ពីក្រោយភាពខ្លាំងរបស់ ផល សោភ័ណ្ឌ ជាគ្រូប្រដាល់ចិត្តធម៌កម្រមាន

2015-01-28 18:48:12
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ពេលនិយាយដល់ជើងខ្លាំង ផល សោភ័ណ្ឌ និង អ៊ុំ ចំរើន លោកអ្នកប្រហែលជាអាចដឹងថា ពួកគេមកពីក្លិបដាឡីដំរីមានរិទ្ធិ ដែលស្ថិតនៅខណ្ឌដង្កោ រាជធានីភ្នំពេញ ប៉ុន្តែប្រហែលជាមិនដឹងថា ស្ថិតនៅក្រោយភាពខ្លាំងរបស់កីឡាករទាំងពីរ និងកីឡាករជាច្រើនទៀតជានរណានោះទេ។

លោកគ្រូតា ញ៉ូវ ម៉ាក់ អាយុ៧២ឆ្នាំជាគ្រូបង្ហាត់ប្រដាល់តាំងពីឆ្នាំ១៩៧៩ និងជាអតីតកីឡាករប្រដាល់ដ៏ល្បីឈ្មោះម្នាក់។ លោកបានឲ្យដឹងថា លោកបានបើកក្លិបបង្ហាត់ប្រដាល់តាំងពីឆ្នាំ១៩៧៩ បន្ទាប់ពីចប់សម័យ ប៉ុល ពត។ «រហូតដល់ពេលនេះខ្ញុំបានបង្ហាត់សិស្សរាប់រយនាក់ហើយ ខ្ញុំរាប់មិនអស់ទេ ព្រោះអ្នកមកហាត់ចេញចូលច្រើនណាស់»។

លោកត្រូវការតែកិត្តិយស និងកេរ្មិ៍ឈ្មោះប៉ុណ្ណោះពោលគឺមិនយកប្រាក់ពីសិស្សពេលឡើងប្រកួតម្តងៗឡើយ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះលោកឧបត្ថម្ភប្រាក់បន្ថែមទៀតនៅពេលសិស្សប្រកួតបានល្អស្របតាមយុទ្ធសាស្ត្រ និងបច្ចេកទេសដែលលោកបង្ហាត់បង្រៀន។

លោកគ្រូ ញ៉ូវ ម៉ាក់ មានប្រសាសន៍ថា ៖«ខ្ញុំអត់យកលុយពីសិស្សទេពេលពួកគេឡើងប្រកួត។ ពួកគេយកមកឲ្យ ក៏ខ្ញុំអត់យកដែរ។ អីចឹងហើយបានជាពួកគេទិញភេសជ្ជៈ ឬទឹកក្រឡុកជួនខ្ញុំវិញ។ ខ្ញុំស្អប់ណាស់ការលុយពីសិស្ស ព្រោះខ្ញុំធ្លាប់កីឡាករនៅក្លិបផ្សេងៗថា គ្រូ ឬក្លិបរបស់គេយកប្រាក់ប៉ុណ្ណេះ យកប្រាក់ប៉ុណ្ណោះ ហើយអាចធ្វើឲ្យកីឡាករមើលងាយយើងវិញ។ ខ្ញុំអត់ចង់បានអីពីសិស្សទេ អ្វីដែលខ្ញុំចង់បានគឺសិស្សប្រកួតតាមបច្ចេកទេសដែលខ្ញុំបង្ហាត់។ បើសិស្សប្រកួតល្អតាមអ្វីដែលខ្ញុំបង្ហាត់ ខ្ញុំឲ្យលុយលើកទឹកចិត្ត២០ទៅ៣០ដុល្លារថែមទៀត ហើយបើមានបញ្ហាអីមួយ ខ្ញុំក៏ជួយចេញលុយជួយព្យាបាលផងដែរ»។

លោកបញ្ជាក់ថា កាលពីសប្ដាហ៍សិស្សរបស់លោកគឺកីឡាករ ផល សោភ័ណ្ឌ ឡើងប្រកួតដោយផ្តួលកីឡាករថៃឲ្យសន្លប់ទឹកទី២។ ពេលនោះសិស្សរូបនេះទទួលបានប្រាក់ឧបត្ថម្ភជិត២ពាន់ដុល្លារ ប៉ុន្តែលោកអត់មានយកមួយរៀលពីគេ។ ផ្ទុយទៅវិញលោកសប្បាយចិត្តដែលបានបណ្ដុះបណ្ដាលកីឡាករបានល្អ។

ចុះបើលោកមិនយកប្រាក់ពីសិស្សពេលឡើងប្រកួត តើលោកទទួលបានផលប្រយោជន៍អ្វីពីការបង្ហាត់សិស្ស។ លោកគ្រូធំល្បីឈ្មោះនៅខណ្ឌដង្កោរូបនេះបានប្រាប់ថា លោកទទួលបានប្រាក់ពីសហព័ន្ធកីឡាប្រដាល់កម្ពុជា១៥ដុល្លារសម្រាប់ការបញ្ជូនសិស្សទៅប្រកួតម្នាក់។

លោកថា ៖«ទីមួយខ្ញុំចង់បានកិត្តិយស និងកេរ្តិ៍ឈ្មោះ។ ទីពីរខ្ញុំបានលុយពីសហព័ន្ធដែលបានបញ្ជូនកីឡាករទៅប្រកួត ដូចសប្តាហ៍មុន សិស្សខ្ញុំឡើងប្រកួត៧នាក់ ហើយម្នាក់ខ្ញុំបាន១៥ដុល្លារ។ ទីបីខ្ញុំជាអតីតអ្នកប្រដាល់ ខ្ញុំត្រូវរួមចំណែកអភិវឌ្ឍ និងអភិរក្សកីឡាប្រដាល់ខ្មែរ»។

លោកបានរំលឹកថា កាលពីមុនលោកអត់បានយកលុយពីសិស្សដែលមកហាត់នៅក្លិបរបស់លោកទេ ប៉ុន្តែប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ លោកសម្រេចចិត្តយក២០ដុល្លារសម្រាប់សិស្សម្នាក់ដែលមកហាត់។ លោកពន្យល់ថា ៖«ដោយសារយើងអត់យកលុយ ពួកគេចេញចូលតាមចិត្ត អ្នកខ្លះហាត់បានតែមួយថ្ងៃ ឬពីរថ្ងៃក៏ឈប់ ព្រោះអត់អស់លុយ ពួកគេគ្មានអីត្រូវស្តាយ»។

លោក គ្រូ ញ៉ូវ ម៉ាក ចាប់ដៃកីឡាករប្រកួតជម្រើសជាតិ (រូបថតរបស់ក្លិប)

«ក្រោយមក ខ្ញុំបានសម្រេចយកលុយពីសិស្សម្នាក់២០ដុល្លារដោយមានដាក់លក្ខណត្រឹមត្រូវ។ ទីមួយត្រូវឲ្យឪពុកមកធានា ទីពីរធានាសុវត្ថិភាពតែនៅរង្វង់ហាត់ និងនៅសង្វៀន ហើយទីបីមិនទទួលខុសត្រូវរាល់សកម្មភាពវាយដុំលើជនណាម្នាក់នៅខាងក្រៅ។ លុយ២០ដុល្លារគឺសម្រាប់ទិញសម្ភារៈហ្វឹកហាត់»។

លោកគ្រូតា ញ៉ូវ ម៉ាក ជាអ្នកប្រដាល់ជើងចាស់ម្នាក់ដែលបានជួយបណ្តុះបណ្តាលកីឡាកររាប់រយនាក់មកហើយចាប់តាំងពីបានបើកក្លិបតាំងពីឆ្នាំ១៩៧៩។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ រាល់ថ្ងៃលោកកំពុងជួយបង្វឹកបង្ហាត់ប៉ូលិស នគរបាល និងយោធាខណ្ឌដង្កោទាំងអស់។ លោកមានកូន៥នាក់ក្នុងនោះម្នាក់ឈ្មោះ ម៉ាក សាម៉ឺនជាអាជ្ញាកណ្តាលនៅសង្វៀនអាស៊ីអាគ្នេយ៍ និងឈ្មោះ ម៉ាក សាខន ជាអាជ្ញាកណ្តាលនៅសង្វៀនបាយ័ន៕ អត្ថបទ៖ ជាន ចាន់រ៉ា