អនុស្សាវរីយស្នេហ៍ក្រោមអាយុ ១៦ ឆ្នាំ

2015-09-28 20:41:48
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ក្នុងចំណោមសិស្សស្រីទាំងឡាយ ឡៃស៊ីម ជានារីស្អាតម្នាក់ក្នុងវ័យបឋមសិក្សា។ មានសិស្សប្រុសមិនតិចទេដែលចង់ញុះ ចង់លេង ចង់នៅក្បែរ និងយកចិត្តនាង ហើយក្នុងនោះមានខ្ញុំម្នាក់ដែរ។ រាល់ថ្ងៃខ្ញុំបន់សូមកុំឱ្យមានពេលយប់ ហើយបើយប់បន់សូមឱ្យមេឃភ្លឺឆាប់ៗ អាងបានទៅជួបទេពធីតាបណ្ដូលចិត្ត។ តើអាចនិយាយបានទេថា នេះជាស្នេហាដំបូងរបស់ខ្ញុំឬ? អ្ហើយចំមែនខ្ញុំ! មិនទាន់គ្រប់អាយុផងចេះស្រឡាញ់ស្រីទៅហើយ!

ស្នាមញញឹម

ញាំបាយយប់ហើយ ខ្ញុំមិនរំលឹកមេរៀនទេព្រោះអីរវល់តាមដានរឿង " អ្នកក្លាហានដាវប្រាំ" មើលមិនទាន់បានប៉ុន្មានផង ស្រាប់តែទូរទស្សន៍មើលមុខវិញ។ រំពេចនោះ មានដៃវើកៗមកអង្អែលជើងខ្ញុំ មានអីមួយជើងផាំង! ឮសំឡេងស្រែកថាអូយ!

-ប៉ា! ប៉ា! ប៉ាកើតអីហ្នឹង! -អាចាងៃយក៏! អញខំទៅដាស់ឱ្យចូលមុង បែរជាទមុខឯងម៉ាជើងល្ងឹតមុខឈឹង...យ៉ាប់ណាស់អានេះវើយ! -សុំទោសប៉ា មិញញ៉ុមភ្ញាក់...

នឹកឃើញដល់រឿងហ្នឹង អាណិតប៉ាណាស់ មុខគាត់ឡើងក្រហម ទឹកភ្នែករលីងរលោង។ អ្ហើយ...មិនដឹងធ្វើម៉េចទេ នេះជាទម្លាប់ទៅហើយ ឱ្យតែដេកលក់ដឹងតាភ្ញាក់ចឹងហ្មង។ នឹងឃើញសម្រស់ផូរផង់ដូចហង្សសួគ៌របស់ ឡៃស៊ីម ខ្ញុំដេកមមើហៅរកឈ្មោះនាងទាំងកណ្ដាលអាធ្រាត្រ។

-អាវ៉ា! យប់មិញហ្អែងហៅឈ្មោះណាគេ? -ទេ... អត់ទេម៉ែ! មានអីណា! -អាហ្នឹងបែបមមើហៅឈ្មោះស្រីស្នេហ៍វាហ្មង -មមើថាម៉េចទៅម៉ែ? -ឮថា ឡៃស្មឹម ស្មឹម ម៉េចទេអ្ហា៎ អញស្ដាប់អត់ច្បាស់សោះ -ឡៃស្មឹម

ខ្ញុំញញឹមទាំងហួសចិត្ត តែមិនតមនឹងគាត់ទៀតទេ ព្រោះត្រូវរឿងម៉ាច់។ ចំណែកប៉ាវិញ ងើបចេញពីមុង គ្រវីក្បាលផង ខ្ទប់ភ្នែកផងទំនងឈឺខ្លាំងហើយ ក្រោយត្រូវបាតជើងរន្ទះរបស់ខ្ញុំ។ ឃើញអីចឹងខ្ញុំក៏លេងជាមួយគាត់៖

-ប៉ា! ភ្នែកប៉ាត្រូវអ្វីហ្នឹង! ដូចស្នាមកណ្ដាប់ដៃរបស់ម៉ែ -កណ្ដាប់ដៃតា ហ្អែងអី! ត្រូវបាតជើងរន្ទះហ្អែងហ្នឹងអ្ហា៎!

ថ្វីត្បិតគាត់ជាប៉ាពិតមែន ប៉ុន្តែគាត់លេងជាមួយកូនៗ យ៉ាងស្និតប៉ផុត...ពេលខ្លះលេងសើច ដូចបងប្អូនអីចឹង។ ចំណែកឯតារបស់ខ្ញុំ ឮអីចឹងបាននិយាយទាំងមិនដឹងរឿងថា៖ -អីគេវើយ រឿងតែពីរនាក់ឪកូនសោះរាលដាលដល់អញដែរ -មានអីណាពុក -ចុះមិញអញឮអាណាថា "តាហ្អែងអី!" -អត់ទេពុក អា ពៅ វានិយាយពីសាច់រឿងកាលពីយប់មិញតា ពុក

ហាស ហាស... (ខ្ញុំសើច) ប៉ាញាក់ភ្នែកធ្វើសញ្ញាដាក់ខ្ញុំ ព្រោះខ្លាចតាដឹង...ខ្ញុំសើចបិទមាត់មិនជិតសោះ ពេលស្ដាប់ចាប៉ីឆ្លើយឆ្លងរវាងតា និងប៉ាចប់។ ម៉ោងជាង ៦ ខ្ញុំរួតរះមុជទឹកទៅសាលា ដើម្បីជួបទេពអប្សរ។

-អា ពៅ មុជទឹកទៅណាលឿនមេស! អត់កើបអាចម៍កាបីសិនទេអី... -អត់ទេម៉ែ ញ៉ុមប្រញាប់ទៅបោសថ្នាក់ ព្រោះថ្ងៃនេះជាវេនញ៉ុម។ ទាញអាណៃហត (មិនមែនទំនើបទេ) ក្រាក ដាក់គូទប៉ុក ទាំងកង់ទាំងញ៉ុមដួលទីណាត់ទីណែង...ម៉ែសួរ៖ -ហ្អែងកើតអី អា ពៅ? -ទល់ផ្អកហើយម៉ែ -ចុះវាថី? -កង់របូតកែប ជន្លួញចាក់គូទឈឺណាស់... ម៉ែឃើញអីចឹង គាត់សើចឡើងហៀរទឹកភ្នែក ស្ទើរដើរមិនរួច... -មិនចេះប្រយ័ត្នសោះហ្អែងនេះ -អូយឈឺណាស់!

លើកកង់ដាក់កែបរួច ញ៉ុមចាប់ផ្ដើមជិះវាវទៅដល់សាលា តែគ្មានសិស្សសោះ។ សល់ពេលច្រើនដែរ ញ៉ុមជិះប៉ារ៉េតៗទៅផ្ទះ ឡៃស៊ីម។ ជិះដល់មុខផ្ទះ ញ៉ុមធ្វើរបូតច្រវាក់។

ដាក់បណ្ដើរ ក្រឡេកភ្នែកមើលផ្ទះនាងបណ្ដើរ។ ក្រឡេកម៉ាឆាច់ទៀត ម៉ែអើយស្រាប់តែក្បាលប៉ិនល្អីអើតតាមទ្វារលឹមៗធ្វើឱ្យញ៉ុមភ្ញាក់ឱ្យព្រើត ស្ទើររត់ចោលកង់។

-ស្អីទេអ្ហា៎! ង៉ៃណាមិនខូចមកខូចង៉ៃហ្នឹង! ឡៃស៊ីម ដើរមកបើកច្រកផ្ទះ ឃើញក៏សួរ៖ -ពៅ មកពីណា? ធ្វើអីហ្នឹង? -មិញញ៉ុមដឹកមីងទៅថ្នល់ ជិះមកវិញក៏របូតច្រវាក់ទៅ! -មានអីឱ្យខ្ញុំជួយអត់? -អឹម ... មិនអីទេ! ញ៉ុមឆ្លើយទាំងបេះដូងលោតដុកដាក់ៗ ស្ទើរផ្ទុះចេញមកក្រៅ។ -ទៅរៀនអត់ព្រឹកនេះ? -ចាស! ទៅ... ថ្ងៃនេះមិនមែនថ្ងៃអាទិត្យអីណា -ចុះសក់ក្បាលកាលណា ឱ្យជាងឈូសចេញ? បែបចៃប្រុស ចៃស្រី ចៃខ្ទើយច្រើនហើយមើល៍ទៅ? ភ្នែកសម្លក់ថ្មែ ខាំមាត់ស្ទើរដាច់ ចំណែកដៃទាំងពីរមួលខ្ញុំឡើងរលាត់...

-អ៊ូយ! នែ... កុំ Doចឹង! ក្រែងមីងឃើញ តិចគាត់ថាខ្ញុំលូកលាន់អីទៅ... -សម្ដីថ្លោះណាស់ណ៎

នាងញញឹមខ្ជឹបព្រោះដឹងថា ខ្ញុំញុះស្រឡាញ់ធ្វើនិយាយបន្លប់ទៅអីផ្សេង រួចដើរចូលផ្ទះវិញ...ព្រះកន្ធីងរបស់នាងធំឡើងកាម៉ាងៗ រ៉េទៅឆ្វេង រ៉េទៅស្ដាំ ធ្វើឱ្យភ្នែកខ្ញុំខំសម្លឹងមើលឡើងផ្សា។ ចាប់តាំងពីពេលនោះ យើងទាំងពីរហាក់ចុះសម្រុងគ្នា និងមានទំនាក់ទំនងកាន់តែស្និតស្នាល។ ខណៈមិត្តភ័ក្ដិ តែងនាំគ្នាចំអន់លេងស្ទើរគ្មានលុះថ្ងៃ។ ស៊យជាន់ស៊យ ឡៃស៊ីម ជាកូនអ្នកផ្សារសស្អាតឆ្លាតថែមទាំងរៀនពូកែទៀត តែឆ្នាសបន្តិច។ ចំណែក ញ៉ុមក៏មិនណយ មុខស្អាតរាងសង្ហារម៉ាបេនមិនចាញ់ តាវ មីងសឺ ប៉ុន្មានដែរហ្នឹង ទាស់តែអត់សូវមានលុយចាយនឹងគេព្រោះម៉ែឱ្យតែ ៥០០៛ ទៅ ១០០០៛ ហ្នឹង។

ព្រឹកមួយនោះ ពេលចេញលេង ស៊ីមនិងមិត្តភ័ក្ដិស្រីៗគេពីរនាក់បានហៅញ៉ុមទៅញាំបបរគ្រឿង។ អីក៏ចៃដន្យម៉េស ស៊ីម និង គ្នាគេសុទ្ធតែភ្លេចកាបូបលុយក្នុងថ្នាក់។ -អូ!...ពៅ សុំចេញលុយសិនទៅណា... ហេតុតែស្រឡាញ់ ខំធ្វើចរិតប្រុសស្អាត ញ៉ុមតបទាំងអឿថា៖ -បាទ! មានហ្អី... រួចគេដើរទៅបាត់ -អ៊ីអស់ប៉ាម៉ាន? -ម៉ាចាន ៥០០៛ ទាំងអស់ ២០០០៛

លូកហោប៉ៅខ្វាច់ទាញខ្វាកសល់តែ ៧០០៛គត់។ ស៊យធំហើយខ្ញុំ យាយប៉ិកហ្នឹងមាត់ដាចផង។ ដើរទៅជិតគាត់ខំខ្សឹបប្រាប់គាត់តិចៗថា៖

-អ៊ីញ៉ុមអត់បានយកលុយម៉ោទេ សុំជំពាក់ ១៥០០៛សិន? ចាំស្អែក ញ៉ុមយកមកសង។ -អីគេ ២០០០៛ ឱ្យអញតែ ៥០០៛ -អ៊ីថាកុំនិយាយឮពេក! -អើអាណាជំពាក់ អញស្រែកឮៗចឹង... -ចប់ប៉ាដោយ ...ខ្មាសគេង៉ោងខ្ញុំ...

ថ្ងៃដែលខ្ញុំរង់ចាំ

ទោះបីកាយ និង ចិត្តគំនិតនៅក្មេងយ៉ាងណាក្ដី ប៉ុន្តែអារម្មណ៍ស្រឡាញ់នឹកនារបស់ខ្ញុំមិនចាញ់មនុស្សធំប៉ុន្មានទេ។ កាន់តែស្និទ្ធិ ក្ដីស្រឡាញ់កាន់តែធំប្រៀបបាននឹងនំប៉ោងត្រូវខ្លាញ់។ ម្ង៉ៃៗ ខ្ញុំចង់ឃើញតែមុខគេ...ចាំបានថាថ្ងៃមួយ ញ៉ុមបានសរសេរសំបុត្រសារភាពស្នេហ៍ទៅកាន់នាងទៀតផង។

បន្ទាប់ពីទទួលសំបុត្រ នាងនិងគ្រួសារបានទៅលេងផ្ទះបងប្អូននៅភ្នំពេញ...ស្រវឹងស្នេហ៍យ៉ាប់ម៉េសណ៎! អន្ទះអន្ទែងខ្លាំងជាងស្រវឹងស្រាពស់វែកទៅទៀត។ បីថ្ងៃក្រោយចម្លើយ ឡៃស៊ីម គឺ... គឺ... អ្ហើយ...ដូចខ្ញុំគិតអីចឹង គឺ OK។ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ ក៏លោតទន្ទ្រាំលើផ្ទះ ស្រែកជយោ! ...ឮសូរភ្លូច … ជើងញ៉ុមផុងរនាមត្រឹមក្រលៀន ទល់ផ្អកម្ដងទៀត ... អ៊ូយ! កម្មអីកម្មយ៉ាងនេះ! ។ ស្រឡាញ់គ្នាបានកន្លះឆ្នាំ ញ៉ុមដាច់ចិត្ត...(ដាច់ចិត្តបែកឬយ៉ាងណា?)

-ប៉ា! ញ៉ុមចង់បានប្រពន្ធ

-ស្អីគេអា ពៅ ក្បាលប៉ិនផ្លែក្រសាំងចង់បានប្រពន្ធ -ញ៉ុមស្រឡាញ់កូនពូ សៀង នៅក្បាលថ្នល់

...ម៉ែ ប៉ា បងប្អូន ញ៉ុមសើចឡើងគាំង បង្អាប់ខ្ញុំធ្ងន់ក្បាលកណ្ដុក។ ទោះយ៉ាងណាម្ង៉ៃៗ ខ្ញុំស្រែកផងយំផង រំអុកមិនឱ្យគាត់បានដេកបានពួនអីឡើយ។ ជ្រេញពេក ប៉ា និងម៉ែសម្រេចចិត្តទៅសួរ...ទីបំផុតក្ដីស្រមៃញ៉ុម ក្លាយជាការពិត...

ពិធីកាត់សក់បានចាប់ផ្ដើម តារាកំប្លុកកំប្លែងលេងសើចយ៉ាងក្អាកក្អាយ ធ្វើឱ្យបេះដូងញ៉ុមលោតឡើងញាប់ភ័យផងអរផងឈឺជុះតិចឈឺនោមតិច។ អ្វីដែលទ្រាំមិនបានគឺហេវ ស្ពឹកដៃស្ពឹកជើង សឹងឈរមិននឹង ព្រោះចាស់ៗហាមមិនឱ្យហូបអីខ្លាចទល់ពោះ ទម្រាំការចប់ ល្ងឹតមុខឈឹង។ ហ៊ឺ...! អ្ហើយ! ហេតុអីការហត់ម៉េសណ៎...!

ថ្ងៃហត់កន្លងហួស ថ្ងៃបុកពោះចូលមកដល់ បេះដូងញ៉ុម និងប្រពន្ធលោតដុកដាក់ៗ បណ្ដាក់គ្នាលាន់ដូចស្គរខែវស្សា។ អ្ហើយ... មិនដឹងធ្វើម៉េចទេ! ព្រោះមិនធ្លាប់... គេគងញ៉ុមផ្លាប់ អារម្មណ៍ញ៉ុមអណ្ដែតអណ្ដូងហោះស្ទុយដល់នគរស្រីល្វោ មានអីខ្លួនញ៉ុមឡើងក្ដៅដូចគេទះបីកំផ្លៀង។ ទ្រាំមិនបាន ញ៉ុមដោះអាវប្រពន្ធខ្វាច់ ថើបឡើងលើចុះក្រោមខ្សឺតៗ...កំពុងតែក្រអូបឈ្ងុយផង មិនដឹងមីឡាបល់យក៍ស៊ីអីខុស ផោមសីតឈួលពេញច្រមុះ...

តែយ៉ាងណា ក្លិនពោរពេញដោយឧស្ម័នកាបូនិចនេះ មិនបានបង្អាក់អារម្មណ៍ត្រេកត្រអាលរបស់ញ៉ុមបានទេ។

ច្រមុះដ៏ស្រួចរបស់ញ៉ុមក៏មិនចាំយូរ គឺបានអូសបង្ហួសដល់កូនភ្នំព្រះសុមេរុដែលមានកំពូលប៉ិចប៉ិច រំលេចដោយពណ៌ក្រហមប្រឿងគួរឱ្យចង់ខាំ...រំកិលចុះក្រោមរហូតដល់ល្អាងអម្រឹត ឃើញច្រកចូលភ្លាម ម៉ែអើយ...! ទ្រាំមិនបានទេ...ញ៉ុមស្រាតខោ ខំប្រឹងសម្រុកយ៉ាងចាស់ដៃ រីឯប្រពន្ធវិញ ខ្វាវក្រញាំខ្លួនប្រាណញ៉ុមឡើងហូរឈាមព្រុយៗ...

សំណុំរឿងអាថ៌កំបាំងក្នុងល្អាងអម្រឹត បានរង្គោះរង្គើកក្រើកពេញរាត្រីផ្សំដំណេក ទីបំផុតបែកទឹកខ្ចាយ ហូរប្រឡាក់ខោអស់! ខ្ញុំស្រែកឡើងភ្លាត់មាត់ផ្អើលគេផ្អើលឯង។ ដកចេញភ្លាមខ្ញុំមើលភ្លែត ក្បាលកម្សត់របស់ញ៉ុមហូរឈាមរឹមៗពកប៉ិនផ្លែស្លា។ អូយ! ឈឺណាស់... មិនធ្លាប់ចឹងសោះពីមុនមក...មិនស្រួលទេ! ដបទឹកសុទ្ធរបស់លោកគ្រូ ចោលមកលើក្បាលខ្ញុំពិតជារឹងមែន សុំសរសើរ។

- អាពៅ ឯងដេកស្រមៃដល់ណាហើយអ្ហា! ទឹកមាត់ហូរកខ្លាក់... ទៅៗលុបមុខចេញ!

ទីបំផុតសាច់រឿងដ៏ផ្អែមល្ហែមផើតពោះរបស់ខ្ញុំ ត្រូវរលាយខ្សុលព្រោះនោះគ្រាន់តែជាការយល់សុបិនតែប៉ុណ្ណោះ។ សំឡេងសើចបង្អាប់ផ្ទុះលាន់ដូចគ្រាប់បែកពេញត្រចៀកខ្ញុំ...ខ្ញុំខ្មាសគេខ្លាំងណាស់ក៏ឆក់កាតាបទៅផ្ទះបាត់។

បន្ទាប់ពីអានរឿងនេះ តើប្រិយមិត្តយល់យ៉ាងណា? តើធ្លាប់មានលួចស្រឡាញ់នរណាម្នាក់ទេកាលនៅរៀនបឋមសិក្សា? ប្រសិនបើមាន តើអ្នកធ្លាប់ស្រមើស្រមៃ ដូចអត្ថបទខាងលើដែរអត់?

ដោយ៖ ឌូគូ 

មានអត្ថបទពាក់ព័ន្ធនឹងមនុស្សដែលអ្នកចងចាំ ចង់ឲ្យ Sabay ចុះផ្សាយ សូមទាក់ទង៖

លេខទូរសព្ទ៖ 017 557 688 អ៊ីមែល៖ prak.chanseyha@cidc.com.kh លេខទូរសព្ទ៖ 099 588 880 អ៊ីមែល៖ bin.bunna@cidc.com.kh

ចង់ដឹងលក្ខខណ្ឌដើម្បីសរសេរផ្ញើមកកាន់ Sabay បានសូមចុចត្រង់នេះ!