ស្ត្រីម្នាក់ ធ្វើឱ្យ​ខ្ញុំ ចេះ​តស៊ូ ចេះ​រកស៊ី រហូតក្លាយជាអគ្គនាយក​ក្រុមហ៊ុន

  • 2016-07-22 17:48:27
  • ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

អ៊ឹម ភិនសារិទ្ធ គឺជា​អគ្គនាយក​គ្រប់គ្រង ក្រុមហ៊ុន​សន្តិសុខដ៏​ល្បីល្បាញ​មួយ​ នៅក្នុង​ទីក្រុង​ភ្នំពេញ ហើយ​មុន​មាន​ថ្ងៃ​​នេះ ​ក៏​​​​ព្រោះ​តែ​ស្ត្រី​ម្នាក់ ដែលធ្វើ​​ឱ្យ​លោកចេះ​​​ខំ​ប្រឹង​ប្រែង​ ​រកស៊ី ​ និង​តស៊ូក្នុង​ជីវិត។

 
​ស្ត្រី​ម្នាក់​នោះ​ ជា​នរណា?

 

រំលឹក​​ដល់​ស្ត្រី​ម្នាក់​នោះ​ភ្លាម បុរស​សម្បុរ​ខ្មៅ​ស្រអែម​មុខមាំ​រូប​នេះ បាន​ប្រែ​ទឹកមុខ ចំណែក​ឯភ្នែក​របស់​លោក ប្រែ​ពណ៌​​ក្រហម​បន្តិច​ម្ដងៗ និង​មាន​ដំណក់​ទឹក​តូច​ៗ​នៅ​លើ​ផែន​ផ្ទាល់។ សូរ​ដង្ហើម​វែង​បាន​បន្លឺ​ឡើង ហើយ​សម្ដី​​អួល​ដើម​ករ​បន្ទោរ​ថា៖ "​ស្ត្រី​ម្នាក់នោះ ​ជា​យាយ​របស់​ខ្ញុំ"។

 

មិន​ថា​​លោក​ទៅ​ដល់​ទី​ណាទេ លោក​មិន​ភ្លេច​ឡើយ​លោក​យាយ​ដ៏​ពូកែ​ម្នាក់​នោះ។ សហគ្រិនវ័យ​ពូកែវោហា បានប្រាប់​ទាំង​​តឹង​ច្រមុះ​ថា កាលលោក​​អាយុ​ជាង​១០​ឆ្នាំ លោក​បាន​រស់​នៅ​តែ​ពីរ​នាក់យាយ​ហើយ​នឹង​ចៅ​​ប៉ុណ្ណោះ ព្រោះ​ឪពុក​ម្ដាយបង្កើត​របស់​លោក ដែល​មាន​ស្រុក​កំណើត​នៅ​​​ភូមិ​តាបឹប សង្កាត់​បាវិត ក្រុង​បាវិត បាន​បែក​ផ្ទះទៅឆ្ងាយ​។ ពេល​នោះ​ហើយដែល​លោក​ បាន​​ស្គាល់​រសជាតិ​លំបាក ទាំង​កាយ​ទាំង​ចិត្ត ត្បិត​ខ្លួន​នៅ​កុមារ។ ខុស​​ក្មេង​ដទៃ ក្រៅ​ពី​ធ្វើស្រែ រូបគេ​បាន​យក​ពេល​ទៅ​ជួយ​លក់​អំពៅសាង និង​នំគម​​ តាម​ភូមិ​ជាមួយ​​ជីដូន ដើម្បី​បាន​ប្រាក់​ចាយ និង​ទិញ​សម្ភារៈ​សិក្សា បន្តិច​បន្តួច​។ ពេល​នៅ​កុមារភាព ភិនសារិទ្ធ ជា​កម្លាំង​ស្នូល និង​ជា​អ្នកលក់​អំពៅ​សាងពូកែ​ម្នាក់ ដោយ​​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ កុមារ​តូច​លក់​បាន​ពីបួន​ទៅ​ប្រាំ​បាច់គ្មានសល់។

 

“ម៉ា​ភូមិ​ខ្ញុំ​​ហ្នឹង​ខ្ញុំ​ដើរ​ខ្ទេច! លក់​អស់​ទៅ ខ្ញុំ​មក​យក​វិញ។ ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​ការ​លក់​របស់​ខ្ញុំ​កើន​ឡើង។ ម្ង៉ៃ​​បួន​ប្រាំ​បាច់ មួយ​បាច់​១២​ដើម គឺ​លក់​អស់ អ្នកភូមិ ពូៗ​គាត់​ចូលចិត្ត​ខ្ញុំ​ណាស់។ លក់ដាច់រហូត​យាយ​ខ្ញុំ សក​អំពៅ​ឡើង​ឈឺ​ដៃ"។ ​លោក ភិនសារិទ្ធ បញ្ជាក់។

 

ក្នុង​សំលៀកបំពាក់ធ្វើការ អង្គុយ​ក្នុង​ការិយាល័យ បុរស​មក​ពី​ខេត្ត​ស្វាយ​រៀង​រូប​នេះ​បន្ត​ថា ​យាយ​របស់​លោក​ធ្វើ​​ការងារ​ច្រើន ពោលគឺ បើទំនេរពី​រដូវ​ច្រូតកាត់ ព្រឹកគាត់លក់នំគម ថ្ងៃ​លក់​អំពៅ​សាង និង​យប់​ត្បាញ​កន្ទេល ឬ ដេរស្រោម​ខ្នើយ​ ស្រោមពូក លក់ឱ្យអ្នកភូមិ។ លោកយាយ​ជា​​ទីពឹង​របស់​លោក ព្រោះថាគាត់ជាអ្នករ៉ាប់រងអ្វីគ្រប់យ៉ាង កាលពី​អតីត។

 

ប៉ុន្តែ​ជីវិត​​រស់​នៅ​ជាមួយ​ជីដូន​ បាន​ចប់ពេល​លោក​ប្ដូរ​ទៅ​រៀន​នៅ​ខេត្តត្រឹម​ថ្នាក់​ទី ៩ ខណៈការចាយវាយ និង​ថ្លៃសិក្សាទៀតសោត ​ត្រូវ​ធ្លាក់​លើ​ឪពុកម្ដាយ​វិញ រហូត​ចប់​ថ្នាក់​​មហាវិទ្យាល័យ។

 

លោក​រៀបរាប់ថា ថ្វី​លោក​នៅ​​ឆ្ងាយ​ពី​ជីដូន តែ​​លោកតែង​មក​លេង​គាត់​ ហើយ​គាត់​ជាមនុស្ស​ម្នាក់ បង្រៀន​ឱ្យ​លោក​ឱ្យ​ចេះ​​ធ្វើ​ការងារច្រើន ​តាំង​ពី​នៅ​ក្មេងៗ ដែល​ការ​ងារ​ទាំង​នោះ ជា​ចំណែក​មួយ​ធំ​ធ្វើ​ឱ្យ​លោក​ពូកែ​ផ្នែក​លក់ រហូត​បាន​ក្លាយ​ជា​ម្ចាស់​ក្រុមហ៊ុន​សន្តិសុខ IPS Security Service co., Ltd ដែល​មាន​​អតិថិជនទុកចិត្ត​​ច្រើនដូច​បច្ចុប្បន្ន។ ក្នុង​​ជោគជ័យ​នេះ លោក​ក៏​មិន​ភ្លេច​ដែរ លោក​មាន​គុណទាំងពីរ ដែល​បានបង្កើត​ចិញ្ចឹម​ថែរក្សា និង​ផ្ដល់​ប្រាក់​ឧបត្ថម​សិក្សា និង​ភរិយា និង​អ្នក​ពាក់ព័ន្ធ​ផ្សេង​ទៀត ដែលពួកគេ​​ជា​កម្លាំង​ស្នូល ធ្វើ​ឱ្យ​លោក​មាន​ថ្ងៃ​នេះ។ ​​​ ​

 

​លោក បាន​លុយ​មក​ពី​ណា​ បើក​ក្រុមហ៊ុន?

 

សហគ្រិន​កំពុង​ល្បីល្បាញ​ ក្នុង​វិស័យ​ជំនួញ​ដដែល​ បាន​ឱ្យ​ដឹង​ទៀត​ថា មុន​​បើក​ក្រុមហ៊ុន​​មួយ​នេះ លោក​ជាអ្នក​មើលការ​ខុសត្រូវ ​លើ​ក្រុមហ៊ុន​​សន្តិសុខ​របស់​ឪពុក​បង្កើត​ នៅ​ឆ្នាំ ២០០៥ ជា​ពេល​ដែល​លោក​បញ្ចប់​បរិញ្ញាបត្រ ជំនាញ​កសិកម្ម នៅ​សាកលវិទ្យាល័យកសិកម្មចំការដូង។ ធ្វើការ​បាន​ ៥ ឆ្នាំ និង​​មើល​ឃើញ​ថា ខ្លួនមាន​បទពិសោធន៍ យល់​ពី​ច្បាប់ យល់​ពី​គ្រប់គ្រងគ្រប់គ្រាន់ និង​យល់​ពី​សេដ្ឋកិច្ច​គ្រួសារ (មាន​ភរិយា ត្រូវ​រក​អ្វី​ជា​របស់​ខ្លួន​ឯង) ផង​នោះ លោក​ក៏​​សម្រេចឈប់​​ពី​ក្រុម​ហ៊ុនឪពុក ដោយ​ខ្លួន​ទទេ។ បន្ទាប់​មក លោកក៏​​​​​បើក​ក្រុមហ៊ុន សន្តិសុខ​ខាងលើ ​នៅ​ឆ្នាំ ​២០១០ ដោយ​ខ្ចី​បុល​ពី​បង​ប្រុស​ធម៌​ម្នាក់ ១ ម៉ឺន​ដុល្លារ ទាំង​គ្មាន​របស់​បញ្ចាំ។

 

"ភាព​ស្មោះត្រង់ និង​គោរព​ពាក្យ​សច្ចៈ​របស់​ខ្ញុំ​ ទើប​​គាត់​ទុក​ចិត្ត និង​ហ៊ាន​ឱ្យ​ខ្ញុំ​ខ្ចី។ ខ្ញុំ​​បង់​ទាំង​ដើម​ទាំងការ តែ​ខែ​ខ្លះ​ទៅ​អត់​ដើម បង់តែ​ការ​ទេ។ ខ្ញុំ​មិន​ភ្លេច​គាត់​ឡើយ"។ ប្រភព​ប្រាប់​។

 

ក្រោយ​មាន​ដើម ១ ម៉ឺនដុល្លារ លោក​ អ៊ឹម ភិនសារិទ្ធ បាន​ឱ្យ​គេ​រត់​ឯក​សារ បើក​ក្រុមហ៊ុន​ផ្សេងៗ ​អស់ ៧ពាន់​ដុល្លារ ចំណែក ៣ ពាន់​ដុល្លារ​ទៀត លោក​ទុក​ទប់​លើ​ការ​​ចំណាយ ​ក្នុង​ការិយាល័យដូចជា ទិញ​តុជជុះជាដើម ចំណែក​កុំព្យូទ័រវិញ លោក​បាន​ទិញ​បង់​រំលោះ​ពី​មិត្តភ័ក្តិ​ម្នាក់​រយៈពេល​១ឆ្នាំ ដោយ​មិន​មាន​ការប្រាក់​ឡើយ​។

 

លោក អ៊ឹមភិប សារិទ្ធ ធ្វើការ​តែ​ម្នាក់ឯង​​ប៉ុណ្ណោះ​ ពេល​បើក​ក្រុមហ៊ុន​ដំបូង ហើយ​លោក​ដើរ​តួ​យ៉ាង​សំខាន់ ​ជា​រដ្ឋបាល គណនេយ្យ ទីផ្សារ...។ បន្ទាប់​មកទើប​​មាន​បុគ្គលិក​ម្នាក់ មកជួយ​ផ្នែក​ប្រតិបត្តិការ បន្ទាប់​មក​ទៀត​មានបុគ្គលិក​ ២ ​នាក់ និង​ក្រោយ​មកមានបុគ្គលិក​ ២ ​នាក់​​ទៀត។ ​ក្នុង​ដៃ​មាន​បុគ្គលិក​​ ៥ ​នាក់​ហើយ លោក​ក៏​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​ពង្រីក​ទីផ្សារ​ តាម​រយៈ​ជ្រើសរើស​បុគ្គលិកម្ដង​ពីរ​ៗ ​រហូត​អាច​ផ្គត់ផ្គង់​ទីផ្សារបាន​។

 

 

មិន​ងាយ​ស្រួលទេ ព្រោះ​ត្រូវ​គ្រប់គ្រង​ក្រុមហ៊ុន​ផង និង​រៀនបន្ត​​ផង ប៉ុន្តែ​លោក​អាច​ធ្វើ​បាន​

 

ពេល​​បើក​ក្រុមហ៊ុន​ហើយ ឆ្នាំ ២០១០-២០១២ លោក​​បាន​ទៅ​រៀន​បរិញ្ញាបត្រ នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ​ចិត្តសាស្ត្រ​យោធា ដែល​ពេល​នោះ​ធ្វើ​ឱ្យ​លោក​ត្រូវ​ធ្វើការ​ធ្ងន់ ណា​ត្រួត​ពិនិត្យ​ឯកសារ ក្រុមហ៊ុន​ដែល​មាន​នៅ​លើ​តុ​ផង និង​ខំ​រៀន​នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ​ផង ដោយ​មិន​បោះបង់​កិច្ចការ​ណា​មួយ​ឡើយ។ ក្រុមហ៊ុន​របស់​លោក ក៏​ចាប់​ផ្ដើម​​មាន​ទីផ្សារ​ខ្លាំង​នៅ​ឆ្នាំ​បន្ទាប់​។

 

លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា៖ "​ព្រឹក​​ខ្ញុំ​ទៅ​រៀន។ ម៉ោង​៤ ម៉ោង៥ល្ងាច​ដល់​ផ្ទះ។ ខ្ញុំ​ធ្វើ​ការងារ​ទល់​ពាក់​កណ្ដាល​យប់។ អត់​ឱ្យ​ការងារ​ខ្ញុំ​ស្ទះ​ទេ។ ដល់​ឆ្នាំ​២០១៣ ខ្ញុំ​មាន​ទីផ្សារ​ខ្ពស់​ខ្លាំង រហូត​ដល់​បច្ចុប្បន្ន"។

 

យុទ្ធសាស្ត្រ​ ធ្វើ​ឱ្យ​ក្រុមហ៊ុន​​រីកចម្រើន​

 

លោក សារិទ្ធ បាន​ប្រាប់​ថា ដើម្បី​ឱ្យ​ក្រុមហ៊ុន​រីកចម្រើន ការ​គ្រប់គ្រង​ជា​រឿង​សំខាន់ ហើយ​​គ្រប់​ផ្នែក​ទាំង​អស់​ ត្រូវ​តែ​ច្បាស់​នឹង​ការងារ ពោល ​បន្ទាប់​ពី​មាន​ផែនការ​គ្រប់គ្រង​ ច្បាស់​លាស់​ហើយ គឺ​ត្រូវ​អនុវត្ត ត្រូវ​តាម​ដាន និង​ចុង​ក្រោយ​មើល​លើ​លទ្ធផល។ បើ​លទ្ធផល​ល្អ ត្រូវ​បន្ត​ធ្វើ​ដដែលៗ​ដើម្បី​កំណត់​ជា​ស្តង់ដារ​មួយ តែ​បើ​លទ្ធផល​មិន​ល្អ ត្រូវ​ពិភាក្សា​គ្នា ដើម្បី​រក​ដំណោះស្រាយ។

 

ចំណុច​ធ្វើ​ឱ្យ​លោក​ជោគជ័យ ក្នុង​ការ​បើក​ក្រុមហ៊ុននោះ ​ព្រោះ​លោក​មាន​ផែនការ​អាជីវកម្ម​ច្បាស់​លាស់ មាន​ទំនាក់ទំនង​ទីផ្សារ​ល្អ និង​អនុវត្ត​យុទ្ធសាស្ត្រ ស៥, Fish Chart និង​យុទ្ធសាស្ត្រ ២០/៨០។ បាន​ន័យ​ថា លោក​យក​អតិថិជន ២០ នាក់ តែ​ចំណេញ​ថ្លៃ​សេវា ៨០ ហើយ​ប្រាក់​ចំណេញ​ ៨០នេះ​ គឺ​លោក​យក​ទៅ​ពង្រឹក​​លើ​ផ្នែក​នីមួយៗ ដើម្បី​ធ្វើ​យ៉ាងណា​ឱ្យ​អតិថិជន ទទួល​បាន​សេវា​កាន់​តែ​ល្អ។

 

ទស្សនៈបើកអាជីវកម្ម ,បើ​អ្នកណា​ចង់​បើក​អាជីវកម្ម​មួយ តើ​អ្នក​នោះ​ត្រូវ​ធ្វើ​ដូច​ម្ដេច?

 

វិនិយោគិន​វ័យ ៣២ ឆ្នាំ និយាយ​​ថា បើ​អ្នក​ចង់​ធ្វើ​អ្វីមួយ អ្នក​ត្រូវ​តែ​ធ្វើវា និង​ត្រូវ​ធ្វើ​អ្វី​ ដែលខ្លួនអ្នក​ស្រលាញ់ ដោយ​មិន​ត្រូវ​​ស្ទាក់ស្ទើរឡើយ។ បើ​អ្នក​ស្ទាក់​ស្ទើរ អ្នក​នឹង​មិន​ទទួល​បាន​ជោគ​ជ័យ​ឡើយ។

 

លោក​បាន​ប្រាប់​បទពិសោធន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន​ថា៖ “ខ្ញុំ​ចង់​បើក​ក្រុមហ៊ុន​សន្តិសុខ​។ ខ្ញុំ​បាន​យក​ក្រដាស់ ស មួយ​សន្លឹក​ សរសេរ​ថា «បើក​អាជីវកម្ម​សន្តិសុខ»។ ខ្ញុំ​បាន​គូរ​រង្វង់​ជុំវិញ ហើយ​ខ្ញុំ​គិត​ថា ​ត្រូវ​ធ្វើ​អ្វី​ខ្លះ ដូចជា លុយ ច្បាប់ បច្ចេកទេស បទពិសោធន៍ និង​បុគ្គលិក​ផ្សេងៗ ។ អ៊ីចឹង​យើង​ត្រូវ​គិត​ឱ្យ​អស់…ពេល​យើង​គិត​អស់ យើង​ត្រូវ​ធ្វើ​អ្វី​ ដែល​យើង​បាន​សរសេរ។ យើង​គិត​ថា​ អ្វី​នឹង​ត្រូវ​ធ្វើ​មុន​គេ ពេល​ធ្វើ​រួច​ហើយ យើង​នឹង​ឃើញ​ចំណុច​ត្រូវ​ធ្វើ​បន្តបន្ទាប់​ទៀត។ នោះ​អាជីវកម្ម​នឹង​សម្រេច​ដោយ​រលូន ប៉ុន្តែ​យើង​ត្រូវ​ការ​ពេលវេលា​ច្បាស់លាស់ យើង​មិន​អាច​ធ្វើ​អ្វី​ដោយ​មិន​កំណត់​ លើ​ពេលវេលា​នោះ​ទេ”។

 

ក្នុង​របរ​មុខ​ជំនួញ វិនិយោគិនកើត​នៅ​ក្រុង​បាវិត ខេត្ត​ស្វាយរៀង បាន​ឱ្យ​តម្លៃ​ណាស់ទៅ​លើ​ពេលវេលា​។ លោកថា៖ “ធ្វើ​អ្វី​ក៏​ដោយ សម្រាប់​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​គិត​ណាស់​ពី​ពេលវេលា ១ វិនាទី”។

 

លោក អ៊ឹម ភិនសារិទ្ធ បញ្ជាក់​​ថា មួយ​វិនាទី​ បើ​អ្នក​ធ្វើ​ទៅ​ជោគជ័យ គឺ​ជោគជ័យ បើ​អ្នក​ធ្វើ​ទៅ​បរាជ័យ គឺ​បរាជ័យ។ បើ​អ្នក​ធ្វើ​ទៅ​ជោគជ័យ ៦០ វិនាទី អ្នក​នឹង​ទទួល​ជោគជ័យ ១ នាទី, ៦០នាទី អ្នកនឹង​ទទួល​ជោគជ័យ ១ ម៉ោង, ២៤ ម៉ោង អ្នកនឹង​ទទួលជោគជ័យ ១ ថ្ងៃ, ៣០ ថ្ងៃ អ្នកនឹង​ទទួលជោគជ័យ ១ ខែ, ១២ ខែ អ្នកនឹង​ទទួលជោគជ័យ ១ ឆ្នាំ ។ ជោគជ័យ និងបរាជ័យ ​គឺ​អាស្រ័យទៅ​លើ​ការអនុវត្ត​របស់​បុគ្គល​​ម្នាក់ៗ។

 

តើលោកមាន​ទម្លាប់​ប្រចាំថ្ងៃយ៉ាងណា​ខ្លះ?

 

ក្នុង​ជំនួប​ផ្ទាល់​ជាមួយ​ Sabay លោក​ក៏​បាន​ចែក​រំលែក​ពី​ទម្លាប់​ការងារ​របស់​លោក​ដែរ​ថា ពេល​ព្រលឹម លោក​តែង​ក្រោក​ពី​ដំណេក​​នៅ​ម៉ោង ៨ ព្រឹក ហើយ​ចាប់​ផ្ដើម​ការងារ។ នៅ​ចន្លោះម៉ោង ១២ ថ្ងៃ​ត្រង់ និង​ម៉ោង​ ១ រសៀល​លោក​សម្រាក ហើយ​ចាប់​បន្ត​ការងារ ​រហូត​ដល់​ម៉ោង ១០ ទៅ ១២ យប់ តាម​ការងារ​តិច ឬ​​ច្រើន។ បុរស​សម្បុរ​ខ្មៅ​ស្រអែម បាន​បន្ត​ថា​ មួយ​ថ្ងៃ​ លោក​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​ឱ្យ​រួចរាល់ និងច្បាស់លាស់។ បើ​មិន​រួចរាល់​ លោកត្រូវ​​ទុកទៅ​​ថ្ងៃ​ស្អែក រួច​​​​រក​មូលហេតុថា ហេតុអ្វី​លោក​ធ្វើ​​មិន​អស់?។ បើ​មិន​ដូច្នេះ​ទេ លោក ត្រូវ​សុំជំនួយ​​ពី​​​​ក្រុមការងារ ដើម្បី​បញ្ចប់​ការងារ​នោះ​។

 

​លោក អ៊ឹម ភិនសារិទ្ធ បាន​លើកឡើង​ដែរ​ថា ការ​ឱ្យ​តម្លៃ​លើ​ក្រុមការងារ ក៏​ជា​រឿង​សំខាន់។ ក្រុមការងារ​ ជា​ជីវិត​ក្រុមហ៊ុន។ ​ពាក្យ «ក្រុមហ៊ុន» ពីរ​​មាត់​​នេះ​ មិន​មែនមនុស្ស​តែ​ម្នាក់​ អាច​ធ្វើ​បាន​ឡើយ ហើយ​​ក្រុម​ការងារ ត្រូវ​តែ​រីកចម្រើន​ទាំងអស់​គ្នា។

 

យ៉ាង​ណា​មិញ ទោះ​ប្រឹងប្រែង​ធ្វើការ​យ៉ាងណា ក៏​ម្ចាស់​ក្រុមហ៊ុន​សន្តិសុខ​វ័យ ៣២ ឆ្នាំ​ដដែល​​នេះ ​មិន​ភ្លេច​ពី​សុខភាព និង​ក្រុម​គ្រួសារ​​ឡើយ។ លោក​តែង​ទៅ​​ជួប​វេជ្ជបណ្ឌិត ដើម្បី​ត្រួត​ពិនិត្យ​សុខភាព រីឯនៅ​​ចុង​សប្ដាហ៍ លោក​បាន​ចំណាយ​ពេលវេលា ​នៅ​ជាមួយ​ក្រុម​គ្រួសារ​ ដ៏​មាន​សុភមង្គលរបស់លោក៕

 

ចុចអាន៖ ធ្វើ​ការងារ​ កុំ​ដើម្បី​តែ​ប្រាក់​ខែ ត្រូវ​គិត​ពី​ស្នាដៃ

 

អត្ថបទ៖ អ៊ុំ សុភក្តិ

អត្ថបទថ្មី