ស៊ីវហួង រៀនជំនាញកម្រមានស្រុកខ្មែរ តែសមត្ថភាពខ្លាំងអាចប្រជែងឈ្នះនិស្សិតចិនពូកែៗ
- 2015-05-26 17:57:16
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
ស៊ីវហួង រៀនជំនាញកម្រមានស្រុកខ្មែរ តែសមត្ថភាពខ្លាំងអាចប្រជែងឈ្នះនិស្សិតចិនពូកែៗ
ចន្លោះមិនឃើញ
តាំង ស៊ីវហួង ជាយុវតីខ្មែរមួយរូបក្នុងចំណោមនិស្សិតអាហារូបករណ៍ជាង ១០ នាក់ផ្សេងទៀតដែលមានឱកាសបានសិក្សាជំនាញស្ថាបត្យកម្មបរិស្ថាននិងវិស្វកម្មបរិក្ខារនៅប្រទេសមហាអំណាចចិន។ ជំនាញស្ថាបត្យកម្មបរិស្ថាននិងវិស្វកម្មបរិក្ខារ ជាជំនាញមួយកម្រមានសាលាក្នុងស្រុកបណ្តុះបណ្តាល ប៉ុន្តែ ស៊ីវហួង បានពុះពារការលំបាកដោយបានប្រឹងប្រែងសិក្សាយ៉ាងខ្លាំងក្លា រហូតអាចប្រជែងឈ្នះនិស្សិតចិនមួយចំនួនដែលកញ្ញាទទួលស្គាល់ថាពោរពេញដោយសមត្ថភាពនិងពូកែៗ។
យុវតីមានស្រុកកំណើតនៅស្រុកបាត់ដំបងរូបនេះបានចែករំលែកបទពិសោធន៍លើការសិក្សានិងរឿងរ៉ាវនានាជុំវិញការសិក្សានៅទីនោះ តាមរយៈការផ្ដល់បទសម្ភាស៍មួយជាមួយ Sabay៖
Sabay ៖ មូលហេតុអ្វីទើបស៊ីវហួងចង់រៀនជំនាញទាក់ទងនឹងស្ថាបត្យកម្មបរិស្ថាននិងវិស្វកម្មបរិក្ខារ?
ស៊ីវហួង៖ នេះជាការសម្រេចចិត្តមួយដ៏លំបាកដែលខ្លួនខ្ញុំជាស្រី ហើយត្រូវរៀនជំនាញមួយដែលក្នុងប្រទេសអត់មានបែបនេះ។ កាលពីបួនឆ្នាំមុន ខ្ញុំបានសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រនៅវិទ្យាស្ថានបច្ចេកវិទ្យាកម្ពុជាឆ្នាំទី ២ ក្នុងជំនាញវិស្វករសំណង់ស៊ីវិល។ ដោយមានឱកាសក្នុងការសុំសិទ្ធប្រលងអាហារូបករណ៍ក៏ខ្ញុំបានប្រលងជាប់ជោគជ័យ និងមានឱកាសសិក្សាបន្តក្នុងកម្រិតបរិញ្ញាបត្រដដែលរយៈពេល ៥ ឆ្នាំនៃសាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រនិងបច្ចេកវិទ្យានៃទីក្រុងប៉េកាំង។
កាលពីវិទ្យាល័យខ្ញុំជាសិស្សពូកែគណិតវិទ្យាមួយរូប ធ្លាប់ជាប់ជាសិស្សពូកែទូទាំងខេត្តទាំងទី ៩ និង ទី១២។ ដូចនេះការប្រឹងប្រែងរបស់ខ្ញុំមិនមែនមានតែគណិតវិទ្យាគឺមានទាំងមុខវិជ្ជាសំខាន់ប៉ុន្មានទៀតដូចជា រូបវិទ្យា គីមីវិទ្យា ជាដើម ទើបធ្វើឲ្យខ្ញុំស្រលាញ់ជំនាញវិទ្យាសាស្ត្ររហូតសម្រេចបំណងរៀនជំនាញវិស្វករ ក៏ដូចការសិក្សាបន្តនៅចិន។
Sabay ៖ ពេលរៀនផ្នែក ស្ថាបត្យកម្មបរិស្ថាននិងវិស្វកម្មបរិក្ខារនៅចិនអីចឹង ក្រុមគ្រួសារ និង មិត្តភ័ក្ដិ យល់យ៉ាងណា?
ស៊ីវហួង៖ ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំពុំបានជំទាស់នឹងការជ្រើសនេះឡើយ ពួកគាត់ផ្ដល់ឯករាជ្យនិងសេរីភាពពេញលេញក្នុងការរើសតែទាស់ត្រង់អ្នកម៉ាក់ខ្ញុំគាត់មិនចង់ឲ្យកូនទៅឆ្ងាយខ្លាចកូនលំបាកក្នុងការរស់នៅហើយណាមួយខ្ញុំជាស្រីទើបគាត់បារម្ភ។ បងប្អូនខ្ញុំនិងលោកប៉ា គាត់តែងតែសូរចិត្តខ្ញុំថាអាចទៅរួចទេបើត្រូវទៅប្រលូកក្នុងចំណោមនិស្សិតបរទេស ដែលជាអ្នកចេះដែលមានគំនិតគិតរហ័ស និង ឆ្លាតៗបែបនេះ។ តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយពួកគាត់លើកទឹកចិត្តខ្ញុំ។ ចំណែកមិត្តភ័ក្ដិ អ្នកខ្លះគំាទ្រនិងអ្នកខ្លះក៏មិនសូវគាំទ្រដែរ។ តែមួយចំនួនក៏បានជំរុញបន្ថែម។
Sabay ៖ នៅពេលកំពុងសិក្សាតើស៊ីវហួងធ្លាប់មានគំនិតបោះបង់ចោលការសិក្សានៅទីនោះឬទេ?
ស៊ីវហួង៖ ធ្លាប់ពិតជាធ្លាប់ ! ព្រោះហាក់ដូចជាឯកការ ឬ នឹកផ្ទះទាំងពេលម៉ោងសិក្សានិងមកដល់កន្លែងស្នាក់នៅ។ ព្រោះនិស្សិតខ្មែរដែលបានជាប់មករៀននៅទីនេះគឺមិនមែនសុទ្ធតែរៀនសាកលជាមួយគ្នានោះទេ ខ្លះទៅរៀនខេត្តផ្សេងៗតាមដែលគេបែងចែក តែមិនថ្វីចាប់ពី ១ ឆ្នាំ កន្លងផុតទៀតមាននិស្សិតខ្មែរមកសិក្សាបន្ថែមហាក់ដូចជាកក់ក្តៅបន្តិច។ មួយវិញទៀតការសិក្សាគឺសុទ្ធតែនិស្សិតចិន មើលទៅហាក់ដូចជាយើងចាញ់ប្រៀបដោយឯកសារនិងការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាភាសាដើមកំណើតគេ ចំណែកខ្ញុំវិញពិបាកបន្តិចព្រោះសុទ្ធតែពាក្យបច្ចេកទេស។ តែមិនថ្វីទេភាសាចិនខ្ញុំបានរៀនតាំងពីតូចនៅស្រុកខ្មែរដូចនេះ ខ្ញុំបានខំប្រឹងបន្ថែមមិនឲ្យចាញ់គេទេ។
Sabay៖ ឃើញថាមានការលំបាកច្រើន សម្រាប់ការសិក្សានៅទីនោះ ចុះលទ្ធផលសិក្សាយ៉ាងម៉េចដែរ?
អ្វីដែលខ្ញុំបានប្រឹងប្រែងពិតជាមិនឥតប្រយោជន៍នោះទេ ហើយក៏ជាមោទនភាពជាមួយការទទួលបានការលិខិតសរសើរនៃរង្វាន់ទី ១ ជារៀងរាល់ឆ្នាំដែលកម្រិតមធ្យមភាគលើ ៩០ ភាគរយអាចចាត់ថាជាសិស្សពូកែបើប្រៀបធៀបទៅនឹងនិស្សិតបរទេសទៅរៀននៅចិន។
លិខិតសរសើរ First Prize នៃ សាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តនិងបច្ចេកវិទ្យាប៉េកាំង
Sabay ៖ សម្រាប់ស៊ីវហួងក្រោយសិក្សាមុខវិជ្ជានេះ យល់ថាទទួលបានអ្វីខ្លះ?
ស៊ីវហួង៖ រយៈពេលនៃការសិក្សានេះគឺខ្ញុំទទួលបានចំណេះដឹងជាទាក់ទងការគណនាប្រព័ន្ធម៉ាស៊ីនត្រជាក់ ប្រព័ន្ធខ្យល់ និង ប្រព័ន្ធភ្លើង និង ប្រព័ន្ធទឹកក្តៅទឹកត្រជាក់ ក្នុងអគារធំ ហើយ ខ្ពស់ៗផងដែរ។ អ្វីដែលសំខាន់គឺខ្ញុំបានចុះទៅផ្ទាល់ក្នុងការគណនាផ្សេងៗនៅចិននេះដោយចិនជាប្រទេសមួយអភិវឌ្ឍខ្លាំងលើវិស័យទាំងនេះ។
Sabay ៖ ស៊ីវហួងសង្ឃឹមថា បន្ទាប់ពីរៀនចប់នឹងអាចយកទ្រឹស្ដីក៏ដូចជាចំណេះទាំងនេះជួយអ្វីខ្លះ?
ស៊ីវហួង៖ បន្ទាប់ពីរៀនចប់ ខ្ញុំនឹងយកទ្រឹស្ដី និង បទពិសោធន៍ដែលខ្ញុំទទួលបានពីការសិក្សារបស់ខ្ញុំនេះមកជួយអភិវឌ្ឍក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើងវិញ លើប្រព័ន្ធបរិក្ខារតាមអគារនានាផងដែរ។ ព្រោះរៀនចប់ខ្ញុំចង់មកកម្ពុជាហើយក៏អាចនិយាយថាត្រូវធ្វើការឲ្យគេសិន ព្រោះចំណេះដឹងត្រូវពង្រីកបន្ថែម ព្រោះខ្ញុំគ្មានធនធានគ្រប់គ្រាន់នឹងធ្វើអ្វីមួយនៅឡើយទេ។
កម្មវិធិបង្ហាញពីវប្បធម៌នៃប្រទេសនីមួយៗដែលសាលារៀបចំមួយឆ្នាំម្តង
sabay៖ ក្រោយរៀនចប់ ស៊ីវហួងចង់ក្លាយជាអ្វី?
ស៊ីវហួង៖ ខ្ញុំចង់ក្លាយជាសាស្ត្រាចារ្យផ្នែកស្ថាបត្យកម្មបរិស្ថាននិងវិស្វកម្មបរិក្ខារ ដែលកំពុងរៀនសព្វថ្ងៃនេះ។ ខ្ញុំចង់ឲ្យនិស្សិតខ្មែរមកសិក្សាជំនាញបែបវិទ្យាសាស្ត្រថ្មីនេះឲ្យបានច្រើនជាងពេលបច្ចុប្បន្ន ព្រោះប្រទេសជាតិពិតជាត្រូវការវិស័យនេះក្នុងការអភិវឌ្ឍគ្រឿងបរិក្ខារផ្សេងៗក្នុងអគារបែបស្តង់ដារដូចប្រទេសជឿនលឿនដែរ។ លើសពីនេះបើអាច ក៏ចង់ធ្វើជាអ្នកបកប្រែភាសាចិន និង អង់គ្លេសថែមមួយទៀតដែរ។
អត្ថបទ៖ ដារ៉ាឆានី