មកដឹងពីសាច់រឿងនារីរឹងមាំ ដែលមិនទន់ជ្រាយពេលប្ដីមានស្រី

2017-07-26 03:01:00
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

សុន្និយ៉ាបានរៀបការជាមួយប្ដីនាង៨ឆ្នាំហើយ ប៉ុន្តែដោយសារគេមានស្រីម្ដងជាពីរដង ហើយបំផ្លាញក្រុមហ៊ុនដែលជាញើសឈាមរបស់គេទាំងពីរទៀត ទើបធ្វើឱ្យនាងសម្រេចចិត្តលែងលះប្ដី។ ទាំងក្រុមគ្រួសារ ទាំងប្ដីនាងខ្លួនឯង គឺមិនចង់ឱ្យនាងលែងលះទេ តែសុន្និយ៉ានៅតែជម្នះទាំងដែលខ្លួនកំពុងពរពោះកូនទីពីរ។ ចង់ដឹងថានាងអាចលែងលះបានសម្រេចទេ? តោះទៅអានទាំងអស់គ្នា!

ខ្ញុំអង្គុយមើលរូបថតអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏មានសុភមង្គលរបស់ខ្ញុំនិងគេ ដែលប្រព្រឹត្តទៅតាំងពី៨ឆ្នាំមុន។ ស្នាមញញឹមរបស់ខ្ញុំនៅគ្រានោះ គឺពិតជាមានក្ដីសុខខ្លាំងណាស់ ព្រោះវាជាក្ដីស្រមៃរបស់នារីគ្រប់រូប ដើម្បីស្លៀករ៉ូបរៀបការ ធ្វើជាកូនក្រមុំរបស់មនុស្សប្រុសដែលខ្លួនស្រឡាញ់។

ពិធីកាត់នំ... កូនកំលោះឡើងឈរលើឆាក ដៃគេម្ខាងកាន់ម៉ៃក្រូហ្វូន ដៃម្ខាងកាន់ដៃខ្ញុំជាប់។ នៅចំពោះមុខភ្ញៀវកិត្តិយសរាប់រយនាក់ និងលោកមេបាទាំងសង្ខាង គេនិយាយយ៉ាងជឿជាក់និងដោយស្មោះត្រង់៖

«អរគុណភ្ញៀវកិត្តិយសដែលបានចូលរួមក្នុងមង្គលការរបស់ខ្ញុំនិងសុន្និយ៉ា! អ្នកទាំងអស់គ្នាគឺជាសាក្សីនៃក្ដីស្នេហ៍របស់យើងទាំងពីរ! ទម្រាំមានថ្ងៃនេះ យើងតស៊ូណាស់! លំបាកណាស់! តែយើងមិនដែលគិតថានឹងបោះបង់គ្នានោះទេ! អរគុណដល់ប៉ាម៉ាក់ដែលអនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំមើលថែសុន្និយ៉ា ហើយទោះមានរឿងអ្វីកើតឡើង ខ្ញុំនឹងមើលថែនាងឱ្យល្អបំផុត... ស្រឡាញ់នាងរហូតតទៅ... ធ្វើឱ្យនាងញញឹមរាល់ថ្ងៃ បើទោះបីជាលំបាកក៏ខ្ញុំអាចធ្វើបាន ដើម្បីឱ្យនាងញញឹម!»

សំឡេងភ្ញៀវទះដៃ ហ៊ោកញ្ជ្រៀវអបអរពួកយើងទាំងពីរ។ ខ្ញុំវិញគ្មានធ្វើអ្វីបានក្រៅពីទ្រោបមុខលើស្មាគេ ហើយស្រក់ទឹកភ្នែកនោះទេ។

ខ្ញុំយំ ព្រោះតែរំភើបនឹងពាក្យសច្ចារបស់គេ ហើយពេលនឹកដល់រឿងដែលយើងបានតស៊ូជាមួយគ្នាមុនរៀបការ គឺច្រើនស្ទើរតែនឹងបោះបង់ទៅហើយ។ តែគេបានលើកទឹកចិត្តខ្ញុំថា ក្នុងជីវិតមនុស្សជួបរឿងតស៊ូមិនចេះចប់មិនចេះហើយ ឯការដែលតស៊ូដើម្បីមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់គឺជាមោទនភាពបើទោះជាការតស៊ូនោះមិនបានផ្លែផ្កាច្រើនដូចការរំពឹងទុកក៏ដោយ។

បញ្ហាគឺនៅត្រង់ថា គ្រួសារយើងទាំងពីរមិនសូវធូរធារដូចគ្នា។ ដូច្នេះហើយម៉ាក់ប៉ាមិនចង់ឱ្យខ្ញុំរៀបការជាមួយគេនោះទេ។ គាត់ថា យើងក្រឆ្អែតហើយ ហេតុអ្វីក៏ខ្ញុំនៅចង់រៀបការជាមួយអ្នកក្រដូចគ្នាទៀត? ខ្ញុំមានចំណេះដឹង ខ្ញុំមានសម្រស់... ប្រាកដជាមានឱកាសបានជួបជាមួយអ្នកធូរធារជាងនេះ។

ទោះបីជាមានការហាមឃាត់បែបនេះ ពួកយើងនៅតែជម្នះ ខំធ្វើការសន្សំលុយ ដើម្បីរៀបការ ទិញផ្ទះដោយមិនពឹងលុយឪពុកម្ដាយខាងណាឡើយ។ រៀបការបានពីរឆ្នាំ ជាពេលដែលខ្ញុំទម្ងន់កូនដំបូង ពួកយើងបានបើកក្រុមហ៊ុននាំចូលទុយោជ័រពីរថៃ ចែកចាយឱ្យដេប៉ូនានានៅស្រុកខ្មែរ។

ជីវភាពរបស់យើងកាន់តែរីកចម្រើនទៅ រហូតម៉ាក់ប៉ាទាំងសង្ខាងយកចិត្តថ្លើមយើងរៀងខ្លួន លែងមើលងាយការសម្រេចចិត្តរបស់យើង ដូចកាលមុនរៀបការទៀតហើយ។ ចុចអានបន្ត