វត្តមួយនៅកំពង់ធំ ប្រដាល់៣៨គូមានខោតែពីរ ហ្គង់ដៃមួយគូពេលបុណ្យអុំទូក

2014-11-08 16:48:47
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ការប្រកួតប្រដាល់ក្បាច់ខ្មែរបុរាណតាមប្រពៃណីធ្វើឡើងរយៈពេលពីរថ្ងៃ និងមួយយប់នៅវត្តប្រាសាទពេជ្ររង្សី ឃុំព្រះដំរី ស្រុកស្ទោង ខេត្តកំពង់ធំដោយមានកីឡាករស្ម័គ្រចិត្តប្រកួតចំនួន៣៨គូក្នុងឱកាសពិធីអុំទូកនេះ។

តាមការឲ្យដឹងពីគណៈកម្មការរៀបចំការប្រកួតមួយរូបឈ្មោះ ជាន ជួត បានឲ្យដឹងថា ការប្រកួតរយៈពេល២ថ្ងៃគឺចំពេលព្រះរាជពិធីបុណ្យអុំទូក ប៉ុន្តែនៅវត្តប្រាសាទពេជ្ររង្សី ជាពេលពិធីបុណ្យកថិន និងបុណ្យសំពះព្រះខែ។ នៅយប់ថ្ងៃសូត្របុណ្យកថិន ត្រូវនឹងថ្ងៃទី៥ ខែវិច្ឆិកា ប្រកួតបានចំនួន១៤គូ នៅថ្ងៃរសៀលទី៦ វិច្ឆិកា ប្រកួតចំនួន១៣គូ និងនៅពេលយប់ ប្រកួតចំនួន១១គូដែលសរុបទាំងអស់បានចំនួន៣៨គូ។

លោកថា ការរៀបចំឲ្យមានការប្រកួតប្រដាល់តាមបែបប្រពៃណីនេះធ្វើឡើងដោយទទួលបានច្បាប់អនុញ្ញាតពីអាជ្ញាធរឃុំព្រះដំរី និងស្រុកស្ទោងទើបអាចរៀបចំបាន។ គោលបំណងនៃការប្រកួតនេះគឺដើម្បីផ្តល់ភាពកម្សាន្តរីករាយដល់បងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋក្នុងឱកាសបុណ្យទាន និងរក្សាបន្តប្រពៃណីពីបុរាណ។

និយាយពីសកម្មភាពនៅលើសង្វៀនវិញ លោកបានប្រាប់ថា កីឡាករទាំងអស់មិនមែនជាអ្នកប្រដាល់ឡើយ ហើយក៏គ្មានឈ្មោះក្នុងបញ្ជីសម្រាប់ការផ្គូផ្គងនោះដែរ។ នៅពេលរៀបចំការប្រកួតគឺចាប់គូភ្លាម និងឡើងប្រកួតភ្លាមដោយគ្មានថ្លឹងទម្ងន់ឡើយ។

អ្នកទស្សនា

«ឲ្យតែនរណាម្នាក់មើលមុខគ្នា ហើយស្ម័គ្រចិត្តថាប្រកួតបានគឺចាប់ឲ្យឡើងប្រកួតតែម្តង មិនថានៅភូមិជាមួយគ្នា ឬឆ្ងាយគ្នាទេ។ ការប្រកួតមានត្រឹមតែ៣ទឹក ហើយមួយទឹកមានត្រឹមតែ១នាទីកន្លះប៉ុណ្ណោះ។ បើគូណាទំនងខ្លាំងឲ្យប្រកួត៥ទឹក»។

លោកបន្ថែមថា សម្រាប់ការប្រកួតរយៈមួយយប់ និងពីរថ្ងៃនេះ មានខោសម្រាប់ស្លៀកតែតែពីរគឺខោក្រហមសម្រាប់បង្គោលក្រហម និងខោខៀវសម្រាប់បង្គោលខៀវ ព្រមទាំងមានហ្គង់ពាក់ដៃតែមួយគូដែរ។ ចំណែកប្រាក់រង្វាន់វិញក៏អត់មានដែរ ប៉ុន្តែកីឡាករខ្លះទទួលបានប្រាក់លើកទឹកចិត្តពីមិត្តភក្តិ ឬបងប្អូន២ពាន់ ៥ពាន់ ឬមួយម៉ឺនរៀលដែរ។

អ្នកទស្សនា

តាមពិតទៅ នៅវត្តប្រាសាទពេជ្ររង្សី ឃុំព្រះដំរី ស្រុកស្ទោងខេត្តកំពង់ធំតែងតែរៀបចំឲ្យប្រកួតប្រដាល់ស្ម័គ្រចិត្តបែបនេះក្នុងពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំប្រពៃណីជាតិ បុណ្យកថិនទាន និងបុណ្យសំពះព្រះខែជារៀងរាល់ឆ្នាំតាំងពីបរមបុរាណមកម្ល៉េះហើយក៏គ្មានសង្វៀន និងហ្គង់ពាក់ដៃឡើយ។ ទើបតែពីរឬបីឆ្នាំចុងក្រោយនេះទេទើបមានរៀបចំសង្វៀន និងពាក់ហ្គង់ដៃ៕

មើលកែវ រំចង់ និង ម៉ឺន សុភា សូមចុច...

វីដេអូ http://youtu.be/UKtc08KW0og

អត្ថបទ៖ ជាន ចាន់រ៉ា