ដើម «ដាង» ជាអំបូរនឹងដូង តែមិនសូវមានអ្នកស្គាល់

2017-10-10 03:37:30
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមទីជនបទមួយចំនួនពេលគាត់និយាយពី «ដូង» គាត់តែភ្ជាប់មកជាមួយពាក្យ «ដាង» មួយទៀត ដែលចេញជាពាក្យថា «ដូងដាង»។ ទោះយ៉ាងនេះក្តីពាក្យថា «ដាង» នេះមិនមែនជាបរិវាស័ព្ទនៃពាក្យ «ដូង» នោះទេ តែថាជាប្រភេទរុក្ខជាតិផ្លែមួយជាមួយនឹងអំបូរដូងដែរ។

បើតាមវនានុក្រមជូនណាត «ដាង» ជាឈើដំណាំស្រុកមួយប្រភេទពួកដូង មានសណ្ឋានដូចដូងសុទ្ធ សាធ ខុសគ្នាតែឥតផ្កា ស្រាប់តែចេញជាផ្លែមកតែម្ដង (ច្រើនមាននៅក្នុងខេត្តបាត់ដំបង) ។

(ដើម ផ្លែ និងផ្កា របស់ ដាង)

លោកអ៊ុង វន រស់នៅភូមិបឹង ឃុំបឹងនិមល ស្រុកឈូក ខេត្តកំពត ដែលជាម្ចាស់ដើម «ដាង»បានប្រាប់Sabay ថាក្នុងដីភូមិរបស់លោកមានដាំដូងជាច្រើនដើមតែថាមានដាំដើមដាងតែមួយដើមប៉ុណ្ណោះ។ លោកឲ្យដឹងថា ដើមដាងនេះលោកមិនដឹងថាត្រូវបានគេយកមកដាំពីពេលណាទេ ដោយថាដីដែលលោកកំពុងរស់នៅនេះជាកេរមរតកពីម្តាយក្មេករបស់លោក។

លោកឲ្យដឹងថាដើមដាង និងដើមដូងមានសណ្ឋានប្រហាក់ប្រហែលគ្នា និងថាបើមិនពិនិត្យឲ្យច្បាស់ទេពិតជាច្រឡំគ្នាមិនខាន។ លោករៀបរាប់ថា ដើមដាងពេលចេញផ្កាមកមានក្តិបតោងជាប់នឹងផ្កាតែម្តង ដែលខុសពីដូងមានស្មែងដុះចេញនិងមានក្តិបតោងជាប់ជាមួយ។ មួយវិញទៀតលោកថា ផ្លែដាងលក្ខណៈស្តួចផ្នែកខាងក្រោម ជាងផ្លែដូងដែលខ្លះមានលក្ខណៈទាលក្រោម។

(ដើម ផ្លែ និងផ្កា របស់ដូង)

ក្រៅពីចំណុចសម្គាល់ទាំងនេះលោក អ៊ុង វន ថាទាំងដើម ស្លឹក រស់ជាតិទឹក និងសាច់គឺដាង មិនខុសគ្នាពីដូងនោះទេ ហើយថាផ្លែដាងទុំអាចយកសាច់ធ្វើជាខ្ទេះសម្រាប់ធ្វើនំ ឬបង្អែមដូចគា្ននឹងដូងដែរ។

ទោះយ៉ាងណា លោកថា ដាងនេះមិនសូវមានអ្នកស្គាល់ទេ និងថាគ្មានអ្នកទិញយកទៅលក់ផងដែរ ដែលត្រង់ចំណុចនេះធ្វើឲ្យលោកមិនមានបំណងដាំដុះបន្ថែមនោះទេ។ លោកថាយ៉ាងច្រើនលោកបណ្តុះពូជដាំមួយ ឬពីរដើមបន្ថែមគ្រាន់ទុកលម្អតែប៉ុណ្ណោះ៕

អត្ថបទដោយ៖ គីមសាយ