ឱ! បុប្ផាបាត់ដំបង ដែលខ្ញុំប៉ងស្នេហ៍ ផ្ដល់សង្ឃឹមហើយមេត្តាកុំធ្វើអីចឹងបានទេ?
- 2014-12-02 16:57:53
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
ឱ! បុប្ផាបាត់ដំបង ដែលខ្ញុំប៉ងស្នេហ៍ ផ្ដល់សង្ឃឹមហើយមេត្តាកុំធ្វើអីចឹងបានទេ?
ចន្លោះមិនឃើញ
“មិត្ត អើយ! យើងបែកគ្នាហើយ យើងបែករហូត ឬមួយយ៉ាងណា? តែយើងនៅសង្ឃឹមថា គង់មានថ្ងៃណាបានជួបគ្នាទៀត!”។ ដូចការរំពឹងទុកក្នុងបទចម្រៀងមួយនេះ ដែលគេនិយមយកមកច្រៀងមុនថ្ងៃបែកគ្នាក្រោយបោះជំរំ យុវជនមួយរូបបែរជាបានជួបនឹងនារីធ្លាប់បោះជំរំជុំគ្នាវិញ រយៈពេលបីឆ្នាំក្រោយ។ ហើយនេះជារឿងរបស់យុវជនរូបនោះ ដែលផ្ញើមកគេហទំព័រ Sabay៖
សួរ ស្ដីមិត្តទាំងអស់គ្នា! តាមពិតទៅខ្ញុំសរសេរអត្ថបទនេះជាភាសាអង់គ្លេសទេ ដោយសារខ្ញុំមិនចេះវាយអក្សរខ្មែរ។ អរគុណ Sabay ដែលសន្យាថានឹងបកប្រែអត្ថបទនេះជាភាសាខ្មែរ។ ខ្ញុំចង់ចែករំលែកជីវិតស្នេហ៍របស់ខ្ញុំជាមួយមិត្តទាំងអស់ ដែលធ្លាប់រងទុក្ខដោយសារបញ្ហាស្នេហាដូចខ្ញុំដែរ។
ដំបូង អនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំណែនាំខ្លួនបន្តិច។ ខ្ញុំឈ្មោះ ចេតនា រស់នៅខេត្តព្រះសីហនុ។ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំកំពុងសិក្សានៅប្រទេសហ្វីលីពីនឯណោះ។
ខ្ញុំ ចងចាំថា ខ្ញុំបានជួបនារីម្នាក់ដោយចៃដន្យ។ នាងមកពីខេត្តបាត់ដំបង។ យើងបានចូលរួមក្នុងកម្មវិធីបោះជំរំយុវជននៅ កំពង់សោមទាំងអស់គ្នា។ ពេលនោះ ខ្ញុំជាប្រធានក្រុម ហើយនាងជាសមាជិកម្នាក់ក្នុងក្រុមខ្ញុំ។ ព្រឹកមួយ យើងធ្វើសកម្មភាពខាងក្រៅ ហើយពិភាក្សាគ្នាក្នុងកិច្ចប្រជុំ ដើម្បីរាយការណ៍អ្វីដែលយើងបានសង្កេតឃើញពីសកម្មភាពដែលយើងធ្វើ។
នៅ ពេលខ្ញុំឃើញនាងនៅក្នុងក្រុមខ្ញុំដំបូង ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍នឹងនាង ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនបានដឹងហេតុអ្វីនៅពេលខ្ញុំឃើញនាង ចង្វាក់បេះដូងរបស់ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមផ្លាស់ប្ដូរ ហើយភ្នែកទាំងគូរបស់ខ្ញុំតែងសម្លឹងមើលនាងពុំឈប់។ បន្ទាប់ពីនោះ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមដើរទៅកៀនៗនាង ហើយក៏សម្រេចចិត្តសួរនាង ថាតើនាងដឹងថាត្រូវធ្វើអ្វីហើយ ឬនៅ។
តាម ពិត នាងជាមនុស្សឆ្លាត ប៉ុន្តែដោយសារខ្ញុំចង់នៅក្បែរនាងផងទេ ទើបខ្ញុំដើរទៅកៀកៗនាង ហើយធ្វើជាសួរនាង ថាតើនាងមានឆ្ងល់អ្វីអត់។ សំណាងអាក្រក់ នាងមិនបានសួរខ្ញុំអ្វីទាំងអស់! ប៉ុន្តែទោះបីយ៉ាងណាខ្ញុំក៏ក្លាយជាមនុស្សម្នាក់ ដែលសួរនាងដំបូងគេ ហើយខ្ញុំបានបង្គាប់នាងថា គួរតែធ្វើនេះ ឬធ្វើនោះ។
ចុចអាន៖ សង្សាខ្ញុំសុំរួមរក្សច្រើនដងពេក ខ្ញុំសម្រេចដើរចេញ ត្រូវអត់?
រូបតំណាង
ខ្ញុំរីករាយយ៉ាងខ្លាំង និងមានឱកាសបាននិយាយជាមួយនាង។ នៅពេលម៉ោងសម្រាក យើងបានញ៉ាំអាហារសម្រន់ទាំងអស់គ្នា ហើយយើងបានជជែកគ្នាលេង។ នាងមិននៅតែឯងទេ នាងនៅជាមួយមិត្តភ័ក្ដិរបស់នាង ហើយយើងជជែកគ្នាពីអ្វីដែលយើងចង់ដឹងពីគ្នាទៅវិញទៅមក។ ក្រោយបញ្ចប់ការងារអង្កេតលើសកម្មភាពផ្សេងៗ យើងបានត្រឡប់ទៅកាន់ជំរំវិញ និងញ៉ាំអាហារពេលល្ងាចនៅទីនោះ។
នៅ ម៉ោង៧ល្ងាច ខ្ញុំបានជួបនាងម្ដងទៀត នៅក្នុងបរិវេណជំរំ។ នាងបានទៅងូតទឹក ហើយខ្ញុំក៏បានទៅពីក្រោយនាង ហើយចាប់ផ្ដើមនិយាយ បើទោះបីមិនមានអ្វីត្រូវសួរនាងក៏ដោយ។ យើងបានចំណាយពេលយ៉ាងយូរនិយាយគ្នា ហើយយើងមានពេលល្អជាមួយគ្នា។ មុននឹងចាកចេញ ខ្ញុំក៏បានសុំលេខទូរសព្ទនាង ហើយនាងក៏ព្រមឲ្យដែរ។ ខ្ញុំរីករាយណាស់ នៅពេលបានលេខទូរសព្ទនាង! មុនពេលចូលគេង ខ្ញុំបានទូរសព្ទទៅនាង ហើយបានជជែកលេងជាមួយនាងបន្តទៀត ពីសកម្មភាពកាលពីថ្ងៃ។
ពេល ការបោះជំរំត្រូវបានបញ្ចប់ ម្នាក់ៗបានវេចខោអាវរបស់ខ្លួនដាក់លើឡាន ដើម្បីត្រឡប់ទៅកាន់ស្រុកកំណើតរបស់ខ្លួនវិញ។ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមក្រៀមក្រំ ដោយសារខ្ញុំមិនមានពេលបានជួប និយាយជាមួយនាងទៀត។ នាងរស់នៅខេត្តបាត់ដំបងឯណោះ ចំណែកខ្ញុំរស់នៅខេត្តកំពង់សោមឯណោះ។ យើងនៅឆ្ងាយពីគ្នាណាស់។ នៅពេលនាងទៅដល់ស្រុកកំណើត នាងបានខលប្រាប់ខ្ញុំថា នាងដល់ផ្ទះហើយ។ នៅផ្ទះ ខ្ញុំតែងតែគិតអំពីនាង និងនឹកនាងយ៉ាងខ្លាំង។
ខ្ញុំមិនដែលរំពឹងថា ពេលណានឹងបានជួបនាងជាថ្មីម្ដងទៀតទេ។ យើងមិនបានជួបគ្នាអស់រយៈពេលបីឆ្នាំ ដោយសារជាប់ការសិក្សាតែរៀងៗខ្លួន។ ខ្ញុំនៅចងចាំថា នាងតែងតែខលមកខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនបានដឹងថា នាងមានកូនចិត្តមួយមកលើខ្ញុំទេ។ នាងមិនដែលប្រាប់ខ្ញុំថា នាងចាប់អារម្មណ៍មកលើខ្ញុំសោះ ពេលកំពុងនៅបោះជំរំជាមួយគ្នា។
នៅ ពេលខ្ញុំបញ្ចប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ ខ្ញុំបានទៅបន្តការសិក្សាថ្នាក់ឧត្ដម នៅរាជធានីភ្នំពេញ។ នៅពេលនោះ នាងក៏បញ្ចប់វិទ្យាល័យដែរ ហើយបានប្រាប់ខ្ញុំថា នាងក៏នឹងមករៀនបន្តនៅភ្នំពេញដែរ។ ថ្ងៃជួបគ្នាឡើងវិញ យើងបានចំណាយពេលនៅជាមួយគ្នាពេញមួយថ្ងៃ ពីព្រឹកទល់យប់។ យើងញ៉ាំអាហារជាមួយគ្នា និងរីករាយជាមួយគ្នា។ នៅពេលយើងអង្គុយនៅមុខសណ្ឋាគារណាហ្គាវើល នាងបានប្រាប់ខ្ញុំថា នាងក៏ស្រលាញ់ខ្ញុំ និងនឹកខ្ញុំដែរ តាំងពីនាងបែកពីខ្ញុំមក។ ខ្ញុំសែនរីករាយពេលឮនាងថា ស្រលាញ់ខ្ញុំ!
ខ្ញុំ បាននៅជាមួយនាង ហើយបានចាប់ផ្ដើមខិតចូលគ្នា និងតែងតែចេញក្រៅជាមួយគ្នាច្រើនតាមតែអាចធ្វើបាន។ នាងជានារីដែលស្រលាញ់ខ្ញុំខ្លាំង និងមិនដែលស្រលាញ់បុរសណាដូចខ្ញុំពីមុនមកទេ។ រហូតដល់យើងរៀបចំគម្រោងភ្ជាប់ពាក្យនឹងគ្នា ស្រាប់តែអាកប្បកិរិយារបស់នាងចាប់ផ្ដើមផ្លាស់ប្ដូរ។ នាងចាប់ផ្ដើមបង្កើតបញ្ហាដាក់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនដឹងថា មានអ្វីកើតឡើងចំពោះនាងនោះទេ។
ថ្ងៃមួយ នាងបានខលសុំខ្ញុំចេញក្រៅ ហើយយើងបានញ៉ាំអីជាមួយគ្នា។ ពេលខ្ញុំកំពុងញ៉ាំ នាងបានប្រាប់ខ្ញុំថា នាងចង់បែកពីខ្ញុំ។ ខ្ញុំមានការរន្ធត់ចិត្ត ហើយខ្ញុំក៏ឈប់ញ៉ាំតទៅទៀត តែមានសំនួរសួរទៅនាងវិញថា៖ “តើខ្ញុំបានធ្វើអ្វីខុសចំពោះអ្នក និងមានអីកើតឡើងចំពោះអ្នក?”។ នាងបានប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្ញុំជាមនុស្សភ្លឺ និងមិនដឹងអ្វីទៅជាស្នេហា។ ខ្ញុំមិនយល់ពីបេះដូងរបស់នាង ហើយមិនដឹងថា នាងចង់បានអ្វីទេ។ ខ្ញុំបានអង្វរនាង ប៉ុន្តែនាងមិនស្ដាប់ខ្ញុំទេ។ នាងនិយាយថា យើងចប់គ្នាហើយ។ គ្មានទៀតទេ! នៅពេលខ្ញុំឮអីចឹង ខ្ញុំបាក់ទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង តែព្យាយាមខលទៅនាង ដើម្បីនិយាយជាមួយនាង ប៉ុន្តែនាងមិនបានស្ដាប់ខ្ញុំទេ។ ក្រោយមក នាងក៏បានដូរលេខទូរសព្ទទៀត។ ចាប់ពីពេលនោះមក ខ្ញុំក៏បាត់លេខទំនាក់ទំនងជាមួយនាង និងមិនអាចឃើញមុខនាងជារៀងរហូត។
នាងជានារីម្នាក់ ដែលខ្ញុំស្រលាញ់ ប៉ុន្តែបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំត្រូវបានបំផ្លាញដោយសារស្នេហាបរាជ័យលើកដំបូង នេះ។ ដូច្នេះខ្ញុំចង់សួរទៅមិត្តអ្នកអានទាំងអស់ ថាតើអ្នកមានមតិយោបល់អ្វី ឬគំនិតអ្វី អាចចែករំលែកជាមួយខ្ញុំបានអត់។ ខ្ញុំចង់ឮពីមិត្តអ្នកអានទាំងអស់គ្នា។
អរគុណ!
ពីខ្ញុំ ចេតនា
ប្រសិនបើ ប្រិយមិត្ត មានបញ្ហាស្នេហាដែលចង់ចែករំលែកដល់មិត្តអ្នកអានបានជាបទ ពិសោធន៍ ឬជួយជាយោបល់ក្នុងការដោះស្រាយ សូមផ្ញើអត្ថបទរឿងរ៉ាវពិតរបស់ អ្នកមកកាន់ meas.roth@cidc.com.kh៕
ចុចត្រង់នេះ...! ដើម្បីចូលទៅបណ្ដុំរឿងរ៉ាវស្នេហាពិតជាច្រើនទៀត
© រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Sabay ឆ្នាំ២០២៤
គោលការណ៍ភាពឯកជន | Privacy Policy
អាសយដ្ឋាន
អគារលេខ ៣០៨ មហាវិថីព្រះមុន្នីវង្ស
សង្កាត់បឹងរាំង ខណ្ឌដូនពេញ
Sabay Digital Corporation ជាក្រុមហ៊ុនព័ត៌មានឌីជីថល និងកម្សាន្តឈានមុខគេនៅកម្ពុជា។ ព័ត៌មានបន្ថែម
ផលិតផល និង សេវាកម្ម របស់ Sabay
