តោះ! មកស្វែង​យល់​អំពី​ការ​ធ្វើ​នំ​អន្សម​ របស់​អ្នក​ខេត្ត​បាត់​ដំបង​ តើ​មាន​អ្វី​ប្លែក?

  • 2016-09-15 22:10:43
  • ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

 

ប្រជាជន​ខ្មែរ​ស្ទើរតែ​ទាំង​អស់​ពិត​ជា​ធ្លាប់​ភ្លក់​រសជាតិ​នំអន្សមជ្រូក​ហើយ ជាពិសេស​នៅ​រដូវ​បុណ្យ​បុណ្យ​ភ្ជុំ​បិណ្ឌម្តងៗ។ នំអន្សម​នេះ​ទៀត​ក៏មាន​ពីរ​ប្រភេទ ​គឺ​នំអន្សមជ្រូក​មាន​ស្នូល​សាច់​ជ្រូក ​និង​នំអន្សមចេក​មាន​ស្នូល​ចេក។ សម្រាប់​ខេត្ត​បាត់ដំបង នៅ​ឃុំ​ចម្ការ​សំរោង​ជា​កន្លែង​ដែល​មាន​ភាព​ល្បីល្បាញ​ខាង​ធ្វើ​នំ​ ហើយ​មាន​ប្រ​វត្ថិ​មិន​ក្រោម​រយ​ឆ្នាំ​នោះ​ទេ តែ​បើ​​របៀប​ធ្វើ​ក៏​មាន​លក្ខណ​ពិសេស​ប្លែក​ពី​គេ​ទៅតាម​របៀប​អ្នក​ខេត្ត​បាត់ដំបង​ផងដែរ។

 

 

អ្នក​មីង​ បូរ៉ាន​ ប្រាប់​ភ្នាក់ងារ​Sabayទាំង​ដៃ​កំពុង​រៀប​ស្លឹក​ចេក​ថា គ្រួសារ​គាត់​ធ្វើ​នំអន្សម​លក់​តាំងពី​គេ​មិនទាន់​កសាង​ផ្សារណាត់​មកម្ល៉េះ បើ​គិត​មកទល់​សព្វថ្ងៃ​ គឺ​ប្រហែល១០០ឆ្នាំ​ហើយ ហើយ​គាត់​នៅតែ​បន្ត​របរ​នេះ​មកដល់​បច្ចុប្បន្ន។ អ្នក​មីង​បាន​រៀបរាប់​អោយ​ដឹងពី​របៀប​ធ្វើ​នំ​ដូចតទៅ

 

-គ្រឿងផ្សំ​សម្រាប់​នំអន្សម​មាន ដូង អង្ករដំណើប សណ្ដែក ស្ករ​និង​អំបិល -មុនដំបូង យើង​ត្រាំ​អង្ករ​កន្លះ​ម៉ោង ​និង​សណ្ដែក​ត្រូវ​លាង​ត្រាំ​អោយ​ស្អាត ហើយ​ស្រង់​វា​ទុក​អោយ​ស្ងួត​ទឹក -បន្ទាប់មក យើង​យក​វា​ទៅ​កូរ​ឆា​ជាមួយ​នឹង​អំបិល ស្ករ​និង​ខ្ទះ​ដូង​អោយ​ចូល​ជាតិ​គ្នា។ ហើយ​គេ​យក​វា​មក​វេច​រុំ​ស្លឹកចេក​ និង​​បាយដំណើប​នៅ​ខាងក្រៅ ​និង​មាន​សណ្ដែក ​និង​ស្នូល​នៅ​ខាងក្នុង។ បន្ទាប់ពី​វេច​ហើយ ត្រូវ​យក​ទៅ​ស្ងោរ​ភ្លាមៗ ដើម្បី​អោយ​សណ្ដែក​បាន​ផុយ​ល្អ។

 

ចំពោះ​នំអន្សមជ្រូក គេ​ត្រូវ​ធ្វើ​ស្នូល​សាច់ជ្រូក​ដោយ​ផ្សំ​គ្រឿង​ដូចជា​ម្រេច ខ្ទឹម អំបិល ប៊ីចេង​ និង​សាច់​ជ្រូក​ហើយ​ដាក់​សណ្ដែកសៀង។ បើ​គេ​ចង់បាន​អន្សមចេក ​គឺ​យក​ចេក​ជា​ស្នូល​ក្នុង​វិញ ​និង​ប្រើ​សណ្តែក​បាយ ​ឬ​សណ្ដែកខ្មៅ។ អន្សមចេក​នេះ​គេ​ថែម​អំបិល​និង​ស្ករ​អោយ​ប្រៃ​ផ្អែម​ជាង​នំអន្សមជ្រូក។ សម្រាប់​នំអន្សម​ធំ​មួយ​ត្រូវការ​ពេល​ស្ងោរ​ប្រហែល៥ម៉ោង។

 

 

 

បើ​តាម​អ្នក​មីង ​បូរ៉ាន ដើម្បី​បាន​នំអន្សម​ដែល​មាន​រសជាតិ​ឆ្ងាញ់​ពុំមែន​ជា​ការ​ងាយស្រួល​នោះ​ទេ គឺ​ត្រូវ​ជ្រើសរើស​គ្រឿងផ្សំ​ដែល​មាន​គុណភាព​ល្អ​ហើយ​អ្នកធ្វើ​មាន​របៀប​ធ្វើ​ និង​វេច​ខ្ចប់​បាន​ត្រឹមត្រូវ​ថែមទៀត។ អ្នក​មីង​បាន​ប្រាប់ថា គាត់​ជ្រើសរើស​តែ​គ្រឿង​ផ្សំល្អៗ​មក​ធ្វើ​ប៉ុណ្ណោះ​ដូចជា​សណ្ដែក​ និង​អង្ករ​ជាដើម ដើម្បី​នំ​ដែល​មាន​រសជាតិ​ឆ្ងាញ់​តាម​ការ​ចង់បាន​របស់​អ្នកទិញ។ ចំពោះ​ការ​វេច​ខ្ចប់​វិញ អ្នក​មីង​បាន​និយាយថា ការ​វេច​ខ្ចប់​ក៏​ជាការ​សំខាន់​ដែរ។ គេ​ប្រើ​ខ្សែ​ព្រាល​ហើយ​ចង់​រឹត​ពី​ក្រៅ​ស្លឹកចេក​ដើម្បី​អោយ​នំ​តឹង​ហើយ​ណែន​ល្អ ដើម្បី​នំ​មិន​ងាយ​ផ្អូម​ហើយ​ទុក​បានយូរ។

 

គេ​មាន​វិធី​ពីរ​យ៉ាង​ដើម្បី​រក្សាទុក​នំ​នេះ​អោយ​បានយូរ។ កាលពី​សម័យ​ចាស់​បុរាណ ពេល​ស្ងោរ​នំ​ឆ្អិន ចាស់ៗ​ទុក​វា​អោយ​ត្រជាក់​ហើយ​គាត់​យក​វា​ទៅ​ឆ្អើរភ្លើង។ ចំណែក​សព្វថ្ងៃ គេ​យកនំ​ទៅ​ក្លាស់​សេ​ក្នុង​ទូទឹកកក​ក៏បាន។ នៅពេល​ចង់​ញាំ គេ​យក​នំ​មក​ចំហុយ​ឬ​យក​ទៅ​ចៀន​ក៏បាន។

 

ដោយ​នំអន្សម​របស់​អ្នក​មីង​បូរ៉ាន​មាន​រសជាតិ​ឆ្ងាញ់ និង​ការ​ធ្វើ​​ឲ្យ​មាន​អនាម័យ​ល្អ ធ្វើ​អោយ​គាត់​លក់​នំ​នេះ​ដាច់​ណាស់​ហើយ​ពេល​ខែ​បុណ្យ​ទាន​ម្តងៗ​មាន​គេ​កុម្ម៉ង់​ទិញ​យ៉ាង​ច្រើន​ថែមទៀត។ អ្នក​មីង​បាន​ប្រាប់ថា នៅ​ថ្ងៃ​ធម្មតា ខ្ញុំ​វេច​អង្ករ​ប្រហែល ៣០ ទៅ ៤០កំប៉ុង​ បាន​ប្រហែល១០០នំ។ បើ​នៅ​ថ្ងៃ​បុណ្យទាន​ដូចជា ថ្ងៃ​សែន​ក្បាលទឹក បុណ្យ​ភ្ជុំបិណ្ឌ​អី​ជាដើម មាន​គេ​កុម្ម៉ង់​ទិញ​ច្រើន ហើយ​មាន​អ្នកខ្លះ​នៅ​ស្រុក​គេ​ដូចជា​អាមេរិក បារាំង​អី​ជាដើម គេ​កុម្ម៉ង់​ទិញ​ច្រើន។ នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​ក៏​មាន​អ្នក​កុម្ម៉ង់​ទិញ​ច្រើន​ដែរ​ដូចជា មាន​សិក្ខាសាលា​អី​ជាដើម​គេ​មក​លើក​ទៅ​ច្រើន​ហើយ​មាន​អ្នកធំៗខ្លះ​ក្នុង​ខេត្ត​ក៏​និយម​ចូលចិត្ត​នំ​មីង​ដែរ៕

 

 

អត្ថបទ៖ ហួន ទីណារ័ត្ន