ភាពយ៉ាប់យ៉ឺន ក្នុងគ្រួសារបានប្រែវាសនា ក្លាយជាអគ្គនាយកក្រុមហ៊ុន៥ ក្នុងដៃ

2014-10-16 22:28:25
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

មិត្តយុវវ័យពិតជាស្គាល់ហាងកាហ្វេ Park Cafe ប៉ុន្តែប្រហែលជាមិនទាន់ស្គាល់ ពីជីវិតពិតរបស់សហគ្រិនម្នាក់ ដែលបានផ្ដួចផ្ដើមបង្កើតក្រុមហ៊ុននេះនៅឡើយ។ បុគ្គលម្នាក់នោះគឺលោក គុយ វ៉ាត់ ដែលមានប្រវត្តិជាក្មេងរៀនគេចសាលា ដោយសារការសេពគប់មិត្តភ័ក្ដិខុស។ ប៉ុន្តែ ស្ថានភាពគ្រួសារ មានការលំបាកខ្លាំង លោកបានកែខ្លួនខិតខំរៀនសូត្រ និងអភិវឌ្ឍខ្លួនរហូតបង្កើតបានក្រុមហ៊ុនចំនួន ៥ ក្នុងដៃនាពេលបច្ចុប្បន្ន។

តើឆាករបស់លោក គុយ វ៉ាត់ មានការលំបាកយ៉ាងណាខ្លះ?

លោក គុយ វ៉ាត់ កើតនៅថ្ងៃទី២ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៤ នៅភូមិត្រពាំងប្រិយ៍ ខេត្តព្រៃវែង។ មានលោកឪពុកឈ្មោះ គុយ មីន ម្ដាយឈ្មោះ លី ម៉ូយ ជាកូនច្បង ក្នុងចំណោមបងប្អូន៥នាក់។ ក្រោយឆ្នាំ១៩៧៩ ដោយកាលៈទេសៈសម័យនោះសន្តិសុខ មិនទាន់ល្អប្រសើរនៅឡើយ គ្រួសាររបស់លោកត្រូវបានចោរប្លន់អស់ទ្រព្យសម្បត្តិគ្មានសល់ ហើយបានផ្លាស់ប្ដូរទីលំនៅមករស់នៅ ស្រុកមេមត់ ខេត្តកំពង់ចាម។

បន្ត មកទៀតនៅឆ្នាំ១៩៨០ គ្រួសាររបស់លោក បានផ្លាស់ប្ដូរមករស់នៅរាជធានីភ្នំពេញ ហើយលោកក៏ចាប់ផ្ដើមចូលរៀននៅសាលាសន្ធរម៉ុក ជាមួយនឹងជីវភាពគ្រួសារជាអ្នករកស៊ី តូចតាចដែលមិនមានចំណូលទៀងទាត់ ជួនធូរ ជួនតឹង។ ដូច្នេះក្នុងនាមជាកូនច្បងក្នុងគ្រួសារ លោកត្រូវចែករំលែកពេលខ្លះមកជួយការងារឪពុកម្ដាយ។

ដើរលេង ភ្លេចការរៀនសូត្រ

រៀនដល់កម្រិតវិទ្យាល័យ ដោយសារសេពគប់ជាមួយមិត្តភ័ក្ដិ មានចំណូលចិត្តដើរ លេងច្រើននោះ ធ្វើឲ្យលោកមិនសូវបានចូលរៀនជាប់លាប់ឡើយ។ ទោះបីជាចូលរៀន ក៏បានត្រឹមតែអង្គុយស្តាប់គ្រូតែប៉ុណ្ណោះ គឺលោកគិតតែពីការដើរលេងសប្បាយជាមួយមិត្តភ័ក្ដិជាជាងការ រៀនសូត្រ។

កែខ្លួន ប្រឹងរៀនសូត្រ ពេលឃើញស្ថានភាពគ្រួសារនៅតែលំបាក

ឆ្នាំ ១៩៩១ លោកបានបញ្ចប់មធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិ(បាក់ឌុប)។ ប៉ុន្តែលោកហាក់គ្មានចំណេះដឹងពិតប្រាកដ ក្នុងខ្លួនឡើយ ជាមួយស្ថានភាពគ្រួសារនៅតែជួនលិច ជួនអណ្ដែត ជួនធូរ ជូនតឹង។ ពេលនោះ លោកក៏សម្រេច ខិតខំរៀនសូត្រឡើងវិញ ដោយចាប់យកជំនាញភាសាចិន នៅសាលារៀនទួនហ្វា ម្ដុំទួលស្វាយព្រៃ ព្រោះមើលឃើញថា ភាសាចិនអាចជាជំនួយមួយដ៏សំខាន់ ក្នុងការស្វែងរកការងារធ្វើ ។ ជាអំណោយផលដោយលោកជាប់សែស្រឡាយចិនផងនោះ លោកអាចឆាប់ចាប់បានភាសាដ៏លំបាករៀនមួយនេះ។

មិនពេញចិត្តចំពោះការងារដែលស្រណុកពេក

រយៈពេល៦ឆ្នាំភាសាចិន របស់លោកអាចប្រើការបាន។ នៅឆ្នាំ១៩៩៧ លោកបានចេញរកការងារធ្វើនៅធនាគារមួយឈ្មោះ ប៉ាស៊ីហ្វិក មានមុខតំណែងជាអ្នកផ្ទេរលុយ ដែលទទួលបានប្រាក់បៀវត្សរ៍១២០ដុល្លារ ក្នុងមួយខែ ប៉ុន្តែលោកសង្កេតឃើញថា ការងារដែលកំពុងធ្វើនេះហាក់មិនសូវស័ក្ដិសមសម្រាប់លោកសោះ ព្រោះមានពេលទំនេរច្រើនពេក មិនសូវមានសំពាធការងារ ដូច្នេះសម្រាប់លោកគិតថា ហាក់គ្មានអ្វីជួយអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពឡើយ។

ផ្លាស់ប្ដូរបរិស្ថានការងារដើម្បីអភិវឌ្ឍសមត្ថភាព

ក្រោយ រយៈ៨ខែ មានមិត្តភ័ក្ដិម្នាក់បានណែនាំលោកថា រោងចក្រមួយកំពុងរើសបុគ្គលិកដែលចេះភាសាចិន។ ពេលនោះលោកសម្រេចចិត្តលាឈប់ពីកន្លែងចាស់។ ឆ្នាំ១៩៩៨ លោកចូលបម្រើការនៅរោងចក្រមួយឈ្មោះថា សាន់លីហ្វុង នៅផ្នែករដ្ឋបាល ប៉ុន្តែមិនមែនទទួលខុសត្រូវលើការងាររដ្ឋបាលសុទ្ធនោះទេ ព្រោះរោងចក្រថ្មី មានតែមនុស្ស៣ ទៅ ៤នាក់ប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះការងារស៊ីស្នូលសំខាន់ គឺជាអ្នកបកប្រែឲ្យថៅកែលោក ជាមួយប្រាក់បៀវត្សរ៍ ១៥០ដុល្លារ។

កន្លែងការងារត្រូវនឹងចំណូលចិត្ត

ក្រោយរយៈពេល២ឆ្នាំ ពីតួនាទីជាអ្នកបកប្រែ ក្លាយជាអ្នកសម្របសម្រួល ជាអ្នករត់ការ ខាងក្រៅជាមួយស្ថាប័នរដ្ឋ និងឯកជនរហូតដល់ដំណើរការរោងចក្រដោយរលូន ដូច្នេះតំណែងរបស់លោកបានឡើងជាបន្តបន្ទាប់ តាមរយៈការផ្ទេរការងារគ្រប់ផ្នែក ដល់បុគ្គលិកក្រោមឱវាទរបស់លោកជាអ្នកប្រតិបត្តិ។ លោកអាចមានពេលវេលាច្រើនក្នុងការណាត់ជួបភ្ញៀវ ជាមួយប្រាក់បៀវត្សរ៍ចុងក្រោយបង្អស់ ៦០០ដុល្លារ។

គំនិតនៃអាជីវកម្មលេចចេញពីការងារ

រយៈពេលជិត១០ឆ្នាំជាមួយរោងចក្រមួយនេះ លោកក៏ចាប់ផ្ដើមមានគំនិតចង់ក្លាយជាម្ចាស់អាជីវកម្មដោយខ្លួនឯង ដូច្នេះពេលនោះ តាមរយៈការណាត់ជួបជាមួយមន្ត្រី ឬបណ្ដាក្រុមហ៊ុនផ្សេងៗនៅខាងក្រៅច្រើន លោកក៏មើលឃើញកង្វះខាតហាងកាហ្វេមួយបែបដែលអាចបង្កភាពងាយស្រួល ដល់ការជជែកគ្នា។ ដូច្នេះលោកក៏មានគំនិតចង់បើកហាងកាហ្វេបែបទំនើបមួយ។

ហាងកាហ្វេមួយតម្លៃ ៥ ម៉ឺនដុល្លារ

ឆ្នាំ ២០០៤ លោកក៏បានសម្រេចចិត្តបើកហាងកាហ្វេទំនើបមួយឈ្មោះ Park Cafe ដែលមានទីតាំងនៅ មណ្ឌលកម្សាន្ត Park Way ដោយប្រើដើមទុនប្រហែលជា៣ម៉ឺនដុល្លារ ប៉ុន្តែត្រូវបានបន្តពង្រីកទុនបន្ថែមរហូតដល់៥ម៉ឺនដុល្លារ។ ជាមួយគ្នានេះដែរ លោកមិនទាន់ឈប់ធ្វើការងារនៅរោងចក្រនៅឡើយ ដោយសារថៅកែរោងចក្រគាំទ្រ និងបើកផ្លូវឲ្យលោករកស៊ី។

ហាងកាហ្វេទំនើប ប៉ុន្តែប្រព័ន្ធបម្រើមិនទាន់ច្បាស់លាស់

មិនខុសពីទស្សនវិស័យរបស់លោកប៉ុន្មាននោះទេ ហាងកាហ្វេទំនើបនោះទទួលបានការគាំទ្រយ៉ាងពេញទំហឹង និងជាតម្រូវការរបស់មនុស្សសម័យថ្មីពិតប្រាកដ ទោះបីជាសេវាមិនទាន់ពេញលេញក៏ដោយ។ ក្រោយមកតាមរយៈការមើលឃើញនូវចំណុចខ្វះខាត លោកក៏ធ្វើការកែទម្រង់បន្តិចម្ដង រហូតដល់ Park Coffee ទទួលបានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បីល្បាញ។ ក្រោយរយៈពេល១ឆ្នាំ លោកក៏ចាប់ផ្ដើមគំនិតបង្កើតក្រុមហ៊ុនជួលការិយាល័យមួយឈ្មោះថា Vtrust ។ ចាប់ពីឆ្នាំ២០០៦ ទាំងPark Coffee និងVtrust បានពង្រីកខ្លួនជាលំដាប់។

បច្ចុប្បន្នភាព

លោក គុយ វ៉ាត់ រៀបការនៅឆ្នាំ២០០៦ ជាមួយភរិយាឈ្មោះ ទុយ ភីន។ លោកមានកូនចំនួន៣នាក់។ លោកមានក្រុមហ៊ុនចំនួន៥ ក្រុមហ៊ុនអចលនទ្រព្យ Vtrust property, ក្រុមហ៊ុនហាងកាហ្វេ Park Cafe មាន៦សាខា, ក្រុមហ៊ុនព័ត៌មានវិទ្យា Atech, ក្រុមហ៊ុនរោងចក្រកិនថ្ម Kampa, និង ក្រុមហ៊ុនស្តុក(ផ្សារភាគហ៊ុន) Phnompenh Security ស្ថិតក្រោមក្រុមហ៊ុនមេ ឈ្មោះVtrust Group។ ក្រៅពីនេះ លោកក៏មានភាគហ៊ុនរួម (Joint Venture) ជាមួយក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនទៀតផងដែរ។

ផែនការអនាគត

លោក រៀបចំបំបែកក្រុមហ៊ុនអចលនទ្រព្យVtrust property ជា៣ក្រុមហ៊ុនដាច់ពីគ្នា ជាក្រុមហ៊ុនគ្រប់គ្រងអាគារជួល (Vtrust Management Holding), ក្រុមហ៊ុនវាយតម្លៃអចលនទ្រព្យ (Vtrust Appraisal), និងក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍន៍វិស័យចលនទ្រព្យ (Vtrust Property Development)។

បទពិសោធន៍ជីវិត ធ្វើការសិន ចាំបើកអាជីវកម្ម ទើបជាការប្រសើរ

ធ្វើការ ឲ្យគេសិន ចាំផ្ដើមអាជីវកម្មគឺជារឿងល្អ ដូចដែលបទពិសោធន៍លោកបានឆ្លងកាត់កន្លងមក។ លោកអាចដកស្រង់យកបទពិសោធន៍ និងរៀនពីក្រុមហ៊ុនគេសិន ដើម្បីស្វែងយកពីចំណុចខ្វះខាត ជៀសវាងការចាប់ផ្ដើមអាជីវកម្មដោយប្រញាប់ប្រញាល់ ដោយបង្ខំ និងមិនមានទុនគ្រប់គ្រាន់ និងខ្វះបទពិសោធន៍ ដែលអាចប្រឈមមុខនឹងហានិភ័យខ្ពស់។

រៀនសូត្រពីឧបសគ្គ

ជាអ្នកដឹកនាំមិនអាចជៀសផុតពីឧបសគ្គ ដូច្នេះបើសិនជាអ្នកប្រឡូកចូលទៅក្នុងអាជីវកម្មហើយ ពេលជួបបញ្ហា សូមកុំគេចវេះ ព្រោះបញ្ហាទាំងនោះនឹងបង្រៀនអ្នកឲ្យចេះរកដំណោះស្រាយ និងវិធីសាស្ត្រនាំទៅរកភាពជោគជ័យ ហើយពេលឆ្លងកាត់ផុតធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍សប្បាយទៅវិញទេ។

ចែករំលែកអំណាច

ស្ថាប័ន មួយ ឬអង្គភាពមួយមិនមែនមេដឹកនាំតែម្នាក់ ជាអ្នកអនុវត្តទើបដើរទៅរលូននោះទេ ចាំបាច់ត្រូវធ្វើការជាក្រុម(Team Work )។ ដូច្នេះដើម្បីឆ្ពោះទៅរកជោគជ័យ ត្រូវចេះចែករំលែកអំណាច ផ្ដល់ការសម្រេចចិត្តដល់ថ្នាក់ក្រោម ជៀសវាងអំណាចប្រមូលផ្ដុំ លើតែមនុស្សម្នាក់ មានន័យថាមនុស្សច្រើនចូលរួមគិតនោះ ការសម្រេចចិត្តរបស់យើងនឹងទទួលបានលទ្ធផលល្អ។ រៀនរហូតដើម្បីការ អភិវឌ្ឍប្រកបដោយនិរន្តរភាព ដោយសារពីវ័យក្មេងរៀនសូត្រមិនសូវបានពេញលេញ ដូច្នេះចាប់តាំងពីរៀនភាសាចិនមកគឺ លោកបានខិតខំរៀនជាប់រហូត ទោះបីកំពុងធ្វើការ ឬក្លាយជាថៅកែហើយក្ដី ព្រោះការរៀនសូត្រមិនចាំបាច់ថាចូលសាលាទាំងអស់នោះទេ គឺការចូលរួមសិក្ខាសាលាផ្សេងៗ ពិភាក្សាជាមួយមិត្តភ័ក្ដិ ឬពីអ្នកជុំវិញខ្លួន ទាំងនោះជាបទពិសោធន៍ដ៏ល្អមួយសម្រាប់លោក។

ការចែករំលែកដល់យុវជនជំនាន់ក្រោយ

សម្រាប់ យុវជនដែលមានគំនិតចង់រកស៊ី ត្រូវស្គាល់ខ្លួនឯងថា ចង់ប្រកបរបរកស៊ីអ្វីនាពេលអនាគត។ ដូច្នេះ ពេលយុវជនបញ្ចប់ការសិក្សា សូមជ្រើសរើសយកក្រុមហ៊ុនណាមួយជាគំរូ ដើម្បីចូលធ្វើការ និងរៀនសូត្រពីគេ។ ប៉ុន្តែត្រូវដឹងថា អ្នកដឹកនាំមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះដែរ ឬទេ? ឧទាហរណ៍ថា យុវជនម្នាក់ចូលបម្រើការងារក្នុងក្រុមហ៊ុនសំណង់។ ដូច្នេះពេលយុវជនរូបនោះចូលទៅបម្រើការងារ ដោយទទួលបានបទពិសោធន៍ត្រឹមតែ៥ឆ្នាំ ពេលចាំចេញមកបើកអាជីវកម្ម នោះ ភាគរយនៃភាពជោគជ័យអាចមានច្រើនជាងបរាជ័យ។ លោកបានបន្ថែមយ៉ាងនេះថា៖ “ខ្ញុំធ្លាប់ជួបប្អូនជាច្រើន ដែលគាត់ចេញមកប្រកបការរកស៊ីតែម្ដង បន្ទាប់ពីរៀនចប់ដោយមិនមានបទពិសោធន៍ធ្វើការងារ។ ពេលនោះគាត់ងាយនឹងដួលទៅវិញខ្លាំងណាស់ ព្រោះមានចំណុចខ្វះខាតច្រើនពេក ឬយុវជនជោគជ័យលើសេវាកម្មលើកទីមួយរបស់ខ្លួន ប៉ុន្តែដោយចិត្តចង់បាន បង្ខំបង្កើតសេវាកម្មទី២ ទៀតដោយមិនមានលក្ខណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ ពេលបរាជ័យ នាំឲ្យខូចឈ្មោះសេវាកម្មទី១ទៀត”។

មិត្តយុវវ័យយល់ឃើញយ៉ាងណាដែរ?

អានអត្ថបទ៖ កាន់តែលិខិតឆ្លងដែនខ្មែរ អាចស្នាក់នៅប្រទេសទាំងនេះបានប៉ុន្មានថ្ងៃ? ចុចត្រង់នេះ

អានអត្ថបទ៖ ៦រឿងប្លែកៗ ថ្ងៃប្រលងបាក់ឌុបលើកទី២ ចុចត្រង់នេះ

អត្ថបទ៖ កង ចាន់បញ្ញា