លក្ខណៈពិសេសរបស់ឈុតគ្រឿងអលង្ការ ខ្មែរសម័យអង្គរ ដែលខ្មែរយើងភាគច្រើនមិនធ្លាប់ដឹង
- 2017-12-04 02:14:53
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
លក្ខណៈពិសេសរបស់ឈុតគ្រឿងអលង្ការ ខ្មែរសម័យអង្គរ ដែលខ្មែរយើងភាគច្រើនមិនធ្លាប់ដឹង
ចន្លោះមិនឃើញ
ឈុតគ្រឿង អលង្ការនាសម័យអង្គរត្រូវបាននាំយកពីប្រទេសអង់គ្លេសមកកាន់ប្រទេសកំណើតវិញកាលពីចុងសប្តាហ៍មុខនេះ។ ឈុតគ្រឿងអលង្ការនេះមិនត្រូវបានគេដឹងទេថាបាត់ចេញពីកម្ពុជាដោយរបៀបណា និងពីតំបន់ណាមួយនោះ។ ទោះយ៉ាងពេលនេះឈុតទាំងនេះត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលបានទទួលយកមកវិញហើយដែរ។
យ៉ាងណាមិញមន្ត្រីជំនាញឲ្យដឹងថាឈុតគ្រឿងអលង្ការនេះមានអាយុកាលតាំងពីសតវត្សទី១១ ឬ១២នៃគ.ស។
លោកប្រាក់ សុណ្ណារ៉ា អគ្គនាយកនៃអគ្គនាយកដ្ឋានបេតិកភណ្ឌនៃក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រ សិល្បៈបានប្រាប់ Sabay ថា ឈុតគ្រឿងអលង្កានេះរចនាឡើងក្នុងសម័យអង្គរ នាសតវត្សទី១១ ឬ ទី១២ និយាយឱ្យចំគឺស្ថិតនៅក្នុងរចនាប័ទ្មបាភួន។
លោកបន្តថា មូលហេតុដែលឈុតគ្រឿងអលង្កានេះនៅរក្សាបានភាពល្អស្អាតអាចថា គ្រឿងអលង្កានេះលាយនឹងលោហៈផ្សេង ពោលគឺមិនមែនមាសសុទ្ធ ១០០%នោះទេ ។
លោកបន្ថែមថាៈ «បើយើងនិយាយជាខ្មែរសម័យឥឡូវថាមាសទឹក១០ នោះវាអត់ដល់ចឹងទេ វាគឺជាល្បាយអាចលាយជាមួយនឹងប្រាក់តិចតួច ដើម្បីឱ្យវត្ថុហ្នឹងរឹង យើងដឹងថា មាសសុទ្ធគឺជាវត្ថុមួយទន់ណាស់ ដូចយើងទិញយកមកពាក់ តែបើយើងធ្វើឱ្យវារៀងរឹងតិចយើងអាចលាយជាមួយនឹងល្បាយប្រាក់តិចទៅ ដូច្នេះនិយាយឱ្យចំវាគឺជាល្បាយលោហៈ»។ បើតាមលោក ប្រាក់ សុណ្ណារ៉ា ហេតុផលមួយទៀតដែលធ្វើឱ្យឈុតគ្រឿងអលង្កាមើលទៅល្អស្អាតគឺនៅពេលដែលឈុតនេះធ្លាក់ដល់ដៃជនទី៣ គឺគេមានអ្នកជំនាញថែទាំនិងជួសជុលត្រឹមត្រូវ។ ប៉ុន្តែទោះយ៉ាងណាលោកថាបើពិនិត្យផ្ទាល់ភ្នែកជាពិសេសផ្នែកខាងក្នុងនៃម្កុដ និងខ្សែក្រវ៉ាត់មានផ្នែកខ្លះបានបែកបាក់ និងមិនល្អស្អាត១០០% ដូចមើលក្នុងរូបថតឡើយ។
លោកបានបន្ថែមថា មន្រ្តីជំនាញនៅសារមន្ទីរនឹងធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវឱ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅបន្ថែមទៀតថា តើឈុតគ្រឿងអលង្កានេះមាន មាសប៉ុន្មានភាគរយ និងប្រាក់ប៉ុន្មានភាគរយ។ លោកថាជាជំហានដំបូងគឺភាគរយមាសមានច្រើនជាងគេ ទើបអ្នកជំនាញទាំងខ្មែរ និងបរទេស ហៅថា ឈុតគ្រឿងអលង្កាមាស។
ចំណែកលោក ជិត ច័ន្ទរតនា បណ្ឌិតផ្នែកបុរាណវិទ្យា បានសរសេរនៅលើបណ្តាញសង្គមថា គ្រឿងអលង្ការដែលទើបតែមកដល់មាតុប្រទេសគឺជា គ្រឿងអលង្ការដែលដូនតាខ្មែរលំអលើបដិមាព្រះឥសូរ (ឬ ព្រះសិវៈ) នៅក្នុងរចនាប័ទ្មបាភួន ចុងសតវត្សទី១០ នៃគ.ស។ ដោយតាមឯកសារអ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញគ្រឿងអលង្ការមួយនេះនៅក្នុងភាជន៍ធំមួយនៅតំបន់កោះកេរ។ លោកសរសេរទៀតថាគ្រឿងអលង្ការនេះគឺស្រដៀងនឹងក្បាច់ចម្លាក់ដែលឆ្លាក់លំអរនៅលើបដិមានៅក្នុងរចនាប័ទ្មបន្ទាយស្រី និងបាភួន៕