ប្រទេស​នី​មួយ​ៗ​សុទ្ធ​តែ​មាន​ប្រព័ន្ធ​រៀន​ខុស​ៗ​គ្នា។ យ៉ាង​ណា​មិញ និស្សិត​ម្នាក់​ៗ​តែង​ចង់​បាន​អាហារូបករណ៍​បន្ត​ការ​សិក្សា​របស់​ខ្លួន​នៅ​ប្រទេស​ក្រៅ ។ ទន្ទឹម​គ្នានេះ ពួក​គេ​មួយ​ចំនួន​ពុំ​ទាន់​ដឹង​ពី​របៀប​រៀន​នៅ​បរទេស​នៅ​ឡើយ​ថា របៀប​រៀន​គេ​មាន​លក្ខណៈ​អស្ចារ្យ​ខុស​ពី​កម្ពុជា​យ៉ាង​ណា។

ខាង​ក្រោម​នេះ ​ជា​ប្រព័ន្ធ​រៀន​កម្រិត​អនុបណ្ឌិត​នៅ​អាស៊ី ដែល​ចែក​រំលែក​ពី​និស្សិត​ខ្មែរ​ជាប់​អាហារូបករណ៍៖

ស៊ា វួច​ទាង សិក្សា​នៅ Waseda University ជំនាញ វិស្វកម្ម​ និង​ វិទ្យាសាស្ត្រ​កុំព្យូទ័រ ប្រទេស​ជប៉ុន ប្រាប់​ថា កម្មវិធី​ថ្នាក់​អនុបណ្ឌិត​នៅ​ប្រទេស​ជប៉ុន​ត្រូវ​បាន​សិក្សា​តាម​ប្រព័ន្ធ​ក្រេ​ឌីត។ និស្សិត​ថ្នាក់​អនុបណ្ឌិត​ទាំងអស់​មាន​បន្ទប់​ស្រាវ​ជ្រាវ​ និង ​ពិសោធន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន​មួយ សម្រាប់​ធ្វើ​ការ​ស្រាវ​ជ្រាវ​ និង​ មាន​សាស្ត្រាចារ្យ​ម្នាក់ ជា​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ និង ​ជួយ​ណែ​នាំ​ផ្ទាល់​ចំពោះ​ការ​ស្រាវ​ជ្រាវ​​ក្នុង​កំឡុង​ពេល​កំពុង​សិក្សា ដែល​ហៅ​ថា Supervisor​។

ជា​ធម្មតា និស្សិត​ភាគ​ច្រើន​ចាប់​ផ្ដើម​ធ្វើ​ការ​ស្រាវជ្រាវ នៅ​ឆមាស​ទី ​២ ដោយ​ពូក​គេ​ត្រូវ​ចំណាយ​ពេល​ក្នុង​ឆមាស​ដំបូង​សម្រាប់​ធ្វើ​ការ​ពិនិត្យ​ឡើង​វិញ​លើ​ឯក​សារ​ទាក់​ទង (literature review) ដើម្បី​កំណត់​អោយ​បាន​ច្បាស់​នូវ​ប្រធាន​បទ ​នៃ​ការ​ស្រាវ​ជ្រាវ​របស់​ពួក​គេ។

ទាក់​ទិន​នឹង​ការ​សិក្សា​លើ​មុខ​វិជ្ជា​ផ្សេងៗ គេ​អាច​ធ្វើការ​ចុះ​ឈ្មោះ​តាម​ប្រព័ន្ធ​​អន​ឡាញ។ ជា​ទូ​ទៅ មុខ​វិជ្ជា​ដែល​​ត្រូវ​ជ្រើស​រើស​សម្រាប់​បំពេញ​ចំនួន​ក្រេ​ឌីត ចែក​ចេញ​ជា ​២ ប្រភេទ​ រួមមាន ​Lecture Course​ និង​​ Seminar Course​។ សម្រាប់ Lecture Course​  អាច​ជ្រើស​រើស​មុខ​វិជ្ជា​មួយ​ណា​ក៏​បាន​ ដែល​ត្រូវ​បាន​ណែ​នាំ​ដោយ Supervisor និង ​ត្រូវ​ជា​មួយ​នឹង​ជំនាញ​របស់​អ្នក​ជ្រើស​រើស។​ ប៉ុន្តែ​ក្នុង​ចំណោម​មុខ​វិជ្ជា​ទាំង​នោះ ត្រូវ​រើស​យក​មុខ​វិជ្ជា​មួយ​ ដែល​ត្រូវ​បង្រៀន​ដោយ Supervisor របស់​និស្សិត​ផ្ទាល់។ ដូច​គ្នា​នេះ​ដែរ មិន​មាន​ការ​កំណត់​ចំនួន​មុខវិជ្ជា Lecture Course ជាក់​លាក់​ដែល​ត្រូវ​សិក្សា​ក្នុង​ ១ ឆមាស​ឡើយ ពោល​គឺ​អាច​រៀន​បាន​ច្រើន​មុខ​តាម​ដែរ​អាច​ធ្វើ​បាន។ ចំណែក​ឯ Seminar Course វិញ និស្សិត​អាច​យក​បាន​តែ​១​មុខ​គត់​ក្នុង​មួយ​ឆមាស។

ភាព​ខុស​គ្នា​រវាង​មុខវិជ្ជា​ទាំង​ ២ ​ប្រភេទ​នេះ​ គឺ​ស្ថិត​ត្រង់​ថា Lecture Course ​តម្រូវ​អោយ​និស្សិត​ចូល​រៀន​នៅ​តាម​ថ្នាក់​ និង​រៀន​មេរៀន​អំពី​មុខ​វិជ្ជា​នោះ។ ដោយ​ក្នុង​នោះ​មុខ​វិជ្ជា​មួយ​ចំនួន​តែង​តែ​មាន​ Homework និង Report ជា​រៀង​រាល់​សប្ដាហ៍ ដែល​តម្រូវ​អោយ​និស្សិត​ ម្នាក់​ៗ​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​ស្រាវជ្រាវ​បន្ថែម​ច្រើន។ ដោយ​ឡែក Seminar Course តម្រូវ​អោយ​ធ្វើ​បទ​បង្ហាញ​ ទាក់ទង​នឹង​ដំណើរ​ការ ក៏​ដូចជា​ការ​វិវត្ត​នៃ​ការ​ស្រាវ​ជ្រាវ​ នៅ​បន្ទប់​សិក្ខា​សាលា (Seminar Room) ដោយ​និស្សិត​ម្នាក់​ៗ​ត្រូវ​ធ្វើ​បទ​បង្ហាញ​នេះ​ជា​រៀងរាល់​១​សប្តាហ៍ ឬ​ ២ ​សប្ដាហ៍​ម្ដង អាស្រ័យ​លើ​ការ​ចាត់​ចែង​របស់​ Supervisor របស់​ខ្លួន និង​ចំនួន​និស្សិត​ជាក់​ស្ដែង​នៅ​ក្នុង​ Laboratory របស់​គាត់។​

ដើម្បី​បញ្ចប់​ការសិក្សា​ថ្នាក់​អនុបណ្ឌិត​ដោយ​ជោគ​ជ័យ និស្សិត​ទាំង​អស់​ត្រូវ​បំពេញ​   ការ​រៀន​មុខ​វិជ្ជា​អោយ​​​បាន​គ្រប់ ៣០ ក្រេឌីត ឬ​ច្រើន​ជាង​នេះ អាស្រ័យ​ទៅ​តាម​ការ​កំណត់​របស់​សាលា ទទួល​បាន ​ការ​ណែ​នាំ​ជា​ចាំ​បាច់​អំពី​ការ​ស្រាវជ្រាវ(Required Research Guidance) ហើយ​និង​សម្រេច​បាន​នូវ​ការ​ការពារ​និក្ខេបបទ​ថ្នាក់​អនុបណ្ឌិត។

បាន វឌ្ឍនា និស្សិត​ជំនាញ វិស្វកម្ម​កុំព្យូទ័រ​នៅ​ប្រទេស​កូរ៉េ និយាយ​ថា​ ការ​សិក្សា​នៅ​ប្រទេស​កូរ៉េ​គឺ​ធ្វើ​ឡើង​តាម​ប្រព័ន្ធ​ក្រេ​ឌីត ដែល​ត្រូវ​បំពេញ​អោយ​បាន ​២៤​ ក្រេ​ឌីត​។ គេ​តម្រូវ​អោយ​សិក្សា​ចំនួន​៣​ឆមាស ហើយ​ក្នុង​មួយ​ឆមាស​ត្រួវ​រៀន​ចំនួន​ ៣​ មុខ ហើយ​ឆមាស​ចុង​ក្រោយ គឺ​សម្រាប់ សរសេរ​និក្ខេបបទ ដើម្បី​បញ្ចប់​ការ​សិក្សា។ សម្រាប់​មុខ​វិជ្ជា​នីមួយ​ៗ គឺ​គ្រួ​មិន​បាន​បង្រៀន​រឺ​ក៏​ពន្យល់​ជា​មុន​ទេ គឺ​សិស្ស​ម្នាក់​ៗ​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​ស្រាវ​ជ្រាវ និង​រៀប​ចំ ឯកសារ​ដោយ​ខ្លួនឯង​ដើម្បី​ធ្វើ​បទ​បង្ហាញ​នៅ​ក្នុង​ថ្នាក់។ បើ​ការ​ពន្យល់​របស់​សិស្ស​មាន​ការ​ខ្វះ​ខាត ទើប​សាស្ត្រាចារ្យ​ធ្វើ​ការ​ពន្យល់​បន្ថែម។ ប្រព័ន្ធ​ការ​សិក្សា​បែប​នេះ តម្រូវ​អោយ​សិស្ស​មាន​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ខ្ពស់ និង ​ធ្វើ​ការ​ស្វយ័ត​សិក្សា​អោយ​បាន​ច្រើន។ ​

អ៊ឹង ងួន​សុង ​ជំនាញ​វិស្វកម្ម​គមនាគមន៍ សាកលវិទ្យាល័យ​ជូ​ឡា​ឡុង​កន នៅ​ប្រទេស​ថៃ ចែក​រំលែក​ថា ការ​​សិក្សា​​នៅ​ទី​នេះ​ធ្វើ​ឡើង​តាម​ប្រព័ន្ធ​ក្រេ​ឌីត ហើយ​សម្រាប់​និស្សិត​ថ្នាក់​អនុបណ្ឌិត គេ​រៀន ១ ឆ្នាំ និង ១ឆ្នាំ​ទៀត​សម្រាប់​ស្រាវជ្រាវ។ មុខ​វិជ្ជា​សិក្សា​ចែក​ចេញ​ជា ​២ ​ប្រភេទ គឺ Core Course ដែល​តម្រូវ​ឲ្យ​និស្សិត​ត្រូវ​តែ​រៀន និង Elective Course ដែល​និស្សិត​អាច​ជ្រើស​រើស​តែ​មុខ​វិជ្ជា​ដែល​ខ្លួន​ពេញ​ចិត្ត​មក​រៀន។ ការ​រៀន​មុខ​វិជ្ជា​នី​មួយ​ៗ​មិន​ចាំ​បាច់​ឲ្យ​ត្រូវ​តាម​លំដាប់​លំដោយ​ទេ មាន​ន័យ​ថា និស្សិត​អាច​រៀន​មុខ​វិជ្ជា​ណា​មុន​ក៏​បាន ហើយ​មួយ​ឆមាស​ប៉ុន្មាន​មុខ​ក៏​បាន។ ដើម្បី​បញ្ចប់​ការ​សិក្សា​ដោយ​ជោគជ័យ និស្សិត​ត្រូវ​រៀន​យ៉ាង​ណា​ឲ្យ Core Course និង Elective Course បំពេញ​គ្រប់​ចំនួន​ក្រេ​ឌីត សរសេរ​និក្ខេបបទ​មួយ ព្រម​ទាំង​បំពេញ​លក្ខខណ្ឌ​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ដែល​សាលា​តម្រូវ។ ទោះ​បី​ជា​មុខវិជ្ជា​រៀន​មិន​សូវ​ច្រើន តែ Homework និង Assignment មាន​រៀង​រាល់​អាទិត្យ ដែល​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​អាន​និង​ស្រាវជ្រាវ​បន្ថែម​ច្រើន។

សូមអាន ​  យុវជន​ឆ្នើម​៩​នាក់​នឹង​មាន​ឱកាស​ក្លាយ​ជា​សហគ្រិន​វ័យ​ក្មេង

​អត្ថបទ៖​លឹម សុ​នា