គ្រូចិត្តល្អ សុខ ច័ន្ទ ចំណាយពេល ១៧ ឆ្នាំ បង្រៀនសិស្សក្រីក្រមិនយកប្រាក់

2015-10-21 16:08:31
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ជាតំបន់ដាច់ស្រយាលចម្ងាយប្រហែលជា ១៣ គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមស្រុក ភូមិអូរថ្ម ឃុំសន្តិភាព ស្រុកសំពៅលូន ខេត្តបាត់ដំបង ជាទីដែលមានប្រជាជនក្រីក្រប្រមាណជា ១៥ គ្រួសារ កាលពីជាង ២០ ឆ្នាំមុន ហើយភូមិដ៏កម្សត់មួយនេះ មានក្មេងៗជាច្រើន មិនចេះអក្សរឡើយ ដោយឃើញស្ថានភាពបែបនេះ លោក សុខ ច័ន្ទ សម្រេចចិត្តង្រៀនពួកគេ ដោយមិនយកប្រាក់កម្រៃ អស់រយៈពេល ១៧ ឆ្នាំ។

លោកគ្រូ សុខ ច័ន្ទ (ស្ដាំ) និង ចៅហ្វាយស្រុក ជា សម្បត្តិ (សិស្សថ្នាក់ទី៤ ប្រភពរូបថត unicefcambodia)

ហេតុអ្វីបានជាលោកជួយ?

ជំនួបជាមួយ Sabay លោកគ្រូវ័យ ៦៣ ឆ្នាំប្រាប់ថា ការអាណិត និង ចង់ឱ្យក្មេងមានអនាគត លោកក៏ប្រាប់ទៅកាន់ឪពុកម្ដាយឱ្យយល់ពីតម្លៃការសិក្សា និងឆ្លៀតពេលពីការងារ មកបង្រៀនកូនរបស់ពួក គេតាមសមត្ថភាពនៅក្នុងចន្លោះឆ្នាំ ១៩៩៥-១៩៩៦។

លោកបន្តថា ៖ "ក្មេងៗកាលនោះអាយុ ១០ ឆ្នាំហើយ តែមិនចេះអក្សរអីមួយអង្គទេ។ ចង់ឱ្យក្មេងចេះខ្ញុំក៏និយាយជាមួយឪពុកម្ដាយគេថា ឥលូវខ្ញុំសុំកន្លែងមួយ ខ្ញុំបង្រៀនអត់យកលុយទេ ពួកគាត់ក៏យល់ព្រម (បង្រៀនក្រោមផ្ទះគេ) ដោយមានការគាំទ្រពីមេភូមិ”។

បើតាមការរៀបរាប់របស់លោកគ្រូរូបនេះ ឆ្នាំទីមួយមានសិស្សមករៀន ១៤ នាក់ ឆ្នាំទីពីរ មាន ១០ នាក់ និង ឆ្នាំទីបី ក៏មានជាង ១០ នាក់ ដោយបង្រៀនចូលគ្នាក្នុងពេលតែមួយ [ថ្នាក់ទី១ ដល់ ទី ៥]។ ទោះបីជាយ៉ាងណា ដោយសិស្សមានចំនួនច្រើនពេក លោកបានបែងចែកជាពីវេន គឺព្រឹក-ល្ងាច ចំណែកពេលយប់ លោកបានទៅប្រកបការងារចាប់ចង្រិតលក់នៅថៃ ដើម្បីយកប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ ទិញសៀវភៅ និង សម្ភារសិក្សាជាដើម ជួយដល់ក្មេងក្នុងភូមិអូរថ្មនេះ។ ការបែកចែកថ្នាក់ជាឧបសគ្គមួយរបស់លោកគ្រូ សុខ ច័ន្ទ ព្រោះថា ការរៀនរបស់សិស្ស មានការធ្លាក់ចុះ ព្រោះតែក្មេងខ្លះមិនចូលចិត្តរៀនវេនល្ងាច។

ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាលោកគ្រូ ក៏បានសម្រេចចិត្ត ចំណាយប្រាក់ផ្ទាល់ខ្លួនពីការលក់ចង្រិត (១យប់ ៦០ គីឡូ ១គីឡូ ៥០ បាត) ភោគផលស្រែចម្ការ ធ្វើសាលាមួយបន្ទប់ ប្រក់ស្បូវ ជញ្ជាំងក្តា បាតក្ដា ប្រវែង ៦x៨ ម៉ែត្រ ខណៈអ្នកភូមិ ជាអ្នកចេញកម្លាំងពលកម្មសាងសង់។

តើលោកគ្រូ សុខ ច័ន្ទ មានប្រភពមកពីណាដែរ?

ក្នុងឆ្នាំ ១៩៨០ លោកគ្រូ សុខ ច័ន្ទ រស់នៅក្នុងជំរំភៀសខ្លួនរិទ្ធិសែនប្រទេសថៃ ហើយបានវិលត្រឡប់មកស្រុកកំណើត ភូមិ បន្ទាយនាង ស្រុក មង្គលបុរី ខេត្ត បន្ទាយមានជ័យវិញនៅឆ្នាំ ១៩៩៣។ បន្ទាប់រស់នៅពឹងផ្អែកលើការចិញ្ចឹមទាបាន២ឆ្នាំ លោកក៏ផ្លាស់ទៅរស់នៅ ភូមិ អូរថ្ម ឃុំ សន្តិភាព ស្រុក សំពៅលូន ដើម្បីមកចាប់ដី កាប់ព្រៃធ្វើស្រែចម្ការ ចឹញ្ចឹមមាន់ទា ហើយភាពមិនចេះអក្សររបស់ក្មេងៗ ជាកត្តាជំរុញឱ្យលោកចាប់ផ្ដើមបង្រៀនតាំងពីពេលនោះមក។

លាយសិស្សតូច-ធំ និង ច្រើន មិនមែនងាយស្រួលបង្រៀនទេ តែលោកគ្រូ សុខ ច័ន្ទ បានប្រាប់តិចនិកថា លោកគ្មានកម្លាំង និង សំឡេងស្រែកបង្ហាត់តែម្នាក់ឯងទេ គឺសុំឱ្យសិស្សធំៗជួយបង្ហាញ ឬ កាន់ដៃក្មេងសរសេរអក្សរ បើសិស្សមិនយល់ត្រង់ចំណុចណាមួយ លោកនឹងជួយពន្យល់បន្ថែម ដែលទិចនិកនេះ មានច្រើននៅបរទេស។ ជាលទ្ធផលសិស្សរបស់លោករៀនបានចំណាត់ថ្នាក់ល្អ និង ទទួលបានការសរសើរពីអ្នកស្រុកភូមិ អង្គការ ជាពិសេសចៅហ្វាយស្រុកសំពៅលូនលោក ជា សម្បត្តិ ពេលសិស្សលោករៀននៅវិទ្យាល័យ ជាមួយសិស្សសាលារដ្ឋដទៃទៀត។

នៅពេលសួរពីចំណាប់អារម្មណ៍លោកគ្រូមានប្រសាសន៍ថា លោកសប្បាយរីករាយណាស់ ដែលសិស្សរបស់លោករៀនពូកែ និងមានចំណាត់ថ្នាក់ល្អ ពេលរៀននៅអនុវិទ្យាល័យ និង វិទ្យាល័យ។ លោកថា ៖ "ខ្ញុំត្រេកអរណាស់ ពេលគាត់ [ចៅហ្វាយស្រុក] សរសើរ ខ្ញុំចង់ឱ្យសិស្សចេះ មិនចង់ឱ្យសិស្សល្ងង់ទេ …សត្រូវរបស់ខ្ញុំគឺសិស្ស បើសិស្សរៀនអត់ចេះ ខ្ញុំអត់សប្បាយចិត្ត"។

ប្រភពរូបថត unicefcambodia

តើការបង្រៀនជួបបញ្ហាអ្វីខ្លះ?

ចំពោះផលពិបាក លោកគ្រូ ច័ន្ទ ស្ទើររកនិយាយមិនត្រូវ តែលោកថា បញ្ហាធំៗនោះមាន៤ គឺ៖ ១. ខ្វះសំណៅឯកសារបង្រៀន (លោកគ្រូបានទិញសៀវភៅនៅផ្សារមកបង្រៀន ដោយចំណាយប្រាក់ខ្លួនឯង) ២. សិស្សចម្រុះគ្នា (មកពីភូមិផ្សេងៗគ្នា និងមិនចុះសម្រុងគ្នា) ធ្វើឱ្យលោកគ្រូពិបាកគ្រប់គ្រង ៣. ការធ្វើដំណើរ (ផ្ទះសិស្សនៅឆ្ងាយ ដើរកាត់ព្រៃ មករៀនមិនទាន់) ៤. លោកគ្រូមានកម្រិតវប្បធម៌ទាប

“បញ្ហាធំបំផុត គឺចំណេះដឹង។ ខ្ញុំរៀនបានត្រឹមថ្នាក់ទី៣ប៉ុណ្ណោះ ពិបាកក្នុងការពន្យល់។ ខ្ញុំនៅចាំរូបមន្តខ្លះដែរ តែមិនដឹងថាត្រូវអត់ ព្រោះគ្មានសៀវភៅគ្រប់គ្រាន់ មកបញ្ជាក់"។ លោកគ្រូថ្លែង។

៥. ខ្លាចមានបញ្ហាជាមួយរដ្ឋ៖ ត្រង់នេះលោកបញ្ជាក់ថា សាលារបស់លោកជាសាលាក្រៅប្រព័ន្ធ មិនមានច្បាប់ត្រឹមត្រូវឡើយ។

បើទោះរៀនបានត្រឹមថ្នាក់ទី៣ ប៉ុន្តែលោកគ្រូសុខ ច័ន្ទ ធ្លាប់មានបទពិសោធន៍បង្រៀនក្មេងៗកាលនៅជំរំភៀសខ្លួន ក្នុងប្រទេសថៃ ដែលធ្វើឱ្យលោកបង្រៀនក្មេងៗបានដោយរលូន។

អ្នកណាខ្លះជាអ្នកជួយសាលារបស់លោក?

ក្រោយសាលាមួយបន្ទប់នេះ លេចជារូបរាង មានអង្គការសាសនាគ្រឹះមួយឈ្មោះថា អង្គការដំណឹងថ្មី បានជួយជាស័ង្កសីប្រក់ដំបូល។ ក្នុងឆ្នាំ ២០១៤ មន្ត្រីរបស់អង្គការ UNICEF ប្រចាំកម្ពុជា បានចុះទៅសាលាបឋមអូរថ្ម និងបានផ្ដល់ព័ត៌មានជូនអាជ្ញាធរស្រុក ចៅហ្វាយស្រុក និង អភិបាល (ការិយាល័យអប់រំខេត្ត ) ខេត្តបាត់ដំបងអំពីបញ្ហាខ្វះខាត នៃសាលាក្រៅព័ន្ធមួយនេះ។

ជាលទ្ធផលក្រុមមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់នៃការិយាល័យអប់រំខេត្ត លោកចៅហ្វាយស្រុកសំពៅលូន ជា សម្បត្តិ ក៏បានចុះពិនិត្យផ្ទាល់។ ក្រោយមើលឃើញពីទុកលំបាកលោកបានថ្លែងថា សាលានេះគួរត្រូវបានប្រែក្លាយជាសាលារដ្ឋ ទទួលជំនួយផ្នែកសិក្សា គ្រូបង្រៀន និងហរិញ្ញវត្ថុ ៖ "ពេលខ្ញុំឃើញក្មេងៗប្រហែល ១០០នាក់ ប្រជ្រៀតគ្នារៀនក្នុងថ្នាក់តូចមួយ ខ្ញុំស្ទើរតែស្រក់ទឹកភ្នែក"។ នេះបើយោងតាមការចុះផ្សាយ របស់គេហទំព័រអង្គការ UNICEF Cambodia។

ដោយមានការជ្រោមជ្រែងពីចៅហ្វាយស្រុកក៏ដូចជា អភិបាលខេត្តបាត់ដំបង សាលាក្រៅប្រព័ន្ធភូមិអូរថ្ម បានក្លាយបឋមសិក្សាមួយ ក្នុងប្រព័ន្ធអប់រំរបស់រដ្ឋាភិបាល ហើយលោកគ្រូ សុខ ច័ន្ទ ក៏បានក្លាយជាគ្រូចាប់កិច្ចសន្យាជាមួយការិយាល័យអប់រំខេត្ត។ រីឯសាលាដែលលោកបង្កើត បន្ទាប់ពីជាប់កុងត្រា ១៥ ឆ្នាំជាមួយរដ្ឋហើយនោះ សាលានេះនឹងក្លាយជាកម្មសិទ្ធិរបស់លោក សុខ ច័ន្ទ វិញ។

លោកគ្រូវ័យ ៦៣ ឆ្នាំ បានថ្លែងថា ៖ "ខ្ញុំអរគុណណាស់ដែលអង្គការ ដំណឹងថ្មីជួយជាដំបូលសាលា អរគុណ UNICEF ដែលបានជីកកកាយឱ្យរដ្ឋាភិបាលបានដឹង និងអរគុណដល់ចៅហ្វាយស្រុក អភិបាលខេត្ត ដែលបានជួយឱ្យសាលានេះ ក្លាយជាសាលារដ្ឋ។ ខ្ញុំអត់ខ្លាចអស់អីទេ ឱ្យតែក្មេងៗបានរៀនសូត្រ"។

បច្ចុប្បន្ននៅភូមិអូរថ្ម ត្រូវបានរដ្ឋជួយសាលាមួយខ្នង ៣ បន្ទប់ ប្រវែង ៦x១៨ ម៉ែត្រប្រក់ស័ង្កសី ជញ្ជាំងក្ដា ហើយសរុបទាំងអស់មាន ៤ បន្ទប់ និងមានសិស្សសរុបចំនួន ១៤៥ នាក់ ចាប់ពីថ្នាក់ទី ១ ដល់ទី ៥។ ចំណែកក្នុងឆ្នាំ ២០១៥ នេះដែរ នាយកសាលាបឋមសិក្សាអូរថ្ម លោក នាក់ សុខឃីម គ្រោងនឹងបើកថ្នាក់ទី ៦ មួយថ្នាក់ទៀត ដើម្បីសម្រួលដល់ការសិក្សារបស់សិស្ស៕

ចុចអាន៖ គ្រូ ៣ រូបទទួលការគោរពស្រលាញ់ខ្លាំង ពីប្រជាជនខ្មែរក្នុងវិស័យអប់រំ

ចុចអាន៖ លក្ខខ័ណ្ឌងាយៗ ៣ ចំណុច យុវវ័យខ្មែរអាចធ្វើការស្ម័គ្រចិត្តនៅក្រៅប្រទេស

អត្ថបទ៖ អ៊ុំ សុភក្តិ