ម្ចាស់សិប្បកម្មឆ្នាំងមួយកន្លែង ទោះបរាជ័យម្តងក៏មិនរាថយ

2017-10-17 23:10:00
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

ម្ចាស់សិប្បកម្មធ្វើឆ្នាំងមួយកន្លែងនៅក្នុងខេត្តកំពង់ចាមបានតស៊ូធ្វើឲ្យអាជីវកម្មរបស់ខ្លួនដើរឡើងវិញក្រោយពីរបរនេះបានដួលរលំជាង១០ឆ្នាំ។

លោក គឹម ចន ជាម្ចាស់សិប្បកម្មឆ្នាំងមួយកន្លែងក្នុងឃុំពាមជីកង ស្រុកកងមាស ខេត្តកំពង់ចាម។ លោកថាលោកបានរៀនជំនាញនេះតាំងពីទសវត្សឆ្នាំ១៩៨០ នៅពេលដែលលោកបានបំរើការជាកម្មករក្នុងសិប្បកម្មឆ្នាំងមួយនៅពេលនោះ។

(កម្មករកំពុងអង្គុយខាត់ឆ្នាំងបន្ទាប់យកចេញពីពុម្ព)

លោកឲ្យដឹងទៀតថារហូតដល់ឆ្នាំ១៩៩១ លោកសម្រេចឈប់ធ្វើជាកម្មករឲ្យគេ តែងាកមកបើកសិប្បកម្មខ្លួនឯងវិញ។ ទោះយ៉ាងណា លោកថាសិប្បកម្មនេះមិនមានជីវិតយូរអង្វែងទេ ពោលគឺនៅឆ្នាំ១៩៩៦ លោកក៏បានបិទសិប្បកម្មនេះវិញ ដោយថាខាតដើម។ មូលហេតុដែលខាតនេះលោកថាមកពីមិនសូវមានអតិថិជន និងអ្នកបញ្ជាទិញយកទៅលក់បន្ត ដោយថាលោកជាអ្នកទើបរកស៊ីថ្មី។ មួយវិញទៀត លោកថាពេលនោះប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរនៅមិនទាន់មានជីវភាពធូរធារមានថវិកាចាយវាយប៉ុន្មានដែរ។

(ពុម្ពទុកសម្រាប់ចាក់ឆ្នាំងតាមប្រភេទទំហំមួយៗ)

ទោះជាត្រូវបិទទ្វារសិប្បកម្មនេះក្តី ក៏លោកនៅចិញ្ចឹមចិត្តបើកសិប្បកម្មនេះ វិញនៅថ្ងៃណាមួយ។ លុះដល់ឆ្នាំ២០០៨ លោកសម្រេចបើកសិប្បកម្មនេះឡើងវិញ ដោយលោកបានទាក់ទងបានអ្នកទិញច្រើនសម្រាប់យកលក់បន្ត និងបានជួលអ្នកជំនាញបីនាក់បន្ថែមផង។

(គំនរឆ្នាំងដែលផលិតរួច)

លោកឲ្យដឹងថា ឆ្នាំងរបស់លោកភាគច្រើនយកទៅលក់នៅឯខេត្តព្រះវិហារ និងសៀមរាប។ លោកនិយាយដោយទឹកមុខញញឹមថា ឆ្នាំងដែលផលិតបានគឺមានឈ្មួញកណ្តាលមកទិញដល់ផ្ទះ។ លោកបន្ថែមថាៈ «ឃើញថាការបើកសិប្បកម្មឡើងវិញរបស់គ្រួសារខ្ញុំលក់ដាច់គ្រាន់បើ ជាពិសេសទីផ្សារធំ លក់ដាច់ជាងគេគឺខេត្តសៀមរាប និងព្រះវិហារ...ពេលខ្ញុំធ្វើរួចមានម៉ូយមកយកដល់ផ្ទះមិនបាច់ហត់ដើរលក់»។

លោកឲ្យដឹងថាក្នុងរយៈពេល២០ថ្ងៃសិប្បកម្មរបស់លោកអាចផលិតឆ្នាំងបានចន្លោះពី៤០០ ទៅ៥០០ឆ្នាំងទៅតាមប្រភេទ និងទំហំផ្សេងៗ ហើយចំនួននេះលោកថាលក់មិនដែលសល់នោះទេ។ លោកចាត់ទុកថាសិប្បកម្មនេះបានជួយឲ្យគ្រួសារលោកមានជីវភាពសមរម្យ និងបានជួយអ្នកភូមិខ្លះឲ្យមានការងារធ្វើផងដែរ៕

អត្ថបទដោយ៖ ឌឿន អ៊ី