ប្រើល្បិចទល់មេឃ លួចឪទៅរាំវង់ម្ដងមើល៍ អស់ប៉ុន្មានលុយ!

2018-12-14 12:01:00
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

បែក២សប្ដាហ៍ហើយ ឥឡូវជួបគ្នាទៀតៗ ក្នុងទំព័រ "នឹកឡើងហួសចិត្ត"។ គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ មានបងប្រុសម្នាក់ចែករំលែកល្បិចទល់មេឃមួយ...ស្ដាប់ទៅដូចរឿងរបស់ "ទិនហ្វី"។ តោះ...តាមដានឲ្យអស់សង្ស័យ។

ឲ្យតែដល់ខែកក្ដិកធ្លាក់ខ្យល់រអឹកបែបនេះ នៅស្រុកស្រែសប្បាយណាស់បងប្អូនអ្ហើយ...ខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធល្ហែល្ហើយកាយាណាស់ ម្យ៉ាងកម្មវិធីដើរលេងយប់ក៏មានច្រើនដែរ។ និយាយបែបនេះ មិនមែនខ្ញុំជាអ្នកដើរលេងយប់ រាំវង់ ចាប់ឈូងជាអាជីពទេ គឺយូរៗបានម្ដងដែរ។

រូបតំណាង

សុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះទៅចុះ...និយាយពីរឿងដើរលេងយប់ មិនមែនថាខ្ញុំនេះមិនចូលចិត្តទេ ឃើញមិត្តឃើញម៉ាកទៅ ក្នុងខ្លួននៅមិនសុខឡើយ។ ប៉ុន្តែបញ្ហាត្រង់ថា ឪពុករបស់ខ្ញុំ គាត់តឹងតែងណាស់ មិនអាចធ្វើអ្វីតាមចិត្តដូចពួកម៉ាកដទៃទៀតនោះទេ ហេតុផល គាត់ថាដើរលេងយប់ ខ្លាចមានរឿង ព្រោះជំនាន់ឆ្នាំ ១៩៩៧-៩៨ បងតូចបងធំ មានច្រើនដែរ។ មួយវិញទៀត ខ្ញុំដល់ឆ្នាំប្រឡងបាក់ឌុបផង។

ដូច្នេះហើយ ចង់សុំគាត់ដើរលេងយប់ រាំវង់ ចាប់ឈូង គឺដូចទៅសុំភ្លើងយក្សដែរ។ អារឿងរាំវង់ ចាប់ឈូងអីហ្នឹង គឺជារឿងមួយ ប៉ុន្តែរឿងមួយទៀត កាលណោះ ខ្ញុំមានជាប់ចិត្តជាមួយកូនក្រមុំគេម្នាក់នៅភូមិស្រុកជិតគ្នា កាលដែលទៅដើរលេងពេលយប់ គឺចង់ជួបនាងហ្នឹងឯង។ បើទោះពិបាកសុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏មានសិល្បៈរបស់ខ្ញុំដែរ គឺថា ថ្ងៃណាដែលចង់ដើរលេងយប់ ថ្ងៃនោះ ប្រឹងធ្វើការមិនឈប់ បោសផ្ទះ កើបអាចម៍គោ រែកទឹកដាក់ពាង...ជាដើម ដើម្បីយកពិន្ទុ ឬក៏ថាយកចិត្តពុកក៏ថាបាន។

“ឃើញប្រឹងធ្វើការផ្ទះណាស់ថ្ងៃនេះ អាហ្នឹង សង្ស័យប្រុងសុំទៅណាហើយនៀក!”។ ពុកសួរបែបបញ្ចើចបញ្ចើមកខ្ញុំ។ យ៉ាងណា មិនមែនថា គ្រប់ពេល ធ្វើបែបនេះដឹងតែបានផលនោះដែរ។ ថ្ងៃមួយ មានកម្មវិធីបុណ្យក្នុងភូមិរបស់នារីដែលខ្ញុំលួចស្រឡាញ់...ខ្ញុំតាំងចិត្តថា យប់នេះ ត្រូវតែសុំពុកទៅលេងឲ្យទាល់តែបាន។ គិតហើយ ខ្ញុំប្រឹងធ្វើការផ្ទះមិនឈប់ ធ្វើនេះធ្វើនោះ ជួបពុករាក់ទាក់ ពុកអីចេះ ពុកអីចុះ...ហាហា ដឹងតែបានផលហើយ!

រូបតំណាង

តែមានឯណា...ពុកដឹងតម្រុយមុន។ "យប់នេះ អត់មានទៅណាទេណា អាអូន នៅផ្ទះរៀន!”។ គ្រាន់តែប៉ុណ្ណេះ ខ្ញុំធ្លាក់ថ្លើមក្ឌុក ពំនោលបដិសេធរបស់ពុក គឺជាឧបសគ្គដែលពិបាកឆ្លងបំផុត ពិបាកជាងឡើងភ្នំឱរ៉ាល់ទៅទៀត។ "ខ្ញុំសុំទៅដើរលេងម្ដងម៉ោពុក ខ្ញុំទៅតែមួយយប់ហ្នឹងទេ...ខ្ញុំខានដើរលេងយូរហើយ សុំទៅម្ដងណាពុកណា"។ ខ្ញុំត្អូញថ្ងូរ ជាមួយពាក្យអង្វរលួងលោម មើលទៅគួរឲ្យអាណិតពន់ពេក។

" អត់ទេ ព្រឹកត្រូវទៅរៀន ថ្ងៃប្រឡងក៏ជិតមកដល់ដែរ ដើរលេងក្បាលអ្ហែងអី!" ពុកខ្ញុំ ម៉ាត់ណា គឺម៉ាត់ហ្នឹងហើយ ដូចប្រាប់ពីខាងលើ ពាក្យ "ទេ" មួយម៉ាត់របស់គាត់ គឺពិបាកឆ្លង ជាងឡើងភ្នំភ្លើងទៅទៀត ពិសេសចំថ្ងៃរៀនទៀតនោះ កុំសង្ឃឹម...បើចំយប់ថ្ងៃសៅរ៍គ្រាន់បើបន្តិច។ ត្បិតថា ក្នុងចិត្តជ្រួលច្របល់នៅមិនសុខ ប៉ុន្តែគ្មានជម្រើសទេ បាយហើយ កាន់សៀវភៅ ប៉ុន្តែគ្មានអារម្មណ៍អីបន្តិច ធ្វើបន្លំៗភ្នែកពុកមួយសន្ទុះ ក៏ចូលដេកបាត់។

ខ្លួនក្នុងមុង ក្បាលលើខ្នើយ ក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែដេកមិនលក់សោះ រសេះរសោះក្នុងខ្លួននៅមិនសុខ ចិត្តមួយនឹកខឹងពុកផង ហេតុអីក៏តឹងតែងយ៉ាងនេះ ឯចិត្តមួយទៀត ហោះទៅដល់កន្លែងពិធី ស្រមៃបើពេលនេះ អញនៅកន្លែងនោះ មិនដឹងសប្បាយយ៉ាងណា។ មួយផ្នែកក៏នឹកដល់នារីដែលខ្ញុំលួចស្រឡាញ់ផង ពេលនេះ មិនដឹងជានាងនៅកន្លែងនោះឬក៏អត់ ក្នុងចិត្តបន់កុំឲ្យនាងទៅដូចខ្ញុំដែរ បារម្ភខ្លាចគេហៅនាងឡើងរាំ ខ្លាចគេទៅញ៉ែនាង។

រូបតំណាង

និយាយទៅវិលវល់ ច្របូកច្របល់ដល់ក ប៉ុន្តែរំលងបានប្រមាណជាង១ម៉ោង ក្រោយពីភាពងងុយចូលមកទន្ទ្រានលានលុបលើ ចិត្តច្របូកច្របល់នោះហើយ ខ្ញុំក៏ដេកលក់បាត់ទៅ។ រំលងបានតែប៉ុន្មានថ្ងៃ ក៏ទទួលដំណឹងថា ប្អូនជីដូនមួយនាងភ្ជាប់ពាក្យ ហើយយប់ឡើងគេដាក់ធុងបាស់រាំ។ ដល់ពេលទៀតហើយខ្ញុំ...ឆ្លេឆ្លា...ក្នុងចិត្តគិតថា ខកខានលើកទី១បាន ប៉ុន្តែខានលើកទី២ទៀតមិនបានទេ ខ្ញុំត្រូវតែទៅឲ្យបានម្ដងនេះ។

ប៉ុន្តែបញ្ហាត្រង់ថា ធ្វើម៉េច? បើវិធីចាស់គាត់ចាប់ថ្នាក់បានហើយ លែងមានប្រសិទ្ធភាពហើយ ម្យ៉ាងថ្ងៃសុក្រទៀត... “គ្រាន់តែភ្ជាប់ពាក្យសោះ ម៉េចមិនធ្វើថ្ងៃសៅទៅលោកអើយ!”។ ខ្ញុំនឹកក្នុងចិត្ត...គិតចុះគិតឡើង បន្តិចក្រោយមក ខ្ញុំនឹកឃើញវិធីមួយ។ ម៉ោងប្រមាណជាង ៣រសៀល ខ្ញុំបាននិយាយទៅកាន់ពុក "ពុកថ្ងៃនេះ ខ្ញុំដូចចង់ទៅដេកផ្ទះយាយមួយយប់ពុក!"។ លោកយាយ គឺជាម្ដាយបង្កើតរបស់ពុកខ្ញុំ ផ្ទះរបស់គាត់នៅភូមិមួយទៀត ប៉ុន្តែចម្ងាយពីគ្នាប្រមាណតែកន្លះគីឡូដីប៉ុណ្ណោះ ម្យ៉ាងកន្លងមក ក៏ធ្លាប់ទៅដេកជាមួយយាយម្ដងម្កាលអីចឹងដែរ។

“អើ...ទៅក៏ទៅចុះ ប៉ុន្តែដាក់សៀវភៅទៅរៀនផង លឺអត់? ជិតប្រឡងមែនទែនហើយ!”។ លឺតែប៉ុណ្ណេះ ខ្ញុំត្រេកអរចង់ហោះ នឹកថា ប៉ុណ្ណេះសម្រេចផែនការហើយ។ ក្រោយពីធ្វើការងារផ្ទះខ្លះៗរួច ម៉ោងប្រហែល៥ ល្ងាច ខ្ញុំក៏រៀបសៀវភៅ និងខោអាវទៅរៀនរួចស្រេច ព្រោះព្រឹកឡើងទៅរៀនតែម្ដង អត់ត្រឡប់មកផ្ទះវិញទេ ព្រោះផ្ទះយាយខ្ញុំនៅជិតសាលាស្រាប់។ ប៉ុន្តែក៏មិនភ្លេចដាក់ខោអាវដើរលេងយប់មួយកំប្លេដែរ។

រូបតំណាង

ទៅដល់ផ្ទះយាយ ខ្ញុំគិតថា នឹងមិនសុំយាយទេ គឺលួចទៅដើរលេងតែម្ដង ព្រោះបើសុំ នឹងដឹងដល់ពុកមិនខាន។ គិតដូច្នេះ បន្ទាប់ពីបាយល្ងាចជាមួយយាយរួច ម៉ោងប្រមាណជា ៧យប់ ក៏ចូលដេក ដោយខ្ញុំដេកផ្ទាល់លើក្ដារ ឯយាយ និងតាសម្រាន្តលើ គ្រែក្ដារងឿ(គ្រែដែលធ្វើពីបន្ទះឈឺក្រាស់ៗ គ្រែប្រភេទនេះគេងត្រជាក់ស្រួលណាស់)។ ខ្ញុំសម្ងំធ្វើដេក មួយសន្ទុះ ក៏លឺយាយ និងតាសម្រាន្តលក់ស្រមុកខុល។

ខ្ញុំក៏ងើបឡើងយឺតៗ ថ្នមៗ ហើយយកខ្នើយឱបរៀបស្រួលបួល ហើយគ្របភួយពីលើឲ្យមើលទៅដូចខ្ញុំកំពុងដេកអីចឹង។ រួចហើយ ក៏ចុះជណ្ដើរលបៗ មកដល់ដី លើកស្បែកជើងកាន់ អត់ហ៊ានពាក់ទេ ខ្លាចដើរទៅលឺសំឡេង ហើយក៏លើកកង់លីទៀត ខ្លាចបណ្ដើរអូសទៅលឺសូច្រវ៉ាក់។

ទីបំផុត ខ្ញុំចេញផុតពីផ្ទះយាយបានសម្រេច ដោយមិនបែកការណ៍សោះឡើយ។ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ "អូន រចនា បងនឹងបានឃើញអូនហើយ" លាក់បាំងអី កាលហ្នុងលួចស្រឡាញ់គេម្នាក់ឯងទេ គេមិនដឹងខ្លួនឡើយ...មួយថ្ងៃៗ ឲ្យតែបានឃើញមុខគេបន្តិច អស់ចិត្តហើយ ទោះមិនបាននិយាយជាមួយក៏ដោយ។

រូបតំណាង

ធាក់កង់ង៉ែតង៉តៗ ប្រមាណជា២០នាទី ខ្ញុំបានទៅដល់ផ្ទះពិធីដែលនៅឆ្ងាយគ្នាប្រមាណជា ៤គីឡូ។ ស្រាប់តែទៅដល់ ខ្ញុំធ្លាក់ថ្លើមក្ឌុកម្ដងទៀត!!! ឆឺតឆឺត...ពុកខ្ញុំកំពុងរាំក្នុងវង់ដែរ...ចប់...គ្មានជម្រើសឡើយ...ខ្ញុំបង្ខំចិត្ត ត្រឡប់មកផ្ទះយាយវិញភ្លាម ព្រោះមិនអាចឲ្យពុកដឹងថា ខ្ញុំកុហកគាត់រឿងសុំទៅដេកផ្ទះយាយ ដើម្បីបានមកទីនេះទេ មិនអីចឹងងាប់មិនខាន ពុកខ្ញុំកាចណាស់។

ក្រោយមកទើបដឹងថា ពុកខ្ញុំ និងឪពុកប្អូនជីដូនរបស់រចនា រាប់អានគ្នា ព្រោះកន្លងមកខ្ញុំមិនដែលស្គាល់ប្អូនជីដូនមួយនាងនោះទេ ឪពុកម្ដាយរបស់គេ(ប្អូនជីដូនមួយ រចនា) ក៏ខ្ញុំមិនស្គាល់ដែរ។ កាលណោះ និយាយពីថាស្ដាយនោះ មិនដឹងថាយកអ្វីមកនិយាយឲ្យត្រូវទេ...ហេតុតែមិនមែនគូ រចនា ត្រូវឪពុកម្ដាយផ្សំផ្គុំជាមួយ គ្រូបង្រៀនម្នាក់ មកសព្វថ្ងៃ នាងមានកូន៤ នាក់រួចស្រេច៕

អត្ថបទ៖ ទារិកា