World Cup ឆ្នាំ១៩៩០៖ អាហ្សង់ទីនបាត់​ឱកាសការពារជើងឯក ក្រោយ​ចាញ់អាល្លឺម៉ង់ នៅវគ្គផ្ដាច់ព្រ័ត្រ

  • 2022-11-24 08:05:44
  • ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ព្រឹត្តិការណ៍ FIFA World Cup ឆ្នាំ ១៩៩០ គឺជាការប្រកួតបាល់ទាត់ពិភពលោកលើកទី ១៤ ដែល​ប្រារព្ធឡើងចាប់ពីថ្ងៃទី ៨ ខែមិថុនាដល់ថ្ងៃទី ៨ ខែកក្កដាឆ្នាំ ១៩៩០ នៅក្នុងប្រទេសអ៊ីតាលីដែលជាប្រទេសទីពីរបានសិទ្ធធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះព្រឹត្តិការណ៍នេះជាលើកទីពីរ (ជាលើកដំបូងគឺម៉ិកស៊ិកក្នុងឆ្នាំ ១៩៨៦)។ មានប្រទេសរហូតដល់ ១១៦ បានចូលរួមជម្រុះបានចាប់ផ្តើមនៅខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៨៨។ ក្រុមចំនួន ២២ទទួលបានកៅអីជុំចុងក្រោយ រួមជាមួយ​ប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះអ៊ីតាលី និងក្រុមការពារជើងឯកអាហ្សង់ទីន។

World Cup នេះឈ្នះដោយអាល្លឺម៉ង់ខាងលិច​ជាលើកទី ៣ ដោយយកឈ្នះអាហ្សង់ទីន​ នៅកីឡដ្ឋាន Stadio Olimpico ក្នុងទីក្រុងរ៉ូម។ អ៊ីតាលីបានបញ្ចប់ក្នុងចំណាត់ថ្នាក់លេខ ៣ និងអង់គ្លេសលេខ ៤។ នេះគឺជាការប្រកួតចុងក្រោយរបស់អាល្លឺម៉ង់ខាងលិច ដោយប្រទេសនេះត្រូវ​បង្រួបបង្រួមជាមួយអាល្លឺម៉ង់ខាងកើត​វិញ ៣ខែក្រោយមក។ កូស្តារីកា អៀរឡង់ និងអេមីរ៉ាតអារ៉ាប់រួម បានបង្ហាញខ្លួនជាលើកដំបូងក្នុងជុំផ្តាច់ព្រ័ត្រ។ ​

ទីក្រុងដែលរៀបចំ និងកីឡដ្ឋាន

ការបោះឆ្នោតជ្រើសរើសម្ចាស់ផ្ទះ ត្រូវបានធ្វើឡើងនៅថ្ងៃទី ១៩ ខែឧសភា ឆ្នាំ ១៩៨៤ នៅទីក្រុង Zürich ប្រទេសស្វីស។ ​ប្រទេសអ៊ីតាលី បាននាំមុខការដេញថ្លៃគូប្រជែងតែមួយគត់គឺសហភាពសូវៀត ដោយសម្លេង ១១ ទល់នឹង ៥។​​យប្រទេសអ៊ីតាលីបានក្លាយជាប្រទេសទីពីរ​ ដែលធ្វើម្ចាស់ផ្ទះការប្រកួត World Cup ចំនួនពីរបន្ទាប់ពីម៉ិកស៊ិកក្នុងឆ្នាំ ១៩៨៦។ ប្រទេសអ៊ីតាលីធ្លាប់រៀបចំព្រឹត្តិការណ៍នេះក្នុងឆ្នាំ ១៩៣៤ ជាពេលដែលពួកគេបានឈ្នះជើងឯកជាលើកដំបូង​។

កីឡដ្ឋានចំនួន ១២ នៅក្នុងទីក្រុងចំនួន ១២ ត្រូវ​ជ្រើសរើស​ធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះការប្រកួតនៅ World Cup ។ កីឡដ្ឋាន Stadio San Nicola នៅ Bari និង Stadio delle Alpi នៃទីក្រុង Turin គឺជាកន្លែងថ្មីទាំងស្រុងសម្រាប់ការប្រកួតបាល់ទាត់ពិភពលោក។ ក្នុងចំណោមកីឡដ្ឋានទាំង ១២ ដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ មានតែ ៤ ប៉ុណ្ណោះ (San Siro, Luigi Ferraris, Comunale of Florence និង Renato Dall'Ara) ដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ការប្រកួត FIFA World Cup ឆ្នាំ ១៩៣៤។

ការចំណាយលើការសាងសង់​ បានបញ្ចប់​លើសពី ៥៥០ លានផោន (ប្រហែល ៩៣៥ លានដុល្លារ) ។ កីឡដ្ឋាន Stadio Olimpico របស់ទីក្រុងរ៉ូមដែលធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះវគ្គផ្តាច់ព្រ័ត្រគឺជាគម្រោងដែលមានតម្លៃថ្លៃបំផុត ខណៈដែលកីឡដ្ឋាន Stadio Friuli របស់ Udine ​ចំណាយតិចបំផុតក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ឡើងវិញ។

ក្រុមដែលចូលរួម

ការ​ប្រកួត​ជម្រុះ​ទាំង ២៤ ក្រុម​ត្រូវ​បាន​បែង​ចែក​ជា​បួន​ពូល​ដែល​បាន​បង្កើត​មូលដ្ឋាន​នៃ​ការ​ចាប់​ឆ្នោត​សម្រាប់​វគ្គ​ចែក​ពូល។ ក្រុមដែលចូលរួមមានដូចជា៖

កូរ៉េខាងត្បូង សហព័ន្ធ​អារ៉ាប់រួម អេហ្ស៊ីប កាមេរូន កូស្តារីកា សហរដ្ឋអាមេរិក អាហ្សង់ទីន ប្រេស៊ីល កូឡុំប៊ី អ៊ុយរូហ្គាយ អូទ្រីស បែលហ្សិក ឆេកូស្លូវ៉ាគី អង់គ្លេស អ៊ីតាលី ហូឡង់ សាធារណរដ្ឋអៀរឡង់ រូម៉ានី ស្កុតឡេន សហភាព​សូវៀត អេស្ប៉ាញ ស៊ុយអែត អាល្លឺម៉ង់ខាងលិច និងយូហ្គោស្លាវី។

វគ្គផ្ដាច់ព្រ័ត្រ

ការប្រកួតវគ្គផ្តាច់ព្រ័ត្ររវាងអាល្លឺម៉ង់ខាងលិច និងអាហ្សង់ទីនត្រូវបានចាត់ទុកថាជាការប្រកួតដែល ខ្វះភាពទាក់ទាញបំផុតនៃការប្រកួតវគ្គផ្តាច់ព្រ័ត្រ World Cup ទាំងអស់។​នៅនាទីទី 65 កីឡាករ Pedro Monzon របស់អាហ្សង់ទីនដែលទើបតែចូលជំនួស ត្រូវបានគេបណ្តេញចេញដោយសារកំហុសលើ Jurgen Klinsmann ។ Monzon គឺជា​កីឡាករ​ដំបូង​គេ​ដែល​ត្រូវ​បាន​បណ្តេញ​ចេញ​ក្នុង​ការ​ប្រកួត World Cup វគ្គ​ផ្តាច់ព្រ័ត្រ។

គ្រាប់បាល់តែមួយគត់នៃការប្រកួតកើតឡើងនៅនាទីទី ៨៥ នៅពេលដែលអាជ្ញាកណ្តាលម៉ិកស៊ិក Edgardo Codesal បានផ្តល់បាល់ប៉េណាល់ទីទៅកាន់ប្រទេសអាឡឺម៉ង់ខាងលិច បន្ទាប់ពី Roberto Sensini បង្កកំហុសទៅលើ Rudi Völler។

កីឡាករលេចធ្លោ

កីឡាករ Salvatore Schillaci ឈ្នះពានរង្វាន់ស្បែកជើងមាសសម្រាប់ការស៊ុតបញ្ចូលទី ៦ គ្រាប់ក្នុងការប្រកួត World Cup។ ​គាត់បានក្លាយជាកីឡាករបាល់ទាត់អ៊ីតាលីទីពីរដែលឈ្នះពាននេះបន្ទាប់ពី Paolo Rossi ធ្វើបាននៅឆ្នាំ ១៩៨២។ ឈ្មោះពេញ Salvatore Schillaci Cavaliere OMRI​ ដែលជាទូទៅគេស្គាល់ឈ្មោះហៅក្រៅរបស់គាត់ថា Totò ​ គឺជាអតីតកីឡាករបាល់ទាត់ជនជាតិអ៊ីតាលី ​លេងជាខ្សែប្រយុទ្ធ។ ក្នុងក្លឹបអាជីព គាត់បានលេងឱ្យក្លឹប Messina, Juventus​, Internazionale និង Júbilo Iwata។