ម្តាយធ្វើការរោងចក្រ ជម្នះរកលុយខ្លួនឯងរៀននៅមហាវិទ្យាល័យមួយឆ្នាំជិត១ពាន់ដុល្លារ

2015-02-12 16:08:46
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

មានស្រុកកំណើតនៅភូមិព្រៃឈរ ឃុំព្រៃឈរ ស្រុកព្រៃឈរ ខេត្ត កំពង់ចាម ម៉េង ពុទ្ធី គឺជានិស្សិតឆ្នាំទី ៣ ផ្នែកគ្រប់គ្រងពាណិជ្ជកម្ម នៅសាកលវិទ្យាល័យ បញ្ញាសាស្ត្រ និង ជាអនុប្រធានសភានិស្សិតប្រចាំនៅសាកលវិទ្យាល័យ។ ម៉េង ពុទ្ធី បានចាកចេញពីគ្រួសារមួយ ដែលឪពុក-ម្តាយ គឺជាកសិករក្រីក្រ និង បានជម្នះឧបសគ្គគ្រប់បែបយ៉ាង រហូតរកបានថវិកាបង់ថ្លៃសិក្សា ដោយខ្លួនឯង ក្បែរ១ពាន់ដុល្លារ ក្នុងមួយឆ្នាំ។

ជាកូនទី ១ ក្នុងចំណោមបងប្អូន ៣ នាក់ ពុទ្ធី បានប្រលងជាប់សញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សា ទុតិយភូមិ (បាក់ឌុប) កាលពីឆ្នាំ ២០០៩ បន្ទាប់មកត្រូវបានឪពុក-ម្តាយ បញ្ជូនឲ្យរៀនជំនាញជួសជុលម៉ូតូ ព្រោះគ្មានលទ្ធភាពបង់ថ្លៃសិក្សានៅមហាវិទ្យាល័យបាន។ ម្យ៉ាងអ្នកមានគុណទាំងពីរគិតថា បើរៀនមិនបានច្រើនក៏អាចមានជំនាញមួយទុកគ្រាន់ចិញ្ចឹមជីវិតដែរ។ ចៃដន្យថ្ងៃមួយ ពុទ្ធី ត្រូវបានមិត្តភ័ក្ដិម្នាក់ បបួល ពុទ្ធី រកការងារធ្វើនៅភ្នំពេញ ខុសប្លែកពីមិត្តភ័ក្ដិដទៃទៀត ដែលឡើងមកភ្នំពេញដើម្បីបន្តការសិក្សា។

ទោះយ៉ាងណា នេះគឺជា ដំណឹងល្អមួយសម្រាប់ ពុទ្ធី ព្រោះបំណងប្រាថ្នារបស់ខ្លួនចង់រៀនដល់មហាវិទ្យាល័យ ដូចមិត្តភ័ក្ដិដទៃទៀត និង មានការងារធ្វើស្អាតបាត ជាងមុខរបរជួសជុលម៉ូតូ។ ទីបំផុត ពុទ្ធី បានបោះបង់ចោលជំនាញរៀនជួសជុលម៉ូតូ ដែលបានចាប់ផ្តើមត្រឹមពីរខែ និង ឡើងមកភ្នំពេញរកការងារធ្វើជាមួយមិត្តភ័ក្ដិ។ "ម៉ែខ្ញុំបានខ្ចីលុយគេ២០ម៉ឺនរៀល ជាសោហ៊ុយធ្វើដំណើរ និងការហូបចុកនៅភ្នំពេញ ខ្ញុំពន្យល់គាត់ថា ម៉ែ បើខ្ញុំមានការងារ នឹងអាចរៀននៅសាកលបានហើយ”។ ពុទ្ធី បន្ថែម។

ការងារដំបូងរបស់ ពុទ្ធី គឺជាភ្នាក់ងារទីផ្សារនៅក្រុមហ៊ុនមួយ និង បានស្នាក់នៅបន្ទប់ជួលជាមួយមិត្តភ័ក្ដិ។ ធ្វើការងារបានបួនខែ មិនទទួលបានប្រាក់ចំណូលទៀងទាត់ ពុទ្ធី បានលាឈប់ បន្ទាប់មកបានប្តូរទៅធ្វើជាសន្តិសុខវិញម្តង។ ពុទ្ធី បានរៀបរាប់ថា ការងារសន្តិសុខរាងហត់នឿយជាងផ្នែក ទីផ្សារបន្តិចមែន ប៉ុន្តែ អាចទទួលប្រាក់ចំណូលសមល្មម នឹងសមត្ថភាពយើង។ ម្យ៉ាងអាចរកក្រៅបានខ្លះដែរ។ "ក្រៅពីប្រាក់ខែ ខ្ញុំអាចរកបានម៉ាថ្ងៃពី ៦ម៉ឺនទៅ ៧ម៉ឺនរៀលដែរ អញ្ចឹងបើគិតជាខែខ្ញុំអាចរកបានចន្លោះពី ២៥០ ដុល្លារទៅជាង ៣០០ ដុល្លារ”។

ទោះទទួលបានប្រាក់ចំណូលច្រើនក៏ពិតមែន ពុទ្ធី បានលាឈប់ពីការងារជាសន្តិសុខ បន្ទាប់ពីសន្សំលុយបានខ្លះ សម្រាប់រៀននៅមហាវិទ្យាល័យ។ ពុទ្ធី បានឲ្យតម្លៃខ្លាំងលើការសិក្សាជាជាង ប្រាក់ចំណូលប្រចាំថ្ងៃ ដែលទទួលបានពីសន្តិសុខ។ "សុបិនរបស់ខ្ញុំធំបំផុតពេលនោះ គឺចង់រៀននៅមហាវិទ្យាល័យ ខ្ញុំមិនអាចមើលឃើញលុយទទួលបានពីការងារសន្តិសុខនេះជាធំនោះទេ ទិសដៅរបស់យើងគឺការសិក្សាមិនមែនមករកលុយនោះទេ”។

ពុទ្ធី បានចូលរៀនថ្នាក់បង់ថ្លៃនៅសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្រ្ត លើមុខវិជ្ជាគ្រប់គ្រងពាណិជ្ជកម្ម ដែលមានតម្លៃសិក្សាក្បែរ ១ ពាន់ដុល្លារ ក្នុងមួយឆ្នាំ។ ដោយសារតែមានទំនាក់ទំនងល្អ និង អាចនិយាយភាសាអង់គ្លេសបានខ្លះ ពុទ្ធី បានទទួលការងារនៅហាងកាហ្វេមួយ ជាទីកន្លែងដែលខ្លួនបានបម្រើការងារសន្តិសុខពីមុន។ ពុទ្ធី បានបែងចែកប្រាក់ចំណូល ដែលទទួលបានដំបូងជាង ១០០ ដុល្លា ដើម្បីបង់ថ្លៃសិក្សា ការហូបចុក សម្ភារៈសិក្សា ការស្នាក់នៅ និងតិចតួចផ្ញើទៅអ្នកមានគុណនៅឯស្រុកកំណើត។ តែគូរឲ្យស្តាយអំឡុងខែតុលា ឆ្នាំ ២០១៤ កន្លងទៅថ្មីនេះ ឪពុក ពុទ្ធី បានលាចាកលោកដោយសារជំងឺម្រិញ។ ចំណែកម្តាយ ពុទ្ធី បន្ទាប់ពីលោកឪពុកស្លាប់ទៅបានប្តូរពីរបរលក់បន្លែមកធ្វើការងាររោងចក្រ។

ការខិតខំប្រឹងប្រែងធ្វើការងារបានរុញច្រាន ពុទ្ធី ក្លាយជាអ្នកទទួលខុសត្រូវធំនៅហាងកាហ្វេមួយ និងទទួលបានប្រាក់ខែជិត ៣០០ ដុល្លារ។ ប៉ុន្តែដោយសារប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សាខ្លាំង ពុទ្ធី បានលាឈប់ ខណៈការសិក្សាបច្ចុប្បន្នដល់ឆ្នាំទី ៣។ "ដល់ឆ្នាំទី៣ កិច្ចការសាលាមានច្រើន។ ដូច្នេះខ្ញុំមិនអាចឲ្យការងារ ប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សារបស់ខ្ញុំនោះទេ។ បច្ចុប្បន្នខ្ញុំទទួលបានការងារក្រៅម៉ោងខ្លះ និង បន្តរកការងារក្រៅម៉ោងបន្ថែមទៀត ដែលមិនប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សារបស់ខ្ញុំ”។ ពុទ្ធី បន្ថែម។

ក្រោយចប់ការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រ ពុទ្ធី មានបំណង ប្រលងយកអាហារូបករណ៍ថ្នាក់អនុបណ្ឌិតនៅបរទេស បន្ទាប់មករកការងារធ្វើ ដើម្បីទទួលបានបទពិសោធន៍ និង គ្រោងបង្កើតមុខរបរ ដោយខ្លួនឯងទៅថ្ងៃអនាគត។ ពុទ្ធី បានបន្ថែមថា កត្តាដែលនាំខិតខំប្រឹងប្រែង មកដល់ពេលនេះគឺ មតិទូន្មានដ៏មានតំលៃរបស់លោកឪពុក និងអ្នកម្តាយ ព្រមទាំងបំណងប្រាថ្នាផ្ទាល់ខ្លួន។ "ពុក និងម៉ែខ្ញុំ គាត់មិនរៀនបានច្រើន តែគាត់តែងជំរុញកូនឲ្យរៀនបានច្រើន។ ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវតែតស៊ូ។ តួយ៉ាងពេលមួយ ដែលខ្ញុំនៅធ្វើជាសន្តិសុខម៉ែខ្ញុំផ្ញើសៀងពីស្រុកមកច្រកដបជ័រ ទុកហូបជាមួយបាយ មួលគំរបទុកក្រោមដើមឈើត្រូវថ្ងៃផងអីផងឡើងបែកពពុះ ប៉ុន្តែវានៅតែមានរស់ជាតិសម្រាប់ខ្ញុំ ហើយរឿងមួយទៀតពេលខ្ញុំជិះកង់ រលាក់ធ្លាក់បាយខ្ចាយពេញផ្លូវ ខ្ញុំខំស្រវា រើសបាយដែលជ្រុះទុកហូប ។ នេះគឺជារឿងមួយដែលខ្ញុំមិនអាចបំភ្លេចបាន”។

ពុទ្ធី ទទួលបានបទពិសោធន៍ជាច្រើន ក្នុង វិស័យការងារ។ យុវជនរូបនេះមិនយល់ស្របទាំងស្រុងទៅនឹងទស្សនៈថា រៀនផងធ្វើការងារមិនល្អនោះទេ។ សម្រាប់ ពុទ្ធី ចំណុចសំខាន់តើយើងចេះរៀន ចេះធ្វើការងារ និងចេះស្វែករកអ្វីដែលថ្មី ឬទេ? បើយើងចេះបែងចែកពេលវេលាបានល្អនឹងមិនប៉ះពាល់នោះឡើយ។ នៅកន្លែងការងារក៏យើងអាចរៀនបានដែរ។

រឿងដ៏សំខាន់ ដែល ពុទ្ធី ផ្តាំផ្ញើទៅយុវជន គឺការតាំងចិត្ត និងការកំណត់គោលដៅមួយច្បាស់លាស់ បន្ទាប់មកត្រូវចេះរៀបចំផែនការមួយសម្រាប់ខ្លួនឯង និងមានការខិតខំប្រឹងប្រែងឲ្យអស់លទ្ធភាព។ សូមកុំយកលុយជាឧបសគ្គ កុំយកស្ថានភាពគ្រួសារជាបញ្ហា កុំយកលេសជាបញ្ហា។ យើងអាចបញ្ហាទុកដោយឡែក និង យកអ្វីដែលជាបំណងប្រាថ្នាធំដាក់ពីមុខ៕

https://www.youtube.com/watch?v=KA59aVRyJzI

អត្ថបទ៖មៃ សុខលីម