និន្នាការ យកប្រលោមលោកមកផលិតជាភាពយន្តកំពុងមានសន្ទុះ

2017-03-21 02:01:31
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

សំឡឹងទៅលើភាពជាក់ស្ដែង ឧស្សាហកម្មផលិតភាពយន្តក្នុងស្រុកកំពុងតែមានដំណើរល្អ មិនថាភាពយន្តសម្រាប់រោងកុន និងវីដេអូភាគទូរទស្សន៍ ក្នុងនោះទូរទស្សន៍ក្នុងស្រុកស្ទើរទាំងអស់ កំពុងសម្រុកផលិតភាពយន្តក្នុងស្រុក ដាក់ក្នុងមាតិការបស់ខ្លួន។ ចំណុចគួរចាប់អារម្មណ៍មួយទៀតនោះ ការផលិតភាពយន្តកែសេណារីយ៉ូចេញពីប្រលោកលោក ក៏កំពុងមានសន្ទុះដូចគ្នា។

"មន្តស្នេហ៍លេខា" "ស្រទន់មន្តស្នេហ៍" "រលកបោកខ្សាច់" "បំភ្លេចមិនបាន" ជាដើម សុទ្ធភាពយន្តដែលដើមឡើងជាប្រលោម ដែលខ្លះបានបញ្ចាំងរួចហើយ ហើយខ្លះទៀតកំពុងដំណើរការថត។ ក្រៅពី "បេសកកម្ម១" របស់អ្នកនិពន្ធប្រលោមលោក ម៉ានិត ក៏ស្ថិតក្នុងគម្រោងប្រែក្លាយជាទៅជាសេណារីយ៉ូកុនដូចគ្នា។

ដំណើរនេះ គេមើលឃើញថា ជាការវិវត្តមួយថ្មីទៀតក្នុងសិល្បៈភាពយន្តក្នុងស្រុក ជាមួយក្ដីសង្ឃឹមជាវិជ្ជមានមួយចំនួនរបស់ក្រុមផលិតករ។

ម្ចាស់ផលិតកម្មដើមត្នោតលោក ឆាយ បូរ៉ា ពិតជាបានយល់ស្រប នឹងសាទរចំពោះការយកប្រលោមលោកមកច្នៃចេញជារូបរាងភាពយន្ត។ លោកថានេះវាជាការលើកទឹកចិត្ត និងផ្ដល់កម្រៃបន្ថែមដល់អ្នកនិពន្ធ និងសិល្បករ។

“វាជាគំរូមួយដែលនៅលើពិភពលោកតែងតែអនុវត្ត ជាពិសេស នៅលើទីផ្សារគេតែងជួយដល់ប្រជាពលរដ្ឋគេ។ ករណីមួយថាអ្នកនិពន្ធយើងមិនមានចំណូលក្នុងការលក់ បើសិនបានផលិតជាភាពយន្តចឹងទៀតនោះយើងកាន់តែអាចបានកម្រៃបន្ថែមក្រៅពីការលក់។ បើយើងជាអ្នកនិពន្ធល្បីទៀត នោះអ្នកដឹកនាំរឿងអាចនឹងឲ្យលុយមុនទៀតដើម្បីសរសេរ"។ ឆាយ បូរ៉ា ថ្លែង។

លោកនៅតែអះអាងដដែលថាវាផ្ដល់ផលវិជ្ជមានច្រើនណាស់ ជាពិសេសអាចបម្រើទៅដល់អ្នកមិនចេះអក្សរ ដែលអ្នកខ្លះចេះអាន តែមិនបានព្យាយាមអានវា។ មួយវិញវាបានផ្ដល់ចំណូលមួយចំនួនដល់សិល្បករខ្មែរដែរ។

យ៉ាងណាមិញទន្ទឹមនឹងគុណសម្បត្តិក្នុងនោះក៏មានគុណវិបត្តិដើរទន្ទឹមគ្នាដែរ ជាក់ស្ដែងអ្នកនិពន្ធប្រលោមលោកមួយចំនួនមិនទាន់មានទីផ្សារ ហើយខ្លះទៀតមិនអាចលក់ដាច់ភ្លាមៗតាមបណ្ណាគារជាដើម។ សំណេររបស់អ្នកនិពន្ធលោកថា គេសរសេរទៅតាមរូបារម្មណ៍ ហើយរឿងដែលផលិតចេញជាវីដេអូ សុទ្ធសឹងមិនអាចតម្រូវតាមការស្រមើស្រមៃដូចនៅក្នុងប្រលោមលោកឡើយ។

ងាកមកលោក អ៊ិន សុភិន អគ្គនាយកផលិតកម្មមហាហង្សបានយល់ឃើញថា ការយកប្រលោមលោកមកផលិតជាកុនទទួលបានផលវិជ្ជមានច្រើនជាងអវិជ្ជមាន។ ផលអវិជ្ជមាននៅពេលដែលយកប្រលោមលោកល្បីដែលមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះបោះសំឡេងមកកែច្នៃជាកុន ត្រូវចំណាយពេលវេលាយូរក្នុងការជ្រើសរើសទីតាំងឆាកនិងតួឲ្យសមទៅតាមប្រលោមលោក។ ចំណែកឯការចំណាយវិញមិនមានភាពច្បាស់លាស់ផងដែរ។

លោក អ៊ិន សុភិន បន្តថាផលវិជ្ជមាន៖ "ខ្ញុំគិតថាប្រសិនបើយើងយកប្រលោមលោកល្បីៗមកថតជាខ្សែភាពយន្ត នឹងទទួលបានអ្នកទស្សនាច្រើនជាង យើងនិពន្ធចេញជាសាច់រឿងកុន ព្រោះប្រលោមលោកល្បីមានអានច្រើនរួចជាស្រេចទើបយើងយកមកធ្វើកុន ដូច្នេះពួកគាត់ដែលធ្លាប់អានប្រលោមលោកល្បីហ្នឹងពិតជាចង់ទស្សនាវីដេអូដែលមានកាយវិការ និងសំឡេងពិតៗចំពោះការសម្ដែងតួអង្គក្នុងរឿងថាវាអស្ចារ្យប៉ុណ្ណា"។

ចំណែកឯអ្នកស្រី ប៉ុល ពិសី អ្នកនិពន្ធជើងចាស់ម្នាក់បានលើកឡើងស្រដៀងទៅហ្នឹងលោក អ៊ិន សុភិន ថា៖ "ប្រសិនបើប្រលោមលោកហ្នឹងមានភាពល្បីល្បាញអ្នកអានប្រាកដជាចង់តាមដាន ព្រោះអ្នកអានគាត់ចង់ដឹងនៅពេលបញ្ចាំងជាកុនល្អមើល និងលន្លង់លន្លោចដូចពួកគាត់ធ្លាប់អានកន្លងមកដែរអត់ ចំណុចនេះខ្ញុំនិយាយត្រង់ផលវិជ្ជមាន"។

ពីឆ្វេងទៅស្តាំទី៣ អ្នកស្រី ប៉ុល ពិសី

ចំពោះផលអវិជ្ជមានវិញអ្នកនិពន្ធដដែល បន្តទៀតថានៅពេលផលិតករយកប្រលោមលោក ដែលល្បីទៅថតមិនបានល្អដូចប្រលោមលោក ឬក៏ខ្វះខាតត្រង់ចំណុចណាមួយនោះ ពោលវាអាចធ្វើឲ្យធ្លាក់តម្លៃនៃសាច់រឿងដើមរបស់ប្រលោមលោក។

យ៉ាងណាមិញជួបជាមួយអ្នកនិពន្ធប្រលោមផ្ទាល់វ័យក្មេង កញ្ញា គឹម ឌីណា វិញម្តងបាននិយាយថា៖ "ឧទាហរណ៍ ផលវិជ្ជមានប្រលោមលោកយើងជ្រើសរើសរឿងដែលល្អតួល្អការដឹកនាំល្អរឿងហ្នឹងកាន់តែល្បី និងមានអ្នកមកទស្សនាច្រើនជាក់ជាមិនខាន់។ ម្យ៉ាងទៀតប្រសិនបើពួកគាត់មើលរឿងល្អមើល ពេលនោះពួកគាត់ប្រាកដជានឹកដល់ប្រលោមលោក ដូច្នេះអាចជួយជំរុញការអានប្រលោមលោកបានមួយកម្រិតទៀត និងជួយលើកទឹកចិត្តដល់អ្នកនិពន្ធផងដែរ"។

ផ្ទុយទៅវិញ កញ្ញា បន្តទៀតថា ប្រលោមលោកល្អតែជ្រើសរើសតួអត់ល្អ អ្នកដឹកនាំរឿងមិនមានបទពិសោធន៍ច្រើនក្នុងការដឹកនាំ ឬក៏ខ្វះខាតនៅត្រង់ចំណុចណាមួយនោះ នឹងធ្វើឲ្យអ្នកអានបាក់ទឹកចិត្តព្រោះរូបភាព និងកាយវិការចេញមកមិនដូចការស្រមើលស្រមៃដូចអានប្រលោមលោក។

វិលមកចាប់អារម្មណ៍តារាសម្ដែងរូបស្រស់សង្ហារលោក អូន ឧស្សាហ៍ វិញបានយល់ឃើញថាការយកប្រលោមលោកមកផលិតជាកុនទទួលបានផលវិជ្ជមានច្រើនជាងអវិជ្ជមាន។

លោកថា នៅពេលដែលយកប្រលោមលោកមកផលិតជាកុន ធ្វើឲ្យអ្នកអានមានឱកាសបានទស្សនា រាល់សកម្មភាពតួអង្គមួយចំនួនដែលអ្នកអានធ្លាប់ស្រមើលស្រមៃកន្លងមក។ ម្យ៉ាងវិញទៀតនៅពេលដែលកុនផលិតចេញមកដូចសាច់រឿងប្រលោមលោកអ្នកអានធ្លាប់អាន និងស្រមើលស្រមៃ កាន់តែធ្វើឲ្យសៀវភៅប្រលោមលោកលក់ដាច់ ពេលនោះអាចជួយលើកកម្ពស់ជីវភាពប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរបានមួយកម្រិត និងជួយបង្កើតឲ្យប្រជាជនស្រឡាញ់ការអានផងដែរ។

អូន ឧស្សាហ៍ អាវឆ្នូតក្រហម

យ៉ាងនេះក្ដី លោក ក៏មានការបារម្ភខ្លះដែរ ចំពោះករណីនេះ ដោយខ្លាចតួអង្គសម្ដែងលេងមិនដល់នូវចរិត លក្ខណៈរបស់តួអង្គក្នុងប្រលោម។ បែបនេះ អាចនឹងប៉ះពាល់ដល់ទឹកចិត្តប្រិយមិត្តពិតប្រាកដរបស់ប្រលោមលោកណាមួយនោះ។

បន្ទាប់ពីប្រែក្លាយមកជាភាពយន្ភភាគ រឿងទាំងនោះត្រូវបានបង្ហាញខ្លួនលើកញ្ចក់ទូរទស្សន៍នានា ដោយស្ថានីយទូរទស្សន៍ក្នុងស្រុកខ្លះ វិនិយោគជាមួយក្រុមផលិតក្រៅស្ថាប័ន ខណៈខ្លះទៀត បង្កើតក្រុមផលិតខ្លួនឯង។

សម្រាប់អ្នកស្រី ទូច បុប្ផា ប្រធានផ្នែកគ្រប់គ្រងទូរទស្សន៍ PNN ធ្លាប់បាន Sabay ថា ដើម្បីលើកកម្ពស់សិល្បៈភាពយន្តក្នុងស្រុក ពិសេសវីដេអូភាគទូរទស្សន៍។ ស្ថានីយទូរទស្សន៍អ្នកស្រី PNN បានគ្រោងប្រមាណ ៣០០ ម៉ោង ដែលសរុបទៅជាង១០រឿង ហើយក្នុងមួយរឿងជាមធ្យមមានចន្លោះពី ២៥-៣០ភាគ។

ក្នុងចំណោមរឿងទាំងនោះ អ្នកស្រីបានបញ្ជាក់ថា រឿងខ្លះ ក៏ប្រែក្លាយចេញពីប្រលោមលោកដែរ។ ជាក់ស្ដែងដូចជារឿង "ពស់កេងកង" ដែលល្បីទូទាំងប្រទេស ដែលពេលនេះក្រុមផលិតរបស់អ្នកស្រី កំពុងមមាញឹកផលិត។

ជុំវិញប្រធានបទខាងលើ អ្នកស្រីទូច បុប្ផា បានបញ្ចេញទស្សនៈថា អ្នកស្រីមានក្ដីរីករាយ នៅពេលដែលឃើញប្រលោមលោកខ្មែរបច្ចុប្បន្ន អាចវិវត្តន៍ទៅធ្វើជាវីដេអូបាន នេះបញ្ជាក់ថា ភាពយន្តខ្មែរកាន់តែមានការរីកចម្រើន៕

អត្ថបទ៖ ស៊ីណាន+ ម៉ាលីដា