ថ្មប្រាសាទក៏មានជំងឺបៀតបៀនដូចមនុស្សដែរ

2017-09-21 04:00:00
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ថ្មប្រាសាទក៏មានជំងឺកាចសាហាវបៀតបៀនដូចមនុស្សដែរ ហើយជំងឺរបស់ថ្មមានច្រើនប្រភេទស្ទើររាប់មិនអស់ទៀតផង។ នេះបើតាមការលើកឡើងរបស់លោក ឡុង ណារី មន្ដ្រីជំនាញអភិរក្សថ្មប្រាសាទរបស់អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា។

លោកប្រៀបធៀបថា មនុស្សមានជំងឺធ្ងន់ៗដូចជាមហារីក ជម្ងឺថ្លើម ឬរោគអេដស៍ ដែលអាចបណ្ដាលឲ្យស្លាប់បាន ឯថ្មប្រាសាទក៏មានជំងឺធ្ងន់ធ្ងរដូចគ្នា ដូចជាជម្ងឺកើតឡើងដោយសារជាតិអំបិល និងជាតិដែកដែលនឹងធ្វើឲ្យផ្ទាំងថ្មឆាប់រលេះពុកផុយជាដើម។

(មន្ត្រីជំនាញកំពុងចាក់សារធាតុស៊ីលីកាតព្យាបាលថ្មប្រសាទ)

លោកបញ្ជាក់ថា ដើម្បីការពារកុំឲ្យថ្មប្រាសាទពុកផុយ ថ្មប្រាសាទទាំងនោះក៏ត្រូវការការព្យាបាលដែរ ដោយថាការព្យាបាលត្រូវធ្វើឡើងតាមរយៈបំពោកបន្សាបជាតិអំបិល។

មន្ដ្រីជំនាញរូបនេះបន្ថែមថា ក្នុងថ្មមានសារធាតុស៊ីលីកាតដែលភ្ជាប់គ្រាប់ល្អិតៗនៃថ្មឲ្យមានភាពរឹងមាំ។ ប៉ុន្តែលោកថាសារធាតុនេះនឹងថមថយបន្តិចម្តងៗនៅពេលដែលថ្មមានអាយុកាលកាន់តែច្រើន និងរងនូវការរុកគួនពីជាតិអំបិល និងជាតិដែកដែលបង្ករឡើងដោយទឹកភ្លៀង។ បើពុំមានថ្នាំចូលទៅពង្រឹងឡើងវិញទេ លោកថាថ្មប្រាសាទនេះនឹងចាប់ផ្តើមផុយរបេះបណ្តើរៗ ហើយធ្លាក់បាក់ដូចដែលធ្លាប់កើតមានកន្លងមក។ ថ្នាំដែលបាញ់បញ្ចូលទៅព្យាបាលថ្មនេះលោកថាផ្សំឡើងពីអាកុលនិងសារធាតុស៊ីលីកាតដូចគ្នានឹងសារធាតុដែលមានស្រាប់ក្នុងស្រទាប់ថ្ម។ ក្រោយពេលបាញ់ថ្នាំបញ្ចូលទៅក្នុងថ្មប្រាសាទ អាកុលនឹងរសាត់អស់ ហើយនៅសល់តែស៊ីលីកាតដែលចូលទៅចាប់គ្រាប់ល្អិតៗនៃថ្ម និងធ្វើឲ្យថ្មរឹងមាំឡើងវិញ។

(មន្ត្រីជំនាញកំពុងពិនិត្យស្ថានភាពថ្មប្រសាទដែលត្រូវព្យាបាល)

លោកថា ការចាក់ថ្នាំបញ្ចូលថ្មនេះត្រូវធ្វើឡើងដោយហ្មត់ចត់ និងយកចិត្តទុកដាក់ជាទីបំផុត។ បើធ្វើចំពោះថ្មប្រាសាទធំៗត្រូវចំណាយពេលយូរ ព្រោះត្រូវព្យួរសេរ៉ូមទុកចោលរាប់ម៉ោង ដើម្បីឲ្យវាច្រោះសព្វផែនថ្មដែលត្រូវព្យាបាល។ ទាក់ទងនឹងគុណភាពវិញ លោកបញ្ជាក់ថា បើនៅស្រុកគេដែលមានអាកាសធាតុត្រជាក់ ដូចជាប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ជាដើម ថ្នាំប្រភេទនេះ ចាក់ចូលថ្មម្តងវាអាចជួយពង្រឹងថ្មបានដល់ទៅ៣០ឆ្នាំ តែចំពោះស្រុកខ្មែរវិញដែលមានអាកាសធាតុក្តៅផង ត្រជាក់ផងផ្លាស់ប្តូរគ្នាបែបនេះ អាចមិនដល់៣០ឆ្នាំឡើយ។ តែទោះជាយ៉ាងណាបើរូបចម្លាក់ដែលស្ថិតនៅក្នុងទីម្លប់ដូចជាក្នុងសារៈមន្ទីរជាដើម វាអាចមានប្រសិទ្ធិភាពច្រើនជាង៣០ឆ្នាំទៅទៀត៕

អត្ថបទដោយ៖ រស់ សុជាតិ