្សាកម្រិតអនុវិទ្យាល័យថ្នាក់ទី ៦។ អនុវិទ្យាល័យ និងវិទ្យាល័យដែលហុង បន្តការសិក្សានេះស្ថិតនៅឆ្ងាយពីផ្ទះបន្តិចដែលស្ថិតនៅស្រុកមួយ ផ្សេងទៀត គឺស្រុក ឡាំងយឿ ។

អនុវិទ្យាល័យដែលដាញ់ ហុងរៀន

វិទ្យាល័យ៖ ប្រលងបញ្ចប់មធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិនៅឆ្នាំ ១៩៩១។

ក្រោយបាក់ឌុបកាន់តែឆ្ងាយ៖ ក្រោយពីប្រលងបញ្ចប់សញ្ញាប័ត្របាក់ឌុបនៅឆ្នាំ ១៩៩១ ហុង ត្រូវទៅបន្តការសិក្សាកម្រិតបរិញ្ញាបត្រនៅសាកលវិទ្យាល័យច្បាប់ ស្ថិតទីក្រុងព្រៃនគរ (អតីត) ដែលបច្ចុប្បន្នមានឈ្មោះថា ទីក្រុងហូជីមិញ។ ការចាកចេញពីស្រុកកំណើតមកបន្តកម្រិតសិក្សានេះ ដោយសារតែ កាលណោះរដ្ឋាភិបាលវៀតណាមផ្ដល់អាហារូបករណ៍មួយឆ្នាំសម្រាប់វគ្គរៀន ត្រៀមប្រលងអាហារូបករណ៍ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រជាបន្តនៅឆ្នាំ១៩៩២។

អ្នកមានសមត្ថភាព ឱកាសនៅតែមាន៖ អាហារូបករណ៍ ដែលរដ្ឋផ្ដល់ឲ្យនោះ មិនមែនតែឆ្នាំត្រៀមនោះទេ។ ប្រសិនបើសិស្សដែលមានសមត្ថភាព និងលទ្ធភាពប្រលងជាប់នោះ នឹងទទួលបានអាហារូបករណ៍ពេញប្រាំឆ្នាំតែម្ដង (ពីមុនថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រនៅវៀតណាមរៀន៥ឆ្នាំ)។ ក្នុងនោះដែរ បញ្ជីឈ្មោះបេក្ខភាពសិស្សដែលប្រលងជាប់ក៏មានឈ្មោះដាញ់ ហុងម្នាក់ដែរ។

បរិញ្ញាបត្រមិនមែន IT៖ ពេលប្រលងចូលរៀនថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រ ហុង បានចាប់ជំនាញច្បាប់ មិនមែនរៀនជំនាញ IT ទេ។ នេះដោយសារតែ គេស្រលាញ់ និងចង់ធ្វើការជំនាញច្បាប់ មិនដែលគិតចង់បម្រើការងារផ្នែកកុំព្យូទ័រម្ដងណាឡើង។ សាកលវិទ្យាល័យដែលហុង ប្រលងជាប់ និងត្រូវរៀនបន្តនៅទីក្រុងហូជីមិញនេះ មានឈ្មោះថា សាកលវិទ្យាល័យច្បាប់ ។ ប្រាំមួយឆ្នាំក្នុងការចាប់យកជំនាញ គេក៏បានបញ្ចប់បរិញ្ញាបត្រច្បាប់នៅឆ្នាំ ១៩៩៧។

អាជីព

គ្រាន់តែចាប់អារម្មណ៍ តែស្រលាញ់ច្បាប់ដដែល៖កាលពីនៅជានិស្សិតឆ្នាំទីមួយផ្នែកច្បាប់ឆ្នាំ ១៩៩២ មានក្រុមហ៊ុនវៀតណាមមួយដែលមានឈ្មោះថា CINOTEC ដែលជាក្រុមហ៊ុនធ្វើ Font ខ្មែរ យកមកលក់ស្រុកខ្មែរ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមកហុង ក៏ចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការរចនា Fontដែរ ប៉ុន្តែកាលនោះអត់ទាន់ធ្វើអ្វីលេចចេញជារូបរាងនោះទេ គ្រាន់តែព្យាយាមស្វែងយល់បន្ថែម ខណៈនៅតែស្រលាញ់ជំនាញច្បាប់របស់គេដដែល។

ឆ្លៀតបង្រៀនក្មេងៗ៖ ពេល ជាប់ឈ្មោះជានិស្សិតនៅឡើយ ហុងតែងតែឆ្លៀតពេលទំនេររបស់គេទៅបង្រៀនកូនចៅរបស់អ្នកដែលមាន លំនៅឋានក្បែរៗសាកលវិទ្យាល័យដែលគេកំពុងរៀន ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ការចំណាយផ្សេងៗ។

ការងារពិតប្រាកដ៖ រៀនចប់បរិញ្ញាបត្រឆ្នាំ១៩៩៧ ដាញ់ ហុង ក៏ប្រលងជាប់ចូលបម្រើការងារជំនាញច្បាប់ក្នុងស្ថាប័នរដ្ឋវៀតណាម មួយដែលមានឈ្មោះថា គណៈកម្មការជនជាតិនិងតំបន់ភ្នំរបស់រដ្ឋាភិបាល (ស្មើនឹងក្រសួងស្រុកខ្មែរ) នៅទីក្រុងព្រែកឫស្សី(អតីត) ដែលបច្ចុប្បន្នមានឈ្មោះថា ទីក្រុងកឹងធើ។

ទទួលគម្រោងក្រៅម៉ោង៖ ទន្ទឹមគ្នានេះដែរ ដោយមើលឃើញពីសមត្ថភាពរបស់ហុង ខាងសាកលវិទ្យាល័យក៏បានទាក់ទងគេ ឲ្យធ្វើវចនានុក្រមវៀតណាម-ខ្មែរ ព្រោះនិស្សិតខ្មែរយើងទៅសិក្សានៅប្រទេសវៀតណាមមានចំនួនច្រើន ទើបនាំឲ្យក្រសួងអប់រំវៀតណាមគិតគូរក្នុងការរៀបចំឲ្យមាន វចនានុក្រមពហុជាតិសាសន៍នេះឡើង។ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន វចនានុក្រមដែលក្រុមរបស់លោកដែលមានគ្នាបួននាក់របស់លោក នៅតែក្រសួងអប់រំវៀតណាមប្រើប្រាស់។

វត្តមានលើទឹកដីកម្ពុជា៖ លោក បានទទួលព័ត៌មានតាមប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិត ក្នុងការរើសបុគ្គលិកផ្នែករចនា និងបង្កើតអក្សររបស់មជ្ឈមណ្ឌលខេមរៈសិក្សា របស់អាមេរិកប្រចាំនៅខេត្តសៀមរាប។ រយៈពេលបីឆ្នាំ ចាប់ពីឆ្នាំ ២០០០ ដល់ឆ្នាំ ២០០៣ដែលបម្រើការនៅទីនោះលោកស្នាក់នៅផ្ទះជួល។

ប្ដូរពីសៀមរាប មកភ្នំពេញ៖ រយៈពេលធ្វើការនៅសៀមរាបលោកបានស្គាល់ជាមួយបុរសជនជាតិអេស្ប៉ាញ កម្រិតអនុបណ្ឌិតផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រកុំព្យូទ័រម្នាក់ ហើយពួកគេក៏មូលមតិគ្នាបង្កើតគម្រោង Khmer OS ស្នើទៅអង្គការ Open Forumនៅឆ្នាំ២០០៣ តែរហូតដល់ឆ្នាំ ២០០៤ទើបខាងអង្គការសម្រេចទទួល ហើយក៏បន្តធ្វើការនៅ ទីនោះរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន។

ប្រាំឆ្នាំជាអ្នកសារព័ត៌មាន៖ ចាប់ពីឆ្នាំ ២០០៥-២០១០ ដាញ់ ហុងចូលបម្រើការជា អ្នកយកព័ត៌មានភាសាវៀតណាមឲ្យស្ថាប័នព័ត៌មានសំឡេងសហរដ្ឋអាមេរិក។

ប្ដូរការងារ និងទំនួលខុសត្រូវថ្មី៖ មក ដល់ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០១០ ដោយមើលឃើញពីសក្ដានុពលរបស់គេ ប្រធានគ្រប់គ្រងនៅទីនោះបានផ្លាស់ប្ដូរអ្នកសារព័ត៌មានរូបនេះ មកជាអ្នកកាន់ផ្នែករចនាគេហទំព័រអាស៊ីសេរី។

ស្នេហា

ដាញ់ ហុងជាប់ចិត្តជំពាក់ស្នេហ៍ដកចិត្តមិនរួច ហើយសម្រេចចិត្តចូលរោងការ ជាមួយនារីខេត្តកណ្ដាល នៅឆ្នាំ ២០០៨។ បច្ចុប្បន្ននេះ គូស្នេហ៍មួយគូដែលមានទីកំណើតឆ្ងាយ ពីគ្នារាប់សិបគីឡូម៉ែត្រនេះ ទទួលបានកូនស្រី អាយុមួយខួប ម្នាក់ជាចំណងដៃអាពាហ៍ពិពាហ៍។

ស្នាដៃ

សម្រេចបាន		ប្រើបាន
វចនានុក្រមវៀតណាម-ខ្មែរ		ប្រទេសវៀតណាម
បង្កើតឌីហ្សាញពុម្ពអក្សរខ្មែរ(Font Khmer)		ជុំវិញពិភពលោក
Microsoft បញ្ជូនទៅរៀននៅសហរដ្ឋអាមេរិកផ្នែករចនាពុម្ពអក្សរ		ខែ សីហា ២០០២
ទៅបង្រៀនបុគ្គលិកផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រគម្រោង Open Source របស់រដ្ឋាភិបាលឡាវ	ផ្នែករចនាពុម្ពអក្សរ	ខែ មេសា ២០០៥
ទៅបង្រៀន នៅប្រទេសឥណ្ឌា		ខែ ឧសភា ២០០៥
ទៅបង្រៀននៅប្រទេស បង់ក្លាដេស		ខែ មករា ២០១១
ទៅបង្រៀននៅថៃ		អត់ចាំកាលបរិច្ឆេទ

បច្ចុប្បន្ន

បច្ចុប្បន្នហុង មាននាទីជា អ្នកទទួលបន្ទុកផ្នែកឌីហ្សាញ Interface របស់ គេហទំព័រវិទ្យុអាស៊ី សេរី។ ពេលវេលាសល់ក្រៅពីបម្រើការនៅស្ថាប័ននេះ ដាញ់ ហុង ខិតខំស្រាវជ្រាវពីប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណិតផ្នែករចនាហ្វុនជាហូរហែ។

អនាគត

លោក មានបំណងបង្កើតរបរផ្ទាល់ខ្លួនមួយ ប៉ុន្តែត្រូវចាំមើលលទ្ធភាពប៉ុណ្ណាសិន ប៉ុន្តែសម្រាប់អាជីវកម្មប្រភេទណានោះលោកសូមលាក់សិន។ ពេលដែលសួរដល់ចំនួនកូន ថាតើទៅថ្ងៃមុខលោកចង់បានប៉ុន្មាននាក់? ប្រុសប៉ុន្មាន? ស្រីប៉ុន្មាន? លោកឆ្លើយថា មិនថាប្រុស ឬស្រីទេ ចំនួនកូនៗគឺអាស្រ័យលើទ្រព្យធន។

ស្ថាបនិកខ្មែរកម្ពុជាក្រោមរូបនេះ មានជំនឿយ៉ាងមុតមាំថា តទៅថ្ងៃមុខភាសាខ្មែរយើងនឹងមានឈ្មោះ និងប្រើបានយ៉ាងទូលំទូលាយជុំវិញពិភពលោកជាក់ជាមិនខាន។ ក្ដីសង្ឃឆមនេះហើយទើបជម្រុញឲ្យលោកចំណាយទាំងកម្លាំងកាយ កម្លាំងចិត្តសម្រេចមានFont Khmer Unicode ដាក់ឲ្យប្រើប្រាស់រហូតសព្វថ្ងៃ។ លោកសន្យាជាមួយបងប្អូនខ្មែរថា នឹងបង្កើតអ្វីដែលថ្មីៗ ដើម្បីលើកកម្ពស់អក្សរសាស្ត្រខ្មែរ ជាពិសេសឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកដូចជាTablet ទូរស័ព្ទដៃ ឬឧបករណ៍ផ្សេងៗទៀតជាដើម៕

អាន៖ ប្រទេសអាស៊ីពីរជាសំបុក Hacker របស់ពិភពលោក....

អាន៖ Hacker វាយប្រហាររដ្ឋាភិបាលវៀតណាម ជាងមួយពាន់ Website….

អាន៖ អតិថិជនខ្មែរម្នាក់កាន់លុយជាង មួយម៉ឺនដុល្លារទិញ iPhone 6/6Plus….

ដោយ៖ ជីព ចិត្ត