ស្មានតែគេងយំតែខ្ញុំ នាងក៏គេងយំដែរ!
- 2014-09-16 19:22:02
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
ស្មានតែគេងយំតែខ្ញុំ នាងក៏គេងយំដែរ!
ចន្លោះមិនឃើញ
សួស្ដី បង Sabay និងមិត្តអ្នកស្ដាប់ទាំងអស់គ្នាជាទីរាប់អាន។ ខ្ញុំគិតថា យើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែធ្លាប់ដឹង និងធ្លាប់ឮអំពីស្នេហា។ ដោយឡែកសម្រាប់ខ្ញុំវិញ ក៏បានឆ្លងកាត់ស្នេហាមួយផងដែរ ដែលស្នេហាមួយនេះ ធ្វើឲ្យខ្ញុំបំភ្លេចមិនបានរហូតមកដល់ពេលនេះ ។
រូបតំណាង
ខ្ញុំបាទឈ្មោះ រិត ដែលបានប្រលងជាប់បាក់ឌុបពីខេត្តមក ហើយក៏បានផ្លាស់ប្ដូរទីលំនៅមករស់នៅរាជធានីភ្នំពេញ ដើម្បីបន្តការសិក្សា។ នៅពេលព្រឹក ខ្ញុំបាទបានសិក្សានៅវិទ្យាស្ថានស៊ីតិក ផ្នែកMIS ជាហេតុធ្វើឲ្យខ្ញុំមានពេលទំនេរច្រើន ទើបសម្រេចចិត្តរៀនភាសាអង់គ្លេសក្រៅម៉ោងនៅសាកលវិទ្យាល័យមេគង្គ កម្ពុជា។ ទីនោះហើយជាកន្លែងដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំបានជួបនាង។ ខ្ញុំបានចាប់អារម្មណ៍នាងតាំងពីបានជួបដំបូង តែមិនហ៊ានវាចាឈ្មោះរបស់នាង ដែលជាកូនអ្នកភ្នំពេញម្នាក់នោះទេ។ ដោយសារតែភាពជាយុវវ័យផង និងការស្រលាញ់ខ្លាំងផង ធ្វើឲ្យខ្ញុំហ៊ានសុំលេខទូរសព្ទនាងទៀតផង ។
នាងជាមនុស្សដែលរួសរាយរាក់ទាក់ ញញឹមស្រស់ គួរឲ្យស្រលាញ់ ចំណែកឯការតុបតែងខ្លួនវិញ គឺត្រូវចិត្តខ្ញុំតែម្ដង។ ពួកយើងតែងតែជួបគ្នានៅពេលល្ងាច និងផ្ញើសាររកគ្នាជារៀងរាល់យប់។
ស្នេហាពួកយើងក៏បានរីក ចម្រើនបន្តិចម្ដងៗ ប៉ុន្តែក៏មានបញ្ហាជាច្រើនផងដែរ។ ពេលខ្លះដោយសារតែនាងមានអាយុច្រើនជាងខ្ញុំ២ទៅ៣ឆ្នាំ ហើយនាងជាកូនពៅផង ដូច្នេះខ្ញុំតែងតែញ៉េះញ៉ោះនាង ជាហូរហែ។ ពេលខ្លះពួកយើងក៏បានទាស់សម្ដីគ្នា ដោយសារតែរឿងគ្រួសារ, មិត្តភ័ក្ដិ, មនុស្សដែលនៅជុំវិញខ្លួននាង និងមនុស្សដទៃទៀត ព្រោះស្នេហាមួយនេះ គេព្យាយាមលាក់បាំង រហូតក្លាយជាទម្លាប់ ទើបខ្ញុំតាំងចិត្តឈប់រំឭកវាទៀត ព្រោះនៅពេលដែលខ្ញុំរំឭក ពួកយើងតែងតែឈ្លោះគ្នា។
-អានអត្ថបទ៖ ខ្ញុំខុសទេស្រឡាញ់មនុស្សពីរនាក់ ម្នាក់គេងជាមួយគ្នា៣ឆ្នាំ និងម្នាក់ទៀតប្ដីគេ?
រឿងរ៉ាវជាច្រើនក៏បានកើតឡើងជាហូរហែ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ដោយសារខ្ញុំស្រលាញ់គេ ច្រើនជាងគេស្រលាញ់ខ្ញុំ ទើបវាលំបាកដល់ថ្នាក់នេះ។ ខ្ញុំចាំបានកាលថ្ងៃ១៤កុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១១ ខ្ញុំបានទិញកាដូជូននាងជាលើកដំបូង ចៃដន្យម៉ូតូខ្ញុំបែកកង់ ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវជិះទាំងបែកកង់ពីជម្ពូវ័ន រហូតដល់ផ្សារហេងលី ព្រោះពេលវេលាមានកំណាត់។ បើខ្ញុំនៅប៉ះកង់ ប្រាកដជាហួសពេលជាក់ជាមិនខាន។
មានពេលខ្លះ មានលុយក្នុងហោប៉ៅ តែ៧០០០រៀល ប៉ុន្តែត្រូវទិញមីឆាឲ្យនាង ព្រោះនាងចូលចិត្តមីឆា ហើយនៅសល់តែ១០០០រៀល ពេលខ្លះអស់សាំងម៉ូតូក៏មាន ។ ពេលវេលាក៏កាន់តែយូរទៅៗ ខ្ញុំក៏មានការងារធ្វើក្រៅម៉ោង ដោយទទួលបានប្រាក់ខែ៥០ដុល្លារ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនដែលចាយទេ។ ខ្ញុំតែងតែឲ្យនាងទាំងអស់ ហើយខ្ញុំពិតជាសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ ព្រោះខ្ញុំបានជួយនាង។
សរុប មក រហូតមកដល់ពេលនេះ ពួកយើងស្គាល់គ្នាបានប្រហែលជិត៣ឆ្នាំហើយ គឺតាំងពីថ្ងៃ ១៧ ខែមករា ឆ្នាំ២០១១ (ថ្ងៃផ្ដើមស្នេហ៍) ដូច្នេះ វាពោរពេញទៅដោយរឿងរ៉ាវជាច្រើន មានទាំងផ្អែមល្ហែម ល្វីងជូរចត់ និងរសជាតិផ្សេងទៀត ប៉ុន្តែខ្ញុំឆ្ងល់ ហេតុអ្វីបានជារសជាតិផ្អែមមានតិចម្ល៉េះ? ជាលទ្ធផលចុងក្រោយ ដែលខ្ញុំទទួលបានពីការប្រឹងប្រែងអស់ពីកម្លាំងកាយ កម្លាំងចិត្ត និងការលះបង់ដោយគ្មានដែនកំណត់ គឺការឈឺចាប់គ្មានពេលស្រាកស្រាន្តទៅវិញ ដោយសារនាងត្រូវភ្ជាប់ពាក្យជាមួយបុរសម្នាក់ផ្សេង។
ទោះបីជារឿងដើរដល់ដំណាក់កាលនេះក៏ដោយ ក៏នាងនៅតែមិនប្រាប់ខ្ញុំ ហើយមិនសុំខ្ញុំបែកទៀត ប៉ុន្តែនាងព្យាយាមដកខ្លួនចេញពីខ្ញុំ និងបញ្ចេញឫកពាប្លែកៗ រហូតដល់ខ្ញុំទ្រាំមិនបាន ទើបខ្ញុំសម្រេចចិត្ត Call ទៅសួរ តែនាងមិនព្រមលើកទូរសព្ទសោះ។ ខ្ញុំក៏បានផ្ញើសារថា “សុំរំខានតែ១០នាទីទេ” ទើបនាងព្រមលើកទូរសព្ទ។ នាងបាននិយាយប្រាប់ខ្ញុំថា៖ “ ខ្ញុំនឹងត្រូវភ្ជាប់ពាក្យក្នុងពេលឆាប់ៗនេះហើយ។ ឈប់មករំខានខ្ញុំទៀត សូម្បី Call ឬ SMS ក៏ដោយ ខ្ញុំរកឃើញសុភមង្គលខ្ញុំហើយ”។
មួយឃ្លានេះប្រៀបដូចជាត្រូវគេចាក់មួយកាំបិតពីក្រោយខ្នង ពិតជាឈឺចាប់ខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែរឿងដែលហួសចិត្តបំផុត ត្រូវនឹងអ្វីដែលនាងបាននិយាយមែន គឺ៤ថ្ងៃក្រោយមក នាងត្រូវភ្ជាប់ពាក្យមែន។ ទោះបីជាគេធ្វើបែបនេះដាក់ខ្ញុំក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំមិនដែលខឹងនឹងគេដែរ ព្រោះខ្ញុំគិតថា គេក៏មិនចង់ដែរ។ ប្រហែលជាត្រូវប៉ាម៉ាក់បង្ខំ ដូច្នេះខ្ញុំមិនដែលទៅរំខាននាងទៀតទេ ទោះបីជានឹក បានត្រឹមគេងយំម្នាក់ឯង។ ស្ដាប់ទៅវាដូចជារឿងមួយដែលអាម៉ាស់បំផុត ប្រៀបដូចជាអត្ថន័យនៃបទចម្រៀង “សង្សារខ្ញុំប្រពន្ធគេ” និង“គ្មានថ្ងៃបានធ្វើប្រពន្ធបងទេ”។
រហូតមកដល់ពេលនេះ នាងបានភ្ជាប់ពាក្យប្រហែល៣ខែហើយ ប៉ុន្តែកាលពីប៉ុន្មានថ្ងៃមុន នាងបានផ្ញើសារមកឲ្យខ្ញុំថា នាងនឹកខ្ញុំ, ចង់ជួបខ្ញុំ, ចង់ធ្វើមិត្តជាមួយខ្ញុំ និងយំរាល់យប់ដោយសារខ្ញុំ។
ខ្ញុំបានព្យាយាមបំភ្លេចនាង ប៉ុន្តែនៅពេលដែលខ្ញុំបានឃើញសារនេះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ដូចជាមិនសូវស្រួលសោះ។ ខ្ញុំមានចម្ងល់ខ្លះ ចង់សួរទៅមិត្តអ្នកស្ដាប់ទាំងអស់គ្នាថា៖
១) ហេតុអ្វីបានជានាងមិនបានប្រាប់ពីរឿងភ្ជាប់ពាក្យ និងបញ្ចប់វាដោយឃោរឃៅបែបនេះ? តើនាងមានបានទុកខ្ញុំនៅក្នុងចិត្តដែរអត់? ២) តើគួរធ្វើជាមិត្តភ័ក្ដិរបស់នាង ឬក៏អត់?
សូមអរគុណ !!!
ពីខ្ញុំ រិត រូបភាព៖ Polyvore
ប្រសិនបើ ប្រិយមិត្ត មានបញ្ហាស្នេហាដែលចង់ចែករំលែកដល់មិត្តអ្នកអានបានជាបទ ពិសោធន៍ ឬជួយជាយោបល់ក្នុងការដោះស្រាយ សូមផ្ញើអត្ថបទរឿងរ៉ាវពិតរបស់ អ្នកមកកាន់ may.soklim@cidc.com.kh។ ឬអ្នកអាចទូរសព្ទមកយើង ០១៦ ៧៩២ ១៥១។ Sabay នឹងចុះផ្សាយជូន។