មេរៀនស្នេហ៍ ក្នុងការចងចាំ
- 2016-02-19 17:50:19
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
មេរៀនស្នេហ៍ ក្នុងការចងចាំ
ចន្លោះមិនឃើញ
នេះជារឿងមួយដែលខ្ញុំលាក់ទុកក្នុងចិត្តយូរហើយគ្មាននរណាម្នាក់ដែលនៅជុំវិញខ្លួនខ្ញុំដឹងនោះទេ។ នៅចុងឆ្នាំ ២០១០ ខ្ញុំបានប្ដូរសាលាមករៀននៅសាលាឯកជនមួយ។ ជាសិស្សថ្មីនៃថ្នាក់ទី ៩ របស់សាលាថ្មី បានទទួលការធ្វើបាបពីសំណាក់មិត្តរួមថ្នាក់ មានអារម្មណ៍ថាឯកោណាស់។ ទោះបីជាមានមិត្តភ័ក្ដិចូលដំណាលគ្នា តែគ្មានអារម្មណ៍ថាទទួលបានការការពារសោះ ប្រៀបដូចជាខ្ញុំនៅតែម្នាក់ឯង នៅសាលារៀននេះ។
នៅដើមឆ្នាំ ២០១១ មានបុរសម្នាក់ (អ្នកទី១) ត្រូវជាមិត្តភ័ក្ដិរបស់មិត្តខ្ញុំដែលរៀនភាសាអង់គ្លេសជាមួយគ្នា ចាប់អារម្មណ៍មកលើខ្ញុំ។ គាត់ជាមនុស្សក្លាហាន ដោយសារតែកម្មវិធីសិក្សាដូចគ្នា សាលាដូចគ្នា ទោះបីបន្ទប់និងអគារខុសគ្នាក៏ដោយ គាត់ឧស្សាហ៍មកលួចមើលខ្ញុំនៅក្នុងបន្ទប់ រៀនមិនថាជាសាលាខ្មែរ ឬ សាលាចិន។
ក្រោយមកទៀត គាត់ចាប់ផ្ដើមដើរតាមពីក្រោយ ខ្ញុំក៏ដឹងថាគាត់កំពុងតែតាមខ្ញុំដែរ ជួនកាលខ្ញុំក៏ងាកក្រោយសម្លក់គាត់វិញ តែគាត់បែរជាញញឹមដាក់ខ្ញុំវិញ។ ខ្ញុំកាន់តែគេចគាត់កាន់តែតាម កាលដែលខ្ញុំគេចមិនបានមានន័យថាមិនចូលចិត្តគាត់ទេ តែខ្ញុំអៀន ហើយឱ្យតែពេលអៀនគឺចេះតែចង់គេច។
ក្រោយមកគាត់បានលេខទូរសព្ទខ្ញុំពីមិត្តភ័ក្ដិខ្ញុំ គាត់ចាប់ផ្ដើម Message និងនិយាយលេងជាមួយខ្ញុំ។ យូរៗទៅខ្ញុំក៏ចាប់ផ្ដើម មានចិត្តឱ្យគាត់។ គាត់នៅតែដើរតាមខ្ញុំដូចរាល់ដង ហើយពួកយើងក៏ចាប់ផ្ដើមនិយាយរកគ្នានៅខាងក្រៅដែរ។ ក្រោយមកទៀតយើងក៏ចាប់ផ្ដើមនិយាយទូរសព្ទជាមួយគ្នា។ មួយថ្ងៃយើងនិយាយទូរសព្ទពី ១០ ទៅ ២០ នាទី។ រហូតថ្ងៃមួយក្នុងខែមិថុនា គាត់សុំខ្ញុំធ្វើសង្សារពេលនោះ ខ្ញុំមិនទាន់ឱ្យចម្លើយគាត់ទេ ប្រាប់គាត់ថាសុំគិតមើលសិន។ ក្រោយមកខ្ញុំបានយល់ព្រមធ្វើជាសង្សារ គាត់នៅពាក់កណ្ដាលខែកក្កដា។
បើនិយាយពីប្រវត្តិគ្រួសារវិញ គ្រួសារគាត់ជាអ្នកមានធនធាន ចំណែកខ្ញុំគឺអ្នកមធ្យម។ នៅពេលពួកយើងញ៉ាំអាហារគឺគាត់ជាអ្នកចេញលុយ សូម្បីតែពេលគាត់ដឹងថាខ្ញុំចូលចិត្តអ្វីគឺគាត់ទិញឱ្យភ្លាមដោយខ្ញុំមិនបានទាមទារ។
ខ្ញុំជាមនុស្សស្រីម្នាក់ ដែលមានគំនិតនិងប្រកាន់គោលជំហរមួយ គឺមិនសប្បាយនៅពេលដែលចាយលុយគាត់ ជាពិសេសគឺខ្ញុំស្រឡាញ់គាត់ មិនចង់ឱ្យគាត់ចំណាយលុយនឹងរបស់របរដែលគាត់ទិញ។ ខ្ញុំក៏បានប្រាប់គាត់ដែរថាកុំចាយលុយច្រើនមកលើខ្ញុំ ខ្ញុំមិនចូលចិត្ត តែពេលខ្លះគាត់មិនស្ដាប់ខ្ញុំទេ។
សេពគប់គ្នាបានមួយអាទិត្យជាងហើយ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាពួកយើងខុសគ្នាខ្លាំងណាស់ ទាំងការចាយវាយ សំលៀកបំពាក់ រួមទាំង ការលេងសើច។ ហេតុអ្វីបានជាយើងខុសគ្នាខ្លាំងម្ល៉េះ?
គ្រួសារខ្ញុំមានវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចតាំងពីឆ្នាំ២០០៩ ដូច្នេះការចាយវាយត្រូវត្បិតត្បៀត សន្សំសំចៃ។ វាកាន់តែធ្វើឱ្យខ្ញុំខ្លួនឯង មានអារម្មណ៍ថា នៅពេលដើរជាមួយគាត់ខ្ញុំមិនស័ក្ដិសមជាមួយនឹងគាត់ទេ។
អាទិត្យទី ២ ក៏បានមកដល់ ថ្ងៃមួយនោះ ខ្ញុំមិនសូវស្រួលខ្លួន ឈឺក្បាល ក្ដៅខ្លួន ខកខានមិនបានទៅរៀនអង់គ្លេស។ ខ្ញុំបាន call ទៅគាត់រួចផ្ដាំឱ្យគាត់ជួយផ្ញើលេខ ទូរសព្ទសាលាដើម្បីសុំច្បាប់ គាត់យល់ព្រម។ ខ្ញុំចាំគាត់អស់រយៈពេលជាង ២០ នាទីមិនឃើញសារឬលេខគាត់ call មកខ្ញុំក៏បានផ្ញើសារ ពីរទៀតឱ្យគាត់តែមិនឃើញគាត់តប។ ពេលនោះខ្ញុំចាំលែងបានខ្ញុំក៏call ទៅគាត់ គាត់លើកទូរសព្ទហើយប្រាប់ថាគាត់កំពុងតែញ៉ាំអីជាមួយមិត្តភ័ក្ដិ។ មូលហេតុនេះធ្វើឱ្យខ្ញុំខឹងយ៉ាងខ្លាំង ហើយក៏ដាក់ទូរសព្ទចុះឈប់និយាយជាមួយគាត់។
(រូបតំណាង)
ហេតុអ្វីបានគាត់ធ្វើចឹង? ញ៉ាំអីជាមួយមិត្តភ័ក្ដិក៏ញ៉ាំទៅតែហេតុអ្វី មិនប្រាប់ខ្ញុំមុន ខ្ញុំខំទន្ទឹងរង់ចាំគាត់យ៉ាងអន្ទះសា ហើយក៏បារម្ភខ្លាចគាត់មានរឿងអីកើតឡើង មានដឹងថាអារម្មណ៍អ្នកដែលចាំហ្នឹងភ័យ វាពិបាកប៉ុណ្ណាអត់? ខ្ញុំក៏បានផ្ញើសារបែកគ្នាទៅគាត់សង្ឃឹមថាគាត់នឹងមកលួងខ្ញុំវិញ ព្រោះលើកមុនខ្ញុំក៏ធ្លាប់វិធីនេះហើយ បានផលរាល់លើក តែលើកនេះវិញ គាត់បែរជាតបវិញថា «Okay»។
ឃើញហើយខ្ញុំយំខ្លាំងណាស់ បន្ទោសខ្លួនឯង ហេតុអ្វីនិយាយខុសពីចិត្ត ហេតុអ្វីខ្លួនឯងធ្វើចឹង? ស្ដាយក្រោយណាស់ដែលផ្ញើសារបែបនោះទៅ ខ្ញុំក៏ចង់បកក្រោយដែរ តែក្នុងចិត្តគិតថាខ្លួនឯងជាស្រីត្រូវតែចាំគាត់មកលួងវិញ។ ស្អែកឡើង ខ្ញុំដើរគេចពីគាត់ ចាំមើលថាគាត់មករកខ្ញុំអត់? គាត់និងខ្ញុំគឺរឹងដូចគ្នា សុខចិត្តយំរៀងខ្លួន មិនខ្ចីនិយាយរកគ្នាទេ។
១ ខែក្រោយមកខ្ញុំក៏ចាប់ផ្ដើម Message តាម Facebook ទៅគាត់បន្តិចម្ដងៗ រហូតសុំគាត់ឱ្យយកចិត្តទុកដាក់នឹងខ្ញុំ ដោយសារតែខ្ញុំស្រឡាញ់គាត់ តែគាត់បានប្រែប្រួលហើយ ការឆ្លើយតបរបស់គាត់ខ្លីៗ ហើយមានរយៈពេលយូរណាស់។ ពីមុនខ្ញុំជាមនុស្សម្នាក់ដែលឆាប់ស្រឡាញ់ឆាប់ណាយ តែដោយសារគាត់ខ្ញុំបានផ្លាស់ប្ដូរទាំងមិនដឹងខ្លួន រាល់សកម្មភាពរបស់គាត់កាលពីមុនបានក្លាយជាផ្នែកមួយនៃជីវិតខ្ញុំ។ វាពិតជាពិបាកណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមបាត់បង់គាត់ហើយ។ នៅពេលដែលខ្ញុំពិបាកចិត្តនឹកគាត់ ខ្ញុំតែងសរសេរអារម្មណ៍ក្នុងចិត្ត ដាក់លើក្រដាសហើយហូរទឹកភ្នែក។
ថ្ងៃទី ២៩ តុលា ២០១១ ខ្ញុំបានឆាតទៅគាត់ ដើម្បីសុំឱ្យគាត់ធ្វើធម្មតាវិញ បារម្ភពីខ្ញុំដូចដើមវិញតែ.. គាត់បានឆ្លើយតបវិញថា «មិនអាចទេ សុំទោសណា សុំទោស!»។
ថ្ងៃទី ៨ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១១... ខ្ញុំchat ទៅគាត់ថាខ្ញុំប្ដូរលេខទូរសព្ទហើយ ។ គាត់ប្រាប់ខ្ញុំអោយកាត់ចិត្ត ទោះបីខ្ញុំប្រាប់គាត់វិញថាខ្ញុំធ្វើមិនបាន គាត់និយាយថា «បើចិត្តចង់វាអត់យ៉ាប់ទេ» ហើយគាត់ក៏បានប្រាប់ខ្ញុំទៀតថាគាត់រកឃើញអ្នកដែលគាត់ស្រឡាញ់ហើយ ទាំងដែលបែកគ្នាមិនបាន២ខែ ស្រួលបួលផងគាត់ក៏ចាប់ផ្ដើមមានអ្នកថ្មី។
ពីរខែក្រោយមកមុនថ្ងៃកំណើតខ្ញុំបីថ្ងៃ គាត់បានប្រកាសលើ Facebook គាត់ពីទំនាក់ទំនងគាត់និងមិត្តស្រីថ្មី។ ខ្ញុំគួរតែធ្វើម៉េចទៅ ជារៀងរាល់ថ្ងៃខ្ញុំតែងតែចូលមើល Profile គាត់ឃើញសុទ្ធតែសម្ដីផ្អែមល្ហែម រូបថតគាត់និងមិត្តស្រីគាត់។ ទីបំផុតខ្ញុំក៏ព្រមទទួលស្គាល់ថាដល់ពេលដែលត្រូវតែកាត់ចិត្តហើយ ខ្ញុំបានសុំឱ្យគាត់ unfriend ឬ block ខ្ញុំចោលទៅ គាត់ថាគាត់មិនធ្វើទេ តែបើគាត់មិនធ្វើទុកឱ្យខ្ញុំជាអ្នកធ្វើ ព្រោះខ្ញុំមិនចង់ឃើញគាត់ទៀតទេ សុំត្រឹមតែមិនឃើញគាត់ប៉ុណ្ណោះទើបខ្ញុំ មិនសូវឈឺចាប់។
ចាប់ពីពេលដែលខ្ញុំ block គាត់ហើយ ខ្ញុំក៏លែងនិយាយរកគាត់ទៀតដែរ ខ្ញុំព្យាយាមធ្វើដូចធម្មតាដូចជាពីមុនដែលគ្មានគាត់ កន្លែងណាដែលមានគាត់ ហើយខ្ញុំត្រូវឆ្លងកាត់ ខ្ញុំដើរដោយងើយមុខឡើង ទោះបីជាបេះដូងលោតញាប់ប៉ុណ្ណា ក៏ខ្ញុំត្រូវតែដើរឱ្យផុតពីទីនេះសិនដែរ។
សម្បកខាងក្រៅរបស់ខ្ញុំ គឺជាមនុស្សស្រីដែលរឹងមាំ ធម្មតា គ្មានបញ្ហា ហើយនៅសប្បាយចិត្ត តែតាមពិត គឺខ្ញុំទន់ជ្រាយណាស់ ពេលខ្លះខ្ញុំលួចយំម្នាក់ឯងក្នុងបន្ទប់ ហើយរិះគិតមធ្យោបាយ ព្យាយាមបិទបាំង ភាពទន់ជ្រាយរបស់ខ្ញុំ ពីអ្នកគ្រប់គ្នាជាពិសេសគាត់។ ថ្ងៃរបស់ខ្ញុំកន្លងទៅដោយរូបភាពខាងក្រៅគឺធម្មតាខ្លាំងណាស់។
ដើមខែមេសា ឆ្នាំ ២០១២ សាលាមានបទបង្ហាញសម្រាប់សិស្សគ្រប់ថ្នាក់ សិស្សណាដែលចូលរួមនឹងទទួលបានពិន្ទុទុកជាពិន្ទុប្រចាំខែ។ ខ្ញុំក៏បានចូលរួមធ្វើបទបង្ហាញដែលបែងចែកជាក្រុមតាមមុខវិជ្ជា។ ខ្ញុំជ្រើសរើសយកមុខវិជ្ជាជីវវិទ្យា ជាមួយនឹងមិត្តស្និទ្ធស្នាលម្នាក់ ហើយក្នុងបន្ទប់រង់ចាំក៏មានមិត្តរួមថ្នាក់ Bun និងមិត្តភ័ក្ដិគាត់ម្នាក់ទៀត។
Bun ជាមិត្តរួមថ្នាក់របស់ខ្ញុំតាំងពីថ្នាក់ទី ៩ ប៉ុន្តែពួកយើងពុំសូវមានឱកាសនិយាយរកគ្នាទេ។ ចៃដន្យពេលដែលកំពុងរង់ចាំវេនរបស់ខ្លួនដើម្បីបកស្រាយមេរៀន ពួកយើងអផ្សុកពេក ខ្ញុំក៏បានដើរទៅខ្ចីកាសរបស់គាត់ យកមកដោតទូរសព្ទរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីស្ដាប់ចម្រៀងហើយបានបានណែនាំចម្រៀងមួយចំនួនទៅមិត្តភ័ក្ដិគាត់ ហើយគាត់ឃើញបែបនេះក៏បានណែនាំបទចម្រៀងមួយឱ្យខ្ញុំ តែដោយសារបន្ទប់ធ្វើបទបង្ហាញមិនអនុញ្ញាតឱ្យបើកសំឡេងឮ ធ្វើឱ្យខ្ញុំស្ដាប់មិនច្បាស់។
ម៉ោងប្រហែល ២:៤០ រសៀលការធ្វើបទបង្ហាញត្រូវបានបញ្ចប់ ខ្ញុំក៏ចេញពីសាលាដើម្បីយកម៉ូតូត្រឡប់ទៅផ្ទះ តែដើរបានត្រឹមមាត់ទ្វារសាលាទូរសព្ទក៏រោទិ៍ មិត្តភ័ក្ដិរបស់ Bun ក៏បាន call មកសួរខ្ញុំថាមានឃើញកាសរបស់ Bun ទេ? ខ្ញុំក៏ប្រាប់ថាអត់មានទេ ខ្ញុំសងគាត់វិញហើយ។ តែបើកាសបាត់មែន ខ្ញុំមានចំណែកទាក់ទងព្រោះខ្ញុំធ្លាប់បានប្រើវា គិតៗទៅចាប់ផ្ដើមភ័យខ្លាច Bun ឱ្យទិញកាសសង។
យប់ឡើង Bun ឆាតមកសួររកកាស ប៉ុន្តែក៏និយាយចូលដល់រឿងបទចម្រៀងដែលបានស្ដាប់។ គេប្រាប់ថាបទនោះមានចំណងជើង «I wanted you»។ បទនេះនិយាយពីនារីម្នាក់ដែលបានបែកបាក់មិត្តប្រុស កំឡុងពេលនោះគឺនារីម្នាក់នោះទន់ជ្រាយខ្លាំងណាស់ ហើយពិតជាត្រូវការបុរសដែលគាត់ស្រឡាញ់ត្រឡប់មកវិញជាខ្លាំង។ តែក្រោយមកនារីម្នាក់នោះបានឆ្លងផុតដំណាក់កាលឈឺចាប់ ហើយលែងស្រឡាញ់មិត្តប្រុសគាត់ទៀតហើយ។ គាត់និយាយពីអារម្មណ៍ដែលគាត់ធ្លាប់ចង់បានបុរសម្នាក់នោះ មកវិញឱ្យដឹងពីភាពលំបាករបស់នារីម្នាក់នេះ។ ខ្ញុំក៏បានសួរ Bun ថាហេតុអ្វីក៏ណែនាំចម្រៀងនេះឱ្យខ្ញុំ គាត់ថាចូលចិត្ត។ ហើយបទដែលគាត់ចូលចិត្តក្លាយជាបទដែលខ្ញុំស្ដាប់រាល់ថ្ងៃ ព្រោះវាជួយលើកទឹកចិត្តឱ្យខ្ញុំជួយបំភ្លេចអ្នកចាស់។
Bun ជាមនុស្សល្អគួរសមដែរ គាត់ធ្វើឱ្យខ្ញុំកាត់ចិត្ត ប្រាប់វិធីធ្វើឱ្យខ្លួនឯងសប្បាយចិត្ត ផ្ដល់យោបល់ល្អៗ និងប្រាប់ខ្ញុំកុំឱ្យគិតច្រើនពេក។ គាត់ជាមនុស្សល្អណាស់ចំពោះខ្ញុំ ព្រោះគាត់ជាអ្នកជួយខ្ញុំ ធ្វើល្អដាក់ខ្ញុំ ពាក្យសម្ដីរបស់គាត់ម៉ឺងម៉ាត់ ធ្វើឱ្យខ្ញុំទុកចិត្ត ហើយដិតជាប់ក្នុងអារម្មណ៍ជានិច្ច។
ថ្ងៃទី ៣០ មេសា ២០១២ មានបុរសម្នាក់ទៀត ឈ្មោះ Dane (ជាមិត្តជិតដិតរបស់ Bun) បានប្រាប់ខ្ញុំថាគាត់សុំដាក់ CV ធ្វើមិត្តប្រុសខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏បដិសេធ ដោយសារខ្ញុំមានវិបត្តិ មិនទាន់ចង់ទទួលអ្នកថ្មីនៅឡើយទេ។ ខ្ញុំបានប្រាប់រឿងនេះទៅ Bun ហើយ Bun ប្រាប់ថាចាំគាត់ជួយ ហើយឱ្យលេខទូរសព្ទគាត់មកខ្ញុំដើម្បីពន្យល់នូវរឿងដែលបានកើតឡើង។ គាត់ចូលចិត្តយករឿង Dane មកបង្អាប់ខ្ញុំជានិច្ច រហូតដល់ពេលខ្លះខ្ញុំមិនតបសាររបស់គាត់។ ខ្ញុំព្យាយាមដាក់គម្លាតពីគាត់ ដែរ តែពេលខ្ញុំមិនទៅរកគាត់ គាត់ជាអ្នកមករកខ្ញុំ។ ជួនកាលគាត់ជាអ្នក chat មកខ្ញុំមុន តែខ្ញុំ chat ទៅគាត់ច្រើនជាង។ ក្រោយៗមកការលេង Message ជាមួយគាត់ក៏ក្លាយជាទម្លាប់។
ថ្ងៃទី ២១ ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១២ គាត់បាន chat មកសួរខ្ញុំ ថាគាត់ជាមនុស្សយ៉ាងម៉េច។ ហើយពួកយើងបាន chat ជាមួយគ្នារយៈពេល១ ឆ្នាំហើយ។ នៅថ្ងៃទី ១៨ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៣ ខ្ញុំបាន chat ទៅកាន់គាត់មុន សួរថាគាត់ស្រឡាញ់មនុស្សស្រីបែបណា។ ចាស់ទុំ ចិត្តល្អ រួសរាយ រឹងមាំ ពេលខ្លះដូចកូនក្មេង ជាចម្លើយរបស់គាត់ ដែលខ្ញុំគិតថាជាចរិតរបស់ខ្ញុំតែ ចំណុចរឹងមាំគឺមិនមែនជារបស់ខ្ញុំទេ។ ការពិតគឺជាចរិតរបស់មនុស្សម្នាក់ផ្សេងទៀតដែលគាត់ចាប់អារម្មណ៍។
Bun ជាមនុស្សសម្ភារនិយម ហើយស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃដែលខ្ញុំខ្ចីទូរសព្ទគាត់មកលេងរហូតដល់ម៉ោងចេញទៅផ្ទះក៏មាន។ ថ្ងៃមួយមានគេផ្ញើសារមក ក្នុងនោះមានពាក្យ «ហ៊ា» ដែលទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ខ្ញុំពីការលេងហ្គេម ខ្ញុំមិនហ៊ានសួររឿងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ទេ តែខ្ញុំដឹងថានារីម្នាក់នោះជាស្នេហាគ្រាដំបូងរបស់គាត់។
តាមរយៈទឹកមុខគាត់ ពេលអានសារនោះគឺមើលទៅតានតឹង តែបង្កប់ការបារម្ភ។ លេងសើចមែន ខ្ញុំបានបំភ្លេចអ្នកទី១ បានហើយតែហេតុអី បានជាខ្ញុំទៅគិតពី Bun ទៅវិញ? ពេលខ្លះខ្ញុំគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ខ្លួនឯងមិនបានទេ ហើយក៏ព្យាយាមនៅឆ្ងាយតាមដែលអាចធ្វើទៅបានព្រោះខ្ញុំដឹងថារវាងយើងទាំងពីរ គឺមិនអាចទៅរួចទេ ។
ចាំបានថាខ្ញុំធ្លាប់បង្ហើបប្រាប់គាត់ ថាខ្ញុំចូលចិត្តគាត់ តែគាត់បដិសេធហើយប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្ញុំគិតខ្លួនឯងច្រើនពេកហើយ គាត់បានចាត់ទុកខ្ញុំដូចជាមិត្តភ័ក្ដិ និង ប្អូនស្រីប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាគាត់នឹងមិនផ្លាស់ប្ដូរទេនៅពេលដឹងរឿងនេះ ផ្ទុយទៅវិញគាត់បានរក្សាគម្លាតពីខ្ញុំ និយាយស្ដីតិចទៅៗហើយកាន់តែពិបាកទៀតគឺគាត់ចាប់ផ្ដើមគេចមុខពីខ្ញុំ។
ខ្ញុំព្យាយាមធ្វើខ្លួនឯងសង្ស័យ អារម្មណ៍ដែលមានចំពោះគាត់ ប្រាប់ខ្លួនឯង គ្រាន់តែរាប់អានគាត់ដូចបងប្រុសតែប៉ុណ្ណោះ មិនមែនសេចក្ដីស្រឡាញ់ទេ។ ចៃដន្យខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២១០៣ Code ជាមនុស្សម្នាក់ទៀតដែលរៀនថ្នាក់ជាប់គ្នា គេបានទាក់ទងលេង chat ជាមួយខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏មើលឃើញគោលបំណងរបស់គេ ដែលចូលមកជិតខ្ញុំដែរ តែខ្ញុំមិនបដិសេធឡើយ។ ព្រោះតែខ្ញុំចង់បញ្ជាក់ប្រាប់ Bun ថាខ្ញុំមិនបានស្រឡាញ់គ្នាទេ គ្មានហេតុផលដែលត្រូវគេចមុខឡើយ ហើយខ្ញុំនៅតែអាចដកខ្លួនបាន វាមិនទាន់ហួសពេលទេ។
Code ជាមនុស្សស្ងៀមស្ងាត់ ចូលចិត្តរៀនច្រើនជាងនិយាយ ចិត្តល្អជាពិសេសស្មោះត្រង់។ តែនៅពេលដែលខ្ញុំនៅជិត Code ខ្ញុំតែងតែលួចសម្លឹង Bun ទោះបីជាខ្ញុំព្យាយាមប្រាប់ខ្លួនឯងថាវាមិនយុត្តិធម៌សម្រាប់ Code តែខ្ញុំបញ្ឈប់មិនបាន។ រយៈពេល ១ ខែដំបូងនៃការសេពគប់គ្នាជាមួយ Code ខ្ញុំដឹងថាពួកយើងមិនខុសគ្នាទេ គឺរើសយកវិធីសាស្ត្រ «យកអ្នកថ្មី ជំនួសអ្នកចាស់»។
យប់មួយដែលជាថ្ងៃដែលយើងមានទំនាក់ទំនង ១ ខែគត់ពូកយើងបានសារភាពចំពោះគ្នាថា ពួកយើងមិនបានស្រឡាញ់គ្នាទេ។ ខ្ញុំសួរគាត់ថា តើយើងគួរបន្តឬបញ្ឈប់ ត្រឹមនេះ? Code សុំឱ្យខ្ញុំបន្តហើយសន្យាថានឹងព្យាយាមងាកមកស្រឡាញ់ខ្ញុំវិញ។
តាំងពីថ្ងៃនោះមកគាត់បានផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងខ្លាំង គាត់យកចិត្តទុកដាក់ខ្វល់ពីខ្ញុំផ្ដល់កម្លាំងចិត្តជួយបង្រៀនមេរៀនមួយចំនួនទៀតផង។ ការដែលគាត់ផ្លាស់ប្ដូរបែបនេះ មកពីក្នុងចិត្តគាត់ចាប់ផ្ដើមមានខ្ញុំហើយ។ ហេតុអ្វីក៏ខ្ញុំអាត្មានិយមម្ល៉េះ? ហេតុអ្វីក៏អាក្រក់ដាក់ Code? ហេតុអ្វីក៏មិនស្រឡាញ់គាត់ទៅ? ហេតុអ្វីគាត់ធ្វើបានតែខ្ញុំធ្វើមិនបាន?
រយៈពេលបីខែនេះ ខ្ញុំឃើញខ្លួនឯងឈរនៅកន្លែងដដែល ហើយឃើញ Code ដើរទៅខាងក្រៅកាន់តែឆ្ងាយទៅៗ ខ្ញុំខ្លាចគាត់រកផ្លូវត្រឡប់ក្រោយមិនឃើញ ហើយខ្លាចគាត់កាន់តែឈឺចាប់ខ្លាំឡើងៗ។ ហេតុនេះទើបខ្ញុំសម្រេចចិត្តបញ្ចប់ ទំនាក់ទំនងជាមួយគាត់ក្រោយពេលយើងសេពគប់គ្នាបាន ៤ ខែ។
វាជាកំហុសរបស់ខ្ញុំតែម្នាក់ឯង ដែលធ្វើឱ្យគាត់ទៅជាបែបនេះ។ ក្រោយពីបែកគ្នា Code ពិបាកចិត្តខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំដឹង គាត់ព្យាយាមឱ្យខ្ញុំកែប្រែគំនិត តែខ្ញុំមិនបន្ត ខ្ញុំពិតជាខ្លាចស្រោចស្រង់គាត់លែងបាន ខ្លាចតែគាត់ជ្រុលទៅៗ ខ្លាចគាត់ឈឺខ្លាំងជាងនេះទៅទៀត។ ខ្ញុំអាណិតគាត់ណាស់ ដែលត្រូវមនុស្សដូចខ្ញុំធ្វើបាប អាណិតគាត់ដែលខំធ្វើល្អ ជាពិសេសអាណិតគាត់ដែលស្រឡាញ់មនុស្សដូចខ្ញុំ។
គាត់បានប្រាប់ថានឹងព្យាយាមធ្វើឱ្យខ្ញុំស្រឡាញ់គាត់ឱ្យបាន។ រយៈពេល ២-៣ ខែមកនេះគឺគាត់មិនបានបោះបង់ គាត់chat មកខ្ញុំ មើលខ្ញុំពីចម្ងាយ ទោះបីជាអាណិតគាត់ចង់លួងគាត់តែខ្ញុំមិនអាចធ្វើបែបនេះបានដើម្បីជួយគាត់ឱ្យឆាប់បំភ្លេចខ្ញុំ និងខ្ញុំឈប់ស្រឡាញ់ខ្ញុំបានឆាប់។ ខ្ញុំបានត្រឹមតែឈរមើលគាត់ងើបឈរដោយខ្លួនគាត់ និងដាក់គម្លាតពីគាត់។
ទីបំផុតខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០១៤ គាត់ធ្វើបានសម្រេចហើយ ខ្ញុំពិតជាសប្បាយចិត្តណាស់ដែលគាត់ធ្វើបាន ទោះបីជាប្រើរយៈពេលយូរបន្តិចមែន។ Code អាចនឹងខឹងខ្ញុំឬស្អប់ខ្ញុំ តែខ្ញុំពិតជាសប្បាយចិត្តនឹងទទួលកំហឹងនិងការស្អប់ខ្ពើមនេះ ព្រោះខ្ញុំស័ក្ដិសមនឹងទទួល។
តាំងពីបែកជាមួយ Code ខ្ញុំបានប្រើប្រាស់ជីវិតដែលស្រឡាញ់ Bun តែម្នាក់ឯង និង យ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ ទោះបីមិនបាននិយាយជាមួយ Bun ក៏សុំដឹងត្រឹមតែមានវត្តមានរបស់គាត់ក្នុងថ្នាក់ក៏អស់ចិត្តដែរ។ តាមការពិតទៅការស្រឡាញ់មនុស្សម្នាក់ គឺពិតជាពិបាកខ្លាំងណាស់ ការឈឺចាប់ក៏មានរហូតដល់ខ្ញុំ លែងមានអារម្មណ៍ថាការស្រឡាញ់មនុស្សម្នាក់ គឺជាអារម្មណ៍បែបណាហើយ។
ការពិតទៅទង្វើរបស់ Bun មកលើខ្ញុំ វាមិនបានពិសេសណាស់ណាដូចដែលខ្ញុំគិតទេ គឺវាជាទង្វើបែបគួរសមរបស់មនុស្សប្រុស ចំពោះមិត្តភ័ក្ដិស្រីៗ ហើយមានតែស្រីម្នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលទទួលបានភាពទន់ភ្លន់ពី Bun ខុសពីអ្នកដទៃ សូម្បីតែក្នុងកែវភ្នែក ការយកចិត្តទុកដាក់គឺខុសពីគេទាំងអស់។
ខ្ញុំគ្មានអារម្មណ៍ថាច្រណែន ឬខឹងមនុស្សស្រីម្នាក់នោះទេ ព្រោះខ្ញុំយល់ពីទំនាក់ទំនងពួកគេ។ ខ្ញុំជាមនុស្សម្នាក់ដែលទទួលស្គាល់ការពិត ហើយស្គាល់កន្លែងដែលជារបស់ខ្លួន គ្មានហេតុផលដែលខ្ញុំត្រូវក្រាញននៀលនៅត្រង់នេះទេ។
កាលពីថ្ងៃទី ២ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១២ Dane ដែលធ្លាប់សារភាពចង់ដាក់ CV តែខ្ញុំគ្មានអារម្មណ៍ទទួលអ្នកថ្មី ហើយខ្ញុំក៏នៅមានរបួសបេះដូង ដូច្នេះខ្ញុំបានបដិសេធគាត់។ ខ្ញុំស្នើឱ្យគាត់ជ្រើសរើសអ្នកផ្សេង តែគាត់បានប្រាប់ខ្ញុំវិញថា « I choose you» តែខ្ញុំនឹងគាត់បានត្រឹមតែជាមិត្តប៉ុណ្ណោះ។ ពួកយើងមិនសូវបានទាក់ទងគ្នាជិតដិតនោះទេ រហូតដល់ឆ្នាំ ២០១៤ ។
កាលពីឆ្នាំ ២០១១ ដល់ ២០១៣ ខ្ញុំធ្លាប់មានមិត្តស្និតស្នាលពីរនាក់ ប៉ុន្តែដោយសារខ្ញុំចូលចិត្តធ្វើចរិតង៉ក់ងរ ហើយឧស្សាហ៍អន់ចិត្តនឹងពួកគេដែលទុកខ្ញុំចោល ពួកយើងក៏បែកផ្លូវគ្នា ហើយពេលនោះហើយដែល Dane សុំឱ្យខ្ញុំទុកគាត់ជាមិត្តស្និតស្នាលផង។
តាំងពីពេលដែលខ្ញុំរាប់អាន Dane មកមានរឿងជាច្រើនបានកើតឡើង ជាពិសេសរឿងរ៉ាវរបស់ខ្ញុំគាត់ដឹងទាំងអស់ ទាំងរឿងដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ Bun ហើយគាត់តែងតែយករឿងនេះមកបង្អាប់ខ្ញុំ ជួនកាលនិយាយចំចំណុចពេក ធ្វើឱ្យខ្ញុំយំក៏មានដែរ។ Dane មិនដែលស្គាល់អ្វីទៅហៅថាស្នេហាទេ ហើយរយៈពេលដែលយើងបានជួបមុខគ្នានៅវិទ្យាល័យនេះ មិនយូរទៀតទេ ដូច្នេះទើបខ្ញុំចង់ផ្ដល់មេរៀនខ្លះឱ្យគាត់។ ទើបថ្ងៃមួយខ្ញុំបាន chat ទៅគាត់ថា « Shall we start something more than friend?»។ Dane សប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ហើយពួកយើងបានទាក់ទងគ្នារយៈពេលមួយអាទិត្យ ហើយមួយអាទិត្យនេះខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំមិនអាចគិតលើគាត់ឱ្យលើសពីមិត្តទេ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថា Dane នឹងយល់ថាខ្ញុំជាមនុស្សបែបណា ហើយក៏សង្ឃឹមថាគាត់នឹងគេចចេញពីខ្ញុំ។
ខ្ញុំតែងតែភ័យខ្លាច ពេលដែលខ្ញុំនៅជិត Code និង Dane ជាពិសេសក្នុងពេលដែលខ្ញុំព្យាយាមមើលពួកគាត់ក្នុងឋានៈជាមនុស្សជាទីស្រឡាញ់។ ខ្ញុំបានក្លាយជាមនុស្សដែលត្រជាក់ទៅៗ ទោះបីជា Code និង Dane កំពុងតែឈឺចាប់ដោយសារខ្ញុំក៏ដោយ ព្រោះមានតែវិធីនេះតែប៉ុណ្ណោះទើបអាចឱ្យពួកគាត់ភ្លេចខ្ញុំបាន។
ថ្ងៃចុងក្រោយនៃថ្នាក់ទី១២ ខ្ញុំមើលមនុស្សទាំងបួននាក់នោះជាលើកចុងក្រោយ និង ស្ងាត់ស្ងៀមជាទីបំផុត ហើយនេះជាការចងចាំចុងក្រោយបង្អស់ចំពោះអ្នកទាំងបួន។ នៅពេលដែលខ្ញុំឈានជើងចេញពីក្លោងទ្វារសាលាខ្ញុំ ងាកទៅមើលសាលានេះម្ដងទៀតប្រាប់ខ្លួនឯងថា «អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងគឺចប់ហើយ!»។
ពាក្យចុងក្រោយសម្រាប់អ្នកទី ១ «អរគុណដែលបង្រៀនខ្ញុំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ពិតប្រាកដ និង ការឈឺចាប់»។ សម្រាប់Bun «អរគុណដែលជួយឱ្យខ្ញុំក្រោកឈរសារជាថ្មី ហើយធ្វើឱ្យខ្ញុំរៀនងើបឈរដោយខ្លួនឯងម្ដងទៀត»។ ចំពោះ Code «អរគុណចំពោះទង្វើល្អទាំងនោះ ហើយក៏សុំទោសចំពោះរឿងកន្លងមក»។ ចំណែក Dane « ខ្ញុំទទួលដឹងឮនូវអារម្មណ៍របស់អ្នកទាំងអស់ តែខ្ញុំអសមត្ថភាពនឹងឆ្លើយតប»៕
អត្ថបទ៖ Noza
ចុចអាន៖ ដើមកំណើតមិត្តភាពរបស់ខ្ញុំ និងមិត្តខ្ញុំ
អានអត្ថបទ មនុស្សដែលខ្ញុំចងចាំ ទាំងអស់
មានរឿងរ៉ាវចង់ចែករំលែក សូមផ្ញើមកកាន់ e-mail: kong.chanvanneng@sabay.com
សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមសូមទូរសព្ទទៅកាន់លេខ ០១០ ៧០០ ៧២៧