ម្ដាយគាត់ សុំអោយខ្ញុំចាកចេញដើម្បីអនាគតប្អូនៗ
- 2015-06-07 17:33:17
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
ម្ដាយគាត់ សុំអោយខ្ញុំចាកចេញដើម្បីអនាគតប្អូនៗ
ចន្លោះមិនឃើញ
បុប្ផាសព្វថ្ងៃបម្រើការនៅស្ថាប័នរដ្ឋមួយក្នុងតួនាទីជាជំនួយការរដ្ឋបាល។ នាងមានវ័យ៣២ឆ្នាំ មានរាងខ្ពស់ស្ដើង សម្បុរជ្រះនិងមានស្រុកកំណើតមកពីឃុំសួង ស្រុកត្បូងឃ្មុំ ខេត្តកំពង់ចាម (បច្ចុប្បន្នខេត្តត្បូងឃ្មុំ)។
ជួបជាមួយ Sabay នាងបានស្ម័គ្រចិត្តបញ្ចេញការឈឺចាប់ដែលលាក់ទុកក្នុងទ្រូងជាយូរមកហើយនោះមកលាតត្រដាងជាបទពិសោធន៍ជីវិតដល់យុវវ័យជំនាន់ក្រោយ។
“ខ្ញុំស្គាល់គាត់តាំងពីអាយុ២០ឆ្នាំ គឺសេពគប់គ្នាក្បែរ១០ឆ្នាំ តាំងពីយើងផ្លាស់មកភ្នំពេញរៀនបន្ត។ តាំងពីមិនស្គាល់ភ្នំពេញរហូតដល់បានចេញធ្វើការមានមុខមានមាត់មានផ្ទះសម្បែងនៅទីនេះ យើងទំាងពីរមិនដែលទុកគ្នាជាអ្នកក្រៅទេ។ ចាស់ៗក៏ដឹងរឿងពួកយើងហើយគាត់ក៏មិនដែលជំទាស់ព្រោះជាអ្នកស្រុកជាមួយគ្នាស្រាប់ និងបានស្គាល់ពូជពង្សវង្សត្រកូលច្បាស់តាំងពីជំនាន់ជីទួតជីលួតជីលា ។ ម្ល៉ោះហើយគាត់និងខ្ញុំមិនធ្លាប់គិតបារម្ភពីឧបសគ្គមានអ្នកជំទាស់ទេមានតែគិតគូរខំរកការងារធ្វើសន្សំលុយកាក់ទិញផ្ទះសម្បែងសង្ឃឹមថានឹងបានសាងអនាគតរួមគ្នា”។
រូបតំណាង
បុរសដែលបុប្ផាស្រលាញ់មានផ្ទះរំលងពីផ្ទះនាងមិនដល់៥០ម៉ែត្រផងទេនៅឯស្រុក។ គេជាកូនច្បងនៃគ្រួសារស្ត្រីមេម៉ាយ ដែលមានខ្លួនគេនៅមានប្អូនស្រី៣នាក់ទៀតក្នុងបន្ទុក។
“មកភ្នំពេញគេរៀនផ្នែកគណនេយ្យចំណែកខ្ញុំរៀនផ្នែកគ្រប់គ្រង។ គេចេញធ្វើការមុនខ្ញុំ ដោយបានធ្វើការនៅធនាគារធំមួយ ចំណែកខ្ញុំមួយឆ្នាំក្រោយមកទើបបានចេញធ្វើការនៅក្រសួងដោយមានបងជីដូនមួយខ្ញុំនៅភ្នំពេញជាអ្នកជួយផ្ចុងផ្ដើម។ ពីរនាក់ខ្ញុំស្រលាញ់គ្នាណាស់ អ្នកណាៗក៏ដឹងថា យើងជាប្តីប្រពន្ធទៅអនាគតដែរ ដោយពេលទៅលេងភូមិម្តងៗតែងតែទិញនេះនោះ ជូនគ្រួសារទាំងពីរដូចៗគ្នា។ ពេលនៅភ្នំពេញ ខ្ញុំធ្លាប់ជួយគាត់ច្រើនណាស់ទម្រាំគាត់បានចូលធ្វើការកន្លែងល្អ រាប់តាំងពីលុយកាក់ និងការពឹងពាក់បងខ្ញុំអោយជួយនិយាយអោយគាត់ធានាគាត់ជាដើម។ តែដោយសារគាត់មានសមត្ថភាពស្រាប់ គាត់ក្លាយជាមនុស្សលេចធ្លោយ៉ាងរហ័ស ហើយបានក្លាយជាប្រធានផ្នែកនៅឆ្នាំ២០០៦”។
ចាស់ៗបាននិយាយគ្នាកំណត់យកខែ២ឆ្នាំ២០០៧រៀបការអ្នកទាំងពីរ។ ពួកគេបាននាំគ្នាគូសវាសប្លង់អនាគត ដោយក្នុងនោះជំហានដំបូងគឺទិញផ្ទះបង់រំលោះ។ ពួកគេបានទិញផ្ទះនៅឆ្នាំ ២០០៦ ហើយសង្ឃឹមថានឹងរំលោះបញ្ចប់នៅឆ្នាំ ២០១១។
“ដំបូងខ្ញុំគិតថាផ្ទះនោះជាចំណងដៃរឹងមាំសម្រាប់ខ្ញុំនឹងគាត់ ប៉ុន្តែតាមពិតជាជំហាននាំទៅរកក្តីវិនាសអន្តរាយសោះ។ ម្ចាស់សំណង់នោះជាអ្នកមានម្នាក់នៅភ្នំពេញ គាត់មានដីច្រើនណាស់ និងប្រកបរបរលក់ផ្ទះ សង់ផ្ទះនៅស្ទើរគ្រប់កន្លែង។
ដោយសារគាត់មានផ្ទះនៅជិតនោះនឹងគាត់ចេញចូលមានការនៅធនាគារ ហើយជួបមិត្តប្រុសខ្ញុំញឹកញាប់ គាត់ក៏ចាប់អារម្មណ៍ហើយក៏ទាក់ទងមិត្តប្រុសខ្ញុំអោយកូនស្រីគាត់ ”។
ភាពនឹងនរដែលបង្ហាញចេញក្នុងពន្លឺភ្នែកបុប្ផាបានបង្ហាញស្រេចហើយថា នាងឆ្អែតចិត្តហួសពីអីដែលអាចពណ៌នារហូតដល់នាងមិនចង់អោយមានយុវនារីណាម្នាក់ដាក់ចិត្តដាក់កាយហួសហេតុក្នុងផ្លូវស្នេហាឡើយ។
“មិត្តប្រុសខ្ញុំ ត្រូវបានគេអញ្ជើញអោយទៅហូបបាយផ្ទះអ្នកមាននោះជារឿយៗ។ គេមានកូនស្រីច្រើនបីរឺបួននាក់ដែរ សុទ្ធតែរៀនបានតិចៗហើយលេងខ្លួនហ៊ឺហា ប៉ុន្តែឪពុកម្ដាយគេចូលចិត្តអ្នករៀនសូត្រចេះដឹងណាស់ អីចឹងហើយបានជាគេស្រវាចាប់មិត្តប្រុសខ្ញុំអោយខាងតែបាន។ ក្រោយមកគេបានសុំនាំគ្នាទៅលេងស្រុកខ្ញុំ គឺទៅលេងជួបម្ដាយមិត្តប្រុសខ្ញុំ គេទិញជំនូនទៅច្រើនណាស់ តាមរបៀបស្រីដណ្តឹងប្រុស។ អ្នកភូមិគេសង្ស័យ គេនាំគ្នាដុកខ្ញុំអោយប្រយ័ត្នតែពេលខ្ញុំសួរមិត្តប្រុស ខ្ញុំគាត់ថាកុំរវល់អីគាត់មិនទៅស្រលាញ់ស្រីទីក្រុងទេ”។
ជាបន្តបន្ទាប់មក បុប្ផាក៏ចេះតែពិបាកចិត្តនិងមានការសង្ស័យជាបណ្តើរៗថាជីវិតស្នេហា ១០ ឆ្នាំរបស់នាងនឹងមានបញ្ហាពីព្រោះគ្រួសារអ្នកភ្នំពេញនោះ គេមិនចោលងាយៗឯណា គេទៅមកមិនឈប់ទិញនេះទិញនោះអោយម្ដាយមិត្តប្រុសនាងមិនស្វាង ចុងក្រោយគេធានាជួយអោយប្អូនគាត់ពីរនាក់បានស្នាក់នៅរៀននៅភ្នំពេញបន្តទៀត។
នាងបន្តទាំងសើចស្ងួតថា៖“ពេលនោះហើយដែលខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំត្រូវគេផាត់ចោល។ ម្តាយគាត់ដែលធ្លាប់ហៅខ្ញុំថាកូនប្រសារពេញៗមាត់បានស្កាត់ជួបខ្ញុំនៅភ្នំពេញហើយលើកដៃសំពះអង្វរខ្ញុំទាំងទឹកភ្នែកសុំអោយខ្ញុំចាកចេញពីជីវិតកូនប្រុសច្បងគាត់ ដើម្បីអនាគតប្អូនៗ។ គាត់ស្រក់ទឹកភ្នែក តែខ្ញុំមិនស្រក់ទេ ព្រោះបេះដូងខ្ញុំបានស្លាប់ឈឹងតាំងពីលឺសំដីគាត់ពីដំបូងម្ល៉េះ។ គាត់ថា កូនគាត់នឹងមានអនាគតទាំងអស់ ប្រសិនបើគាត់យកកូនស្រីអ្នកសំណង់នោះជាកូនប្រសារ។ គាត់ថាបើខ្ញុំស្រលាញ់មិត្តប្រុសខ្ញុំនិងប្អូនៗរបស់គាត់ ខ្ញុំត្រូវលះបង់”។
កូនប្រុសជនបទដែលតែងគោរពម្ដាយជាធំ ទីបំផុតទោះសប្បាយរឺព្រួយក៏ត្រូវតែរៀបចំអនាគតទៅតាមចិត្តម្តាយ ដែលត្រូវបានទ្រព្យសម្បត្តិទាក់ទាញបានទៅហើយ។ បុប្ផារៀបរាប់បន្តថា នាងបានអានរឿងរ៉ាវស្នេហាជាច្រើនមកហើយ ពិសេសនៅក្នុងsabay ដែលលើកពីរឿងពិតៗមកនិយាយដូចជាករណីរឿងរ៉ាវរបស់ស្រ្តីអ្នកលក់សំបុត្រយន្តហោះ។
បុប្ផាចាប់អាមរ្មណ៍ចង់ផ្តាំទៅថាកុំទុកចិត្តស្នេហាខ្លួនពេក ជួនកាលយើងគិតថាគេស្មោះ ស្នេហាយើងរឹងមាំហើយ តែយើងខំថាស្មោះនឹងគេមិនក្បត់គេ តែនៅពេលគេមានឱកាសគេអាចនឹងភ្លេចភក្តីភាពរបស់យើងក៏ថាបាន ដូច្នេះប្អូនស្រីៗមិនត្រូវងប់ងល់ មានជំនឿ ១០០ ភាគរយទៅលើបុរសណាម្នាក់ទេ ដើម្បីទុកពេលវេលានឹងកម្លាំងចិត្តនោះទៅកសាងស្នាដៃល្អៗសម្រាប់អនាគតខ្លួនល្អជាង។
តើអ្នកចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងណា ក្រោយស្ដាប់រឿងនេះហើយ?