លួចស្រលាញ់មនុស្សម្នាក់រយៈពេល៨ឆ្នាំ ទីបំផុត...

2015-11-13 15:30:56
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

នៅឆ្នាំ ២០០៧ ជាឆ្នាំដែលខ្ញុំរៀននៅថ្នាក់ទី៨ នៅវិទ្យាល័យមួយក្នុងខេត្តកណ្ដាល។ តាំងពីខ្ញុំដឹងក្ដីមក ខ្ញុំមិនដែលមានអារម្មណ៍រំភើប ឬស្រលាញ់អ្នកណាម្នាក់ឡើយ... រហូតដល់ថ្ងៃមួយខ្ញុំបានជួបនារី ម្នាក់ជាប្អូនជីដូនមួយរបស់ខ្ញុំ ដែលធ្លាប់ជួបគ្នាម្ដងកាលពីនៅអាយុ ៨ ឆ្នាំ។

ក្រោយមកនាងមករស់នៅផ្ទះរបស់ខ្ញុំដោយសារផ្ទះរបស់នាងនៅឆ្ងាយពីសាលាពេក។ ក្នុងឆ្នាំសិក្សា ២០០៨-២០០៩ ជាឆ្នាំដែលខ្ញុំរៀនថ្នាក់ទី៩ ហើយនាងរៀនថ្នាក់ទី៧។

ដោយសារតែការរស់នៅផ្ទះជាមួយគ្នា បានឃើញមុខគ្នារាល់ថ្ងៃ និងមានភាពស្និតស្នាលជាមួយគ្នា ធ្វើអោយខ្ញុំពេញចិត្តនាងដោយមិនដឹងខ្លួន។

ពេលទំនេរពីការសិក្សាពួកយើងតែងតែ ទៅជិះទូកលេង ហើយពេលយប់តែងអង្គុយមើលព្រះច័ន្ទ និងនិយាយគ្នាលេង ធ្វើអោយខ្ញុំកាន់តែស្រលាញ់នាងខ្លាំងឡើងៗ ហើយខ្ញុំក៏គិតថានាងប្រហែលជាស្រលាញ់ខ្ញុំវិញដែរ។ ដោយសារតែការស្រលាញ់ ធ្វើអោយខ្ញុំផ្លាស់ប្ដូរទម្លាប់ក្រោកពេលព្រឹក ពីមុនខ្ញុំធ្លាប់ក្រោកម៉ោងប្រាំមួយ ឬ ប្រាំមួយកន្លះ តែដោយសារចង់ឃើញមុខគេ ខ្ញុំតែងតែដាក់ម៉ោងរោទ៍ ក្រោកម៉ោង បួនកន្លះព្រឹក ព្រោះចង់ឃើញនាងចុះទៅងូតទឹក និងអង្គុយមើលនាងធ្វើកិច្ចការផ្ទះ មុននឹងទៅរៀន។

ហើយពេលត្រឡប់មកពីរៀនវិញ ខ្ញុំតែងតែសម្លឹងមើលមុខជណ្ដើរមុនគេ ពេលឃើញស្បែកជើងគេខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាធូរស្បើយក្នុងចិត្ត តែបើមិនឃើញខ្ញុំតែងតែអង្គុយក្រោមផ្ទះរង់ចាំមើលគេត្រឡប់មកពីរៀនមុននឹងទៅផ្លាស់សំលៀកបំពាក់។ ខ្ញុំតែងតែចង់ដឹង ចង់ឮរឿងរ៉ាវដែលទាក់ទងនឹងនាងទាំងអស់។ តែខ្ញុំមិនដែលមានគំនិតចង់បំពានលើនាងម្ដងណាឡើយ ខ្ញុំតែងតែជួយនាងរហូត ពេលនាងមានទុក្ខ ខ្ញុំក៏ពិបាកចិត្តមិនចាញ់នាងដែរ ខ្ញុំតែងតែនៅក្បែរនាងរហូត ទោះក្នុងកាលៈទេសៈណាក៏ដោយ ខ្ញុំតែងតែចង់ឃើញស្នាមញញឹមរបស់នាង ព្រោះស្នាមញញឹមរបស់នាងពិតជាស្រស់ស្អាតណាស់ ហើយធ្វើអោយខ្ញុំមានកម្លាំងចិត្តក្នុងការធ្វើកិច្ចការអ្វីមួយ។

នេះប្រហែលជាខ្ញុំមិនដែលមានស្នេហាពីមុនមក និងជាស្នេហាដំបូងរបស់ខ្ញុំទៀតបានជាធ្វើឱ្យខ្ញុំស្រលាញ់នាងខ្លាំងយ៉ាងនេះ។ នាងជានារីដែលស្រស់ស្អាត សុភាពរាបសារ ថ្លៃថ្នូរ ប្រុសៗណាក៏តាមនាងដែរ រហូតដល់មានចាស់ៗខ្លះចង់ស្ដីដណ្ដឹងនាងឱ្យកូនប្រុសគេទៀតផង។ តែថ្ងៃមួយនាងបានមកសួរនាំខ្ញុំអំពីមិត្តភ័ក្ដិខ្ញុំម្នាក់ថាគេ នោះចរិតឫកពាយ៉ាងម៉េច ធ្លាប់មានសង្សារអត់? ខ្ញុំក៏ឆ្លើយប្រាប់តាមត្រង់ថាគេគេមនុស្សសុភាពរាបសារមិនសូវចេះនិយាយស្ដីច្រើនទេហើយក៏មិនធ្លាប់មានសង្សារដែរ។ នាងក៏ញញឹមហើយហុចសំបុត្រមួយសន្លឹកមកខ្ញុំ គឺជាសំបុត្រដែលមិត្តភ័ក្ដិខ្ញុំសុំស្រឡាញ់នាង។ ពេលនោះនាងក៏បានសុំយោបល់ពីខ្ញុំដែរថាតើគួរគិតយ៉ាងណា ខ្ញុំក៏ពន្យល់នាងឱ្យធ្វើតាមបេះដូងខ្លួនឯង។ នាងបានយល់ហើយក៏តបថាយល់ព្រមទៅកាន់គេ។

បន្ទាប់មកពួកគេក៏បានទាក់ទងគ្នា ពួកគេតែងតែតបសំបុត្រគ្នាទៅវិញទៅមក និងទិញរបស់អនុស្សាវរីយ៍អោយគ្នា។ ទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេគឺតាមរយៈខ្ញុំទាំងអស់។ ពេលខ្លះខ្ញុំទ្រាំនឹងការឈឺចាប់ស្ទើរតែមិនបានទៅហើយ ដឹងហើយថាខ្លួនស្រលាញ់ដែរ តែនៅធ្វើមេអណ្ដើកអោយគេទៀត នេះព្រោះតែខ្ញុំចង់ឃើញមនុស្សដែលខ្ញុំស្រលាញ់មានសេចក្ដីសុខ។

(រូបតំណាង)

ចុងឆ្នាំ ២០០៩ នាងត្រូវបង្ខំចិត្តឈប់រៀនត្រឹមថ្នាក់ទី៨ ដោយសារមានបញ្ហាគ្រួសារ ណាមួយឪពុកម្ដាយខ្ញុំត្រូវផ្លាស់ទីលំនៅ។ តែគេពីរនាក់នៅតែស្រលាញ់គ្នា និងទាក់ទងគ្នាដូចដើម។

មួយរយៈក្រោយមកទៀតដូចគេថា «ឃ្លាតកាយណាយចិត្ត» ដោយសារតែការនៅឆ្ងាយពីគ្នា ស្នេហារបស់ពួកគេក៏មានការរកាំរកូស រហូតឈានដល់ផ្លូវបំបែក ដោយខាង ប្រុសជាអ្នកបញ្ចប់។ តែចិត្តរបស់ខ្ញុំនៅតែស្រលាញ់នៅតែនឹកនាងដូចដើម។

ឆ្នាំ២០១០ ដោយសារតែការស្រលាញ់ និងនឹកនាងខ្លាំងពេក ណាមួយខ្ញុំមិនដែលទៅលេងផ្ទះមីងខ្ញុំផង ដូចនេះខ្ញុំក៏បានទៅលេងភូមិនាងជាលើកដំបូង ហើយពេលនោះក៏ជាពេលដែលខ្ញុំសប្បាយចិត្តបំផុតនៅក្នុងជីវិតខ្ញុំផងដែរ ទោះពេលនោះខ្ញុំមិនបានសារភាពក៏ដោយតែនាងដឹងនូវទង្វើរបស់ខ្ញុំដែលបានបង្ហាញប្រាប់នាង។

ពេលនោះពួកយើងស្និតស្នាលគ្នាខ្លាំងជាងមុនទៅទៀត តែងតែនៅជាមួយគ្នា ដូចគូសង្សារ។ មុនចូលគេងពួកយើងតែងតែដេកនៅលើអង្រឹងជាមួយគ្នា ហើយពេលចូលគេងខ្ញុំដេកនៅមុខបន្ទប់នាង នាងបានយកភួយខ្នើយរបស់នាងមកអោយខ្ញុំដេករាល់យប់ និងជួយគ្នាបោកសំលៀកបំពាក់ជាដើម។

ហើយខ្ញុំក៏ចាប់ផ្ដើមគិតម្ដងទៀតថានាងប្រហែលជាស្រលាញ់ខ្ញុំវិញដែរ។ ពេលនោះខ្ញុំរៀបនឹងសារភាពទៅហើយតែបែរជាខកខានទៅវិញ ដោយសារតែបងប្រុសនាងមកបបួលនាងទៅលេងតាមខេត្ត ដូចនេះនាងក៏បានទៅចោលខ្ញុំបាត់ទៅ ។ ពេលដែលនាងចេញដំណើរទៅ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍មិនស្រួលចិត្តសោះ ដួចកំពុងបាត់បង់នាងអញ្ចឹង ទោះជាខ្ញុំខំឃាត់នាងកុំឱ្យទៅ តែនាងនៅតែទៅ ដោយប្រាប់ថាពេលវេលានៅមានច្រើនទៀត ។

ដោយសារតែនាងទៅដើរលេងយូរពេក ខ្ញុំក៏ដល់ថ្ងៃចូលរៀនវិញដែរ ខ្ញុំក៏បានត្រឡប់មកសាលាវិញយ៉ាងអាឡោះអាល័យបំផុត។

ក្រោយពេលដែលខ្ញុំមកដល់ភូមិវិញពួកយើងតែងតែទាក់ទងគ្នាតាមរយៈទូរសព្ទដូចដើម ពួកយើងតែងតែផ្ញើសារអោយគ្នាដោយប្រើពាក្យស្នេហា ដូចគូសង្សារ។

រហូតដល់ថ្ងៃមួយខ្ញុំសួរនាងថា សារដែលនាងផ្ញើមក ជាការពិតឬលេងៗ? និងផ្ដាំនាងទៀតថាកុំអោយអ្នកណាឃើញ។ តែនាងឆ្លើយថា អត្ថន័យក្នុងសារវាគ្រាន់តែជាការកំដរការអផ្សុកតែប៉ុណ្ណោះ កុំឱ្យខ្ញុំទុកក្នុងចិត្តអី ហើយ ឪពុកនាង ម្ដាយនាងសុទ្ធតែបានឃើញ ជាពិសេសជួនកាលប្អូនស្រីនាងអានសារឱ្យនាងស្ដាប់ទៀតផង។

ចម្លើយរបស់នាងធ្វើអោយខ្ញុំរកពាក្យអ្វីនិយាយមិនរួច អ្វីដែលខ្ញុំរំពឹងទុកបែរជាគ្មានន័យទៅវិញ ខុសទាំងស្រុងនូវអ្វីដែលខ្ញុំធ្លាប់គិតថា នាងប្រហែលមានចិត្តលើខ្ញុំខ្លះដែរ ព្រោះនាងបានឆ្លើយតបនូវអ្វីដែលខ្ញុំចង់បានរហូត ជាពិសេសរឿងស្នេហាដែលខ្ញុំបានសួរនាង។ ខ្ញុំបានរៀបរាប់អារម្មណ៍ពិតស្ដែងតាមរយៈសារអស់ហើយដើម្បីឱ្យដឹងថា ខ្ញុំស្រឡាញ់នាងប៉ុណ្ណាតែ ផ្ទុយទៅវិញពេលដឹងហើយនាងបែរជាផ្ដល់ការឈឺចាប់ឱ្យខ្ញុំ។ តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ខ្ញុំមិនបានខឹងនឹងនាងដែរ ខ្ញុំបានទទួលយកការឈឺចាប់ហើយ គោរពការសម្រេចចិត្តរបស់នាង។

មួយរយៈពេលក្រោយមកទៀតខ្ញុំក៏បានទៅលេងភូមិនាងម្ដងទៀតរួមដំណើរជាមួយមិត្តភ័ក្ដិស្រីៗ និងប្អូនស្រីខ្ញុំ ដើម្បីទៅចូលរួមបុណ្យនៅទីនោះ ដោយស្នាក់នៅផ្ទះនាងទាំងអស់គ្នា តែពេលនោះនាងមិនដូចពីមុនទេ នាងធ្វើតោះតើយដាក់ខ្ញុំ ហើយមិនហ៊ានស្និតស្នាលជាមួយខ្ញុំដូចមុនទៀតទេ នេះប្រហែលជានាងបានដឹងថាខ្ញុំស្រលាញ់នាងហើយ។

ពេលចូលគេងមីងបានអោយនាងរៀបចំកន្លែងអោយខ្ញុំគេងនៅលើផ្ទះ ខ្ញុំបានសួររកភួយដែលខ្ញុំធ្លាប់ដណ្ដប់ពីមុនដែរ តែនាងធ្វើដូចមិនឮខ្ញុំសួរ ហើយរកពាក្យអ្វីផ្សេងមកនិយាយបន្លប់វិញ។ ឃើញដូចនេះខ្ញុំមិនសួរនាំច្រើនទៀតទេ ហើយមើលទៅនាងមិនសូវខ្វាយខ្វល់នឹងខ្ញុំដូចពីមុន ខ្ញុំក៏មិនហ៊ានរំខាននាងដែរ ខ្ញុំទៅចងអង្រឹងដេកក្រោមផ្ទះ ណាមួយនៅលើផ្ទះមានស្រីៗច្រើនទៀត ហើយក៏ចង់ដឹងចិត្តនាងអោយច្បាស់ដែរ ព្រោះកាលពីមុនពេលខ្ញុំដេកលក់នៅលើអង្រឹង នាងតែងតែមកហៅខ្ញុំអោយទៅដេកនៅលើផ្ទះវិញខ្លាចមូសខាំ ដោយរៀបកន្លែងអោយខ្ញុំគេងរួចជាស្រេច។ តែពេលនេះខ្ញុំបានដឹងច្បាស់ហើយថានាងពិតជាមិនខ្វាយខ្វល់នឹងខ្ញុំពិតប្រាកដមែន ទោះខ្ញុំនៅទីណា ដេកទីណាក៏នាងមិនសួរនាំដូចពីមុនដែរ។

តែទោះយ៉ាងណាពួកយើងក៏មានពេលវេលាសប្បាយៗជាមួយមិត្តភ័ក្ដិទាំងអស់គ្នាដែរ។ ពួកយើងដើរលេងរហូត ទោះមិនបានដើរលេងតែពីរនាក់ ក៏បានជាក្រុមដែរ។ ខ្ញុំមិនសូវមានពេលនិយាយលេងជាមួយនាងដូចមុនទេ ព្រោះនាងតែងតែគេចមុខពីខ្ញុំ ហើយតែងតែនៅជាមួយមិត្តភ័ក្ដិស្រីៗ និងប្អូនស្រីខ្ញុំ ធ្វើអោយខ្ញុំមិនសូវមានឱកាសចូលទៅជិតនាងទេ។

តែមានពេលមួយខ្ញុំក៏មានឱកាសនិយាយលេងជាមួយនាង ខ្ញុំក៏បានសួរនាងថា «អូន! បងបានឮថា ចាស់ៗចង់ភ្ជាប់ប្អូនប្រុសបង និងប្អូនស្រីអូនមែនអត់?» ។ នាងបាននិយាយការពិតថា « មែន! រវាងប្អូនស្រីខ្ញុំ និងប្អូនប្រុសបង ឬរវាងខ្ញុំនិងបង ម៉ាក់ខ្ញុំចង់ភ្ជាប់សាច់ឈាមនិងគ្នា តែនេះរឿងកាលពីមុនទេ ពេលនេះពួកយើងធំៗអស់ហើយ យើងមានសិទ្ធិជ្រើសរើសគួស្រកររៀងៗខ្លួន ហើយម៉ាក់ខ្ញុំក៏មិនបានបង្ខំកូនណាម្នាក់ដែរ បើពួកគេស្រលាញ់គ្នា ម៉ាក់ខ្ញុំក៏មិនថាអីដែរ តែឮថាពួកគេមិនបានស្រលាញ់គ្នាទេមែនទេ? ណាមួយឥឡូវម៉ាក់ខ្ញុំ មិនសូវនិយាយរឿងនេះទៀតទេ ដូចនេះសូមមេត្តាបងកុំរំលឹកពួកគាត់អី អាណិតខ្ញុំផង ណាមួយពួកយើងជាបងប្អូនជីដូនមួយនឹងគ្នាទៀត ប្រៀបដូចបងប្អូននឹងគ្នាចឹង កុំស្រលាញ់ល្អជាង!»។ ឮចម្លើយនាងបែបនេះខ្ញុំក៏គ្មានពាក្យអ្វីត្រូវនិយាយដែរ បានត្រឹមតែងក់ក្បាលប៉ុណ្ណោះ ហើយក៏ធ្វើអោយខ្ញុំដឹងកាន់តែច្បាស់ដែរថានាងមិនបានស្រលាញ់ខ្ញុំទេ គឺខ្ញុំស្រលាញ់នាងតែម្ខាងតាំងពីដើមរហូតមក។

ក្រោយពីកម្មវិធីនៅភូមិនាងបានបញ្ចប់ពួកគេក៏បានត្រឡប់មកភូមិវិញទាំងសប្បាយរីករាយ ខុសពីខ្ញុំដែលនៅមិនសុខក្នុងចិត្ត។ ក្រោយត្រឡប់មកភូមិវិញយើងទាំងពីរនៅតែទាក់ទងគ្នាតាមរយៈទូរសព្ទដូចដើមក្នុងនាមជាបងប្អូន ពេលនាងមានទុក្ខនាងតែងតែនិយាយប្រាប់ខ្ញុំទាំងអស់ ខ្ញុំតែងតែផ្ដល់យោបល់អោយនាង តែងតែលើកកម្លាំងចិត្ត មិនថារឿងអ្វីដ៏ដោយ។

រហូតដល់ថ្ងៃមួយនាងបាន callមកខ្ញុំ ហើយនិយាយប្រាប់ខ្ញុំថា មានគេម្នាក់ដែលជាកូនអ្នកមានទ្រព្យ ចរិតរាបសាររម្យទមចូលស្ដីដណ្ដឹងនាង។ ខ្ញុំបានត្រឹមតែផ្ដាំទៅនាងទាំងឈឺចាប់ថា ឱ្យនាងសិក្សាស្វែងយល់ចិត្តគេឱ្យច្បាស់ ព្រោះខ្ញុំមិនចង់ឃើញនាងយំក្រោយរៀបការនោះទេខ្ញុំចង់ឃើញនាងមានសុភមង្គលជាមួយមនុស្សដែលនាងស្រឡាញ់។ បន្ទាប់ពីស្ដាប់យោបល់ខ្ញុំហើយ នាងក៏សម្រេចចិត្តព្រមតាមឪពុកម្ដាយនាង តែនាងសុំគេទុកពេលរៀនបីឆ្នាំសិន។

ក្រោយមកពួកយើងនៅតែទាក់ទងគ្នាតាមរយៈទូរសព្ទ តែខ្ញុំមិនហ៊ាននិយាយអ្វីស្និតស្នាលដូចពីមុនទៀតទេ ព្រោះគេមានគូដណ្ដឹងហើយ។ ស្រាប់តែមានថ្ងៃមួយនោះនាងទូរសព្ទប្រាប់ខ្ញុំថានាងទើបនឹងស្រឡាញ់គ្នាជាមួយបុរសម្នាក់ផ្សេងទៀត តែក៏មិនចង់ឱ្យម្ដាយនាងពិបាកចិត្តដែរព្រោះគាត់ខ្សោយផង ហើយក៏រឹតតែមិនចង់ឱ្យគូដណ្ដឹងខូចចិត្តទៀត។ ខ្ញុំក៏ផ្ដាំទៅនាង ឱ្យរើសយកគូដណ្ដឹងដោយខ្ញុំមើលឃើញថាគ្រួសារទាំងពីរទទួលស្គាល់ដឹងលឺអស់ហើយ ណាមួយគេក៏ជាមនុស្សល្អដែរ តែបើនាងពិតជាស្រឡាញ់អ្នកថ្មីពិតមែនត្រូវនិយាយជាមួយចាស់ៗនិង គូដណ្ដឹងឱ្យច្បាស់។

ចម្លើយដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំឈឺចាប់នោះគឺ នាងប្រាប់ថាអាណិតគូដណ្ដឹងណាស់មិនចង់ធ្វើបាបចិត្តគេទេ។ ត្រង់គេនាងខ្លាចគេឈឺ ចុះខ្ញុំ? មិនចេះឈឺទេឬ?

ក្រោយមួយ រយៈពេលខ្លីខាងគូដណ្ដឹងនាង ក៏ចាប់ ផ្ដើមសុំនាងរៀបការ ខុសពីពាក្យដែលធ្លាប់ សន្យាគ្នាថា អោយនាងរៀន ៣ឆ្នាំសិន ដោយខាងប្រុសអះអាងថា កូនប្រុសគាត់កាន់តែចាស់ហើយ ណាមួយឪពុក ម្ដាយក៏កាន់តែជរាថែមទៀត ដូចនេះពួកគាត់ចង់ឃើញកូនមានសុភមង្គល និងចង់ឃើញមុខចៅមុនគាត់ស្លាប់ទៅ ហើយនៅផ្ទះគ្មានមនុស្សស្រី អត់មានអ្នកណាមើលថែផ្ទះសម្បែង និងជួយមុខជំនួញគាត់ មិនអាចចាំបានទេរយៈពេល៣ឆ្នាំនោះ គាត់សុំទោសដែលខុសពាក្យសំដី ព្រោះគាត់ចង់បាននាងពេក។ ខាងស្រីក៏ចង់ដែរតែនាងមិនព្រមទេ ព្រោះនាងចង់រៀនបន្ត។ ដូចនេះគ្រួសារទាំងពីរក៏បានសម្រុះសម្រួលគ្នា ហើយសម្រេចថាផ្ដាច់ពាក្យនឹងគ្នា ខាងប្រុសក៏ចូលស្ដីដណ្ដឹងអ្នកផ្សេងរៀបការបាត់ទៅ។

បន្ទាប់មកបុរសថ្មីដែលនាងស្រលាញ់ក៏បានចូលដណ្ដឹងនាង។ ក្រោយមកខ្ញុំក៏បានទៅលេងផ្ទះនាងម្ដងទៀត គឺជាលើកទី៣ ហើយក៏ប្រហែលជាលើកចុងក្រោយដែរ។ ទៅលេងភូមិនាងម្ដងនេះ ខ្ញុំដឹងខ្លួនឯងច្បាស់ណាស់ថា ពិតជាឈឺចាប់ខ្លាំងហើយ ព្រោះនាងមានគូដណ្ដឹងជាលើកទីពីរ លើកនេះមិនមែនដូចលើកមុនទេ ព្រោះពេលនេះពួកគេស្រលាញ់គ្នាយ៉ាងពិតប្រាកដ។ តែខ្ញុំសុខចិត្តទទួលយកការឈឺចាប់ទាំងអស់ សុំត្រឹមតែខ្ញុំបានឃើញមុខនាងជាលើកចុងក្រោយ មុននឹងនាងរៀបការ។

ខ្ញុំមកលើកនេះខ្ញុំមិនហ៊ានអង្គុយលេងជាមួយនាងដូចមុនទេ ខ្លាចអ្នកភូមិនិន្ទា ខ្ញុំបានត្រឹមតែលួចសម្លឹងនាងពីចម្ងាយប៉ុណ្ណោះ។

នៅលេងផ្ទះនាងបាន ៥ថ្ងៃក៏ត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ព្រោះខ្ញុំត្រូវត្រៀមខ្លួនប្រឡងឆមាសទីមួយ តែសំណាងល្អនាងក៏បានត្រឡប់មកជាមួយខ្ញុំដែរ ព្រោះនាងត្រូវទៅយករបស់របរនៅភ្នំពេញ។ ពេលជិះឡានមកនាងពុលឡានហើយដេកលើស្មាខ្ញុំរហូត ពេលនោះខ្ញុំរំភើបចិត្តណាស់ ទោះពេលវេលាខ្លីយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ធ្វើអោយខ្ញុំមានសេចក្ដីសុខដែរ។ ចង់អោយពេលវេលាឈប់ត្រឹមហ្នឹងណាស់ ព្រោះចង់ឃើញនាងឱ្យបានយូរ។

ឡានឈប់នៅមុខផ្ទះរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនចង់ចុះពីលើឡានផង! ហេតុអ្វីពេលវេលាដើរលឿនយ៉ាងនេះ? ហេតុអ្វីមិនទុកឱកាសឱ្យខ្ញុំបាននៅជិតមនុស្សដែលខ្ញុំស្រលាញ់បន្តិចទៀតទៅ? មានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំដូចជាបាត់អ្វីម្យ៉ាង ខ្ញុំចុះពីលើឡានទាំងភ្នែកក្រហម រកកលចង់យំ ព្រោះខ្ញុំត្រូវបែកពីមនុស្សដែលខ្ញុំស្រលាញ់ជារៀងរហូតហើយ។ ក្រោយខ្ញុំចុះពីលើឡាន នាងក៏ត្រូវបន្តដំណើរទៅគោលដៅរបស់នាង ខ្ញុំនៅឈរមើលឡានរហូតដល់ផុតកន្ទុយភ្នែកទាំងរលីងរលោងទឹកភ្នែក តែខ្ញុំខំទប់វា រហូតដល់ចូលក្នុងផ្ទះ បានខ្ញុំស្រក់ទឹកភ្នែក គឺជាទឹកភ្នែកដំបូងព្រោះរឿងស្នេហា ហើយក៏ជាការឈឺចាប់ខ្លាំងបំផុតដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់ជួបពីមុនមក។

ដោយសារតែជីវភាពក្រីក្រ និងជាកូនកំព្រា គូដណ្ដឹងរបស់នាងក៏បានទៅធ្វើការនៅស្រុកក្រៅដើម្បីសន្សំលុយទុករៀបការជាមួយនាង។ ពួកគេបានទាក់ទងគ្នារហូត ពេលខ្លះឈ្លោះគ្នា តែខ្ញុំព្យាយាមពន្យល់នាង ជួយលើកកម្លាំងចិត្តអោយពួកគេ ទោះពេលខ្លះឈ្លោះគ្នាក៏ដោយតែមិនដល់ថ្នាក់សុំចែកផ្លូវគ្នាទេ។ ពេលទូរសព្ទនាងខូច ខ្ញុំបានទិញទូរសព្ទថ្មីផ្ញើអោយនាង ដើម្បីឱ្យពួកគេស្រួលទាក់ទងគ្នា ព្រោះខ្ញុំមិនចង់អោយមនុស្សដែលខ្ញុំស្រលាញ់ពិបាកចិត្ត។

៦ខែក្រោយមកគូដណ្ដឹងរបស់នាងក៏បានត្រឡប់មកវិញ ចំថ្ងៃខ្ញុំត្រូវប្រឡងបាក់ឌុប ឆ្នាំ ២០១១។ ថ្ងៃដែលដែលគេប្រកាសលទ្ធផលប្រឡងបាក់ឌុប អ្នកផ្សេងគេបានទទួលកាដូពីមនុស្សដែលគេស្រលាញ់ ឬពីអាណាព្យាបាលយ៉ាងពេញចិត្តទាំងអស់គ្នា លើកលែងតែខ្ញុំដែលបានទទួលកាដូយ៉ាងឈឺចាប់បំផុត ព្រោះនាងទូរសព្ទមកអញ្ជើញខ្ញុំទៅចូលរួមពិធីរៀបការរបស់នាង។

ក្រោយមកខ្ញុំព្យាយាមដាក់ពាក្យប្រឡងយកអាហារូបករណ៍បរទេស ដើម្បីបានទៅរៀនបន្តមុននឹងថ្ងៃនាងរៀបការ ព្រោះខ្ញុំមិនចង់ទៅចូលរួមមង្គលការនាងទេ បើខ្ញុំទៅឃើញនាងរៀបការខ្ញុំប្រាកដយំមុខគេឯងហើយ ខ្ញុំដឹងខ្លួនខ្ញុំច្បាស់ណាស់ថាខ្ញុំមិនអាចទ្រាំបានទេពេលឃើញនាងរៀបការ។

ក្ដីប្រាថ្នារបស់ខ្ញុំបានក្លាយជាការពិតខ្ញុំបានអាហារូបករណ៍ទៅរៀននៅបរទេស តែមិនបានទៅមុននាងរៀបការទេ គឺទៅក្រោយនាងរៀបការ។

ថ្ងៃរៀបការរបស់នាង ខ្ញុំមិនបានទៅចូលរួមទេ ខ្ញុំផ្ញើរបស់ចងដៃតាមប្អូនស្រីខ្ញុំ ដោយយកលេសថា រវល់រៀបចំរបស់របរ និងត្រៀមខ្លួនចេញដំណើរទៅរៀនបន្ត ហើយថ្ងៃនោះជាថ្ងៃដែលខ្ញុំឈឺចាប់បំផុត... នេះហើយជាស្នេហាគ្រាដំបូងរបស់ខ្ញុំ រយៈពេល៨ឆ្នាំដែលខ្ញុំស្រលាញ់នាង គឺបានត្រឹមតែពាក្យថា «បងប្រុស)» តែប៉ុណ្ណោះ ។ តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ខ្ញុំសប្បាយចិត្តដែរ ព្រោះពេលនេះមនុស្សដែលខ្ញុំស្រលាញ់បានជួបនឹងមនុស្សដែលនាងស្រលាញ់ពិតប្រាកដសមតាមបំណងហើយ។

ខ្ញុំស្រលាញ់នាង សុំត្រឹមតែឃើញនាងសប្បាយចិត្ត ក៏អស់ចិត្តហើយ ទោះពេលខ្លះខ្ញុំពិបាកទ្រាំនិងការឈឺចាប់យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំពេញចិត្តនូវអ្វីដែលដែលខ្ញុំបានធ្វើល្អចំពោះនាងដែរ។

ជាចុងក្រោយខ្ញុំសូមជូនពរអោយនាងមានសេចក្ដីសុខ និងមានសុភមង្គលជាមួយមនុស្សដែលនាងស្រលាញ់ បើខ្ញុំមានឱកាសខ្ញុំចង់ប្រាប់នាងថា ទោះពេលវេលាហួសទៅ ៨ ឆ្នាំហើយក៏ដោយ តែខ្ញុំមិនទាន់បំភ្លេចនាងបានឡើយ ខ្ញុំនៅតែចងចាំនូវអនុស្សាវរីយ៍ល្អៗ ចំពោះនាងដូចដើម។ ដោយសារតែរឿងនេះហើយ ទើបខ្ញុំមិនទាន់ចង់ទៅលេងស្រុកកំណើត រងចាំខ្ញុំភ្លេចមនុស្សម្នាក់នេះសិន បើមិនធ្វើបែបនេះទេ ខ្ញុំនឹងនាំភាពឈឺចាប់មកជាមួយទៀត៕

ចុចអាន៖ ពីមិត្តសំណព្វ ក្លាយជា Crush

ចុចអាន៖ រឿងរ៉ាវហួសចិត្ត ខ្មោចក្នុងបន្ទប់ជួល

អត្ថបទ៖ Han Sanny

មានអត្ថបទពាក់ព័ន្ធនឹងមនុស្សដែលអ្នកចងចាំ ចង់ឲ្យ Sabay ចុះផ្សាយ សូមទាក់ទង៖ អ៊ីមែល៖ kong.chanvanneng@cidc.com.kh ឬ ទូរសព្ទ៖ ០១០ ៧០០ ៧២៧

ចង់ដឹងលក្ខខណ្ឌដើម្បីសរសេរផ្ញើមកកាន់ Sabay បានសូមចុចត្រង់នេះ