ពីក្រោយការថតរូបគ្រប់គ្នាត្រូវដឹង មុនចាប់កាន់កាមេរ៉ាជាលើកដំបូង
- 2017-09-04 04:52:22
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
ពីក្រោយការថតរូបគ្រប់គ្នាត្រូវដឹង មុនចាប់កាន់កាមេរ៉ាជាលើកដំបូង
ចន្លោះមិនឃើញ
ការថតរូបហាក់ដូចជាសាមញ្ញ ប៉ុន្តែមិនមែនគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែអាចផលិតរូបភាពបានស្អាត និងទទួលបានការកោតសរសើរពីអ្នកដទៃនោះទេ ជាពិសេសអ្នកថតរូបថ្មីថ្មោង ដែលស្រលាញ់នឹងជំនាញនេះ។ ការយល់ដឹងពីមុខងារលើកាមេរ៉ានិងបច្ចេកទេសនៃការថត ចាំបាច់គួរសិក្សាឲ្យបានស៊ីជម្រៅ។
មានរាប់រយផ្នែកដែលទាក់ទងនឹងការថតរូប ប៉ុន្តែចំពោះអ្នកថតរូបដំបូង គួរស្វែងយល់លើ ២៥ ចំណុច ដើម្បីជាមូលដ្ឋានគ្រឹះ៖ Aperture
Aperture សំដៅលើទំហនៃការបើកចំហរក្នុង lens។ lens ហាក់ដូចជាបង្អួចមួយ កាលណាបើកបង្អួចធំពន្លឺនឹងជះចូលច្រើន តែបើបើកតូចពន្លឺក៏ជះចូលតូចដែរ។ ពេល aperture បើកធំ នឹងមានពន្លឺច្រើនជះលើរូបភាព ដែលធ្វើឲ្យរូបភាពភ្លឺ តែaperture បើកតូចពន្លឺនឹងជះចូលតិច។ Aperture មានខ្នាតជា f-stops។
Aperture ជាការកំណត់មួយក្នុងចំណោមបីរបស់កាមេរ៉ា ដែលកំណត់នូវ exposure របស់រូបភាព។ Aperture ក៏មានឥទ្ធិពលលើការផ្តោត (focus) លើរូបភាពផងដែរ មានន័យថា ពេល aperture ចំហធំ នឹងធ្វើឲ្យរូបភាពផ្ទៃខាងក្រោយព្រាល (background) កំឡុងពេល aperture ចំហតូច នឹងធ្វើឲ្យរូបភាពផ្ទៃខាងមុខច្បាស់ល្អ។
Al Servo ឬ Continuous autofocus
ជាធម្មតា មុខងារផ្តោតដោយស្វ័យប្រវត្តិ (autofocus) ជាប់នឹងផ្នែកសំខាន់នៃរូបភាព។ សម្រាប់ទម្រង់autofocus mode បើផ្នែករូបភាពរំកិល ឬកាមេរ៉ារេ ការផ្តោតផ្នែកសំខាន់នៃរូបភាពនឹងបាត់បង់ ដែលធ្វើឲ្យរូបភាពមិនច្បាស់។ សម្រាប់ AI Servo ឬ Continuous autofocus នឹងបន្តផ្ដោតលើផ្នែកសំខាន់នៃរូបភាពរហូតដល់ពេលចុចចុចថត ទោះបីកាមេរ៉ារេចុះឡើងក៏ដោយ។
Aspect Ratio
ប្រសិនបើយើងធ្លាប់ផ្តិតរូបភាព ជាធម្មតារូបភាពត្រូវតម្រឹមទៅជា 8 x 10 ពីរូបភាពដើម នោះក៏ព្រោះតែ aspect radio។ Aspect radio សំដៅលើសមាមាត្រនៃកម្ពស់ និងទទឹង។ 8 x 10 ស្មើនឹងសមាមាត្រ 4 x 5 ប៉ុន្តែបើ 4 x 7 ទទឹងនៃរូបភាពធំបន្តិច។ យើងអាចផ្លាស់ប្ដូរ aspect radio ក្នុងកាមេរ៉ា បើសិនជាយើងដឹងពីរបៀបផ្តិតរូបភាព ឬអាចតម្រឹមរូបភាពទៅតាមសមាមាត្រដែលត្រឹមត្រូវ (ធ្វើយ៉ាងណាកុំឲ្យខូចទ្រង់ទ្រាយរូបភាព)។
Bokeh
Bokeh ជា orbs (រង្វង់មូលពណ៌ឆ្លុះ) ដែលត្រូវបានបង្កើតនៅពេលពន្លឺបាត់បង់ការផ្តោត (focus) ក្នុងរូបភាព។ វាជា effect (style លើរូបភាព) មួយដែលមានក្នុងផ្ទៃរូបភាពខាងក្រោយ ដែលបានបង្កើតដោយ aperture ចំហធំ។
Burst Mode
យើងអាចថតរូបម្តងមួយ ឬប្រើ burst mode ដោយចុចថតឲ្យជាប់ដើម្បីថតរូបច្រើនដងរហូតដល់ពេញ buffer (សម្រាប់ផ្ទុករូបភាពដែលថត មុនរក្សាទុកក្នុងអង្គចងចាំ)។ ល្បឿនburst ខុសគ្នាទៅតាមប្រភេទនៃកាមេរ៉ា ដែលគិតជា fps (frames per second)។
Depth of Field
Depth of field សំដៅលើថាតើផ្នែកសំខាន់នៃរូបភាពប៉ុន្មានដែលស្ថិតក្នុងការផ្តោត (focus)។ កាមេរ៉ានឹងផ្តោតលើចម្ងាយមួយ ប៉ុន្តែមានរយៈចម្ងាយផ្ទៃខាងមុខ និងផ្ទៃខាងក្រោយចំណុចនោះ ដែលរក្សាភាពច្បាស់ នោះហើយជា depth of field។ Portraits ជារឿយៗមានផ្ទៃខាងក្រោយព្រាល នេះជា shallow របស់ depth of field។
Landscapes ជារឿយៗមានចំនុចផ្តោតច្រើនលើរូបភាព នេះជា depth of field មានទំហំធំ ជាមួយរយៈចម្ងាយដែលរក្សារភាពច្បាស់។
Digital vs Optical
Digital និង optical សុទ្ធតែជាផ្នែកសំខាន់នៅពេលយើងទិញកាមេរ៉ាថ្មី។ Digital មានន័យថា effect អាចធ្វើបានតាមរយៈកម្មវិធីផ្សេងៗ មិនមែនផ្នែក physical (ផ្នែករឹងមាន button ជាដើម) នៃកាមេរ៉ា។ Optical តែងតែល្អជាង digital។ ផ្នែកទាំងនេះ ជាធម្មតាបានប្រើប្រាស់នៅពេល Zoom (លើកាមេរ៉ាប្រភេទ compact) ក៏ដូចជាការកាត់បន្ថយភាពភាពព្រាលនៃរូបភាព។
Exposure
Exposure សំដៅលើកម្រិតភ្លឺ និងងងឹតរបស់រូបភាព។ រូបភាពមួយត្រូវបានបង្កើត នៅពេល sensor របស់កាមេរ៉ា ទទួលបានពន្លឺ។ រូបភាពងងឹត ដោយសារទទួលពន្លឺមិនគ្រប់គ្រាន់ ហើយរូបភាពភ្លឺ ដោយសារទទួលពន្លឺខ្លាំងពេក។ Exposure ត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយ aperture, shutter speed និង ISO។
Exposure compensation
Exposure compensation ជាវិធីមួយដែលប្រាប់ទៅកាមេរ៉ាថា យើងចង់ឲ្យ exposure ភ្លឺឬងងឹត។ Exposure compensation អាចប្រើប្រាស់លើទម្រង់ automated mode និង semi-automated modes ដោយគិត aperture ជាអាទិភាព។ វាគ្រប់គ្រងពន្លឺជាមួយតម្លៃ អវិជ្ជមានសម្រាប់រូបភាពងងឹត និងតម្លៃវិជ្ជមានសម្រាប់រូបភាពភ្លឺ។
Focus
នៅពេលភ្នែកយើងផ្តោតសំខាន់លើវត្ថុអ្វីមួយដែលនៅជិតយើង វត្ថុផ្សេងដែលនៅឆ្ងាយនឹងមានលក្ខណៈព្រាល។ អត្ថន័យដូចគ្នានឹងពាក្យ Focus ក្នុងផ្នែកថតរូប។ ពោលគឺអ្វីដែលយើងផ្តោត (focus) គឺច្បាស់ ហើយវត្ថុផ្សេងនឹងព្រាល។ តំបន់ផ្តោត (focus) ផ្សេងគ្នា អាស្រ័យលើ កាមេរ៉ាកំពុងផ្តោត ច្រើនចំណុច ឬមួយចំនុចតាមដែលយើងដៅចុច។
Flash Sync
យើងប្រហែលជាដឹងហើយថា Flash សម្រាប់បន្ថែមពន្លឺលើរូបភាព ដែល flash sync កំណត់នៅពេលបញ្ចេញ flash។ ជាធម្មតា flash បញ្ចេញពន្លឺ នៅចំណុចចាប់ផ្ដើមនៃរូបភាព យើងអាចផ្លាស់ប្ដូរទម្រង់ flash sync mode ឧទាហរណ៍ឲ្យបញ្ចេញពន្លឺនៅចុងបញ្ចប់នៃរូបភាពជាដើម។
Histogram
Histogram ជាគំនូសតាងដែលបង្ហាញពីចំនួនគ្រាប់តូចៗ (pixels) ភ្លឺ និងងងឹតប៉ុន្មានក្នុងរូបភាព។ ប្រសិនបើគំនូសតាងរំកិលទៅខាងឆ្វេង នោះរូបភាពមានកម្រិតងងឹតច្រើន តែបើសិនរំកិលទៅខាងស្តាំ នោះរូបភាពមានកម្រិតភ្លឺច្រើន។ ប្រសិនបើគំនូសតាងកាត់ផ្ដាច់នៅគែម នោះបើនៅគែមខាងឆ្វេង រូបភាពនឹងងងឹត តែបើនៅគែមខាងស្តាំ រូបភាពនឹងភ្លឺ។ អ្នកថតរូបភាពដំបូងគួរសិក្សាពីវា ក្រោយសិក្សាពី manual modes។
Hot Shoe
Hot shoe ជា slot នៅកំពូលនៃកាមេរ៉ាសម្រាប់បន្ថែមឧបករណ៍ផ្សេងៗ ដូចជាដុំ flash សម្រាប់បន្ថែមពន្លឺពេលថតជាដើម។
ISO
ISO កំណត់ពន្លឺនៃរូបភាព ឧទាហរណ៍ ISO 100 នោះកាមេរ៉ាមិនបន្ថែមពន្លឺខ្លាំងនោះទេ ដូចនេះល្អសម្រាប់ការថតពេលថ្ងៃ។ ISO 3200 នោះកាមេរ៉ាបន្ថែមពន្លឺខ្លាំង ដូចនេះល្អសម្រាប់ការថតពេលល្ងាច ឬយប់។ ISO ត្រូវសមាមាត្រជាមួយ aperture និង shutter speed ដើម្បីទទួល exposure ល្អ។
Long Exposure
Long exposure សំដៅលើរូបភាពដែលផលិតរយៈពេលយូរ ឬប្រើប្រាស់ shutter speed រយៈពេលយូរ។ បច្ចេកទេសសំខាន់សម្រាប់ការថតវត្ថុក្រោមពន្លឺទាប ឬបម្លែងវត្ថុដែលបំឡាស់ទីជារូបភាពសិល្បៈមួយដែលមានលក្ខណៈព្រាល។ ការថតរូបពេលយប់ដោយប្រើប្រាស់ long exposure អាចផលិតបានរូបភាពដ៏ស្អាត។
Manual
Manual mode អនុញ្ញាតឲ្យអ្នកថតរូបកែប្រែ exposure ដោយខ្លួនឯង ជំនួសអោយ កាមេរ៉ាកែប្រែដោយស្វ័យប្រវត្តិ។ យើងអាចជ្រើសរើស aperture, shutter speed និង ISO ហើយនឹងជម្រើសផ្សេងទៀតដើម្បីគ្រប់គ្រងពន្លឺលើរូបភាពរបស់យើង។ Semi-manual modes រួមមាន aperture ជាអាទិភាព (ជ្រើសរើសតែ aperture), shutter ជាអាទិភាព (ជ្រើសរើសតែ shutter speed) និង programmed auto (ជ្រើសរើសទាំង aperture និង shutter speed ដើម្បីកែប្រែរួមគ្នា)។ Manual ក៏អនុញ្ញាតឲ្យផ្តោតចំណុចសំខាន់ (focus) លើរូបភាពដោយខ្លួនឯងផងដែរ។
Metering
ការប្រើប្រាស់ manual mode មិនមែនសុទ្ធតែងាយប៉ាន់ស្មានឲ្យត្រូវល្អនោះទេ ដូចនេះរង្វាស់ពន្លឺដែលមានក្នុងកាមេរ៉ាជួយណែនាំលើការសម្រេចទាំងនោះ ដោយកាមេរ៉ាបង្ហាញកំរិតនៃរូបភាព ភ្លឺពេក ឬងងឹតពេក។ Metering យោងតាមចំនុចពាក់កណ្តាលពណ៌ប្រផេះ ដូចនេះពេលមានវត្ថុដែលភ្លឺជាង ឬងងឹតជាងក្នុងរូបភាព វានឹងបង្ហាញចេញបន្តិចលើ metering។
metering mode បង្ហាញពីរបៀបដែល meter អានតម្លៃពន្លឺ។ Matrix metering មានន័យថា កាមេរ៉ាកំពុងអានតម្លៃពន្លឺពីរូបភាពទាំងស្រុង។ Center-weighted metering បង្ហាញតែអ្វីដែលនៅកណ្ដាលនៃស៊ុម (frame) និងចំណុច (spot) ដោយយោងទៅលើចំណុចដែលយើងផ្ដោតជាសំខាន់។
Noise
នៅពេលរូបភាពប្រើប្រាស់ ISO ខ្ពស់ នឹងបណ្តាលឲ្យមានចំណុចតូចៗលើរូបភាព ដូចនេះគួរប្រើប្រាស់ ISO ទាបបំផុត ដែលអាចធ្វើបានសម្រាប់កំកំរិតពន្លឺនៅកន្លែងថត។
RAW
RAW ជាប្រភេទ file ដែលងាយស្រួលដល់អ្នកថតរូបក្នុងក្នុងការកែតម្រូវរូបភាព។ RAW តម្រូវឲ្យមានកម្មវិធីជាក់លាក់សម្រាប់ធ្វើការបើក និងកែសម្រួល។ ចំពោះ JPEG ជាប្រភេទ file ដែលដំណើរការរួចបន្ទាប់ពី RAW។ JPEG ហាក់ប្រើប្រាស់ច្រើនបច្ចុប្បន្ន។
Rule of Thirds
រូបមន្ត Compositional តម្រូវអោយរូបភាពបែកចែកជាបីផ្នែកទាំងផ្តេក និងបញ្ឈរ។ ជារឿយ composition ដែលចាប់អារម្មណ៍ជាងគេស្ថិតនៅចំនុចប្រសព្វនៃបន្ទាត់ដែលបានគូរបែកចែករូបភាព ច្រើនជាងចំនុចកណ្តាលនៃរូបភាព។
Shutter Speed
Shutter ជាផ្នែកនៃកាមេរ៉ាដែលបើក និងបិទដើម្បីអោយពន្លឺចូល ហើយថតរូបតែម្តង។ Shutter speed សំដៅលើ រយៈពេលប៉ុន្មានដែលអោយ shutter បើក ដែលគិតជាវិនាទី។ shutter បើកកាន់តែយូរ ពន្លឺកាន់តែច្រើននឹងចូល។ ប៉ុន្តែអ្វីមួយដែលផ្លាស់ទីកំឡុងពេល shutter បើកនឹងបណ្តាលអោយព្រាល ហើយប្រើសិនបើកាមេរ៉ារេទាំងស្រុង កំឡុង shutter បើក នោះរូបភាពទាំងមូលនឹងព្រាល ហេតុផលនេះហើយទើបយើងត្រូវការ ជើងទម្ររកាមេរ៉ា សម្រាប់ shutter speed រយៈពេលយូរ។
Shutter Release
នោះជាប៊ូតុង (button) សម្រាប់ចុចថតរូប
Time Lapse
Time Lapse ជាវីដេអូដែលត្រូវបានបង្កើតពីបណ្តុំនៃរូបភាពជាច្រើនដែលថតកន្លែងតែមួយ នៅពេលវេលាខុសគ្នា។ កុំច្រឡំ time lapse ជាមួយ long exposure ដែលជារូបភាពតែមួយ ដោយប្រើ long shutter speed។
Viewfinder
នោះជារន្ធមួយសម្រាប់មើលកំឡុងពេលថតរូប។ កាមេរ៉ា digital មួយចំនួនមិនមានវាទេ ហើយគ្រាន់តែប្រើ អេក្រង់ ប៉ុន្តែគ្រប់ កាមេរ៉ា DSLRs និង កាមេរ៉ា mirrorless មួយចំនួនធំ សុទ្ធតែប្រើប្រាស់វា។
White Balance
ភ្នែកយើងប្រែប្រួលដោយស្វ័យប្រវត្តិទៅតាមប្រភពពន្លឺខុសគ្នា ប៉ុន្តែកាមេរ៉ាមិនអាចធ្វើបានទេ ហេតុនេះទើបពេលខ្លះ រូបភាពដែលបានថតអាចមើលទៅឃើញពណ៌ខៀវខ្លាំង ឬលឿងខ្លាំង។ ការប្រើប្រាស់ white balance ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ នឹងធ្វើឲ្យរូបភាពដែលមានពណ៌ស ច្បាស់ជាពណ៌ស។ មាននូវការកំណត់ white balance ដោយស្វ័យប្រវត្តិ ប៉ុន្តែ ដូចការកំណត់ផ្សេងៗទៀតចឹង វាមិនមែនសុទ្ធតែត្រឹមត្រូវនោះទេ។ អ្នកអាចកំណត់ទុកជាមុន ដោយយោងទៅតាមពន្លឺយើងកំពុងថត។