ទប់ទឹកភ្នែកមិនជាប់ ពេលអានសំបុត្របណ្ដាំចុងក្រោយរបស់ Jonghyun

2017-12-19 03:30:00
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

តារាចម្រៀង 9 ជាសមាជិកក្រុម Dear Cloud និងជាមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់តារាចម្រៀង Jonghyun បានបង្ហាញសំបុត្របណ្ដាំចុងក្រោយរបស់ Jonghyun ជាសាធារណៈ។

តាមរយៈសាររបស់តារាចម្រៀង 9 បានសរសេរថា៖ "ខ្ញុំទទួលបានការលាគ្នាជាលើកចុងក្រោយរបស់ Jonghyun។ ខ្ញុំអាចឃើញស្នាមញញឹមរបស់គាត់ចេញពីរូបថតនៅកន្លែងតម្កល់សាកសព ហើយវាមើលទៅដូចជា Jonghyun នឹងត្រឡប់មករកខ្ញុំវិញ ហើយប្រាប់ថាវាគ្រាន់តែជាសុបិនអាក្រក់មួយប៉ុណ្ណោះ។

ក្នុងរយៈពេលកន្លងមក Jonghyun បានចែករំលែករឿងរ៉ាវដ៏ខ្មៅងងឹតរបស់គាត់ជាមួយខ្ញុំ។ គាត់បានឆ្លងកាត់ ឧបសគ្គជាច្រើនរៀងរាល់ថ្ងៃ។ នៅពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្ដើមសង្ស័យពីអារម្មណ៍ផ្លូវចិត្តរបស់គាត់ ខ្ញុំបានទាក់ទងប្រាប់ក្រុមគ្រួសារគាត់ ឲ្យព្យាយាមជួយណែនាំគាត់ ដើរទៅគន្លងផ្លូវដែលត្រឹមត្រូវ ប៉ុន្តែទីបំផុតវាគ្រាន់តែជួយពន្យារពេលវេលាចុងក្រោយរបស់គាត់តែប៉ុណ្ណោះ ហើយវាមិនគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការហាមឃាត់គាត់ឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងណា ខ្ញុំនៅតែស្ទើរមិនជឿថា គាត់លែងនៅលើលោកនេះជាមួយពួកយើងទៀតនោះទេ ហើយវាពិតជាឈឺចាប់ណាស់។

ខ្ញុំមិនប្រាកដចិត្តថា ខ្ញុំគួរតែបង្ហោះបំណងចុងក្រោយរបស់គាត់ ឬក៏អត់នោះទេ ព្រោះនៅតែគិតពីការពិត ប៉ុន្តែ Jonghyun បានសុំឲ្យខ្ញុំបង្ហោះពីបំណងរបស់គាត់ នៅពេលដែលគាត់ចាកចេញពីពិភពលោកនេះទៅ។ ខ្ញុំតែងតែសង្ឃឹមថានឹងគ្មានថ្ងៃនេះកើតឡើង។

ក្រោយពីបានពិភាក្សាជាមួយគ្រួសារគាត់រួចមក យើងបានសម្រេចចិត្តបង្ហាញបណ្ដាំរបស់គាត់។ វាប្រាកដជាមានហេតុផលណាមួយដែលគាត់ទុកបណ្ដាំនេះឲ្យខ្ញុំ។ ខ្ញុំដឹងថារឿងនេះអាចធ្វើឲ្យមានការទាស់ទែងគ្នាខ្លះ ខ្ញុំដឹងថាគាត់បានគិតពីរឿងនេះរួចមកហើយដែរ នៅពេលដែលគាត់បានហុចសំបុត្រនេះមកឲ្យខ្ញុំ ហើយនេះជាអ្វីដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើដើម្បីបំពេញបំណងចុងក្រោយរបស់គាត់ ដូច្នេះហើយទើបខ្ញុំសម្រេចចិត្តធ្វើអ្វីដែលគាត់បានសុំខ្ញុំឲ្យធ្វើនោះ។

ខ្ញុំសង្ឃឹមថាអ្នកទាំងអស់គ្នានឹងនៅតែដឹងថា Jonghyun មិននៅតែឯងនោះទេ ហើយខ្ញុំក៏ចង់អរគុណគាត់ និងសរសើរដោយស្មោះថាកន្លងមកគាត់ពិតជាធ្វើបានល្អណាស់។ សូមប្រាប់គាត់ផងថា គាត់ធ្វើការបានល្អណាស់ និងអរគុណសម្រាប់ការអត់ទ្រាំនូវរឿងឈឺចាប់រហូតមកដល់ពេលនេះ។ Jonghyun ដ៏សង្ហា ខ្ញុំពិតជាស្រលាញ់អ្នកណាស់ ហើយខ្ញុំនៅតែស្រលាញ់អ្នកជារៀងរហូត។ សូមកុំឲ្យមានការឈឺចាប់ទៀត សូមរស់នៅទីនោះឲ្យបានសុខ"។

អមជាមួយសារដ៏វែងនេះផងដែរ តារាចម្រៀង 9 បានបង្ហោះសំបុត្រដែល Jonghyun បានសរសេរទុកនោះ។ ក្នុងសំបុត្រនោះ Jonghyun បានសរសេរពាក្យពេចន៍ក្នុងចិត្តជាច្រើនដែលបង្ហាញពីមូលហេតុដែលលោកសម្រេចចិត្តបញ្ចប់ជីវិតខ្លួនទាំងវ័យក្មេងបែបនេះ៖

“ខ្ញុំបានឈឺចាប់គ្រាំចិត្ត។ ជំងឺផ្លូវចិត្តបានលេបត្របាក់ខ្ញុំបន្តិចម្ដងៗរហូតដល់រូបរាងកាយខ្ញុំទាំងមូល ហើយខ្ញុំមិនអាចជម្នះនឹងវាបាន។ ខ្ញុំស្អប់ខ្លួនឯង។ ខ្ញុំបានចាប់យកការចងចាំដែលបានបែកបាក់ទាំងប៉ុន្មាន ហើយប្រឹងប្រែងផ្សារភ្ជាប់ឲ្យវាជាប់គ្នាសាជាថ្មី តែខ្ញុំមិនទទួលបានចម្លើយអ្វីទាំងអស់។ ប្រសិនបើខ្ញុំមិនអាចជួយឲ្យខ្លួនឯងដកដង្ហើមបានស្រួលដូចគេផងនោះ ខ្ញុំគួរតែឈប់ដកដង្ហើមតែម្ដងទៅ វាល្អជាង។

ខ្ញុំបានសួរខ្លួនឯង ដែលមិនអាចទទួលខុសត្រូវចំពោះខ្លួនឯងបាន។ មានតែខ្លួនខ្ញុំតែម្នាក់គត់ ខ្ញុំពិតជាឯកោខ្លាំងណាស់។ វាពិតជាងាយស្រួលណាស់បើនិយាយពីទីបញ្ចប់នោះ។ វាពិតជាពិបាកក្នុងការបញ្ចប់វា។ ខ្ញុំរស់នៅរហូតមកដល់ពេលនេះព្រោះតែការលំបាកទាំងនេះ។ ខ្ញុំបានប្រាប់ខ្លួនឯងថាខ្ញុំចង់រត់គេច។ ត្រូវហើយ ខ្ញុំចង់រត់គេចចេញ ពីខ្លួនឯង ពីអ្នកទាំងអស់គ្នា។

ខ្ញុំបានសួរថា តើនរណានៅទីនោះ? គឺជាខ្ញុំ! គឺជាខ្ញុំទៀតហើយ! ហើយវានៅតែជាខ្ញុំដដែល។ ខ្ញុំបានសួរខ្លួនឯងថា ហេតុអីបានជាខ្ញុំនៅតែបន្តបាត់បង់ការចងចាំ? នេះក៏ព្រោះតែចរិតរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំយល់ហើយ ដូចនេះនៅទីបំផុតវានៅតែជាកំហុសរបស់ខ្ញុំទាំងអស់។ ខ្ញុំចង់ឲ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាចាប់អារម្មណ៍ ប៉ុន្តែគ្មាននរណាអើពើនោះទេ។ ពួកគេមិនដែលទាំងជួបខ្ញុំផង ពួកគេមិនដឹងថាខ្ញុំកើតនៅលើលោកនេះផង។

ខ្ញុំបានសួរខ្លួនឯងថា ហេតុអីបានជាពួកគេរស់នៅ? ពួកគេគ្រាន់តែរស់ រស់បន្តដង្ហើមទៅមុខទៀត។ បើសិនជាអ្នកទាំងអស់គ្នាសួរខ្ញុំថា ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំរើសយកការស្លាប់ ខ្ញុំនឹងឆ្លើយថា ដោយសារខ្ញុំហត់នឿយខ្លាំងពេក។ ខ្ញុំទទួលរងការប៉ះទង្គិច ហើយខ្ញុំក៏បានគិតវាយ៉ាងល្អិតល្អន់ច្បាស់លាស់បំផុតដែរ។ ខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំមិនអាចផ្លាស់ប្ដូរការឈឺចាប់នេះឲ្យទៅជាអ្វីដែលល្អឡើងវិញបាននោះទេ។ ការឈឺចាប់ វាអ៊ីចឹងឯង វាឈឺ។

ពួកគេបានស្ដីបន្ទោសខ្ញុំ កុំឲ្យខ្ញុំធ្វើរឿងបែបនេះ ហេតុអី? ហេតុអីខ្ញុំមិនអាចបញ្ចប់រឿងមួយតាមអ្វីដែលខ្ញុំចង់ធ្វើ? ពួកគេបានប្រាប់ខ្ញុំឲ្យរកដើមហេតុនៃការឈឺចាប់របស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំដឹងខ្លួនឯងច្បាស់ណាស់ ខ្ញុំឈឺចាប់ដោយសារតែខ្លួនខ្ញុំ។ វាជាកំហុសរបស់ខ្ញុំ ហើយទាំងអស់នេះព្រោះតែខ្ញុំខ្វះខាតអ្វីមួយ។ លោកគ្រូពេទ្យ នេះជាអ្វីដែលលោកចង់ឮមែនទេ? អត់ទេ ខ្ញុំមិនបានធ្វើអ្វីខុសនោះទេ។ នៅពេលដែលសំឡេងដ៏ពីរោះបានស្ដីបន្ទោសមកលើចរិតរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានគិតថា ធ្វើជាគ្រូពេទ្យស្រួលអ៊ីចឹងសោះ។

មនុស្សដែលឆ្លងកាត់ការលំបាកខ្លាំងជាងខ្ញុំ ពួកគេរស់នៅធម្មតា មនុស្សដែលទន់ខ្សោយជាងខ្ញុំ ពួកគេនៅតែទ្រាំទ្ររស់នៅបាន។ ប្រហែលវាមិនមែនជាការពិតនោះទេ គ្មាននរណាម្នាក់ពិបាក និងទន់ខ្សោយជាងខ្ញុំ ហើយនៅបន្តរស់នៅបានទៀតនោះទេ។ ខ្ញុំនៅតែសួរខ្លួនឯងថាហេតុអ្វីខ្ញុំនៅតែព្យាយាមរាប់រយដងហើយ វានៅតែមិនបានផលល្អសម្រាប់ខ្លួនឯង។ វាសម្រាប់អ្នកទាំងអស់គ្នា សូមកុំនិយាយអ្វីទាំងអស់ បើសិនជាអ្នកមិនយល់ពីវានោះ។ រកមូលហេតុ ហេតុអីបានជាខ្ញុំទទួលរងភាពឈឺចាប់? ខ្ញុំបានប្រាប់ហើយថាហេតុអ្វី។ វាពិតជាខុសខ្លាំងណាស់មែនទេដែលត្រូវឈឺចាប់ខ្លាំងដោយសាររឿងនេះ តើខ្ញុំគួរតែមានហេតុផលដូចក្នុងរឿងច្រើនជាងនេះមែនទេ? ហេតុផលច្បាស់លាស់ជាងនេះ? ខ្ញុំបានប្រាប់អ្នកហើយ។ អ្នកមិនបានស្តាប់ឮទេ? អ្វីដែលអ្នកអាចឆ្លងកាត់បាន វាមិនតាមលងបន្លាចជីវិតអ្នកនោះទេ។ តតាំងជាមួយពិភពលោកដែលមិនមែនសម្រាប់ខ្ញុំ។ ជីវិតនៃកេរ្តិ៍ឈ្មោះមិនមែនសម្រាប់ខ្ញុំ។ នេះជាហេតុផលដែលខ្ញុំឈឺចាប់។ ព្រោះតែខ្ញុំល្បីល្បាញ។

ហេតុអ្វីខ្ញុំរើសយកផ្លូវនេះ? វាពិតជាគួរឲ្យអស់សំណើចខ្លាំងណាស់។ វាជាចម្ងល់ដែលស្ថិតនៅជាមួយខ្ញុំជារៀងរហូត។ ខ្ញុំអាចនិយាយអ្វីបាន គ្រាន់តែប្រាប់ខ្ញុំថាខ្ញុំធ្វើវាបានល្អហើយ។ ប៉ុណ្ណឹងគ្រប់គ្រាន់ហើយ ដែលខ្ញុំប្រឹងប្រែងបានយ៉ាងនេះ។ ទោះបីជាអ្នកមិនអាចញញឹមបានតែកុំកុហកខ្ញុំពេលខ្ញុំចេញទៅ។ អ្នកធ្វើវាបានល្អណាស់ អ្នកប្រឹងប្រែងខ្លាំងណាស់។ លាហើយ។"