ការណាត់ជួប ដែលមិនអាចបំភ្លេចបានក្នុងមួយជីវិតនេះ

2015-11-23 15:30:51
ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0

ចន្លោះមិនឃើញ

កាលខ្ញុំនៅជាយុវវ័យម្នាក់ ឥឡូវក៏នៅតែយុវវ័យដែរគ្រាន់តែ កាលពីបួនឆ្នាំមុនខ្ញុំរៀនថ្នាក់ទី១០ ជាវ័យមួយដែលអាចនិយាយថាភ្លើតភ្លើនក៏បាន។ ប៉ុន្តែមិនមែនដល់ថ្នាក់ខូចបង់អ្វីនោះទេ តែជាពេលវេលាដែលចង់ដឹងរឿងមួយចំនួនដែលពុំធ្លាប់បានជួបពីមុនមក។

គ្នីគ្នាស្និទ្ធស្នាលរបស់ខ្ញុំមាន ៥ នាក់បូករួមទាំងខ្ញុំដែលជាមិត្តកំពូលឡប់នឹងគ្នា។ ខណៈដែលវលក្ខណ៍មិត្តរបស់ខ្ញុំមានមិត្តប្រុស ខ្ញុំក៏ចង់បាននឹងគេដែរ។ វិធីដែលខ្ញុំស្វែងរកមិត្តប្រុសនោះគឺការធ្វើច្រឡំលេខទូរសព្ទ។ ពេលនោះខ្ញុំក៏បានស្គាល់គេម្នាក់នោះ ដែលមានឈ្មោះ អិច។ យើងនិយាយគ្នាតែតាមទូរសព្ទប៉ុណ្ណោះ សំឡេងគេពីរោះ សម្ដីសំដៅហ្មត់ចត់ ហើយមើលទៅថែមទាំងមានផែនការក្នុងជីវិតទៀតផង។

ក្រៅពីនិយាយទូរសព្ទពួកយើងក៏ទំនាក់ទំនងគ្នាតាមការផ្ញើសារដែរ ព្រោះកាលនោះខ្ញុំមិនទាន់ចេះលេងហ្វេសប៊ុគទេ តែសូមបញ្ជាក់ថាខ្ញុំនិងអិច មិនទាន់ជាសង្សារនឹងគ្នាទេ គ្រាន់តែស្ថិតនៅដំណាក់កាលរាប់អានបែបស្វីតៗ។

ខ្ញុំតែងយករឿងនេះប្រាប់មិត្តរបស់ខ្ញុំ ហើយពួកនាងថា អិចប្រហែលជាស្រឡាញ់ខ្ញុំហើយ។ ខ្ញុំជាមនុស្សញៀនប្រលោមលោក ហើយខ្ញុំក៏ស្រមៃថា នាយអិចនោះប្រាកដជាសង្ហាដូចតួប្រុសដែលអ្នកនិពន្ធរៀបរាប់ដែរ បូករួមនឹងចំណេះដឹងខាងភាសាអង់គ្លេសដ៏ពូកែ គេអាចនិយាយបានថានាយអិចគួរអោយលង់។ ចំណែកវលក្ខណ៍ដែលចាត់ទុកថាជាមនុស្សចាស់ទុំជាងគេក្នុងក្រុម ខាងរឿងបែបនេះបានប្រាប់ថា កុំអាលទុកចិត្តគេ មនុស្សប្រុសដែលស្គាល់តែសំឡេងអញ្ចឹងនោះ។ ដូច្នេះពួកយើងក៏បានរៀបល្បិចមួយ ដើម្បីសាកចិត្តគេ។

វលក្ខណ៍នាងស្អាតហើយ សំឡេងពីរោះទៀត ដូច្នេះនាងក៏ធ្វើជាច្រឡំលេខទៅនាយអិចនោះ ហើយអូសក្រឡាម៉ាម៉ាត់ពីរម៉ាត់ នាយអិចនោះក៏ញ៉ែវលក្ខណ៍មែនទែន។ ខ្ញុំមិនឈឺចាប់អីណាស់ណាទេ តែហេតុអីក៏គេព្រាននារីម្ល៉េះ?

អាចនិយាយបានថានាយអិចឆ្លាតដូចពួកខ្ញុំដែរ គេបានអោយមិត្តភក្ដិគេម្នាក់ទៀតមកធ្វើតេស្ដសាកចិត្តវលក្ខណ៍ដោយប្រើស្ទីលច្រឡំលេខដូចគ្នា។ វលក្ខណ៍ចាប់ផ្ដើមសង្ស័យ ហើយក៏អោយស្រីណុចអ្នកពូកែវោហារសព្ទ ធ្វើជាច្រឡំលេខទៅមិត្តភ័ក្ដិនាយអិច ចង់ដឹងថាពីរនាក់ហ្នឹង មិត្តភ័ក្ដិគ្នាឬអត់? ដូចការគិតអញ្ចឹងនេះគេហៅថាល្បិចលើល្បិច ប៉ុន្តែពួកខ្ញុំដើរមុនគេមួយជំហាន ព្រោះពួកខ្ញុំដឹងថាគេពីរនាក់ជាមិត្តភ័ក្ដិគ្នា តែគេអត់ដឹងថាបីនាក់ខ្ញុំជាមិត្តភ័ក្ដិគ្នាទេ។

ខ្ញុំប្រាប់នាយអិចថារៀននៅសាលារបស់ខ្ញុំពិតប្រាកដ វលក្ខណ៍ប្រាប់ថានាងនៅសាលាផ្សេង ឯស្រីណុចប្រាប់ថា នាងរៀននៅសាលាឯកជនដ៏ថ្លៃមួយ។ ពេលមួយពេលចេញពីរៀនគួរ មិត្តនាយអិចក៏តេទៅរក ស្រីណុច ព្រោះមើលទៅគេដូចជាសង្ស័យតិចៗដែរ បន្ទាប់ពីគេធ្លោយមាត់ប្រាប់ ស្រីណុចពីរឿងរ៉ាវដែលនាយអិចបញ្ជាដើម្បីអោយសាកចិត្តវលក្ខណ៍ និងប្រាប់រឿងមួយទៀតថានាយអិចមានសង្សារច្រើនហើយមានម្នាក់រៀននៅសាលាក្បែរស្រីណុចម្នាក់ រួចក៏បញ្ចេញឈ្មោះខ្ញុំ។ ហ្គេមនេះមិនអាចបញ្ចប់ទេ ព្រោះពួកខ្ញុំចង់ដឹងថាតើអ្នកណាឈ្នះហ្គេមនេះ។

មិត្តនាយអិចនិយាយលេងជាមួយស្រីណុច ហើយស្រីណុចបើក speaker ស្ដាប់ទាំងអស់គ្នា។ ចង្រៃអី! ពេលនោះច្រឡំទៅអង្គុយនិយាយទូរសព្ទក្បែរជួង បន្ទាប់មកលោកគ្រូក៏ដើរមកវ៉ៃជួងចូលរៀន ស្រីណុចដែលដើរតួជាសិស្សសាលាឯកជន ប្រញាប់ខ្ទប់ទូរសព្ទខ្លាចឮដល់ម្ខាងទៀតបែកការណ៍។

រួចមួយគ្រានោះពួកយើងក៏ បន់ និង សង្ឃឹមថាគេមិនឮសូរស្នូរជួងចូលរៀននោះទេ ព្រោះមិនដែលសាលាឯកជនថ្លៃឯណានៅវ៉ៃជួងឱ្យសិស្សចូលរៀននោះ?

(រូបតំណាង)

ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក នាយអិចក៏សុំណាត់ជួបខ្ញុំ ខ្ញុំប្រាកដជាទៅហើយ ក្រោមការជំរុញពីមិត្តភ័ក្ដិ ព្រោះចង់ដឹងថាតើ មនុស្សសាវាហ្នឹងមុខយ៉ាងម៉េច? ហើយគេធ្វើមុខយ៉ាងម៉េចពេលដែលល្បិចពួកខ្ញុំតាមទាន់អញ្ចឹង?

ថ្ងៃណាត់ជួបបានមកដល់...

ពួកយើងបានទៅអង្គុយចាំគេក្បែរ Mart មួយកន្លែងនៅជិតសាលារៀន។ ទៅគ្នាប្រាំនាក់ ដោយស្រីណុច និង វលក្ខណ៍ ដើរតួជាមិត្តភ័ក្ដិខ្ញុំ អង្គុយតុមួយ មានកៅអីទំនេរពីរស្រាប់រង់ចាំនាយអិច។ ឯពីរនាក់ទៀត មានវ៉ាន់ឌី និង អាណៃអង្គុយនៅតុផ្សេងដើរតួធ្វើជាអ្នកដទៃសុទ្ធសាធ ហើយគេទាំងពីរអង្គុយអានកាសែត បើអ្នកណាបានឃើញទិដ្ឋភាពពេលនោះគឺហួសចិត្តមិនខាន ព្រោះពួកនាងធ្វើខ្លួនប្រៀបដូចជា បេសកកម្មរបស់ James Bond ក្នុងរឿង ០០៧ អញ្ចឹង។

ទន្ទឹងចាំគេបណ្ដើរខ្ញុំគិតបណ្ដើរថាគេ (នាយអិច) ប្រហែលជាខ្ពស់ ស សង្ហា ព្រោះបើស្ដាប់តាមសំឡេង ខ្ញុំអាចស្រមៃបានថាមុខមាត់ គេយ៉ាងម៉េច តែទាស់ថាគេអន់ចរិត ញ៉ែមិនរើសសំឡេងសោះ។ ពួកខ្ញុំតាំងចិត្តហើយថានឹងទម្លាយរឿងនេះ នៅថ្ងៃណាត់ជួបនោះតែម្ដង។

រំពេចនោះម៉ូតូវីវ៉ាមួយគ្រឿងក៏ឈប់នៅពីមុខ Mart ដោយនាំមកនូវជាមួយបុរសពីរនាក់ ខ្ញុំមិនដឹងថាម្នាក់ណាជានាយអិចទេ តែខ្ញុំក៏ស្ទើរតែទន់ជង្គង់គ្រឹបស្រាប់ទៅហើយ។ ពេលនោះខ្ញុំទប់អារម្មណ៍សឹងមិនបានទេ ម្នាក់ក្នុងចំណោមពីរនាក់គេ គឺខ្មៅ ធាត់ ទាប សក់ក្រញាញ់ ឯម្នាក់ទៀតស្គម ទាប ស គ្រាន់មើលជាងម្នាក់មុន តែមុខគេស្រួចដូចកណ្ដុរ ក្បាលគេអត់សូវមានសក់ទេ សុំខមាទោសចុះ ក្បាលគេដូចសត្វតាដក់ចឹង! ស្លាប់ហើយខ្ញុំ! សំឡេងពិតជាមិនគួរឱ្យទុកចិត្តបានមែន ដែលស្រមៃថានាយអិចសង្ហានោះ រលាយដូចអំបិលត្រូវទឹកអញ្ចឹង។

ដើម្បីបញ្ចប់ការណាត់ជួបអោយរលូន និង សន្តិភាពខ្ញុំក៏ធ្វើជាណែនាំវលក្ខណ៍និងស្រីណុចឱ្យ គេស្គាល់ដោយប្រាប់ថារៀននៅថ្នាក់ជាមួយគ្នា។ ឯគេក៏ណែនាំមិត្តភ័ក្ដិរបស់គេ អោយពួកខ្ញុំស្គាល់ដែរ ។ ពេលដែលពួកយើងអស់អីនិយាយ នាយអិចក៏ប្រាប់មិត្តភ័ក្ដិគេអោយតេទៅ ស្រីណុច ដោយប្រើពាក្យអសុរោះទៀតផង។

ទូរសព្ទស្រីណុចក៏ញ័រ ទ្រឺតៗ ថ្វីត្បិតតែមិនឮភ្លេង តែក្នុងបរិយាកាសស្ងប់ស្ងាត់ វាពិតជាឮ ហើយក៏មិនទាន់ដល់ពេលដែលត្រូវបើកកកាយដែរ។ ចាត់ទុកថាស្រីណុចឆ្លាតដែរ នាងមិនបានចុចបិទទូរសព្ទទេតែនាង ធ្វើជាលើកទូរសព្ទនិយាយជាមួយម៉ាក់។ ខ្ញុំជឿថានាយអិចនិងមិត្តគេ ប្រាកដជាសង្ស័យហើយ តែមិនឃើញគេមាត់កអីទេ គ្រាន់តែម្នាក់ខ្មៅនោះប្រាប់នាយអិចថា «តេអត់លើកទេ!»។

ចំណែកវ៉ាន់ឌី និង អាណៃដែលអង្គុយតុក្បែរនោះដែរ ធ្វើពុតជាអានកាសែត យ៉ាងព្រងើយ។ បន្ទាប់មកនាយអិចក៏លាទៅវិញ ពេលពួកគេទៅផុតបាត់អស់ ពួកយើងរត់ស្រ ចូលតុជាមួយគ្នាវិញ។ ពួកនាងក្រោយពីឃើញមុខនាយអិចហើយក៏ រអ៊ូថាចង់ក្អួត ចំណែកខ្ញុំវិញ ដឹងថាការណាត់ជួបនេះ ស៊េរ៉ូតាំងពីឃើញគេចុះពីលើម៉ូតូម្ល៉េះ តែក៏ប្រសើរដែរ បើគេសង្ហាគ្រាន់នឹងធ្វើអោយខ្ញុំខូចចិត្តខ្លះ ដល់ឃើញមុខគេអានមិនដាច់សោះអញ្ចឹង គ្មានកូនចិត្តសូម្បីតែបន្តិច។

ទៅគ្នាប្រាំនាក់មែន គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែបានឃើញមុខនាយអិចថាផ្ទុយពីសង្ហាយ៉ាងណា លើកលែងតែអាណៃរអ៊ូថាអត់បានមើលមុខនាយអិចទេ។ ពេលពួកខ្ញុំសួរថាហេតុអី? នាងប្រាប់ថាមកពីពេលនោះនាងអង្គុយបែរខ្នង ដាក់ហើយធ្វើពុតជាអានកាសែតដូចអ្នកអាជីព នាងក៏បានសួរវ៉ាន់ឌី ថានាយអិចមុខយ៉ាងម៉េច វ៉ាន់ឌីក៏ប្រាប់ថាអោយងាកមើលតែ នាងថាខ្លាចបែកការណ៍ ដូច្នេះអាណៃមិនហ៊ានងាកមើលទេព្រោះខ្លាចបែកការដល់ពួកខ្ញុំបីនាក់។ ពួកយើងស្ដាប់នាងរៀបរាប់ហើយក៏ហួសចិត្ត សើចចង់ជ្រុះធ្មេញ ហួសចិត្តនឹងមិត្តម្នាក់នេះ។

រហូតមកដល់ថ្ងៃនេះអាណៃគ្មាន វាសនាបានស្គាល់ថាមុខនាយអិចយ៉ាងម៉េចទេ តែសម្រាប់ខ្ញុំយល់ថានេះជាសំណាងរបស់នាងទៅវិញទេ ដោយមិនចាំបាច់យល់សប្ដិអាក្រក់ ក្រោយឃើញមុខគេហើយ។

លុះថ្ងៃបន្តិចនាយអិចក៏បានទូរសព្ទមកប្រាប់ខ្ញុំថា គេដឹងអស់ហើយថាខ្ញុំប្រើអោយវលក្ខណ៍ទៅសាកចិត្តគេ ហើយក៏ដឹងដែរថា ស្រីណុចមិនមែនជាសិស្សសាលាឯកជនទេ តាំងពីពេលឮសូរគេវ៉ៃជួងចូលរៀនម្ល៉េះ។ ខ្ញុំក៏ប្រាប់គេវិញថាគេដើរក្រោយខ្ញុំមួយជំហាន ទោះបីជាជាដឹងល្បិចខ្ញុំគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់ តែខ្ញុំក៏ប្រាប់គេទៅថា «ពីរនាក់ដែលអង្គុយតុជាប់នោះ គ៏ជាគ្នាខ្ញុំដែរ!»។ រួចខ្ញុំក៏ដាក់ទូរសព្ទចុះ ចាប់តាំងពីពេលនោះមកលែងមានទំនាក់ទំនងស្អីជាមួយនាយ អិច វ៉ាយ ហ្ស៊ីនោះទៀតហើយ ចប់ចុះ! ខ្ញុំមិនប្រាថ្នាទេលោកអើយ។

ហ្គេមចប់ហើយ តែខ្ញុំរកមិនឃើញថាអ្នកណាឈ្នះ អ្នកណាចាញ់ឡើយ។ គេក៏ដឹងល្បិចខ្ញុំ ខ្ញុំក៏ដឹងល្បិចគេ តែនៅមានកំពូលអ្នកស៊ើបអង្កេតអត់បានការណ៍ពីរនាក់ទៀត អង្គុយនៅត្រង់នោះដែរ តែគេគិតថាជាអ្នកដទៃមែន។

ត្រឡប់ទៅកាលពី៤ឆ្នាំ មុននោះខ្ញុំពិតជាអស់សំណើចចំពោះខ្លួនឯង និងសកម្មភាពឡប់ៗរបស់អាណៃណាស់! មិត្តខ្ញុំតែងតែបង្អាប់ខ្ញុំរឿងនេះរហូត ថាគូណាត់របស់ខ្ញុំប្រៀបដូចជាទេវបុត្រជិះសេះស។ គ្រាន់តែឮឈ្មោះខ្ញុំស្រមៃឃើញមុខ លើសពីស្អាតរបស់គេ ខ្ញុំក៏បានបង្កើតពាក្យសម្ងាត់មួយដែរ ចង់និយាយពីប្រុសម្នាក់មុខមិនស្អាតគួរតែដាក់ឈ្មោះអិចទៅគឺ គ្នាខ្ញុំយល់ហើយ។ ហើយខ្ញុំក៏ឈប់ទទួលមិត្តដែលចង់រាប់អានតាមទូរសព្ទដែរ ព្រោះបានទទួលមេរៀនដ៏ល្អនេះហើយ។

ខ្ញុំមិនយល់ថា តើខ្ញុំចងចាំនាយអិច ឬក៏ចងចាំមិត្តឡប់ៗលាយឆ្លាតទាំងបួនរបស់ខ្ញុំនោះទេ តែអាចនិយាយបានថា ការណាត់ជួបដែលមិនអាចបំភ្លេចបានជាមួយនាយអិចថ្ងៃនោះ ជាផ្នែកមួយនៃមួយម៉ឺនសកម្មភាពផ្សេងៗទៀតដែលខ្ញុំបានធ្វើជាមួយនឹងកំពូលមិត្តកាលនៅវិទ្យាល័យរបស់ខ្ញុំ៕

ចុចអាន៖ ជួបតែម្ដង ចាំមួយជីវិត

ចុចអាន៖ អរគុណលោកគ្រូដែលជំរុញឲ្យខ្ញុំមានថ្ងៃនេះ

អត្ថបទ៖ អាកែវ

មានអត្ថបទពាក់ព័ន្ធនឹងមនុស្សដែលអ្នកចងចាំ ចង់ឲ្យ Sabay ចុះផ្សាយ សូមទាក់ទង៖ អ៊ីមែល៖ kong.chanvanneng@cidc.com.kh ឬ ទូរសព្ទ៖ ០១០ ៧០០ ៧២៧

ចង់ដឹងលក្ខខណ្ឌដើម្បីសរសេរផ្ញើមកកាន់ Sabay បានសូមចុចត្រង់នេះ