ស្រឡាញ់គ្នា និង នាំគ្នាទៅចុះសំបុត្រការ បែរឪពុក-ម្ដាយ ខាងស្រីប្ដឹងដាក់គុក មានអីចឹងដែរ !
- 2015-02-03 12:00:04
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
ស្រឡាញ់គ្នា និង នាំគ្នាទៅចុះសំបុត្រការ បែរឪពុក-ម្ដាយ ខាងស្រីប្ដឹងដាក់គុក មានអីចឹងដែរ !
ចន្លោះមិនឃើញ
មានក្ដីក្ដាំកើតឡើងជារឿយៗ អំពីបុរសនារីគ្រប់អាយុពេញការដែលស្រឡាញ់គ្នា រួចនាំគ្នាទៅចុះសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅឃុំ ឫ សង្កាត់។ តើឃុំសង្កាត់អាចធ្វើបានទេ បើគ្មានវត្តមានអាណាព្យាបាលទាំងសងខាង? ម្យ៉ាងទៀត គេតែងឃើញថា ក្រោយពីបុរសនារីពេញអាយុការ ស្ម័គ្រចិត្តទៅចុះសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍ខ្លួនឯង ត្រូវឪពុកម្ដាយខាងស្រីប្ដឹងភាគីបុរសឲ្យសងសំណង ឫដាក់ពន្ធនាគារទៅវិញ។ តើករណី នេះយ៉ាងណាដែរ?
ឆ្លើយតបនឹងសំណួរនេះ លោកសាស្ត្រាចារ្យច្បាប់ ឥន យឿន នឹងបកស្រាយជូនមិត្តយុវវ័យ តាមរយៈគេហទំព័រ Sabay។
រូបសម្ដែង
Sabay ៖ លោកសាស្ត្រាចារ្យ បន្ទាប់ពីរៀបពិធីការតាមបែបប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរហើយ តើច្បាប់ទុកពេលឲ្យបុរស និង នារីប៉ុន្មានថ្ងៃដើម្បីទៅចុះសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅឃុំ ឫ សង្កាត់នោះ?
សាស្ត្រាចារ្យ ៖ តាមក្រមរដ្ឋប្បវេណី កំណត់ពេល ១ សប្ដាហ៍ ដើម្បីឲ្យសាមីខ្លួនទៅចុះសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍តាមច្បាប់ ក្រោយពីពួកគេបានរៀបចំពិធីមង្គលតាមប្រពៃណី។ ក្នុងដំណាក់កាលនេះ សាមីខ្លួនគ្រាន់តែនាំសាក្សី ដែលមានអាយុគ្រប់ការ (នីតិជន ១៨ ឆ្នាំ) ចំនួន ២ នាក់ទៅចំពោះមុខមន្ត្រីឃុំសង្កាត់ជាការស្រេច។ គេនឹងចេញសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍ ១ ច្បាប់ឲ្យយើង ហើយយើងអាចសុំគាត់ច្រើនច្បាប់ទុកប្រើប្រាស់បាន។
Sabay៖ ចុះក្នុងករណីដែលបុរសនារីមានវ័យគ្រប់ការស្ម័គ្រស្មោះស្រឡាញ់គ្នា តែឪពុក-ម្ដាយមិនឯកភាព តើពួកគេអាចទៅសុំចុះសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍បានឫយ៉ាងណា?
សាស្ត្រាចារ្យ ៖ តាមច្បាប់! អ្នកទាំងពីរមានសិទ្ធិសុំចុះសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍បាន ប៉ុន្តែត្រូវគោរពលក្ខខណ្ឌដូចការចុះសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍ ដែលឪពុក-ម្ដាយ យល់ព្រមដែរ។ ពោល គឺ បុរស-នារីត្រូវសុំលិខិតបញ្ជាក់ពីឃុំសង្កាត់ដែលពួកគេរស់នៅ ដើម្បីបញ្ជាក់ថា អ្នកទាំងពីរនៅលីវ (កំលោះ ក្រមុំ ពោះម៉ាយ ឫ មេម៉ាយ)។ បន្ទាប់មក ឃុំ-សង្កាត់នឹងចេញប័ណ្ណប្រកាសអាពាហ៍ពិពាហ៍មួយច្បាប់ឲ្យពួកគេ ដែលបិតនៅឃុំ-សង្កាត់ ដែលពួកគេសុំចុះសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងបិតនៅឃុំសង្កាត់ សាមីខ្លួនទាំងពីរ។ ការបិតនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នកពាក់ព័ន្ធជំទាស់។ ប្រសិនបើគ្មានការជំទាស់ទេ ឃុំ-សង្កាត់ នឹងចុះសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍ឲ្យពួកគេហើយ។
Sabay៖ សូមកាត់លោកសាស្ត្រាបន្តិច! ចុះបើឪពុក-ម្ដាយ ខាងណាមួយប្ដឹងជំទាស់ តើពួកគេមិនអាចចុះសំបុត្រ អាពាហ៍ពិពាហ៍ បានដដែល ឫ យ៉ាងណាលោក?
សាស្ត្រាចារ្យ ៖ អត់ៗ បានទេ! ព្រោះកាលណាពួកគេមាននីតិភាព (គ្រប់ការ-អាយុ ១៨ ឆ្នាំ) គឺមានសិទ្ធិសម្រេចក្នុងការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ ដោយគ្មានការយល់ព្រមពីអាណាព្យាបាល ឫឪពុក-ម្ដាយបាន ឲ្យតែអ្នកទាំងពីរស្ម័គ្រស្មោះរួមរស់នៅជាមួយគ្នា ការជំទាស់របស់ឪពុក-ម្ដាយគ្មានប្រសិទ្ធភាពទេ គឺ គាត់គ្មានសិទ្ធិប្ដឹងជំទាស់ឡើយ។
Sabay ៖ ជាសង្កេតរបស់លោក តើកន្លងទៅធ្លាប់មានឃុំសង្កាត់ចុះសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍ឲ្យបុរស-នារី ដែលឪពុក-ម្ដាយមិនឯកភាព ដោយមិនតម្រូវឲ្យមានលិខិតបញ្ជាក់នៅលីវពីឃុំសង្កាត់របស់ភាគីខាងប្រុស និង ភាគីខាងស្រីទេ? បើដូច្នេះ តើឃុំសង្កាត់ត្រូវប្រឈមដូចម្ដេចចំពោះមុខច្បាប់?
សាស្ត្រាចារ្យ ៖ មិនអត់ទេ! ចំពោះឃុំ-សង្កាត់ ដែលធ្វើដូច្នេះ គាត់នឹងប្រឈមករណី ២ យ៉ាង។ ទី១ ប្រសិនបើកើតចេញពីចេតនា ពោលគឺដឹងច្បាប់ហើយ តែបែរធ្វើរំលងនីតិវិធី គប់គិតជាមួយបុរស-នារីដែលមកសុំនោះ មន្ត្រីរូបនេះនឹងមានទោសព្រហ្មទណ្ឌតាមកំណត់ច្បាប់។ ទី២ ប្រសិនបើ មន្ត្រីរូបនោះ អចេតនាដោយពុំបានដឹងច្បាប់ថា ត្រូវធ្វើតាមនីតិវិធីដូចខាងលើទេ ថ្នាក់លើអាចគ្រាន់តែដាក់ទណ្ឌកម្មពិន័យរដ្ឋបាលតែប៉ុណ្ណោះ ពុំមានទោសព្រហ្មទណ្ឌទេ។
Sabay ៖ គេសង្កេតឃើញថា ពេលមានរឿងដូចខាងលើនេះ ឪពុក-ម្ដាយខាងស្រីតែងប្ដឹងភាគីខាងប្រុសឲ្យសងសំណង ឫ ដាក់គុកច្រវ៉ាក់ក៏មាន។ តើភាគីបុរស គួរធ្វើរបៀបណា ដើម្បីបញ្ចៀសបញ្ហាការប្ដឹងផ្ដល់នេះលោកសាស្ត្រាចារ្យ?
សាស្ត្រាចារ្យ ៖ ដូចខ្ញុំបានលើកឡើងខាងលើអីចឹង! ត្រូវធ្វើតាមនីតិវិធីដែលច្បាប់តម្រូវ។ ពោលគឺ ខាងប្រុស-ខាងស្រី ត្រូវទៅបញ្ជាក់លិខិតនៅលីវពីឃុំសង្កាត់ដែលខ្លួនរស់នៅ យកទៅឲ្យឃុំ-សង្កាត់ដែលសាមីខ្លួនសុំចុះសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍។
ពេលបានប័ណ្ណប្រកាសអាពាហ៍ពិពាហ៍ពីឃុំសង្កាត់រួចហើយ យកទៅបិតផ្សព្វផ្សាយទាំងខាងស្រីទាំងខាងប្រុសទៅ ដើម្បីឲ្យគេប្ដឹងជំទាស់ក្នុងរយ:ពេល ១០ ថ្ងៃមុននឹងចុះសំបុត្រអាពាហ៍ពាហ៍…គ្មានច្បាប់ចែងឲ្យឪពុក-ម្ដាយប្ដឹងជំទាស់ចំពោះកូនដែលគ្រប់អាយុរៀបការ សុំចុះសំបុត្រការនោះទេ។ ធ្វើអីចឹង គ្មានបុគ្គលណាមួយអាចប្ដឹង ពីរឿងពង្រត់កូនគេ…។
Sabay៖ សំណួរចុងក្រោយលោក! នៅពេលដែលឪពុក-ម្ដាយ ខាងស្រីប្ដឹងឲ្យចាប់ខាងប្រុស នគរបាល ឫ សមត្ថកិច្ចផ្សេងទៀត តែងតែផ្អែកតាមបណ្ដឹង រួចចាប់ខ្លួនខាងប្រុសឲ្យទទួលខុសត្រូវ។ តើរឿងនេះ នគរបាលធ្វើត្រឹមត្រូវ ឫ យ៉ាងណា តាមទស្សន:ច្បាប់នោះបាទ?
សាស្ត្រាចារ្យ ៖ ខ្ញុំឃើញករណីហ្នឹងជាញឹកញាប់ ហើយកើតឡើងចំពោះអ្នកមាននីតិភាពទៅទៀត ដែលត្រូវរងបណ្ដឹងថា ពង្រត់កូនគេខុសច្បាប់ ចាប់រំលោភ…ដែលនៅពេលមានករណីប្រុសប្រកែកស្រីប្រកាន់ជាដើមនោះ។ ក្នុងច្បាប់បច្ចុប្បន្ន ក៏ដូចជាច្បាប់មុនៗដែរ គ្មានគោលការណ៍ណា ដែលថាមនុស្សពេញវ័យគ្រប់ការ ហើយស្រឡាញ់គ្នា រួមរស់នៅជាមួយគ្នា បែរជាត្រូវគេចោទពីរឿងចាប់ពង្រត់ ឫ រំលោភនោះទេ។ ការព្រមព្រៀងគ្នារបស់នីតិជន ពុំមែនជាគោលការណ៍ចាប់ពង្រត់ទេ ឫរំលោភនោះទេ គឺជា ការស្ម័គ្រចិត្ត ដែលគ្មានទោសពៃ។ តើនគរបាលមានភស្តុតាងអ្វី? សំអាងច្បាប់ ឫ គោលការណ៍ណា ដែលទៅចាប់គេនោះ?
ហេតុអ្វីបានជាការព្រមព្រៀងរួមរស់នៅជាមួយគេពីរ បីដងហើយ ចុងក្រោយបែរថា គេចាប់រំលោភទៅវិញនោះ? ជាទស្សន:ខ្ញុំ នគរបាលគួរពិចារណាផ្លូវច្បាប់ឲ្យច្បាស់លាស់ជាមុនសិន មុននឹងចាប់ខ្លួនគេ ព្រោះវាប៉ះដល់កិត្តិយសបុគ្គល ប៉ះពាល់គោលការណ៍ព្រមព្រៀងនាំឲ្យគ្មានទោស ពិសេសសិទ្ធិសេរីភាពរបស់បុគ្គល។ កុំចេះតែចាប់!
Sabay ៖ បាទ សូមអរគុណលោកសាស្ត្រាចារ្យ!
សាស្ត្រាចារ្យ ៖ បាទ សូមអរគុណ!
លោក ឥន យឿន ជាសាស្ត្រាចារ្យច្បាប់តាមសកលវិទ្យាល័យ និង ជាអ្នកនិពន្ធសៀវភៅច្បាប់ជាច្រើនទៀត។ ក្រៅពីនេះ លោកក៏ជាសមាជិកនៃឧត្ដមក្រុមប្រឹក្សាសេដ្ឋកិច្ច សង្គមកិច្ច វប្បធម៌ របស់រដ្ឋាភិបាល៕
សូមចុចអាន៖ ឪពុក-ម្ដាយ បើកបុកកូនស្លាប់ មានទោសព្រហ្មទណ្ឌ ឬអត់?
សូមចុចអាន៖ តម្លៃផាកពិន័យថ្មី នៃច្បាប់ចរាចរណ៍ដែលអ្នកគួរដឹង
សូមចុចអាន៖ អាត្រាក់ ឬ គោយន្ដច្នៃ ជាឡានចតគ្មានភ្លើងពេលយប់ យានជំនិះផ្សេងបុក មួយណាខុស?
អត្ថបទ៖ ទូច សុវណ្ណរិទ្ធិ