ប្រវត្តិបដិមា "ជ័យពុទ្ធមហានាថ" ដែលបាត់ពីប្រាង្គកណ្ដាលបាយ័ន បច្ចុប្បន្នគេទុកនៅកន្លែងមួយ

2021-01-11 07:35:15
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

បដិមាព្រះពុទ្ធប្រក់នាគមួយអង្គមានព្រះនាម "ជ័យពុទ្ធមហានាថ" ត្រូវបានបុព្វបុរសខ្មែរកសាងឡើងតម្កល់នៅក្នុងប្រាង្គកណ្តាលប្រាសាទបាយ័ន ក្នុងរាជ្យព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ នៅចុងសតវត្សទី១២ និងដើមសតវត្សទី១៣។

ឆ្លងកាត់ពេលវេលារាប់រយឆ្នាំ សង្គ្រាមរ៉ាំរ៉ៃពីសម័យមួយទៅ សម័យមួយបដិមានេះត្រូវបានសត្រូវវាយបំបែកឬអាចវាយបំបែកក្នុងសង្គ្រាមសាសនារវាងខ្មែរអ្នកកាន់ព្រះពុទ្ធ និងខ្មែរអ្នកជឿលើព្រហ្មញ្ញសាសនា។ យ៉ាងណាក្នុងឆ្នាំ១៩៣៣ បដិមានេះត្រូវរកឃើញកប់ក្នុងដីខាងក្រោមប្រាង្គកណ្តាលនៃប្រាសាទបាយ័នក្នុងជម្រៅរហូត១៤ម៉ែត្រនៅពេលអ្នកស្រាវជ្រាវបារាំងឈ្មោះ George Trouvé ធ្វើកំណាយនៅកណ្តាលប្រាសាទនេះ។

ក្រោយពីធ្វើការជួសជុលបដិមាជ័យពុទ្ធមហានាថនេះហើយ ព្រះករុណាព្រះបាទ ស៊ីសុវត្ថិមុនីវង្ស បានរៀបចំព្រះរាជពិធីអភិសេកព្រះពុទ្ធបដិមា នៅថ្ងៃទី១៧ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៣៤ និងតម្កល់នៅក្នុងព្រះវិហារប្រាំពីរល្វែងរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។ បដិមានេះមានកម្ពស់ ៣,៦០ម៉ែត្រមានព្រះភ័ក្ត្រដូចទៅនឹងព្រះភ័ក្ត្រព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ ធ្វើឲ្យអ្នកប្រវត្តិសាស្ត្រសន្និដ្ឋានថាព្រះអង្គទំនងជាចង់ភ្ជាប់និស្ស័យជាមួយព្រះទើបបញ្ជាឲ្យក្រុមជាងឆ្លាក់ឲ្យព្រះឲ្យដូចទ្រង់។

វត្តព្រះវិហារប្រាំពីរល្វែង ស្ថិតក្នុងក្រុងអង្គរធំ ខេត្តសៀមរាប នៅពីក្រោយប្រាសាទសួរព្រ័ត្រ នៅខាងស្ដាំដៃនៃផ្លូវចេញពីព្រលានជល់ដំរីឆ្ពោះទៅកាន់ទ្វារជ័យ។ រយៈពេលជិត១០០ឆ្នាំ ហើយដែលបដិមា "ជ័យពុទ្ធមហានាថ" ត្រូវបានតម្កល់នៅព្រះវិហារប្រាំពីរល្វែង ហើយគ្មានការផ្លាស់ប្ដូរទេ មានតែការសង់រោងប្រាសាទពីស៊ីម៉ងត៍ជំនួសឲ្យរោងឈើប៉ុណ្ណោះ៕